τα ποσα που πληρωνουν οι πελατες ειναι μικροποσα η πληρωνουν με επιταγες ,ληξης καποιων μηνων και αρκετων χιλιαδων?
Printable View
τα ποσα που πληρωνουν οι πελατες ειναι μικροποσα η πληρωνουν με επιταγες ,ληξης καποιων μηνων και αρκετων χιλιαδων?
Υπάρχουν και οι πελάτες που πληρώνουν με επιταγές λήξης κάποιων μηνών και μερικών χιλιάδων ευρώ αλλά αυτό συμβαίνει λίγες φορές σε όλη την διάρκεια του χρόνου και δεν επαρκούν για να καλυφθούν όλα τα έξοδα της επιχείρησης.Οι υπόλοιποι πληρώνουν μετρητοίς μικροποσά της τάξης των 150-200€ ανα μήνα και πολλές φορές μας βγάζουν τη πίστη για να τα πάρουμε και αυτά.Γενικά ο κλάδος στον οποίο δραστηριοποιείται η επιχείρηση,περνάει κρίση.Απο την μικρότερη της περιφέρειας μου μέχρι τις μεγαλύτερες ολόκληρης της χώρας και παντού γίνονται περικοπές
θα πατε σε εναν καλο δικηγορο που να ειδικευεται στα εργασιακα (οχι οτι ναναι)Quote:
Originally Posted by kozchr
θα βρειτε εναν ΦΕΡΕΓΓΥΟ πελατη απο αυτους που πληρωσαν με επιταγη και ξερετε σιγουρα οτι θα πληρωσει και θα ζητησετε απο το αφεντικο να σας εκχωρησει το τιμολογιο του πελατη να το πληρωθειτε εσεις οταν ερθει ο καιρος των επιταγων, για τα λεφτα που σας χρωσταει..
αν εχει καλη προθεση θα το δεχτει.
υποτιθεται οτι το προβλημα του ειναι ταμειακο, οχι οτι δεν θελει να σας πληρωσει.
αν αρνηθει, σημαινει οτι θελει να σας τα φαει...
Σωστό αυτό που λες με την επιταγή αλλά το δικό μου τουλάχιστον πρόβλημα είναι η άμεση ρευστότητα.πχ αρχές φεβρουαρίου 2012 μου είχαν δώσει μια επιταγή που έληγε 30-11-2012 και ήταν 2500€ για εξόφληση μισθών του 2011.Ε απο το φλεβάρη του 2012 μέχρι τέλη νοέμβρη που πήρα την επιταγή, στο διάστημα των 9 μηνών πήρα μόνο 2,5 μισθούς στο χέρι και η ψυχή μου το ξέρει πως τα έβγαλα πέρα μέχρι να έρθει η ώρα να εξαργυρώσω την επιταγή.Γιατι η λογική ήταν όταν ζητούσα χρήματα και για τα νέα που δούλευα "κάνε υπομονή μέχρι να εξαργυρώσεις την επιταγή και ότι άλλο καταφέρω μέχρι τότε να μαζέψω, θα σου δώσω".Και εννοείται ότι πήγα να την εξαργυρώσω πιο πριν (αφού δεν έβγαινα αλλιώς) αλλά ο πελάτης δεν είχε βάλει τα χρήματα.Και τώρα υπάρχουν κάτι επιταγές της τάξης των 2000-3000€ αλλά με ορίζοντα τέλη 2015 ή αρχές 2016 δεν γίνεται δουλειά.
Εδώ επίσης να πω ότι υπάρχει και η επιλογή να πληρωθούμε σε είδος απο κάποιους πελάτες.πχ Εγώ πέρισυ έπρεπε να κάνω service το αμάξι και να αλλάξω λάστιχα και το έκανα έτσι.Αλλος συνάδελφος πήρε έπιπλα για το σπίτι του,άλλος νέα τηλεόραση κτλ.Eτσι οπως πάει το πράγμα το κόβω σε καμμιά 15αρια χρόνια αν βρω κάποια να με παντρευτεί ότι θα επιπλώσουμε δωρεάν όλο το σπίτι μας...:p
Αν βρεις πελατες να σου πληρωνουν το νοικι για παροχη υπηρεσιων , τοτε με 12 πελατες τον χρονο καθαρισες. ΛολQuote:
Originally Posted by kozchr
Ρε συ , περα απο την πλακα αυτα που περιγραφεις ειναι εξοργιστικα. Δεν ξερω πως την παλευεις.
