XANAX

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Εγώ είχα καθημερινό έντονο και συνεχές άγχος χωρίς καν προφανή αιτία. Αγχωνόμουν 24/24ώρο και για τα πάντα. Χτυπούσε τηλέφωνο και ανέβαζα παλμούς αγχωνόμουν πως κάτι κακό θα ακούσω ή είναι για το κακό μου και δε το σήκωνα καν. Μου έπεφτε η πίεση ζαλιζόμου. Από απλά πράγματα. Δεν κοιμόμουν ολη την νύχτα από αγχώδεις σκέψεις...
Πανικός εν ολίγης.

Και εμένα το πρώτο αντικαταθλιπτικό που με έδωσαν (σιπραλεξ) βοήθησε στην κατάθλιψη πάρα πολύ αλλά ελάχιστα στο άγχος.
Θέλει πολύ δουλειά το άγχος και ψάξιμο πιο φάρμακο θα σου κάτσει. Εγώ την ψιλιάστικα΄ότι θέλω κάτι κατασταλτικό και της ζήτησα ρεμερόν.

Τώρα με σιπραλέξ (φουλ δόση), ρεμερόν (μισή δόση που φέρνει αρκετή καταστολή) και νευροντίν πρωί και μεσημέρι (δεν θεωρείται ούτε δόση έναρξης) που είναι αντιεπιλιπτικό αλλά άτυπα δίνεται για γενικευμένη αγχώδη και απλά μου έχει θολώσει το άγχος. Δηλαδή είναι γενικευμένο πάλι αλλά δεν μπορεί να χτυπήσει ταβάνι.

Δηλαδή ΟΚ θα κάνω πράγματα που με αγχώνουν (δε θα τα αποφύγω) και θα αγχωθώ αλλά δεν θα πάθω κρίση πανικού ούτε θα φρικάρω εντελώς. Αυτό βοηθάει ώστε να εκπαιδευτεί και ο εγκέφαλος μου ότι συγκεκριμένες καταστάσεις είναι ΟΚ και να σταματήσει να τις συνδέει υποσυνείδητα με κίνδυνο...

Τουλαχιστον πλέον κοιμάμαι σαν μωρό το βράδυ (την ώρα που παίρνω το ρεμερόν) και δε σκέφτομαι τίποτα. Δεν μπορώ είναι λες και το μυαλό κουράστηκε και θέλει να κοιμηθεί.
Δεν έχω κοιμηθεί ποτέ έτσι. Πάντα πάλευα να κοιμηθώ επι 1-2 ώρες λόγω σκέψεων και κοιμόμουν ΄χαλια...

Αλλά μέσα στην μέρα ΟΚ θέλει δουλειά.

Η γυμναστική βοηθάει πολύ και βιολογικά ως γυμναστική αλλά και επειδή ένα όμορφο σώμα σε κάνει να νιώθεις αυτοπεποίθηση.

Αν και εγώ μαζί με όλα αυτά έχω στραφεί λίγο και στην εκκλησία βρίσκοντας φυσικά έναν ιερέα που δεν θεωρεί τα χάπια διαβολικά σκευάσματα και ότι ο καταθλιπτικός είναι καταθλιπτικός επειδή είναι μακριά από τον Θεό και δεν τον εμπιστεύεται (που ίσως ίσως ισχύει εν μέρη γιατί έχω την τάση να τα ελέγχω όλα και δεν αφήνομαι)...

