Δεν εχω με ποιον να μοιραστω το προβλημα της κοινωνικης φοβιας μου.

Quote:

---

Originally Posted by IVAN

Κοίτα, εγώ στο κλάμα έχω πάρα πολύ μεγάλη αδυναμία... αλλά όσο και να ενθουσιάζομαι τώρα που το διαβάζω..όφείλω να σου πω ότι πρέπει να έχεις και όρια...
σκέψου πως είναι σαν πως να το πω .. σαν ένα ζαχαρωτό .. που δεν πρέπει να το φας με τη μια.. γιατί αφενός θα βαρυστομαχιάσεις κι αφετέρου θα χαθεί και η απόλαυση...
όλα θέλουν μέτρο..και το κλάμα όσο ανακουφιστικό κι αν είναι για σένα, για μένα, για όποιον... δεν πρέπει εθιστείς..χάνει τη αξία του και μετά ''αδειάζεις'' περισσότερο απ΄όσο θες.. φτάνεις στο κενό..

---

Ναι.. απλα είμαι ατομο που παντα εκλαιγα με δυσκολια.. Ειχα την κακη συνηθεια να μαζευω να μαζευω και μετα να σκαει
οπου δεν το περιμενω..ακομη και σε καταστασεις που δεν είναι παντα ευκολο...
Απλα από χθες με εχει πιασει αυτό το αισθημα του κλαματος και συνηθως ξεκιναει όταν ερχεται η μαμα μου να μου μιλησει
το βραδυ και στην ουσια θελω να της μιλησω για το πρόβλημα μου αλλα δεν μπορω και το κραταω και μετα μολις κοιμηθεί παω στο δωματιο μου
και το αδειαζω...
Δεν ξερω ποσο καλο θα μου κανει και ποσο θα κρατησει και γενικα..Απλα για το παρον είναι η μονη μου διέξοδος.... Απελπισια!

Quote:

---

Originally Posted by Ιωαννα!

Ναι.. απλα είμαι ατομο που παντα εκλαιγα με δυσκολια.. Ειχα την κακη συνηθεια να μαζευω να μαζευω και μετα να σκαει
οπου δεν το περιμενω..ακομη και σε καταστασεις που δεν είναι παντα ευκολο...
Απλα από χθες με εχει πιασει αυτό το αισθημα του κλαματος και συνηθως ξεκιναει όταν ερχεται η μαμα μου να μου μιλησει
το βραδυ και στην ουσια θελω να της μιλησω για το πρόβλημα μου αλλα δεν μπορω και το κραταω και μετα μολις κοιμηθεί παω στο δωματιο μου
και το αδειαζω...
Δεν ξερω ποσο καλο θα μου κανει και ποσο θα κρατησει και γενικα..Απλα για το παρον είναι η μονη μου διέξοδος.... Απελπισια!

---

Δεν είναι απελπισία αν εννοείς το κλάμα .. είναι διέξοδος.. όπως είναι και το γέλιο.. μη λυπάσαι τον εαυτό σου... η λύπη κατά τη δική μου γνώμη είναι πολύ κοντά στην αδιαφορία... Να μιλήσεις τη μαμά σου θα καταλάβει.. οι γυναίκες έχετε ξεχωριστές ικανότητες κι αισθήσεις... δε θα χρειαστούν πολλά λόγια... και να κλάψεις αν σου ρθει.. μόνο να μην την τρομάξεις πρόσεχε..

Quote:

---

Originally Posted by IVAN

Δεν είναι απελπισία αν εννοείς το κλάμα .. είναι διέξοδος.. όπως είναι και το γέλιο.. μη λυπάσαι τον εαυτό σου... η λύπη κατά τη δική μου γνώμη είναι πολύ κοντά στην αδιαφορία... Να μιλήσεις τη μαμά σου θα καταλάβει.. οι γυναίκες έχετε ξεχωριστές ικανότητες κι αισθήσεις... δε θα χρειαστούν πολλά λόγια... και να κλάψεις αν σου ρθει.. μόνο να μην την τρομάξεις πρόσεχε..

