Αντικαταθλιπτικα

βλεπω όλοι παίρνουμε απο καποιο φάρμακο...και δεν νιώθω τοσο άσχημα πλεον..
υπάρχουν ανθρωποι που το εχουν ξεπεράσει χωρις??
νιώθω αδυναμη και οτι δεν προσπαθω και μόνη μ.
νομίζω οτι θα τα παιρνω μια ζωη για να νιώθω καλα...και απογοητευομαι:(

Quote:

---

Originally Posted by manos32

Παναγιώτη καλησπέρα!
Να ξέρεις ότι όλα τα φάρμακα όταν καλύπτουν τα συμπτώματα χωρίς να εχουν επιλυθεί οι εσωτερικές συγκρούσεις, κόβονται δύσκολα ,διότι επανέρχεται στην επιφάνεια η δυσφορία απ την κακή καθημερινότητα.
Απλά σε κάποια φάρμακα που εχουν πιο μικρό χρόνο ημιζωής χρειάζεσαι πιο συχνά να αναπληρωνεις τις δόσεις διοτι κρατάνε λιγότερο.
Ακόμα και το ζάναξ με σωστή χρήση δεν προκαλεί εθισμό, (το εκοψα μετά απο 4 μηνη χρήση χωρις κανένα πρόβλημα, σε μικρές δοδολογίες βέβαια ).
Ο Γιατρος μου μου έχει ορκιστεί οτι στα 15 χρόνια γνωριμιας του με το φαρμακο κανένας ασθενής του δεν έχει αντιμετωπίσει θέμα εξάρτησης.
Τα κριτήρια εξάρτησης είναι συνεχής και αυθαίρετη αύξηση της δοσολογίας ,πολλές φορές πάνω απο τις θεραπευτικές δοσολογίες.
Το ζαναξ εχει δαιμονοποιηθεί τόσο διότι εχει μικρό χρόνο ημιζωής και μετά τις 4 ωρες επανέρχεται το άγχος( που προκαλέι και τη μεγαλύτερη δυσφορία σε σχέση πχ με την κακή διάθεση).
Αν σε παρακολουθεί γιατρός δε θα εθιστείς σε τίποτα( καλός επαγγελματιας εννοείται.)
Να φανταστείς φιλος μου μολις κοβει την αγωγή (παιρνει 3 φαρμακα τη μέρα -σεροξατ-ρισπερνταλ-και κατι άλλο) αμέσως υποτροπιάζει μετά απο κανα μήνα άσχημα.
Δεν είναι κι αυτό μια μορφή εξάρτησης αμα το πάμε έτσι? Ο γιατρός του του είπε οτι αν δεν κάνει ψυχοθεραπεία δε θα μπορέσει ποτέ να αποκοπεί απο την φαρμακευτική αγωγή γιατί πάντα θα υπάρχουν αιτίες.

---

Μεγάλο θέμα το να λύσεις τα αίτια.
Ξέρω πως τα φάρμακα καλύπτουν τα συμπτώματα μόνο και ούτε καν καλά.
Υπάρχουν όμως όντως αίτια για το άγχος κατάθλιψη ή είναι όλα θέμα της βιοχημείας μας και των νευρώνων μας;

Αν ένα χάπι με έπιανε καλά δε θα με ένοιαζε να το κρατήσω για πάντα.
Άλλωστε και στα αντικαταθλιπτικά υποτιθεται πως θα τα παίρνω για πάντα...