---

Παναγιώτη μου εγώ ευτυχώς τα βράδια κοιμάμαι εύκολα.Ο εφιάλτης μου είναι όλη μέρα σχεδόν...Άγχος,κρίσεις πανικού,φοβίες μη πάθω κάτι από το τόσο άγχος,ψυχοσωματικά(κυρίως νευρόπονοι και μυοσκελετικά)...δεν το αντέχω άλλο αυτό!!!Θέλω να ζήσω μια ήρεμη ζωή και δε μπορώ,δεν είναι ότι δε θέλω αλλά ΔΕ ΜΠΟΡΩ και οι γύρω μου δεν το καταλαβαίνουν...Η ψυχίατρος μου εχει δώσει και το seroquel αλλα δεν μου κάνει τπτ. μου φέρνει απίστευτο ύπνο κατι πο δε θελω σε αυτή τη φάση γιατί έχω ενα μωράκι να φροντίσω.Μου έχει δώσει και tavor το οποίο δεν μου φέρνει ύπνο και πραγματικά με ηρεμεί και με κάνει να σκέφτομαι θετικά αλλά δε θέλει να το παίρνω συνέχεια γιατί είναι εθιστικό...Εγώ όμως δε μπορώ να παλέψω άλλο με αυτό το πράγμα.Είναι πραγματικός εφιάλτης και δε ξέρω τι συνέπειες θα έχει στο τέλος αν δεν καταφέρω να το ξεπεράσω...Φοβάμαι,φοβάμαι πολύ....

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Το ζάναξ το ίδιο αναφέρει στις οδηγίες του πως είναι αυστηρά για βραχυχρόνια χρήση που δεν υπερβένει τις 6 βδομάδες σε καμία περίπτωση...
Σίγουρα η κόκκινη γραμμή εξυπηρετεί ΚΑΙ τους λόγους που αναφέρει ο Μάνος.
Και τι σημαίνει στην τελική ναρκωτικό; Από το ναρκώνω. Καταστέλλω. Αυτό δεν κάνει το ζάναξ; Ναρκώνει το κεντρικό νευρικό σύστημα. Άρα ετυμολογικά ναρκωτικό είναι.
Όπως και όλα τα ψυχοφάρμακα. Άλλωστε ο επίσημος όρος είναι "φάρμακα δρώντα στο κεντρικό νευρικό σύστημα". Και στον αγχωτικό τι κάνουν; Καταστολή του ΚΝΣ.
Άρα ναρκωτικά είναι και αυτά.

Δεν κοροιδεύω τον εαυτό μου. Ακόμα και το ρεμερόν ναρκωτικό είναι. Ετυμολογικά τουλάχιστον.
Αυτό που διαφοροποιεί τα ναρκωτικά από τα "ναρκωτικά" είναι ο τρόπος και ο σκοπός της χρήσης...

Εγώ δηλώνω "εθισμένος" στα αντικαταθλιπτικά καθώς εντάσσομαι στην κατηγορία της εφ όρου χρήσης σύμφωνα με όσους ψυχιάτρους έχω επισκεφτεί.
Θα τα παίρνω για πάντα γιατί όποτε τα κόβω κάνω υποτροπή.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως εγώ σε 2-3 χρόνια δε θα κάνω προσπάθεια διακοπής ;-)

Μη γελιόμαστε και μεταξύ μας ρε παιδιά.
Το ζάναξ είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΚΟΛΟΣΣΙΑΊΟ εργαλείο στα χέρια ΤΟΥ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ.
Και δυστυχώς λίγοι γιατροί ξέρουν στα αλήθεια να το χρησιμοποιούν...

Όταν με λέει ο άλλος πάρε το για 3 μήνες μέχρι να σε πιάσει το σιπραλεξ (που με έπιασε στους 2 μήνες) και μετά θα κάνουμε προσπάθεια διακοπής και μου πετάει στην ψύχρα τον όρο "προσπάθεια διακοπής" λες και έχω ήδη εθιστεί πριν καλά καλά τα πάρω ε ξέρω ότι αυτός ο γιατρός δεν ξέρει να χρησιμοποιεί ζάναξ.

Το ζάναξ εργαλείο επίσης και σε χέρια ψυχολόγων ψυχοθεραπευτών αν συνεργάζονται με ψυχίατρο για συνταγογράφηση του καθώς αποτελεί εργαλείο στην προσπάθεια έκθεσης του ασθενούς σε φοβίες και φοβικές καταστάσεις...

