Printable View
δε διαβασα ολα τα κατεβατα αλλα απο οσα διαβασα εγω δεν εχω καθολου την εντυποωση οτι προκειται για ενααλλα για ενα ανθρωπο που φορτωνει αποθημενα κ ξεσπαει με αυτο το τροποQuote:
ναν άνθρωπο υπέροχο, δοτικό, προστατευτικό, έναν άνθρωπο που έκανε τα πάντα για να ζούμε αρμονικά, για να με στηρίζει και να με φροντίζει, ενω ταυτόχρονα να απολαμβάνει και τη δική μου αγάπη
δικαιολογιεςQuote:
"έκρηξη".....
Γνώριζα εξ αρχής απο τον ίδιο, οτι έπασχε απο μιας ελαφράς μορφής κατάθλιψη
Συμφωνώ με Αλέξανδρο,εχει ηδη φυγει από την σχεση Αλεξ............
Της έχει κατεβάσει ένα σωρό πράγματα...........!
Ίσως έχεις δίκιο Αλέξανδρε....
απλά είναι δύσκολο για κάποιον στη θέση που είμαι εγω
να καταλάβει πού σταματάει η εικόνα της πάθησης
και που αρχίζει ο χαρακτήρας....
Θα ήταν άδικο εξ αρχής αν του καταλόγιζα τις παρανοικές σκέψεις του
ως σκέψεις του "υγιούς" χαρακτήρα του.
Ειδικά εφόσον μετά απο τις εκρήξεις τον έβλεπα να υποφέρει που φερόταν έτσι, να απολογείται
και έκανα ο,τι περνούσε απο το χέρι μου για να το ελαφρύνω αυτό.
Πώς φαίνεται αυτή η διαχωριστική γραμμή....?
Γενικά αυτή η διαχωριστική γραμμή,είναι πολύ δύσκολη...και εγώ πολλές φορές έχω αναρωτηθεί.... γιατί για κάποιον περίεργο λόγο έχω γνωρίσει αρκετά άτομα,που έχουν ψυχική νόσο και δεν ξέρω που αρχίζει η κακότητα και που σταματάει η αρρώστια.
Γενικά είναι δύσκολο να διαχωρίσει κάποιος τον χαρακτήρα από την παθολογία γιατί τις περισσότερες φορές είναι 2 στοιχεία αλληλοσυνδεόμενα.
Καλύτερα απ'όλα είναι η αποχή..!
Τα άτομα με σοβαρά θέματα,που πάρα πολλοί δεν παίρνουν καν τα φάρμακά τους(για ποιό λόγο,ένας Θεός ξέρει) είναι άτομα με ιδιαίτερα ευματάβλητο χαρακτήρα που δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει από στιγμή σε στιγμή.
Και επειδή σε καμία περίπτωση δεν θέλω να γίνω δηκτική σε κάποιους,υπάρχουν άνθρωποι με σοβαρά θέματα υγείας και όμως είναι πολύ λειτουργικοί και επικοινωνιακοί,επειδή είναι θετικοί στο να παίρνουν την αγωγή τους και να βοηθάνε τον εαυτό τους.
Γενικά θέλει πολλή υπομονή και καλή διάθεση για να βοηθήσεις κάποιους ανθρώπους.
Soulight βλέπω ότι τον αγαπάς τον άνθρωπο αυτό,νομίζω όμως ότι πιο καλό θα του κάνεις να τον αφήσεις στην ησυχία του.
Εκτός και αν θέλεις να μπλέξεις σε δύσκολες καταστάσεις που δε νομίζω να αποφέρουν το επιδιωκόμενο.
Συνήθως οι άνθρωποι με ψυχικές διαταραχές,δεν έχουν τη διαύγεια να καταλάβουν ότι χρειάζονται και φαρμακευτική αγωγή και παράλληλα και ψυχοθεραπεία.
Ας με συγχωρέσουν όσοι με διαβάζουν,αν κάνω κάποιο λάθος απλώς έχω ιδία εμπειρία στο άμεσα οικογενειακό μου περιβάλλον και όχι μόνο.
Ηταν μία συζήτηση που είχα με την ψυχολόγο μου πάνω σε αυτό το θέμα και μου απάντησε ότι τα άτομα αυτά συνήθως αρνούνται να λάβουν την αγωγή τους,γιατί δεν έχουν διαύγεια να αντιληφθούν,το αυτονόητο.!
Καλό απόγευμα :)
Ναι Diana....
εξ αρχής τον άφησα στην ησυχία του....
δεν ζήτησα καν εξηγήσεις για την τόσο απάνθρωπη συμπεριφορά του.
Απλά ήθελα να τονίσω το οτι όλοι έχουμε ευθύνη
τόσο για τον εαυτό μας όσο και για τους ανθρώπους που προκαλούμε να εμπλακούν σε κοινή ζωή μαζί μας
ειδικά όταν εμείς γνωρίζουμε τι μας συμβαίνει.
Δεν θα του καταλόγιζα τίποτα, αν είχε ή έδειχνε την οποιαδήποτε επιφύλαξη εξ αρχής μαζί μου.
Ναι, μου καταλογίζω και μένα που έμπλεξα εξ αρχής, αλλά θεωρούσα (και θεωρώ) οτι δεν θα με σταματούσε ποτέ μια ψυχική νόσος
απο το να είμαι με έναν άνθρωπο.
Αλλά απο τη θέση εκείνου, ναι υπάρχει ευθύνη, γιατί ενω γνώριζε (προφανώς) το σύνολο της κατάστασής του,
δεν είχε μια ξεκάθαρη θέση απέναντί μου, παρουσιάζοντας τον εαυτό του σαν κάποιον που ήταν έτοιμος να ανταποκριθεί σε μια σχέση.
Πίστεψέ με, θα το εκτιμούσα και θα παρέμενα στη σχέση, αν απο την αρχή ήταν πιο συγκρατημένος, χωρίς να επιδιώκει συμβιώσεις
με ταχύτατες διαδικασίες.
Η ζωή και η ψυχή του ανθρώπου που επιλέγουμε να κάνουμε σχέση, δεν χρωστάει σε τίποτα, να ράβεται και να ξηλώνεται
επειδή έτσι....μας κάπνισε, επειδή θέλουμε να πειραματιστούμε....
Κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών
Ούτε καν εγω.
Το μόνο που με έφτασε εδω που είμαι τώρα (και δεν είναι καθόλου όμορφα....) είναι η κακοήθεια....και όχι η πάθηση.