Φωνές, μυστήριο και επώδυνο σύμπτωμα.
Άρχισα να ακούω φωνές ένα χρόνο μετά από ένα ψυχωσικό επεισόδιο. Στην αρχή ήταν φρικτή εμπειρία νόμιζα ότι με είχαν βάλει κάτι στο εγκέφαλο και με μιλάνε από δορυφόρο. Οι φωνές σχολίαζαν οτιδήποτε έκανα, συνήθως ήταν 2 με 3 αλλά μερικές φορές γινότανε πολλοί. Το παράξενο είναι ότι αναγνώρισα κάποιες στιγμές και φωνές από γνωστούς μου και η σύγχυση ήταν απερίγραφτη και ο φόβος. Μερικές φορές όταν ήμουν μόνος π.χ. στο δωμάτιο ή στο αυτοκίνητο, προσπαθούσα να τους μιλήσω, παραμιλούσα μερικές φορές έντονα με αυτά που λέγανε, το έκανα όταν ήμουν μόνος μου λόγω του είχα κάποια συνείδηση και φοβόμουν μη με βγάλουν τρελό. Ήταν τόσο αφόρητη η κατάσταση που δεν ήξερα πως θα ζήσω αν δεν έφευγε. Προσπάθησα να το συνηθίσω και έριχνα τις ελπίδες μου στο Θεό να με απαλλάξει από το βασανιστήριο. Πήγα και στο γιατρό και του το είπα αλλά τα φάρμακα που μου σύστησε είχαν παρενέργειες και τα σταμάτησα μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Στην αρχή δε μπορούσα να εκτιμήσω την κατάσταση και προσπαθούσα να εξηγήσω τα πράγματα ρεαλιστικά, ήταν πρωτοφανές για μένα γιατί ούτε ουσίες έπαιρνα και γενικά είχα αθλητική ζωή. Στη συνέχεια και με υπομονή συνήθισα τις φωνές και πήγαινε και έδινα εξηγήσεις μεταφυσικές, ότι είναι μαγικά και ότι κάτι συμβαίνει στον εγκέφαλο. Οι φωνές συνεχίστηκαν για δύο χρόνια περίπου με το χαρακτηριστικό ότι στο τελικό στάδιο δεν ήταν συνεχείς αλλά εμφανιζόταν κατά διαστήματα. Στα πρώτα άηχα διαστήματα η ανακούφιση ήταν μεγάλη, οι ελπίδες μου πραγματοποιήθηκαν και οι προσευχές μου εισακούστηκαν. Η ιστορία κατά την εξέλιξή της είναι πολύ μυστήρια αλλά αν καταφέρεις να φτάσεις να την ελέγξεις και στο τέλος να το ξεπεράσεις μετά βλέπεις διαφορετικά τα πράγματα.