Printable View
Η αληθεια είναι οτι δεν φευγουν ευκολα,ακόμα έχω κατάλοιπα,αλλά κάποια στιγμή κουράζεσαι να σκεφτεσαι τα ίδια και ίδια...
Επιπλέον ασχολήθηκα με πράγματα που με ευχαριστούσαν πολύ..Αλλά ουσιαστικά αυτός που με βοήθησε βγω απο το σπίτι,το ιντερνετ και τη μαυριλα ήταν ο σκύλος μου.
Και γι αυτό το λόγο θα του έχω αιώνια ευγνωμοσύνη.
Ψυχολογο/Ψυχίατρο/Ψυχοθεραπευτή ΧΘΕΣ,αδερφέ Θεμη,μη το καθυστερείς...
Απλα δεν μπορω να καταλαβω πως κολλησε το μυαλο σε μια τοσο ανοητη ιδεα. Ξερω οτι ειναι παραλογη και ομως υπαρχουν στιγμες που σκεφτομαι το συγκεκριμενο και με περνει απο κατω. Δνε ξερω αν θα βοηθησει ενας ψυχολογος, μπορει αλλα ψυχιατρος οχι, με το καλημερα χαπια....δεν... Δεν ηξερα οτι και αλλοι ανθρωποι εχουν παρομοια "κολληματα" πιστευα οτι μονο εγω εχω
Κινητοποιήσου φίλε,μη χάνεις άλλο χρόνο...Quote:
Originally Posted by Themis36
Δεν είναι κακό να παίρνεις φάρμακα, ίσα ίσα που σε ξεμπλοκάρουν κιόλας. Αναφέρομαι σε ήπια αγχολυτικά, όχι βαριά φάρμακα που σε ρίχνουν σε καταστολή.Quote:
Originally Posted by Themis36
Δεν ξερω δεν ειμαι των φαρμακων. ΜΙα φορα πηγα παλιοτερα σε ψυχιατρο και μου εδωσε καποια που δεν τα πηρα καν και zanax, με τα zanax 2 μερες τα πηρα σαν κοτοπουλο ημουν ιδιαιτερα το πρωιQuote:
Originally Posted by Gallowdance
Το θεμα μου ειναι πως θα μπορεσω να βγαλω αυτην την ιδεα που μου κολλησε αλλιως
Τα ζανάξ είναι ηρεμιστικά, εθιστικά, και δεν καταλαβαίνω γιατί τα μοιράζουν σαν καραμέλες.Quote:
Originally Posted by Themis36
Εγώ είμαι πολύ υπέρ των φαρμάκων, γιατί συνήθισα να παίρνω από μικρή ηλικία, το μόνο που με εκνευρίζει είναι οι ανεπιθύμητες παρενέργειες που προκαλούν και κάποιες από αυτές είναι ιδιαίτερα ενοχλητικές για τον άνθρωπο. Δεν ξέρω, καλύτερα να αναζητήσεις έναν καλό ψυχίατρο-ψυχοθεραπευτή να σε συμβουλέψει. Από τη στιγμή που αναγνωρίζεις το πρόβλημα σιγά σιγά θα αρχίσεις να βελτιώνεσαι με συμβουλευτική θεραπεία, στην χειρότερη περίπτωση να σου δώσει κάνα αγχολυτικό ή ο,τι ενδείκνυται στην περίπτωσή σου.
Χθες ημουν καλυτερα και σημερα ξαφνικα σε δευτερολεπτο ηρθε παλι η σκεψη αυτη και απελπιστικα (οτι δεν μου τις εκαναν τις εξετασεις), τι να πω κουραστικα με τον εαυτο μου. Το ξερω πως δεν υπαρχει περιπτωση να μην τις εκαναν (δεν υπαρχει λογως να μην τις εκαναν, σε ιδιωτικα μικροβιολογικα εκανα τις εξετασεις) απλα λεει καμια φορα το χαζο μυαλο παραλογα πραγματα μηπως λογω κρισης δεν ειχαν τα αντιδραστηρια, λογω κοστους (χαζομαρες του μυαλου)
Έχω μια φίλη που έχει το ίδιο ακριβώς άγχος με εσένα. Ανά διαστήματα πηγαίνει κι αυτή και κάνει εξετάσεις, ηρεμεί για λίγο και μετά ξανά από την αρχή. Έχεις σκεφτεί να κάνεις ψυχοθεραπεία; Έτσι μπορεί να βρεις τι είναι αυτό που πραγματικά σε απασχολεί. Νομίζω όταν αποκτούμε εμμονές είναι γιατί ο εαυτός μας θέλει να μας αποσπάσει από τα πραγματικά μας προβλήματα.