---

Σε περιπτώσεις πανικού αναφέρει οτι η θεραπέια μπορεί να διαρκέσει μέχρι 6 μήνες, παλιά μάλιστα αυτή ήταν η επιλογή με τις βενζοδιαζεπίνες.
Επίσης το εχουν και ατομα που παίρνουν διεγερτικά οπως κοκα ,κρακ ,και άλλα ωστε σε περίπτωση που το νευρικό τους σαλτάρει (τρομερά διεγερτικά) είναι το μονο ισχυρό φαρμακο που τους ηρεμεί αφου ως υπογλώσσιο δρα ταχύτατα..
Συνήθως αυτοι που ρουφάνε πολύ κοκα πινουν και αλκοολ και ηρεμιστικα για να ηρεμουν απ την υπερενταση.
Δεν υπάρχει ούτε αναίτια ούτε με βιολογικό υπόβαθρο κατάθλιψη φιλε μου στο υπόσχομαι, θα γινεις εντελώς καλά κι εσυ ,κι εγώ ,όταν λυθουν οι αιτίες που μας πονάνε τόσο.
Εχουμε προδιάθεση, αλλα δε σημαίνει οτι δεν τα πυροδοτεί κάτι αυτά.

Η ψυχιατρική φίλε μας θέλει σε καθεστώς ομηρείας ,μεγάλη μπίζνα και τρελό νταλαβέρι με τα φαρμακα ,παιρνουν τρελλά μπονους.
Και οι γιατροι θέλουν πελατεία.
Πάρε κι ααυτο, και το άλλο, και ξαναπάρε. Οξω ρε απ την παράγκα.

Quote:

---

Originally Posted by manos32

Σε περιπτώσεις πανικού αναφέρει οτι η θεραπέια μπορεί να διαρκέσει μέχρι 6 μήνες, παλιά μάλιστα αυτή ήταν η επιλογή με τις βενζοδιαζεπίνες.
Επίσης το εχουν και ατομα που παίρνουν διεγερτικά οπως κοκα ,κρακ ,και άλλα ωστε σε περίπτωση που το νευρικό τους σαλτάρει (τρομερά διεγερτικά) είναι το μονο ισχυρό φαρμακο που τους ηρεμεί αφου ως υπογλώσσιο δρα ταχύτατα..
Συνήθως αυτοι που ρουφάνε πολύ κοκα πινουν και αλκοολ και ηρεμιστικα για να ηρεμουν απ την υπερενταση.
Δεν υπάρχει ούτε αναίτια ούτε με βιολογικό υπόβαθρο κατάθλιψη φιλε μου στο υπόσχομαι, θα γινεις εντελώς καλά κι εσυ ,κι εγώ ,όταν λυθουν οι αιτίες που μας πονάνε τόσο.
Εχουμε προδιάθεση, αλλα δε σημαίνει οτι δεν τα πυροδοτεί κάτι αυτά.

---

ΜΑΚΑΡΙ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!!!ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ!!!

Quote:

---

Originally Posted by markos4

το μήνυμα διαγράφηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

---

Φιλε μαρκο δε ντρεπεσαι μπηκες σε σαιτ με κοσμο που εχουμε θεματα σοβαρα για να σπασεις πλακα αν σου τυχουν ομως ποτε θα ψαχνεις κλαιγοντας για τετοια σαιτς να μιλας κ δε θα βρισκεις εχεις σχολιασει με βλακειες σε ολα τα θεματα εισαι ντιπ βλαμμενος

Quote:

---

Originally Posted by Johnc

Βλέπω αναφέρεσαι συνέχεια στο IQ.Θα ήθελα πραγματικά να δώ εάν ξέρεις τι ακριβώς εννοούμε με αυτο τον όρο και πώς γίνεται η μέτρηση σε έναν άνθρωπο.Όσο και να γκουγκλάρεις δεν υπάρχει η απάντηση στο ίντερνετ.