---

Ξερω ότι αν της μιλησω θα βαλω τα κλαματα και θα νιώσω ακομη πιο ασχημα, αυτή μπορει να πανικοβληθεί,
και ντρεπομαι πολύ να το κανω αυτό.. Για αλλους είναι τοσο απλο αλλα για μενα που εχω πρόβλημα
στην διαχειριστη των συναισθηματων είναι ο,τι χειροτερο...

Quote:

---

Originally Posted by Ιωαννα!

Ξερω ότι αν της μιλησω θα βαλω τα κλαματα και θα νιώσω ακομη πιο ασχημα, αυτή μπορει να πανικοβληθεί,
και ντρεπομαι πολύ να το κανω αυτό.. Για αλλους είναι τοσο απλο αλλα για μενα που εχω πρόβλημα
στην διαχειριστη των συναισθηματων είναι ο,τι χειροτερο...

---

Νομίζεις ότι έχεις πρόβλημα .... γιατί φοβάσαι μαζί με το υπόλοιπα και τον ευατό σου.. και δεν υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος όταν κλαις ..ούτε όταν γελάς υπάρχει...
η μαμά σου θα βρει τη δύναμη να σε στηρίξει... ακόμα κι αν πανικοβληθεί δεν θα το καταλάβεις .. πάρε εσύ την απόφαση όμως για το τι θα κάνεις..

Quote:

---

Originally Posted by IVAN

Νομίζεις ότι έχεις πρόβλημα .... γιατί φοβάσαι μαζί με το υπόλοιπα και τον ευατό σου.. και δεν υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος όταν κλαις ..ούτε όταν γελάς υπάρχει...
η μαμά σου θα βρει τη δύναμη να σε στηρίξει... ακόμα κι αν πανικοβληθεί δεν θα το καταλάβεις .. πάρε εσύ την απόφαση όμως για το τι θα κάνεις..

---

Ντρεπομαι και φοβάμαι πολύ...
Μου είναι αρκετα δυσαρεστο.. αλλα πρεπει να βρω δυναμη και θαρρος.. το γνωριζω...
Δεν νομιζω ότι είναι η καταλληλη στιγμη να σκεφτω καθαρα αλλα θα προσπαθήσω...!

Quote:

---

Originally Posted by Ιωαννα!

Ντρεπομαι και φοβάμαι πολύ...
Μου είναι αρκετα δυσαρεστο.. αλλα πρεπει να βρω δυναμη και θαρρος.. το γνωριζω...
Δεν νομιζω ότι είναι η καταλληλη στιγμη να σκεφτω καθαρα αλλα θα προσπαθήσω...!

---

δθα σου βγει από μόνο του και συντομα νομιζω... μην ντρεπεσε που είσαι έτσι..
εισαι χωρίς βεβαια να το θελεις πιο ''αληθινη'' απο ποτε...
να φοβάσαι είναι λογικό..... δεν θες να είσαι έτσι.. κι αυτό είναι πολυ θετικό

Φανταζομαι κανεις δεν το θελει...
Παντως, σε ευχαριστω..!
Δεν ξερει τςι σημαινει μια απλη συμβουλη και μια μικρη συζητηση με καποιον
σε αυτην την φαση που στην ουσια δεν εχω κανεναν..
Ξερω ότι αυριο παλι θα νιωθω ότι θελω να το πω σε καποιον δικο μου αλλα τουλάχιστον
και αυτό το λιγο κατι είναι...

Quote:

---

Originally Posted by Ιωαννα!