Ευτυχώς μένω σε δικό μου σπίτι το οποίο κατά το ήμισυ το έχω αγοράσει με χρήματα απο αυτή την δουλειά όταν πληρωνόμασταν κανονικά.Τα άλλα χρήματα ήταν απο κάποια κληρονομιά της γιαγιάς μου απο τη μεριά του πατέρα μου.Με ρωτάς πως την παλεύω.Ο λόγος είναι ότι απο τότε που θυμάμαι τον ευατό μου δεν είχα λόγους να πιστεύω σε μένα.Και όπου και αν πήγα σε σχολεία,δουλειές,συλλόγους όπως πρόσκοποι κτλ πάντα κατάφερνα με κάποιο τρόπο να διαφέρω αρνητικά απο τους άλλους και να γίνομαι αντικείμενο σχολιασμού.Μια ζωή παλεύω να είμαι και εγώ ένας απλός καθημερινός φυσιολογικός άνθρωπος όπως η πλειοψηφία των ανθρώπων.
Ε εδώ μέσα είναι η πρώτη φορά που ένιωσα ότι κάτι αξίζω ως άνθρωπος.Που ακόμη και αν είχα απίστευτο άγχος και κρίσεις πανικού και λόγω αυτών έκανα τρελές βλακείες δε με αποπήραν.Σε άλλη επιχείρηση θα είχα δει την πόρτα εξόδου με όλα αυτά που έκανα μέχρι να μάθω.Δεν ένιωσα το "μαύρο" πρόβατο και ο άνθρωπος που είναι διαφορετικός απο τους άλλους.Με δέχτηκαν ως αυτό που είμαι.Θα ακουστεί ίσως παράξενο αλλά νιώθω ότι τώρα που τα πράγματα είναι δύσκολα και το βασικότερο κομμάτι της επιχείρησης στηρίζεται σε μένα,ότι ειναι χρέος μου να βοηθήσω όσο γίνεται να κρατηθεί όρθια η επιχείρηση.
Και επίσης το 95% των ανθρώπων που γνώρισα στη ζωή μου και συναναστράφηκα μαζί τους είναι μέσω της ενασχόλησής μου με τη δουλειά αυτή.Και πραγματικά ένα γεγονός που έγινε χθες,μου έδωσε να καταλάβω ότι κάποιοι άνθρωποι εκτιμούν αυτό που είμαι.Και καλά μου χρωστούσε χάρη ο άνθρωπος αυτός επειδή του έδειξα πέντε πράγματα για ένα πρόγραμμα στο pc και ένας ακόμη επειδή τον βοήθησα με ένα κινέζικο κινητό που είχε πάρει το καλοκαίρι.Εγώ δε θεώρησα ότι έκανα κάτι σημαντικό.Απλά έτυχε να γνωρίζω κάτι και βοήθησα δωρεάν χωρίς κανένα αντάλλαγμα.
Kαι εννοείται ότι αν είχα λυμένο το οικονομικό μου πρόβλημα,εφόσον με ήθελαν και στην επιχείρηση θα δούλευα δωρεάν και δε θα τους έπρηζα συνεχώς για χρήματα.Φυσικά δεν τους το έχω πει αυτό αλλά μάλλον θα το έχουν καταλάβει αφού με τέτοια μισθοδοσία και ωράρια κανείς άλλος δε θα καθόταν.