---

Οι περισοτεροι απο μας που εχουν τετοια θεματα ειματε πανεξυπνοι κ προικισμενοι υπεραναλυουμε τα παντα και ειμαστε αξιοι μεγαλειου αν το παρουμε αποφαση ατομα σα τον μαρκο που προφανως ειναι μικρος σε ηλικια μαλον ειναι κ στο μυαλο κ ετσι θα παραμεινει

Quote:

---

Originally Posted by μανμαν

Φιλε μαρκο δε ντρεπεσαι μπηκες σε σαιτ με κοσμο που εχουμε θεματα σοβαρα για να σπασεις πλακα αν σου τυχουν ομως ποτε θα ψαχνεις κλαιγοντας για τετοια σαιτς να μιλας κ δε θα βρισκεις εχεις σχολιασει με βλακειες σε ολα τα θεματα εισαι ντιπ βλαμμενος

---

απορω με μερικους τι θρασσος εχουν να παιζουν και να γελανε με τον πονο του αλλου.μαλλον νοσουν χειροτερα αυτοι και ισως χρειαζονται απ'ευθειας δαφνη.

Quote:

---

Originally Posted by MARO_86

Παναγιώτη μου εγώ ευτυχώς τα βράδια κοιμάμαι εύκολα.Ο εφιάλτης μου είναι όλη μέρα σχεδόν...Άγχος,κρίσεις πανικού,φοβίες μη πάθω κάτι από το τόσο άγχος,ψυχοσωματικά(κυρίως νευρόπονοι και μυοσκελετικά)...δεν το αντέχω άλλο αυτό!!!Θέλω να ζήσω μια ήρεμη ζωή και δε μπορώ,δεν είναι ότι δε θέλω αλλά ΔΕ ΜΠΟΡΩ και οι γύρω μου δεν το καταλαβαίνουν...Η ψυχίατρος μου εχει δώσει και το seroquel αλλα δεν μου κάνει τπτ. μου φέρνει απίστευτο ύπνο κατι πο δε θελω σε αυτή τη φάση γιατί έχω ενα μωράκι να φροντίσω.Μου έχει δώσει και tavor το οποίο δεν μου φέρνει ύπνο και πραγματικά με ηρεμεί και με κάνει να σκέφτομαι θετικά αλλά δε θέλει να το παίρνω συνέχεια γιατί είναι εθιστικό...Εγώ όμως δε μπορώ να παλέψω άλλο με αυτό το πράγμα.Είναι πραγματικός εφιάλτης και δε ξέρω τι συνέπειες θα έχει στο τέλος αν δεν καταφέρω να το ξεπεράσω...Φοβάμαι,φοβάμαι πολύ....

---

Καλημέρα μάρω,
το σημαντικό ήταν που ζήτησες βοήθεια. Το ήμισυ του δρόμου της θεραπείας. Και δέχθηκες να πάρεις φάρμακα.
Από κει και πέρα θα την βρεις την λύση.
Απλά αν θέλεις ψάξε το λίγο καλύτερα.
Όταν κάποιον δεν τον πιάνουν καλά - επαρκώς τα φάρμακα τότε οφείλει να κάνει κάτι που θεωρητικά έπρεπε να κάνει πριν καν παει στον ψυχίατρο.

Να πάει σε ενδοκρινολόγο και παθολόγο.
Να ελέγξεις θυρεόειδή και σίδηρο-βιταμίνες β-μαγνήσιο κτλ ξέρουν αυτοί...

Όσο για τα αντικαταθλιπτικά και γενικότερα τα ψυχοφάρμακα δυστυχώς θελει αρκετό ψάξιμο και σωστή συνεργασία με τον γιατρό για να βρεις το κατάλληλο.
Οι αλλαγές κουράζουν και εγώ δεν τις άντεχα γιαυτό είχα μείνει στο πρώτο αντικαταθλιπτικό που πήρα παρότι ήξερα πως δεν έχει το αναμενόμενο σε εμένα αποτέλεσμα...

