θα θελα λιγη βοηθεια και οχι χλευασμο

καταλαβαινω απολυτα αυτο π λες και αυτο θα ταν το σωστο..αλλα οπως τους μαθεις.απο την αρχη τον ειχαν για τον καταλληλοτερο ανθρωπο δουλευε σκληρα οπως ο πατερασ μ και εκτοσ αθηνων πολλες φορες οπως εκεινος.ηταν ηρεμος δεν ελεγε κουταμαρες στα τραπεζια προτιμα να ακουει τους μεγαλυτερους παρα να προσπαθει να τους προσπερασει οπως ο γαμπρος μου ας πουμε.γενικα τον ειχε ως δικη το προτυπο και οταν εγω διαστρευλωσα τα γεγονοτα ενιωσε βλακας π εβαλε καποιον στο σπιτι τ που φερθηκε ετσι συν τ οτι με ειδε να γινομαι ρακος

ετσι πως περιγραφεις την ολη κατασταση οχι δεν θεωρειται απιστια... αφου λες οτι τον χωρισες ΕΣυ και του ειπες καταμουτρα οτι δεν τον αγαπας...μαλλον απο εγωισμο το εκανε. ηθελε να σε ξεπερασει, αλλα μαλλον δεν τα καταφερε αφου λες οτι σε ξαναπροσεγγισε

εγω τον προσεγγισα δειχνοντας αλλαγμενη.κ εκεινος ενιωσε ασχημα π προσπαθησε ετσι να τις ''καπουλαρει'' απο τον πονο που υπαρχει σε εναν χωρισμο.ισως να χε πονεσει πολυ ετσι κι αλλιως και να μην τον επαιρνε αλλο.εντοσ της σχεσης.εκεινος δεν ειχε κατα νου να τα ξαναβρει μαζι μου γτ 1.του χα κανει τοσα.2.δεν ειχε την παραμικρη υποψια οτι εγω θα πονουσα τοσο ωστε να χω χασει 13 κιλα απο την στεναχωρια και απο 60 κιλα να μαι σαν ανορεξικη.συν καποια λογια μ που τον προβληματισαν για το τι με εκανε να φερομαι.ναι εκει το εριξα στο οικογενειακο.

Πόσο χρονών είστε εσύ και το αγόρι σου;

25 εγω 29 εκεινοσ

Θα κάνω μερικές υποθέσεις που μπορεί να μην είναι σωστές, εσύ θα μου πεις. Μου φαίνεται ότι αυτό το παιδί ήταν ο πρώτος σου μεγάλος έρωτας στα 20. Τον γνώρισες στην οικογένειά σου (δεν ξέρω για ποιο λόγο - ίσως είναι αυστηροί και έτσι θα σε άφηναν να τον βλέπεις περισσότερο?) και μετά οι γονείς σου άρχιζαν να τον εκθειάζουν γιατί είναι καλό παιδί και πιθανόν γιατί θέλουν να σε δουν να φτιάχνεις τη ζωή σου (εννοώντας το να παντρευτείς). Εσύ κάποια στιγμή πιέστηκες γιατί δεν μπορούσες να καταλάβεις για ποιο λόγο ενώ είναι τόσο καλό παιδί και τον αγαπάς δεν νιώθεις πλέον κάτι ερωτικό και αυτό σου έβγαινε με πολλά νεύρα προς αυτόν.

Κάπου εκεί χωρίσατε και κατά τη γνώμη μου εκεί έπρεπε να μείνετε. Ίσως είσαι και επηρεασμένη από αυτά που έλεγαν οι γονείς σου για το ότι είναι καλό παιδί και θεωρείς ότι πρέπει να μείνεις μαζί του γιατί που θα βρεις άλλον τέτοιον; Δεν είναι όμως έτσι. Αν σου έχει τελειώσει καλύτερα να το αφήσεις. Επίσης δεν είσαι υποχρεωμένη να δίνεις αναφορά στους γονείς σου και στη θέση σου πρώτα θα δοκίμαζα ότι λειτουργεί το μεταξύ μας πριν το ανακοινώσω στους γονείς μου. Πόσος καιρός είναι που ξαναείστε μαζί;

Μια ερώτηση. Ο πατέρας σου τον λέει αδέσποτο τώρα τελευταία που του είπες ότι σε κεράτωσε ή τον έλεγε και από την αρχή όταν τον εκτιμούσε;

7 μηνες ξαναμαστε μαζι πολυ καλυτερα.σιγουρα γυρνανε διαφορα στο μυαλο μου ακομα.δεν ειμαι κ απο την φυση μ της αποφασης.εσυ θεωρεις κερατο η το λες επειδη ετσι το παρουσιασα?