Και τέλος να πω ότι με όλα αυτά που έχω γράψει,δεν ξέρω αν αποτελώ παράδειγμα προς μίμηση ή προς αποφυγή.Αυτό που ξέρω όμως και θα προτείνω σε όλους εδώ πέρα,είναι να σηκωθούν απο τον καναπέ και να βγουν λίγο έξω απο το σπίτι οπως και να νιώθουν.Να βρείτε όλοι κάποια δραστηριότητα να κάνετε.Κάτι να γεμίζετε μέρος του χρόνου σας.Μόνο έτσι υπάρχει περίπτωση να γίνει κάτι καλό στη ζωή σας.Οσο κάθεστε μέσα στους 4 τοίχους και κλαίτε την μοίρα σας,τίποτε καλό δε πρόκειται να συμβεί
Απο σήμερα πλέον διεκδικούμε και επίσημα τον τίτλο του θύματος.Χρησιμοποιώ πληθυντικό γιατί πήγαμε και οι 3 συνάδελφοι μαζί που ειμαστε στο τεχνικό κομμάτι της επιχείρησης.Μετά απο μια νύξη που είχαμε και σήμερα για τα χρήματα η απάντηση ήταν "Δε ξεχνώ ότι σας χρωστάω όλα αυτά τα χρήματα αλλά αν δεν έρθει στα χέρια μου κάποιο μεγάλο ποσό δε μπορώ να αντεπεξέλθω.Θα προσπαθήσω απο εδώ και πέρα να είμαι συνεπής στους τρέχοντες μήνες αλλά μην περιμένετε πάνω απο 1 μισθό το μήνα έτσι όπως ειναι η κατάσταση τώρα". Με απλά λόγια δε πρόκειται ποτέ να τα πάρουμε και όσο συνεχίζει να υπάρχει η επιχείρηση ότι καταφέρουμε να πάρουμε και να είμαστε και ευχαριστημένοι.Η πλάκα είναι ότι εδώ και μια 10ετια ακούω απο ανθρώπους των άλλων ανταγωνιστικών επιχειρήσεων ότι εμείς θα κλείναμε εδώ και πολλά χρόνια ή γενικά θα ειμαστε οι πρώτοι που θα κλείσουμε αλλά αυτό δε συνέβη ακόμη.Και τουλάχιστον ειναι παρηγορητικό ότι και αυτούς τους χρωστάνε τα αφεντικά τους,πολλά χρήματα και κάποιοι (που πλέον δουλεύουν για εμάς ως εξωτερικοί συνεργάτες με το "κομμάτι" ας πούμε χονδρικά) έχουν καταφύγει ήδη στα δικαστήρια για τα παλιά τους αφεντικά αλλά ακόμη δεν έχουν βρει το δικιο τους.
Αυτά..Δε ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω.Θα επιλέξω απλά να γελάσω και θα πω "λες και δεν το ήξερα ότι θα γινότανε έτσι".
Ενασ φιλός μ ,δουλεύει 6 μήνες, και τους τρεισ δεν του έχει πληρωθεί και ούτε πρόκειται απ'ότι φένεται, απλά δεν φεύγει γιατί δεν υπάρχουν δουλειές...Quote:
Originally Posted by kozchr
υπομονή δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο
δυστυχως αυτη η κατασταση με τα απληρωτα δεδουλευμενα ειναι σχεδον γενικευμενη και δεν ειναι παντα θεμα αδυναμιας.
πολλοι εργοδοτες εχουν βρει πατημα στην κριση και στην σχεδον ολοκληρωτικη καταργηση των εργασιακων δικαιωματων και προσπαθουν να επιβαλουν εργασιακο μεσαιωνα.
επιπλεον αυτη η τακτικη σε καθιστα ομηρο στο να δουλευεις χωρις να φευγεις για να μην χασεις τα οφειλομενα.
κουραγιο και ΠΙΕΣΗ. μην σταματατε ποτε να πιεζετε σε συνεννοηση με τους συναδελφους σας. η ισχυς ειναι στην αλληλεγγυη των εργαζομενων. ο καθε εργοδοτης τετοιας νοοτροπιας, βασιζεται στον ανταγωνισμο και τον φοβο σας (= διαίρει και βασίλευε").
κι οπως ελεγε παλια ενας συναδελφος σε μια παλιοτερη δουλεια που ειχαμε πεσει σε τετοια κατασταση: "εκανε πως μα πληρωνε κι εμεις καναμε πως δουλευαμε"....