Φανταζομαι κανεις δεν το θελει...
Παντως, σε ευχαριστω..!
Δεν ξερει τςι σημαινει μια απλη συμβουλη και μια μικρη συζητηση με καποιον
σε αυτην την φαση που στην ουσια δεν εχω κανεναν..
Ξερω ότι αυριο παλι θα νιωθω ότι θελω να το πω σε καποιον δικο μου αλλα τουλάχιστον
και αυτό το λιγο κατι είναι...

---

ξερω πολύ καλα .... το ίδιο ισχυει και για μένα... ελπιζω πως αυριο θα τα πεις στη μαμα σου ... αλλα κι αν δε το κανεις.. η συζητηση μενει ανοικτη
εγω ευχαριστω

Quote:

---

Originally Posted by Ιωαννα!

Να αναφερω ότι ο αδερφος μου είναι μεγαλύτερος αλλα σε χειροτερη κατασταση από μενα μιας και εχει μονιμο αγχος εδώ και πολλα χρονια και επισκέπτεται και γιατρο αλλα δεν ξερω τι ακριβως τον απασχολει..οι γονεις μου δεν γνωριζουν ακριβως και ο ιδιος δεν αποκαλύπτεται..

---

Θα ήθελες να πεις πώς αισθάνεσαι για τον αδελφό σου? Λες ότι δεν αποκαλύπτεται, έχεις δοκιμάσει να κουβεντιάσεις μαζί του? Για πες λίγα για αυτό.
Και ειδικά που λες ότι η μητέρα σου θα πανικοβαλόταν αν μίλαγες μαζί της. Ο αδελφός σου είναι πιο "κοντά" σε εσένα, και γιατί έχετε ζήσει σε όμοιο περιβάλλον και γιατί και οι δύο έχετε δυσκολίες που πιθανόν έχουν κοινή ρίζα.

Quote:

---

Originally Posted by John11

Θα ήθελες να πεις πώς αισθάνεσαι για τον αδελφό σου? Λες ότι δεν αποκαλύπτεται, έχεις δοκιμάσει να κουβεντιάσεις μαζί του? Για πες λίγα για αυτό.
Και ειδικά που λες ότι η μητέρα σου θα πανικοβαλόταν αν μίλαγες μαζί της. Ο αδελφός σου είναι πιο "κοντά" σε εσένα, και γιατί έχετε ζήσει σε όμοιο περιβάλλον και γιατί και οι δύο έχετε δυσκολίες που πιθανόν έχουν κοινή ρίζα.

---

Γενικα ο αδερφος μου είναι δυσκολο παιδι..Με την εννοια ότι δεν μιλαει ανοιχτα για αυτά που τον προβληματιζουν
και γενικα είναι κλειστος με ολες τις εννοιες.. Δεν είχαμε ποτε την οικειοτητα και το θαρρος να το πω, να συζητάμε
για προβλήματα μας.. Παντως, όταν βρισκει το θαρρος καμια φορα μιλαει αλλα μεχρι εκει που θελει να πει..και σε μενα
αν τυχει αλλα και στους γονεις μου..στην μαμα μου περισσοτερο..! Ηξερα να το πω ετσι ότι ο αδερφος μου παντα ηταν ιδιότροπος
όχι απαραίτητα με την κακη εννοια και δεν το εβλεπα ως περιεργο.. Απλα του ετυχε ένα βαρυ περιστατικο με την υγεια του
και από τοτε αρχισε να είναι αγχωμένος και να εχει ανησυχιες σχετικα με την υγεια του και με διαφορα.. Και με τη μαμα μου καμια φορα
όταν συζητάμε για αυτόν μου λεει ότι είναι ο χαρακτηρας του και αυτό που περασε με την υγεια του .. Αν και εγω δεν ξερω για ποιον λογο, αλλα πιστευω ότι είναι μια σειρα..
Δηλαδη το οικογενειακο περιβαλλον και λιγο και το πρόβλημα με την υγεια του.. Αλλα η μαμα μου δεν ξερω αν δεν θελει ή οντως δεν μπορει να πιστεψει ότι τον επηρεασαν και αυτοι.
Γιατι της το εχω πει... αλλα εμμεσα το αρνειται..

