Originally Posted by
Sophie_
μοιάζουμε τόσο πολύ... ανεβαίνω σκάλες και φοβάμαι... ένας μόνιμος φόβος... δεν ήμουν έτσι... είχα πριν μια 7ετία περίπου πάλι μια τέτοια μεγάλη κρίση άγχους με σφιξίματα και ταχυκαρδίες αλλά πέρασε γρήγορα... τωρα όμως από τον Αύγουστο κ μετά είμαι χάλια... παραλίγο να χάσω τον μπαμπά μου στα 54 του από εγκεφαλικό και έχω γονατίσει... μου έχουν δημιουργηθεί άγχη από το πουθενά, είμαι μοναχοπαίδι και ενώ δεν με έχουν επιβαρύνει με σκέψεις οι δικοί μου, ίσα ίσα, εγώ σκέφτομαι ότι μεγαλώνουν, ότι θα πρέπει εγώ να τους βοηθάω και δε φτάνουν τα λεφτά, το δάνειο του σπιτιού, το άγχος με το μπαμπά, μαμά φρέσκια στην κλημακτήριο με εξάψεις, άγχος κ γι'αυτό γιατί είναι 50 και είναι επικίνδυνη η όλη φάση μέχρι να ηρεμήσει το σώμα...γενικά τελευταία αισθάνομαι σαν να είμαι εγώ ο κηδεμόνας τους... σαν να πρέπει εγώ να σηκώσω όλο το φορτίο... δούλευα σε τηλεπικοινωνίες και παραιτήθηκα μετά από 1,5 χρόνο κ μου έχουν πέσει όλα μαζεμένα. και ο εγκλεισμός... νομίζω ότι θα φουντάρω καμια ώρα από την πίεση