Τώρα μετά από 7 μήνες τότε και 2 μήνες τώρα αποφάσισα να δοκιμάσω κάτι άλλο.
Παρενέργειες απόσυρσης από το ένα και προσαρμογής στο άλλο με κάναν διστακτικό.
Αλλά ΟΚ τα κλασικά. Ημικρανία χθες έντονη καθώς μείωσα 50% το σπιραλέξ μου και υπνηλία έντονη από τον διπλασιασμό του ρεμερόν. ΟΚ την έβγαλα ελαφρά...

Θα το ξεπεράσεις. Αφού αποφάσισες να το ξεπεράσεις με κάθε κόστος θα το ξεπεράσεις.
Και κόστος εννοώ τα ταμπού του "παώ σε ψυχίατρο".
Συζήτησες και την πιθανότητα να έχεις και λίγη επιλόχειο κατάθλιψη;

Οι γύρω σου ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δε θα καταλάβουν. Αποδέξου το αυτό. Όσο και να θέλουν όσο και να σε αγαπάνε τους είναι αδύνατο να συνειδητοποιήσουν κάτι το μη απτό εκτός ΕΚΤΟΣ αν έχουν κοινά βιώματα.

Το ταβόρ πρόσεχε το. Για τις δύσκολες ώρες μόνο.
Επίσης μην καις ένα φάρμακο πριν τον μήνα. Δηλαδή μη λες δε δουλεύει και μου φέρνει μόνο ύπνο. Μπορεί στο μήνα να δεις τρελή διαφορά.

Δυστυχώς στα ψυχοφάρμακα το μεγάλο assessment γίνεται στο δίμηνο.
Της υπομονής και της δοκιμής εν ολίγης.

Βάλε πράγματα στην μέρα σου. Ελαφρά γυμναστική. Ακόμα και ασκήσεις μόνο για τους γοφούς να κάνεις (επειδή είσαι γυναίκα το λέω μάλλον θα θέλεις) θα σε βοηθήσει και γιατί είναι άσκηση και γιατί η άσκηση αλλάζει το σώμα μας.

Εγώ δυσκολευόμουν πολύ με την γυμναστική αλλά όταν οι γύρω μου άρχισαν να μου λένε πως άλλαξε το σώμα μου - μεγάλωσαν τα χέρια μου κτλ πήρα τα πάνω μου...

Και εγώ συνεχώς λέω πως δε μπορώ να ζήσω με την προσωπαγνωσία. Χθες χαιρέτησα πάλι γνωστό μου άτομο το οποίο προσβεβλημενο μου είπε πως το είχα δει πριν λίγο και δεν το χαιρέτησα...

Και αυτό είχε γίνει και πριν 1 βδομάδα. Και πριν 1 μήνα και και και και το να προσβάλονται γνωστά πρόσωπα είναι το λιγότερο. Καθώς τα αγαπημένα πρόσωπα ξέρουν πλέον ότι έχω νευρολογικό με τα πρόσωπα...

Στη δουλειά δεν ξέρω πως θα την παλέψω που στην τελευταία μου δουλειά πήγαινα και μίλαγα στον περιφερειακό μας σαν να ήταν πελάτης ή τον έγραφα κανονικά.
Σκατά σκατά σκατά αγαπητή μάρω. Και αυτό (προσωπαγνωσία) ΔΕΝ έχει θεραπεία.

Φαντάσου δηλαδή την δική μου απελπισία.
Νιώθεις λες και ζεις σε έναν κόσμο αγνώστων. Μονίμως σε μια αποπροσωποποίηση αφού δεν αναγνωρίζεις σχεδόν τίποτα. Ούτε δρόμους συγκρατώ ούτε περιοχές...
Πρέπει να καταβάλω τεράστια προσπάθεια για να μάθω 5-10 δρόμους ίσα να κινούμαι και να αναγνωρίζω 5-10 άτομα.
Τον πατέρα μου να δω στο λεωφορείο δε θα είμαι σίγουρος αν είναι αυτός. Θα τον αναγνωρίσω από την φωνή του ή την τσάντα τού ή γιατί θα φοράει κάτι που ξέρω πως φοράει πάντα...