Quote:

---

Originally Posted by IVAN

ξερω πολύ καλα .... το ίδιο ισχυει και για μένα... ελπιζω πως αυριο θα τα πεις στη μαμα σου ... αλλα κι αν δε το κανεις.. η συζητηση μενει ανοικτη
εγω ευχαριστω

---

Γεια και παλι! Μαζευω τοσο αγχος ολη μερα που είμαι σιγουρη ότι βραδυ πρεπει να κλαψω για να φυγει πια..
Τουλάχιστον καπου ξεσπαω και αυτό με ανακουφιζει γιατι εχω μια διεξοδο...
Σημερα περασα αρκετη ωρα με την κολλητη μου και δεν καταφερα να αναφερω τιποτα.. ασε που νομιζω ότι ενω μαζι της
δεν εκδηλώνοταν πολύ η φοβια μου γιατι συνηθως νιωθω πιο ανετα.. σημερα ενιωσα λιγο πιο αμηχανα..
Και τωρα σκεφτηκα ότι μηπως είναι υποκρισια ολο αυτό που κανω; Δηλαδη ξερω μεσα μου ότι νιωθω μοναξια
από την άλλη μαζι της είμαι κανονικα χωρις να συμβαινει τιποτα αλλα στην πραγματικοτητα ξερω ότι δεν μπορω
να νιώσω δεμενη κανονικα...:confused:

Quote:

---

Originally Posted by Ιωαννα!

Γεια και παλι! Μαζευω τοσο αγχος ολη μερα που είμαι σιγουρη ότι βραδυ πρεπει να κλαψω για να φυγει πια..
Τουλάχιστον καπου ξεσπαω και αυτό με ανακουφιζει γιατι εχω μια διεξοδο...
Σημερα περασα αρκετη ωρα με την κολλητη μου και δεν καταφερα να αναφερω τιποτα.. ασε που νομιζω ότι ενω μαζι της
δεν εκδηλώνοταν πολύ η φοβια μου γιατι συνηθως νιωθω πιο ανετα.. σημερα ενιωσα λιγο πιο αμηχανα..
Και τωρα σκεφτηκα ότι μηπως είναι υποκρισια ολο αυτό που κανω; Δηλαδη ξερω μεσα μου ότι νιωθω μοναξια
από την άλλη μαζι της είμαι κανονικα χωρις να συμβαινει τιποτα αλλα στην πραγματικοτητα ξερω ότι δεν μπορω
να νιώσω δεμενη κανονικα...:confused:

---

Γεια σου Ιωάννα, όπως είπαμε κι δυο χθες το κλάμα είναι μια διέξοδος μα δεν είναι η μοναδική.. ούτε και πρέπει να είναι σκοπός...
Η φίλη σου όμως θα μπορούσε να είναι, ακόμα κι αν δεν της αναφέρεις τίποτα... μπορεί ακόμα μην της έχεις εμπιστοσύνη...
και δε θελεις να της πεις κάτι .. μην το λες... η παρεα της ομως .. οι συζητησεις σας για το σχολειο σας τις εξετασεις, τα αγόρια .. πρεπει να σου αποσπουν εστω για λιγο την προσοχή
να μην σκεφτεσαι το άγχος και τις φοβιες σου.... καντο κοριτσακι.. πιεσε τον εαυτό σου..ΞΕΡΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ..οτι ΘΕΣ πολυ να ΜΙΛΗΣΕΙΣ face to face με καποιον ,... να κλαψεις να ξεσπασεις.. .. να σ αγκαλιασει να σου πει οτι ΟΛΟ θα πανε καλά... μα μην το εχεις ολη την ωρα στο μυαλό σου... αστο να βγει από μονο του......
δε θελω να σε απογοητευσω.... μα ακόμα κι αν γινει υπο τις ''καλυτερες'' συνθήκες.... θα ψιλο απογοητευτης... δε θα σε καταλαβει κανεις.. οχι ετσι οπως νομιζεις..
μακαρι να μπορουσα να σου πω το αντιθετο.. μα θα σου ελεγα ψεμματα.. θελει αγωνα για να ξεπερασεις αυτα που σε βασανιζουν....κι εσυ εχεις μπραστα σου εξετασεις διαβασμα..
πρεπει να κανεις ακομα λιγο υπομονη.. πρεπει να ανεχθεις ακομα λιγο την πικρη ρουτινα σου..... πρεπει να πετυχεις στις εξετασεις αν το μπορεις... θα ειναι μια νικη που θα απολαυσεις.. θα παρεις δυναμη για να παλεψεις στη συνεχεια..
υ.γ. παραβιασα εναν ''κανονα'' που εχω στη ζωή μου εγραψα πολλες φορες τη λεξη πρεπει.... σορρυ .. εσυ ξερεις μονη σου τι πρεπει για την ζωή σου ...