Μπορει να πας φυλακη ομως
για τον Εργαζόμενο η για τον εργοδότη μιλάς?Quote:
Originally Posted by μανμαν
Συμφωνώ σε όσα λες αλλά ειδικά σε εμάς είναι και θέμα αδυναμίας στο να καλυφθούν τα πάγια έξοδα της επιχείρησης.Θα σου ακουστεί παράξενο ίσως αλλά πριν κανένα 6μηνο μας είχαν κόψει το τηλέφωνο γιατι δεν υπήρχαν χρήματα για να πληρωθεί.Μετά μας πλήρωσε ένας πελάτης και πήγα εγώ συγκεκριμένα και πλήρωσα τον λογαριασμό.Αυτό έχει συμβεί και άλλες φορές.Επίσης πριν κάποιο καιρό είχα πάρει απο ένα πελάτη 50€ και μου τηλεφωνεί το αφεντικό κατά τις 22.00 που ήμουν ακόμη εδώ ότι θα περάσει με το αυτοκίνητο και να του κατεβάσω το 50αρικο.... και σημειωτέον ότι έχει και 2η δουλειά...Quote:
Originally Posted by Remedy
Και εκτός αυτών όταν κάποιοι ανταγωνιστές δε μπορούν να χωνέψουν ότι η δουλειά σου αξίζει,χτυπάνε με ύπουλα μέσα.Με καταγγελίες κτλ.Κάνουν το ίδιο και τα αφεντικά μου όταν προκληθούν αλλά και πάλι τα έξοδα σε δικηγόρους,ταξίδι στην Αθήνα κτλ για να παραστεί εκει που πρέπει,ειναι ουσιαστικά χρήματα που θα μπορούσαν να έρθουν σε εμάς για τους μισθούς μας
καθολου παραξενο δεν μου ακουγεται. εχει συμβει σε παλιοτερες δουλειες να μην μπορουν να εξυπηρετησουν τις επειγουσες υποχρωσεις τους, απο επιταγες μεχρι λογαριασμους οπως λες, ομως δεν γινεται να κανουν συνεταιρο στην χασουρα τους τον υπαλληλο..Quote:
Originally Posted by kozchr
οταν ακομα παλιοτερα κερδιζαν εκατομυρια, δεν τα μοιραζοντουσαν με τους υπαλληλους. εκεινοι παντα εναν μισθο επαιρναν. δεν γινεται λοιπον τωρα να πληρωνουν τους υπαλληλους οποτε βολευει.
ο συγκεκριμενος πρωην εργοδοτης μαλιστα, που οταν ξεκινησε την δουλεια δεν ειχε να φαει, εβγαλε ΠΟΛΛΑ λεφτα τις καλες ημερες. δεν κρατησε λεφτα στην δουλεια. πηρε σπιτια και τζιπαρες. οταν στριμωχτηκε οικονομικα, δεν του πληρωσαν και καποιοι τις επιταγες τους, βρεθηκε εκτεθιμενος.
ο υπαλληλος ομως δεν εκανε ποτε σπιτι με τον μισθο που επαιρνε. μια ανετη διαβιωση ειχε. πως του ζηταει λοιπον να μοιραστει την χασουρα?πες στο αφεντικο σου να πουλησει το σπιτι του, να σας πληρωσει!
αν δεν μπορεις να πληρωσεις εξοδα και μισθους, κλειστο.
Δυστυχώς ακόμη και στις λεγόμενες καλές εποχές πάλι είχαμε καθυστέρηση στις πληρωμές.2-3 μήνες αλλά αυτό παλευόταν.Απειρος κόσμος έχει έρθει και έχει φύγει πάνω στο εξάμηνο λόγω αδυναμίας πληρωμής τους.Και απο σπίτια ότι είχε τα έχει πουλήσει όλα αυτά τα χρόνια (γνωρίζομαι με την οικογενεια του πολύ καλά και ειδικά η μάνα του είχε πει άπειρα πράγματα για περιουσίες κτλ στη μακαρίτισσα τη θεία μου που με φιλοξενούσε κάποτε) προκειμένου να βγει πέρα η επιχείρηση και κατέληξε να μένει στο σπίτι της 2ης γυναίκας του που είχε προίκα απο τον πατέρα της... Γενικά μπερδεμένη κατάσταση..
Nα φανταστείς δηλαδή ακόμη και τώρα ψάχνουμε άτομο για να έρθει να του μάθω μερικά πράγματα για να με καλύπτει στα ρεπό μου γιατί τώρα πήγαμε σε προσωρινή λύση με συνάδελφο από άλλο πόστο και έχει γίνει ένα ψιλομπάχαλο και δε βρίσκουμε κάποιον γιατί όλοι οι γνωστοί μας ξέρουν την κατάσταση που επικρατεί εδώ.Και ψάχνει να βρει μήπως υπάρχει κάποια λύση με προγράμματα πχ voucher αλλά και πάλι δεν βλέπω φως
Kαι πες και άλλο θύμα αλλά πολλές φορές τα τηλέφωνα που πρέπει να γίνουν για σκοπό της επιχείρησης και πρέπει να τα κάνω εγώ, τα κάνω απο το προσωπικό μου κινητό.Εχω f2g με 300' λεπτά το μήνα και επειδή εγώ σπάνια μιλάω τόσο πολύ για προσωπικό μου σκοπό,τα περισσότερα λεπτά τα καταναλώνω για σκοπό της επιχείρησης..