Quote:

---

Originally Posted by mina2014

καταλαβαινω απολυτα αυτο π λες και αυτο θα ταν το σωστο..αλλα οπως τους μαθεις.απο την αρχη τον ειχαν για τον καταλληλοτερο ανθρωπο δουλευε σκληρα οπως ο πατερασ μ και εκτοσ αθηνων πολλες φορες οπως εκεινος.ηταν ηρεμος δεν ελεγε κουταμαρες στα τραπεζια προτιμα να ακουει τους μεγαλυτερους παρα να προσπαθει να τους προσπερασει οπως ο γαμπρος μου ας πουμε.γενικα τον ειχε ως δικη το προτυπο και οταν εγω διαστρευλωσα τα γεγονοτα ενιωσε βλακας π εβαλε καποιον στο σπιτι τ που φερθηκε ετσι συν τ οτι με ειδε να γινομαι ρακος

---

Ναι οκ,αλλα συνεχιζω να μην καταλαβαινω τι δουλεια εχουν οι γονεις να ξερουν για το χ,ψ γκομενο.
20 χρονων ησουν οταν τον γνωρισες,δεν ειναι οτι θα πηγαινατε για γαμο.Και ακομα μικρη εισαι.
Το καταλαβαινω να θελει καποιος τη γνωμη του γονιου του οταν θελει να προχωρησει σοβαρα με εναν ανθρωπο (που και εκει η γνωμη δεν πρεπει να ειναι δεσμευτικη,ουτε συμφωνω να παντρευομαστε οποιον/α θελουν οι δικοι μας),αλλα δεν εχουν καμια δουλεια να ανακατευονται στην παραμικρη γκομενοδουλεια που κανεις.

ΒΤW,τον πρωην/νυν σου μην τον τυραννας αλλο,αφου ειναι ξεκαθαρο οτι τον θες για να ευχαριστησεις τους γονεις σου και να γεμισεις δικα σου κενα,και δεν δινεις μια για αυτον.Και οχι δε σε κερατωσε,αν αυτο σε ανησυχει.
Αυτος ειναι και λιγο πιο μεγαλος,αστον ελευθερο να βρει καποιον ανθρωπο να πορευτει.Εσυ εχεις χρονο ακομα να πειραματιστεις με αλλα ατομα.Και αυτη τη φορα ΜΑΚΡΙΑ απο γονεις.

Όχι δεν το θεωρώ. Το γράφω γιατί έτσι του το παρουσίασες. Αλλά θεωρώ πολύ άσχημο να μιλάει έτσι ο πατέρας σου για τον φίλο σου.

Επίσης για ποιο λόγο ρωτάς και ξαναρωτάς αν σε απάτησε; Φαίνεται σαν να είναι το μόνο που σε ενδιαφέρει ενώ νομίζω ξέρεις κι εσύ καλά ότι δεν είναι έτσι. Είναι σαν να ψάχνεις αφορμή για να τον χωρίσεις ή να τεκμηριώσεις τέλος πάντων ένα χωρισμό.