Και όμως με τα αντικαταθλιπτικά την παλεύω.
Γιατί χωρίς αυτά ήθελα απλα να αυτοκτονήσω δεν είχε νόημα. Κάθε μέρα ξένος. Κάθε μέρα μόνος. Κάθε μέρα να μην τολμάω να μιλήσω σε κανέναν γιατί μίλαγα σε άσχετους (τους πέργαγα για γνωστούς) και οι γνωστοί στο τέλος δε μου μίλαγαν γιατί "τους είδα και δε τους μίλησα"...

Οπότε υπομονή αγαπητή μάρω. Υπομονή...και πίστη

Quote:

---

Originally Posted by manos32

Σε περιπτώσεις πανικού αναφέρει οτι η θεραπέια μπορεί να διαρκέσει μέχρι 6 μήνες, παλιά μάλιστα αυτή ήταν η επιλογή με τις βενζοδιαζεπίνες.
Επίσης το εχουν και ατομα που παίρνουν διεγερτικά οπως κοκα ,κρακ ,και άλλα ωστε σε περίπτωση που το νευρικό τους σαλτάρει (τρομερά διεγερτικά) είναι το μονο ισχυρό φαρμακο που τους ηρεμεί αφου ως υπογλώσσιο δρα ταχύτατα..
Συνήθως αυτοι που ρουφάνε πολύ κοκα πινουν και αλκοολ και ηρεμιστικα για να ηρεμουν απ την υπερενταση.
Δεν υπάρχει ούτε αναίτια ούτε με βιολογικό υπόβαθρο κατάθλιψη φιλε μου στο υπόσχομαι, θα γινεις εντελώς καλά κι εσυ ,κι εγώ ,όταν λυθουν οι αιτίες που μας πονάνε τόσο.
Εχουμε προδιάθεση, αλλα δε σημαίνει οτι δεν τα πυροδοτεί κάτι αυτά.

Η ψυχιατρική φίλε μας θέλει σε καθεστώς ομηρείας ,μεγάλη μπίζνα και τρελό νταλαβέρι με τα φαρμακα ,παιρνουν τρελλά μπονους.
Και οι γιατροι θέλουν πελατεία.
Πάρε κι ααυτο, και το άλλο, και ξαναπάρε. Οξω ρε απ την παράγκα.

---

Υπογλώσσιο ζαναξ ε;
Το αφήνεις μέχρι να λιώσει;
Μπορείς και να το σπάσεις με τα δόντια;
Δε το ήξερα.
Ίσχυει και για το λεξοτανίλ αυτό;

Αγαπητε Παναγιώτη,

Ήδη κάνω την αγωγή 10 εβδομάδες.Αισθάνομαι κάπως καλύτερα όσον αφορά τη διαθεση μου.Αλλα συνεχιζουν οι φοβιες και το εντονο αγχος...
Χθες μου προσθεσε και το lyrica ως αγχολυτικο μη εθιστικο...Θα δειξει!!!

Ελπίζω να σε βοηθήσει το λύρικα.
Και να ακούσουμε και εντυπώσεις. Θεωρείται καλύτερο από το νευροντίν που παίρνω εγώ.
Το νευροντίν με βοήθησε πολύ στο νυσταγμό (άσχετο τελείως) ενώ στο άγχος καθόλου.
Το κράτησα δηλαδή καθαρά για νευρολογικούς λόγους.

Το λύρικα θεωρείται πολύ καλύτερο και πιο δραστικό και επιπλέον αρκεί ακόμα και μια δόση την ημέρα πχ 1 το πρωί.

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Ελπίζω να σε βοηθήσει το λύρικα.
Και να ακούσουμε και εντυπώσεις. Θεωρείται καλύτερο από το νευροντίν που παίρνω εγώ.
Το νευροντίν με βοήθησε πολύ στο νυσταγμό (άσχετο τελείως) ενώ στο άγχος καθόλου.
Το κράτησα δηλαδή καθαρά για νευρολογικούς λόγους.

Το λύρικα θεωρείται πολύ καλύτερο και πιο δραστικό και επιπλέον αρκεί ακόμα και μια δόση την ημέρα πχ 1 το πρωί.