Panagiwth συμφωνα με τον δικο μ ψυχίατρο, όσον αφορά τουλαχιστον τις διαταραχές αγχους αρα το αγχος οφείλεται σε συνδυασμό dna με προσωπικοτητα ή στρεσσογονες καταστασεις. Υπάρχει περίπτωση κάποιος αλλα λίγες απ τι καταλαβα να οφείλεται μόνο στο dna του πχ.. Δεν ξέρω κάτα ποσο ισχύει αυτό βεβαια. Αμα ήταν ετσι δεν θα πηγαιναν ολοι αυτοί σε νευρολόγο , θα επαιρναν το χαπι σε ολη τους τη ζωη υποθετω κ τελος ;;

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Μεγάλο θέμα το να λύσεις τα αίτια.
Ξέρω πως τα φάρμακα καλύπτουν τα συμπτώματα μόνο και ούτε καν καλά.
Υπάρχουν όμως όντως αίτια για το άγχος κατάθλιψη ή είναι όλα θέμα της βιοχημείας μας και των νευρώνων μας;

Αν ένα χάπι με έπιανε καλά δε θα με ένοιαζε να το κρατήσω για πάντα.
Άλλωστε και στα αντικαταθλιπτικά υποτιθεται πως θα τα παίρνω για πάντα...

---

Καμμία μελέτη δεν έχει αποδείξει ακόμα οτι υπάρχει βιοχημικό πρόβλημα αναίτια στον εγκέφαλο..
Λόγω κακης ψυχολογικής κατάστασης προκύπτουν αυτά, και σχημάτων συμπεριφοράς που μας τα εχει παγιώσει η παλαιολιθική και τριτοκοσμική ελληνική οικογένεια και κοινωνία.
Σκέψου μονο οτι μας μαθαίνουν απο μικρά παιδάκια την υποταγή, την πειθαρχία και την παπαγαλία, και οχι κάτι για τον εσωτερικό μας κόσμο.
Κάτι που εχει παγιωθεί τόσα χρόνια φαντάσου πόσο καιρό θέλει επίσης για ν αλλάξει.
Διαφορά στις αντοχές στο στρές και το άγχος, απο γονιδιακούς παράγοντες ναι υπάρχει.
Ομως πάντα κάτι τα πυροδοτεί και πρέπει να λυθεί.
Είναι σα να λέμε οτι εγω αντέχω παραπάνω απο σένα στον σωματικό πόνο, (ακόμα και σ αυτό παιζει ρόλο το γονιδιο)ας πάμε να πατήσουμε πινέζες.

http://www.zougla.gr/ygeia/article/v...kata8liptikousΜανο εχω διαβασει τοσες πιθανες αιτιες που προκαλειται καταθλιψη , που καταλαβαινω οτι κανεις δεν ξερει ακομα τιποτα γι αυτην . Πιστευω σαν επικρατεστερη μια που ελεγε επι λεξη , απο ' παραδοξη αντιδραση στο αγχος ' . Δεν ειναι θεμα αδυναμιες αντιμετωπισης του στρεςς , και βεβαια ειναι γονιδιακη η προδιαθεση . Μπορει να την εχεις , και αν δεν σου τυχει κατι ιδιαιτερα στρεσσογονο , να μην εκδηλωθει ποτε . Αγγελος .
To ανωτερω λινκ ειναι ενα παραδειγμα θεωριας καταθλιψης .

Quote:

---

Originally Posted by Νεραιδα

Panagiwth συμφωνα με τον δικο μ ψυχίατρο, όσον αφορά τουλαχιστον τις διαταραχές αγχους αρα το αγχος οφείλεται σε συνδυασμό dna με προσωπικοτητα ή στρεσσογονες καταστασεις. Υπάρχει περίπτωση κάποιος αλλα λίγες απ τι καταλαβα να οφείλεται μόνο στο dna του πχ.. Δεν ξέρω κάτα ποσο ισχύει αυτό βεβαια. Αμα ήταν ετσι δεν θα πηγαιναν ολοι αυτοί σε νευρολόγο , θα επαιρναν το χαπι σε ολη τους τη ζωη υποθετω κ τελος ;;

---

Αυτο Νεραιδα , υποθετει το ινστιτουτο MAX PLANCK , και πιστευουν σε μια εξατομικευμενη θεραπεια στο μελλον ( ηδη πειραματιζονται ) , και οντως θα παιρνεις ενα χαπι και θα γινεσαι καλα .