Quote:

---

Originally Posted by IVAN

Γεια σου Ιωάννα, όπως είπαμε κι δυο χθες το κλάμα είναι μια διέξοδος μα δεν είναι η μοναδική.. ούτε και πρέπει να είναι σκοπός...
Η φίλη σου όμως θα μπορούσε να είναι, ακόμα κι αν δεν της αναφέρεις τίποτα... μπορεί ακόμα μην της έχεις εμπιστοσύνη...
και δε θελεις να της πεις κάτι .. μην το λες... η παρεα της ομως .. οι συζητησεις σας για το σχολειο σας τις εξετασεις, τα αγόρια .. πρεπει να σου αποσπουν εστω για λιγο την προσοχή
να μην σκεφτεσαι το άγχος και τις φοβιες σου.... καντο κοριτσακι.. πιεσε τον εαυτό σου..ΞΕΡΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ..οτι ΘΕΣ πολυ να ΜΙΛΗΣΕΙΣ face to face με καποιον ,... να κλαψεις να ξεσπασεις.. .. να σ αγκαλιασει να σου πει οτι ΟΛΟ θα πανε καλά... μα μην το εχεις ολη την ωρα στο μυαλό σου... αστο να βγει από μονο του......
δε θελω να σε απογοητευσω.... μα ακόμα κι αν γινει υπο τις ''καλυτερες'' συνθήκες.... θα ψιλο απογοητευτης... δε θα σε καταλαβει κανεις.. οχι ετσι οπως νομιζεις..
μακαρι να μπορουσα να σου πω το αντιθετο.. μα θα σου ελεγα ψεμματα.. θελει αγωνα για να ξεπερασεις αυτα που σε βασανιζουν....κι εσυ εχεις μπραστα σου εξετασεις διαβασμα..
πρεπει να κανεις ακομα λιγο υπομονη.. πρεπει να ανεχθεις ακομα λιγο την πικρη ρουτινα σου..... πρεπει να πετυχεις στις εξετασεις αν το μπορεις... θα ειναι μια νικη που θα απολαυσεις.. θα παρεις δυναμη για να παλεψεις στη συνεχεια..
υ.γ. παραβιασα εναν ''κανονα'' που εχω στη ζωή μου εγραψα πολλες φορες τη λεξη πρεπει.... σορρυ .. εσυ ξερεις μονη σου τι πρεπει για την ζωή σου ...