Αυτό απιστία δεν θεωρείτε. Ο άνθρωπος θέλει να συνεχίσει να ζει σαν φυσιολογικός. Στους γονείς σου πες τα πράγματα όπως είναι. Τι φοβάσαι; να πεις την αλήθεια για τον εαυτό σου ενώ έχεις πει τόσα; μείνετε μακρυά από τον άνθρωπο αυτόν κι εσυ κι ο πατέρας σου και όλοι. Πες απλά χωρίσαμε γιατί δεν ταιριάζαμε και γιατί δεν τον ήθελες πραγματικά. Μην δυσφημιζεις τον άνθρωπο γιατί είναι πολύ κρίμα. Επίσης ακόμα και να σε απατούσε θα είχε απόλυτο δίκιο. Αν ήταν τόσο εντάξει όσο λες τι είχε και δεν τον ήθελες; μήπως έβλεπες ότι οι γονείς σου τον συμπαθούσε πιο πολύ σαν χαρακτήρα από εσένα κι αποφάσισες να τον κάνεις από ζηλια να αισθάνετε πολύ άσχημα; εγώ πάλι πέρασα τα πανδύνα από έναν πρώην μου που είχα πολλά χρόνια στο τέλος τον κερατωνα κι εκείνος το κατάλαβε. Όσο με ρωτούσε εγώ τον κορόιδευα του έλεγα μπορεί κ.α. Το τι φάτσα είχε και το πως με παρακαλούσε δεν λέγετε. Εγώ πάλι χαιρόμουν με τα μούτρα του. Έσκαγε γιατί ήξερε ότι όπου και να παω θα βρω καλύτερο από αυτόν και την συμπεριφορά του και τα κέρατα του. Δύσκολο πράγμα να σε έχει ο άλλος δεδομένο γιατί μια μέρα ο δεδομένος ξυπνάει και σε πιάνει στον ύπνο. Αυτό να μάθεις για τις επόμενες σχέσεις σου γιατί με τέτοια συμπεριφορά δεν πας πουθενά. Αν αυτός ανέχτηκε πολλά ο επόμενος δεν θα το κάνει. Αν τον θέλεις πραγματικά πες του το πραγματικό σου πρόβλημα ίσως βοηθήσει και μην τον μειώνεις. Τέτοιον άνθρωπο που θα ξαναβρείς; κι όσο για το αν είναι αδέσποτος όπως λέει ο πατέρας σου; κοίτα ξεκάθαρα ποιος δεν είναι πιεσμενος και ποιος έζησε καλύτερα. Αν δεν τον θέλεις πες του απλά ότι θες να χωρίσετε να συνεχίσει ο καθένας την ζωή του κι έτσι θα ηρεμήσεις κι εσυ. Στον πατέρα σου πες ότι δεν άντεχες την πίεση από το σπίτι

Quote:

---

Originally Posted by mina2014

επισης ο πατερας μου δεν τον θελει,γιατι εκεινος εχει μεγαλωσει μονος του η μανα τ πεθανε και ο μπαμπας του ξαναπαντρευτηκε μια που δνε ειναι εντελως νορμαλ οποτε απο το σπιτι εφυγε πολυ μικρος με τα αδερφια του κ την θεια τους.ετσι για καθε τι π γινεται η που βγαινω ο πατερας ο δικος μου λεει.παλι με τον αδεσποτο ησουν?ή εκφραζεται υποτιμιτικα επειδη δνε εχει οικογενεια,δηλαδη φρασεις οπως ορφανος ξεμπαρκος δεν εχει στον ηλιο μοιρα(ενω ζει αξιοπρεπεπως γενικοτερα)

---

Το να ορφανέψει κανείς δεν είναι επιλογή του, ξέρεις... Είναι πολύ άδικο να κρίνει ο πατέρας σου έναν άνθρωπο αρνητικά επειδή βρέθηκε εγκαταλελλειμμένος. Και επίσης σημαίνει μειωμένη δυνατότητα σωστής κρίσης από την πλευρά του πατέρα σου.

ποτε δνε μ ειπαν ποιον να παντρευτω απλα εγω στην αγωνια μ να μην πεσουν πανω μ κατηγοριες μιας κ εκεινος ειπε οτι θα βγαλει τον εαυτο τ φταιχτη το χρησιμοποιησα.δνε ειμαι κακαως ανθρωπος εκανα λαθη.μ γεννιουνται πολλες αποριες οπως το γτ να κανει τοση υπομονη .οι γονεις κ που τους εξηγησα θεωρουν οτι απλα τον υπερασπιζομαι για να τον ξαναφερω στην οικογενεια μου

Γιατί κάνει τόση υπομονή; Γιατί δεν γνώρισε ποτέ μητέρα και το περιβάλλον του κάθε άλλο παρά υποστηρικτικό ήταν προς εκείνον όπως είπες. Κατά συνέπεια έχει μάθει στην κακομεταχείριση και του φαίνεται οικεία. Για αυτό μένει όπως και αν το βαπτίζει αυτός ή εσύ στο μυαλό σου.