Γενικά πιστεύω πως το μέλλον είναι εξατομικευμένες θεραπείες.
Ένα χάπι για όλες τις διαταραχές σου και για σίδηρο και για κατάθλιψη και για έλλειψη ασβεστίου ένα χάπι με απίστευτα ακριβής δοσολογίες φτιαγμένο ακριβώς για σένα...

Και αν το χει και καμιά εταιρία μονοπώλιο - πατέντα τότε το κόστος θα είναι μόνο για τους πλούσιους και τους πολιτικούς

Quote:

---

Originally Posted by Νεραιδα

βλεπω όλοι παίρνουμε απο καποιο φάρμακο...και δεν νιώθω τοσο άσχημα πλεον..
υπάρχουν ανθρωποι που το εχουν ξεπεράσει χωρις??
νιώθω αδυναμη και οτι δεν προσπαθω και μόνη μ.
νομίζω οτι θα τα παιρνω μια ζωη για να νιώθω καλα...και απογοητευομαι:(

---

Aγαπητη Νεραιδα , οχι φαρμακα παιρνουμε ολοι , κοκτεηλ φαρμακων παιρνουμε . Τα φαρμακα , χωρις προσωπικη προσπαθεια , δεν προκειται να σε κανουν καλα , εγγυημενα . Κανεις δεν εγινε ποτε καλα μονο με φαρμακα , τα αντικαταθλιπτικα σε κανουν απαθη , οποτε δεν εχεις σοβαρο κινητρο για να ξεφυγεις .
Εστω και ενα μικρο βηματακι , με προσωπικη προσπαθεια , ειναι μια μεγαλη νικη . Ειναι χρονοβορα διαδικασια .

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Και αν το χει και καμιά εταιρία μονοπώλιο - πατέντα τότε το κόστος θα είναι μόνο για τους πλούσιους και τους πολιτικούς

---

Μπα , η πατεντα ειναι για 10 χρονια , μετα οιοσδηποτε μπορει να το φτιαξει .

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Aγαπητη Νεραιδα , οχι φαρμακα παιρνουμε ολοι , κοκτεηλ φαρμακων παιρνουμε . Τα φαρμακα , χωρις προσωπικη προσπαθεια , δεν προκειται να σε κανουν καλα , εγγυημενα . Κανεις δεν εγινε ποτε καλα μονο με φαρμακα , τα αντικαταθλιπτικα σε κανουν απαθη , οποτε δεν εχεις σοβαρο κινητρο για να ξεφυγεις .
Εστω και ενα μικρο βηματακι , με προσωπικη προσπαθεια , ειναι μια μεγαλη νικη . Ειναι χρονοβορα διαδικασια .

---

συμφωνώ απόλυτα! Δεν μιλάω να παίρνω τ χαπια κ τελος!
Άλλωστε κανω κ ψυχοθεραπείασυγχρονως!
Απλα σκέφτομαι που παντα πάιρνω κ χάπι..μετα απο υποτροπή κ νιώθω μηπως επρεπε ν τ παλέψω μόνη μου!

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Aγαπητη Νεραιδα , οχι φαρμακα παιρνουμε ολοι , κοκτεηλ φαρμακων παιρνουμε . Τα φαρμακα , χωρις προσωπικη προσπαθεια , δεν προκειται να σε κανουν καλα , εγγυημενα . Κανεις δεν εγινε ποτε καλα μονο με φαρμακα , τα αντικαταθλιπτικα σε κανουν απαθη , οποτε δεν εχεις σοβαρο κινητρο για να ξεφυγεις .
Εστω και ενα μικρο βηματακι , με προσωπικη προσπαθεια , ειναι μια μεγαλη νικη . Ειναι χρονοβορα διαδικασια .