---

Εχεις δικιο.. Χρειαζεται να ξεχνιέμαι αλλα με το να κρυβω κατι και με το να κανω ότι ολα είναι καλα
και να συζηταω μαζι της κανονικα και τετοια.. νιωθω σαν να υποκρινομαι.. Και τι περιμενω; Να βρω αλλους φιλους
μπας και μπορεσω να δεθω με εκεινους τελικα και να την αφήσω; Ή να συνεχισω να την ''κοροιδευω'';
Είναι αδικη η μοναξια αλλα σκέφτομαι μηπως τελικα το πρόβλημα ξεκιναει από μεσα μου..
Μηπως δεν φταιει η φιλη μου και θα το παθαινω με τον οποιοδήποτε..;

Το ξερω.. το διάβασμα και οι εξετασεις πιεζουν ακομη περισσοτερο την κατασταση
για αυτό και το καλοκαιρι πιστευω θα ηρεμησω και θα σκέφτομαι πιο καθαρα
μιας και θα εχω και χρονο να μεινω μονη μου και να σκεφτω.. Αλλα μεχρι τοτε όπως ειπες
χρειαζεται να ανεχτω αυτην δυσκολη ρουτινα..:/

υ.γ: εγω αντικαθιστω το ''πρεπει'' με το ''χρειαζεται'' !

Quote:

---

Originally Posted by Ιωαννα!

Εχεις δικιο.. Χρειαζεται να ξεχνιέμαι αλλα με το να κρυβω κατι και με το να κανω ότι ολα είναι καλα
και να συζηταω μαζι της κανονικα και τετοια.. νιωθω σαν να υποκρινομαι.. Και τι περιμενω; Να βρω αλλους φιλους
μπας και μπορεσω να δεθω με εκεινους τελικα και να την αφήσω; Ή να συνεχισω να την ''κοροιδευω'';
Είναι αδικη η μοναξια αλλα σκέφτομαι μηπως τελικα το πρόβλημα ξεκιναει από μεσα μου..
Μηπως δεν φταιει η φιλη μου και θα το παθαινω με τον οποιοδήποτε..;

Το ξερω.. το διάβασμα και οι εξετασεις πιεζουν ακομη περισσοτερο την κατασταση
για αυτό και το καλοκαιρι πιστευω θα ηρεμησω και θα σκέφτομαι πιο καθαρα
μιας και θα εχω και χρονο να μεινω μονη μου και να σκεφτω.. Αλλα μεχρι τοτε όπως ειπες
χρειαζεται να ανεχτω αυτην δυσκολη ρουτινα..:/

υ.γ: εγω αντικαθιστω το ''πρεπει'' με το ''χρειαζεται'' !

---

δεν κοροιδευεις τη φιλη σου επειδη δεν της λες πως νιωθεις... δε μπορεις να το πεις δε σου βγαινει ή μπορει να μη θες να την φορτησεις κι εκεινη ή να μην την φοβησεις κι απομακρυνθη
όλα ειναι λογικά .. αν μπορουσε να νιωσει στο ελαχιστο κι εκεινη πως νιωθεις θα σε καταλαβενε πολυ καλα..μα σου ειπα ακομα και ατομα που εχουν παρομοιες φοβιες με σενα δεν μπορουν να σε καταλαβουν....πολλους αλλους φιλους θα κανεις κι εκεινη δεν θα την παρατησεις ..
κοιτα απο την κουβεντα που κανουμε.. και θα συνεχισουμε για οσο νομιζεις οτι σε βοηθάει ...
νιωθω πως ''μιλαω'' με ενα συγκροτημενο ατομο.. κι ασ εισαι μια κοπελα 17 χρονων..
εχεις καθαρη σκεψη αλλα ισως υπεραναλυεις λιγακι τα πραγματα..αφησε τα να εχελιχθουν λιγο .. ασε για λιγο το ''τιμόνι'' να εχεις το νου σου μα.. πιο χαλαρα αφησετα ολα βνα γινουν πιο χαλαρα στη ζωή σου...