Η φιλη σου το εχει ξεπερασει καθολου η την τρω ακομη?Quote:
Originally Posted by melissa
Themis36 εγω εχω καταθλιψη και γενικευμενη αγχωδη διαταραχη.Εχω και εγω φοβιες παρα πολλες.Παιρνω φαρμακα αλλα ετσι και μου κολησει κατι στο μυαλο δεν μου ξεκολαει με τιποτα! συγκεκριμενα ειναι να κανω ενα χειρουργειο για να αφαιρεσω ενα ινομυωμα απο την μητρα μου και το μυαλο μου παιζει παιχνιδια και πιστευω οτι θα πεθανω στο χειρουργειο.Ολοι μου λενε οτι δεν ειναι λογικο αυτο, μου το λεει και η οικογενεια μου και τα παιδια εδω στο φορουμ αλλα εγω τους εχω πρηξει.Οπως βλεπεις η νοσοφοβια ειναι ψυχολογικη ασθενεια και χρειαζομαστε βοηθεια ψυχιατρου/ψυχολογου.
Κι εμενα ρε παιδια zanax μου εδωσαν και μου ειπαν να πινω μισο το πρωι, μισο το μεσημερι και ενα το βραδυ, των 0,5mg. Και τα εκοψα γιατι και με το μισο και με το 1 δεν καταλαβαινα καμια διαφορα. Το ιδιο ημουν.
Οπως λες αμα κολησει η ιδεα δεν βγαινει. Τον τελευταιο κειρο εχω ενα θεμα με την υγεια (νοσοφοβια) εχω. Απλα μου εκατσε αυτη η ιδεα και ειναι ολα μαζι ενα χαλι μαυρο και προσπαθω να βρω κατι μια λεξη μια φραση ενα γεγονος μπας και το μυαλο παρει σωστες στροφεςQuote:
Originally Posted by Bulletproof
Καλά, αυτό που λες δεν παίζει, αλλά έτσι είναι οι εμμονές.
Πήγα κι εγώ σήμερα σε γιατρό και μου είπε ότι έχω μια (το ήξερα) και ότι πρέπει να κάνω κάτι.
Δεν είναι εύκολο να την ξεπεράσεις από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο.
Δουλίτσα θέλει με τον/την γιατρό σου και με τον εαυτό σου!
Σύντομα θα είσαι όπως πρώτα!!
Η φίλη μου έχασε ένα χρόνο από τη ζωή της με αυτό το πράγμα. Πήρε και zanax όπως είδα ότι έδωσαν σε εσένα. Τώρα είναι καλύτερα, ξαναέβαλε τη ζωή της σε μια σειρά. Καταλαβαίνω πώς νιώθεις γιατί κι εγώ τρώω κολλήματα άπειρα και έχω μείνει πίσω στη ζωή μου λόγω αυτών των κολλημάτων. Αυτό που θα σου πρότεινα ίσως να κάνεις είναι να πεις οκ ο εαυτός μου έχει φάει αυτό το κόλλημα όσο χαζό και να είναι γιατί έχει κάποια θέματα. Αλλά ποια είναι αυτά τα θέματα; Γιατί έχεις τόσο άγχος που ξέσπασε έτσι; Προσπάθησε να ακούσεις τον εαυτό σου γιατί κάτι έχει να σου πει. Κάτι στη ζωή σου σε αγχώνει και ίσως πρέπει να το αλλάξεις.Quote:
Originally Posted by Themis36
Σε καταλαβαίνω .... είχα πάθει κι εγώ μια εμμονή ότι έχω hiv .... μικρότερη είχα πολλούς συντρόφους και ήμουν πολύ ζωηρή και ανευθυνη και μετά από μια απόχη από το '' από δω και από κει '' σεξ έτυχε σε ένα one night stand να σπάσει το προφυλακτικό. .. περιττό να σου πω ότι από το φόβο μου ότι με κολλησε κάτι (αν και δεν ήταν κανένας περιεργος) δεν μπορούσα να κοιμηθώ ούτε με lexotanil .... Μετά από λίγο καιρό που χαλάρωσα και λόγω άλλων θεμάτων πήγα σε ψυχίατρο κατάλαβα ότι αυτό που μου προκάλεσε όλο αυτό τον πανικό και το άγχος ηταν το one night stand σαν γεγονός .. το γεγονός δλδ ότι θεωρούσα ότι έκανα κάτι κακό ή βρώμικο οπότε το άγχος μου μετατράπηκε σε πανικό ότι κόλλησα aids η κάτι άλλο .... Οπότε ψάξε μέσα σου μήπως είναι αλλού το πρόβλημα . Γιατί με τόσες αποδείξεις ότι δεν εχεις hpv είναι εντελώς παράλογο να φοβάσαι ...