---

Σίγουρα θέλει προσωπική προσπάθεια και κινητοποίηση αλλά δεν μπορώ να πω πως τα χάπια με κάνουν απαθή, τουναντίον.
Όταν τα παίρνω έχω όρεξη να κάνω νέα πράγματα.
Ξαφνικά όλα αποκτούν κάποιο νόημα, η γυμναστική, οι σπουδές, η δουλειά όλα ξαφνικά έχουν κάποιο νόημα.
Λέω κάποιο γιατί δεν έχουν το νόημα που θα έπρεπε ίσως αλλά δεν είναι και όπως ήμουν πριν που απλά τίποτα δεν είχε νόημα...

Τώρα θα σηκωθώ και θα έχω όρεξη ή έστω κινητοποίηση να κάνω γυμναστικη, να φτιάξω διατροφή, να ψάξω για μεταπτυχιακά (και ας μην έχω λεφτά να τα κάνω ακόμα) κτλ...
Μόνο δουλειά δεν μπορώ να ψάξω ακόμα γιατί παρόλο που έχει πλέον νόημα να βρω δουλειά και βλέπω όλους τους θετικούς λόγους να το κάνω (λεφτά, ένσημα, γνωριμίες, εμπειρία κτλ) το άγχος μου είναι ακόμα εκτός διαχείρισης ώρες ώρες και ψάχνω και εγώ το κοκτέηλ που ΔΕ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΑ 100% αλλά θα με βοηθήσει να έχω διαχειρίσμο άγχος ώστε να μπορώ να ζω όπως θέλω να ζω

Παναγιωτη , οτι τα ανκθλκα σε κανουν απαθη , ειναι λογια του γατρου μου , εχουμε μια φιλικη σχεση 5 ετων , και μου λεει την αληθεια , δεν τα πολυσυμπαθει , τα θεωρει χρησιμα μονο σε βαριες καταθλιψεις . Αμα εσυ μπορεις και λειτουργεις με αυτα , συνεχισε ετσι , μονος σου θα βρεις την ακρη . Σωστα τοποθετεις την χρησιμοτητα του κοκτεηλ , παντως για ιδιαιτερα καταθλιπτικος , δεν μου φαινεσαι . Αγγελος .

Quote:

---

Originally Posted by Νεραιδα

συμφωνώ απόλυτα! Δεν μιλάω να παίρνω τ χαπια κ τελος!
Άλλωστε κανω κ ψυχοθεραπείασυγχρονως!
Απλα σκέφτομαι που παντα πάιρνω κ χάπι..μετα απο υποτροπή κ νιώθω μηπως επρεπε ν τ παλέψω μόνη μου!

---

Αφου συνδυαζεις φαρμακα με ψυχοθεραπεια , ειναι το καλυτερο που μπορεις να κανεις . Καμμια φορα ( λογια γιατρου ) η κτθλψη πρεπει να κανει τον κυκλο της . Μην ζοριζεις πολυ τον εαυτο σου και μην εισαι ανυπομονη , ετσι επιδεινωνεις την κατασταση .

Quote:

---

Originally Posted by Νεραιδα

βλεπω όλοι παίρνουμε απο καποιο φάρμακο...και δεν νιώθω τοσο άσχημα πλεον..
υπάρχουν ανθρωποι που το εχουν ξεπεράσει χωρις??
νιώθω αδυναμη και οτι δεν προσπαθω και μόνη μ.
νομίζω οτι θα τα παιρνω μια ζωη για να νιώθω καλα...και απογοητευομαι:(

---

οταν λες μονη σου Νεραιδα πως το εννοεις? τι ακριβως μπορουμε να κανουμε μονοι μας? πχ οταν νιωθω χαλια με ψυχοσωματικα τι μπορω να κανω? να επαναλαβανω στον εαυτο μου οτι οχι εισαι καλα μην δινεις σημασια? αρκει αυτο? μηπως αυτοι που λενε το ξεπερνουν μονοι τους λενε την μιση αληθεια? μηπως δεν εχουν σε τελικη αναλυση τετοιας βαρυτητας συμπτωματα που μπορει να εχω εγω η καποιος αλλος?