τα προβληματα ξεκινανε κι απο μεσα μας αλα κι απο παραγοντες εξω απο εμας... ερεθισματα ή καταστασεις που βιωσαμε
καταναγκασμους, ασχημες συμπεριφορες κ.τ.λ.
την ψυχη σου θα την ελαφρύνει, αν συνεχισεις να νιωθεις θλιψη κ μοναξια, ενας ειδικος σε συνδιασμο.. με την οικογενεια σου κ τους φιλους σου..
καταλαβαινω πως ειναι μαρτυριο αυτο που περνας καποιες στιγμες... ειναι δυσκολο να το διαχειριστης πρεπει ομως να εχεις κουραγιο και υπομονη

υ.γ. πολύ πιο ευστοχη κ πετυχημενη η αντικατασταση...

Quote:

---

Originally Posted by IVAN

δεν κοροιδευεις τη φιλη σου επειδη δεν της λες πως νιωθεις... δε μπορεις να το πεις δε σου βγαινει ή μπορει να μη θες να την φορτησεις κι εκεινη ή να μην την φοβησεις κι απομακρυνθη
όλα ειναι λογικά .. αν μπορουσε να νιωσει στο ελαχιστο κι εκεινη πως νιωθεις θα σε καταλαβενε πολυ καλα..μα σου ειπα ακομα και ατομα που εχουν παρομοιες φοβιες με σενα δεν μπορουν να σε καταλαβουν....πολλους αλλους φιλους θα κανεις κι εκεινη δεν θα την παρατησεις ..
κοιτα απο την κουβεντα που κανουμε.. και θα συνεχισουμε για οσο νομιζεις οτι σε βοηθάει ...
νιωθω πως ''μιλαω'' με ενα συγκροτημενο ατομο.. κι ασ εισαι μια κοπελα 17 χρονων..
εχεις καθαρη σκεψη αλλα ισως υπεραναλυεις λιγακι τα πραγματα..αφησε τα να εχελιχθουν λιγο .. ασε για λιγο το ''τιμόνι'' να εχεις το νου σου μα.. πιο χαλαρα αφησετα ολα βνα γινουν πιο χαλαρα στη ζωή σου...

τα προβληματα ξεκινανε κι απο μεσα μας αλα κι απο παραγοντες εξω απο εμας... ερεθισματα ή καταστασεις που βιωσαμε
καταναγκασμους, ασχημες συμπεριφορες κ.τ.λ.
την ψυχη σου θα την ελαφρύνει, αν συνεχισεις να νιωθεις θλιψη κ μοναξια, ενας ειδικος σε συνδιασμο.. με την οικογενεια σου κ τους φιλους σου..
καταλαβαινω πως ειναι μαρτυριο αυτο που περνας καποιες στιγμες... ειναι δυσκολο να το διαχειριστης πρεπει ομως να εχεις κουραγιο και υπομονη

υ.γ. πολύ πιο ευστοχη κ πετυχημενη η αντικατασταση...

---

Εχεις δικιο, και ένα ακομη ευχαριστω γιατι μου δινεις κουραγιο..!
Ο,τι κακο και να συμβαινει στη ζωη μου η υπερβολή μου και η υπεραναλυση μου
τα χειροτερευουν.. Οποτε αυτό που χρειαζεται είναι να χαλαρωσω οσο μπορω σε σχεση με την σκεψη..
Είναι δυσκολο ξερεις, αλλα νομιζω ότι θα το προσπαθήσω..

Νομιζω ότι αν βρω το θαρρος, στη μαμα μου είναι που θα μιλησω.. Σε αυτην εχω περισσοτερη
εμπιστοσυνη και αυτη νομιζω ότι μπορει να με στηριξει καταλληλα..

Παντως,δεν μπορω να αναλογιστω τα ποσα μπορει να εχω μαζεψει..! Ειλικρινα σκέφτομαι τα γεγονοτα από περσι και ηταν τοσα που με στενχωρησαν και με ανησυχησαν,
απόρω που τα κρατησα.. Τωρα ελπιζω να βρω τη δυναμη να τα αποβαλλω όλα..!