---

Παναγιώτη πως το ξερεις το λυρικα?το εχεις παρει ποτε?ισχυει οτι βοηθαει αρκετα?
Εχεις πολυ αγχος εσυ??

Ότι ξέρω για το λύρικα το ξέρω από πράγματα που διάβασα στο διαδίκτυο κυρίως ξένη βιβλιογραφία και ξένα φόρουμ διαβάζω συν κριτικές στο drugs.com & webmd.com
Εγώ πριν ξεκινήσω αγωγή είχα μόνο άγχος με την έννοια ότι δεν είχα ευτυχία, χαρά, χαλάρωση κτλ
Δεν μπορούσα να κοιμηθω ΚΑΘΟΛΟΥ. Ξάπλωνα και για ώρες το μυαλό έκανε κούρσα σε καταστροφικές σκέψεις δεν ηρεμούσε και οι παλμοί στα ύψη όλη μέρα.
Κοιμόμουν μόνο όταν το μυαλό κ σώμα εξαντλούνταν εντελώς...

Συνεχές, έντονο, μη διαχειρήσιμο και εν μέρη αναίτιο άγχος.
Αγχωνόμουν για γελοία πράγματα και αγχωνόμουν και χωρίς να ξέρω καν γιατί.
Έμπαινε το σώμα μου σε αγχώδη φάση (επίθεση-φυγή) και μόνο του ακόμα...

Έτσι διαγνωστικά από ψυχίατρο που πήγα ΜΟΝΟ όταν ήμουν ένα βήμα πριν αυτοκτονήσω και σε πλήρη κατάρρευση και μετά από 7 χρόνια ταλαιπωρίας...

Το σιπραλεξ μου κράταγε τις κρίσεις πανικού και την κατάθλιψη αλλά όχι το άγχος. Κράταγε όμως, ευτυχώς, την ταχυπαλμία και τις κρίσεις πανικού. Σημαντικό για μένα.
Συν ότι είχα καλή διάθεση άρα έκανα έκθεση πιο εύκολα.

Γιατί έναν χρόνο πριν είχα κάνει γνωστικό συμπεριφορισμό και είχα μάθει να δουλεύω μονος. Τα χάπια με βοήθαγαν να κάνω πιο εύκολα έκθεση.

Απλά τώρα το ρεμερόν με κρατάει καλύτερα.
Ακόμα τρέμω στην κυριολεξία στην ιδέα έκθεσης σε κοινωνική φοβία ειδικά αλλά συνήθως το κάνω με πολυ λιγότερη σκέψη.
Συν και ΠΟΛΥ σημαντικό λάτρεψα το ρεμερόν γιατί κοιμήθηκα και κοιμάμαι από τότε που το ξεκίνησα όπως είχα να κοιμηθω από τα 12 μου στην κυριολεξία (όπου άρχισε μετά να χτίζεται το άγχος...)...

Ξαπλώνω και γεμίζω σκέψεις που όμως είναι θολές, μακρινές σχεδόν άπιαστες κλείνω τα μάτια σκέφτομαι 1-2 πράγματα με το ζόρι και ύπνο...
Ύπνο ύπνο που δεν έχω κάνει για 12 χρόνια. Ύπνο μάρω μου. Να μη με ξυπνάει τίποτα. Να κοιμάμαι βαθιά. Να κοιμάμαι βυθισμένος.
Και όχι πολύ. Το 8ώρο μου. Ξυπνάω βέβαια πολύ δύσκολα. Τόσο βαθιά κοιμάμαι αλλά αφού ξυπνίσω ουυυυυυυυυυ
Κοιλιακούς, ραχιαίους, γυμναστική, πρωινό με όρεξη και τηλέφωνα σε φίλους να βγούμε ;-)

Τώρα φοβάμαι λίγο που θέλει να μου βγάλει εντελώς το σιπραλεξ και να με αφήσει μόνο με ρεμερόν καθώς μου το βαλε σε φουλ δόση και δεν κάνει να έχω και τα 2 αλλά θα δούμε πως θα το πάμε...Αν το χρειάζομαι θα τα χω 50-50 μισο από το ένα μισό από το άλλο :-)

Αχ Παναγιώτη μου,μπορείς να φανταστείς τι περνάω...Αυτό που με φοβίζει είναι μη πάθω κάτι από το πολύ άγχος.
Σήμερα θα πάω στη παθολόγο να μου γράψει εξετάσεις συν του ότι έβγαλα και ένα γρομπαλάκι στο κόκκαλο κάτω από το αριστερό στήθος και τα έχω κάνει πάνω μου...
Γενικά έχω υποχονδριακές ιδέες και φοβάμαι μη πάθω κάτι...Πριν 20 μέρες έλεγξα τη καρδιά μου και μου είπε ο καρδιολόγος ότι ειναι σούπερ.Εγώ όμως συνεχίζω να φοβάμαι...

Ωστόσο έχω ξεκινήσει κι'εγώ γυμναστική και τρώω όσο πιο υγιεινά γίνεται...Αλλά καπνίζω και θέλω να το κόψω.Το έχω ως αγχολυτικό...

Το τσιγάρο διάβαζα όντως είναι αγχολυτικό (η νικοτίνη) απλά με πολύ ακριβό τίμημα στην υγεία μας.
Και εγώ ήμουν υποχόνδριος δεν είχα αφήσει γιατρό για γιατρό και όλα μου έφταιγαν ενώ η βάση όλων ήταν άγχος-κατάθλιψη.
Όταν ξεκίνησα αντικαταθλιπτικά και με έπιασαν δεν ξαναπάτησα σε γιατρό του τύπου ορθοπεδικός (όλο πόναγαν τα πόδια μου), παθολόγο (όλο αρρώσταινα), αλλεργιολόγο (μπέρδευα τον νυσταγμό με αλλεργία και χαπακωνόμουν με αντισταμινικά αν και βέβαια έχω και αλλεργία) και πολλές ειδικότητες που απλά ήταν ψυχοσωματικά όλα αυτά...

Κάνε τις εξετάσεις σου ποτέ δεν ξέρεις. Αν μπορεί ο παθολογος να σου γράψει και εξετάσεις θυροειδή t3,t4, tsh κτλ

Quote:

---

Originally Posted by panagiwtis23

Το τσιγάρο διάβαζα όντως είναι αγχολυτικό (η νικοτίνη) απλά με πολύ ακριβό τίμημα στην υγεία μας.
Και εγώ ήμουν υποχόνδριος δεν είχα αφήσει γιατρό για γιατρό και όλα μου έφταιγαν ενώ η βάση όλων ήταν άγχος-κατάθλιψη.
Όταν ξεκίνησα αντικαταθλιπτικά και με έπιασαν δεν ξαναπάτησα σε γιατρό του τύπου ορθοπεδικός (όλο πόναγαν τα πόδια μου), παθολόγο (όλο αρρώσταινα), αλλεργιολόγο (μπέρδευα τον νυσταγμό με αλλεργία και χαπακωνόμουν με αντισταμινικά αν και βέβαια έχω και αλλεργία) και πολλές ειδικότητες που απλά ήταν ψυχοσωματικά όλα αυτά...

Κάνε τις εξετάσεις σου ποτέ δεν ξέρεις. Αν μπορεί ο παθολογος να σου γράψει και εξετάσεις θυροειδή t3,t4, tsh κτλ

---

Μόνο tsh μπορεί...Ηδη όμως παίρνω χάπι για θυρεοειδή T4 λόγω κάποιων μικρών όζων...Ωστόσο το τσιγάρο το είχα κόψει από την εγκυμοσύνη μέχρι και πριν κάνα μήνα.Και το ξαναρχισα γιατί κόντευα να τρελαθώ...Αλλά θα το ξανακόψω..δεν έχω θέμα.Πολύ νοσοφοβία όμως ρε γαμώτο.