ΠΩΣ;

Όταν κάποιος έχει μια ψυχική ασθένεια, κανείς δεν του φέρνει μαγειρεμένο φαγητό, όπως θα έκανε αν είχε μια σωματική ασθένεια. Ένα πιάτο φαγητό ή μια κάρτα μετά από μια νοσηλεία θα ήταν πολύ ωραίο.
Αναγνώρισε ότι έχω σοβαρό πρόβλημα. Πολλοί δε δίνουν σημασία στην κατάθλιψη, επειδή "όλοι μας το περνάμε αυτό"
Κατανόησε ότι κάποιες φορές χρειάζομαι να μείνω μόνος.
Να μου λες "είσαι σημαντικός, είσαι αγαπητός". Μερικές φορές, όποια ψυχική διαταραχή και να έχεις, το ξεχνάς αυτό εύκολα.
Το άγχος μου με κάνει να αμφισβητώ την ικανότητά μου να δεχθώ αγάπη. Η λεκτική ενίσχυση είναι ισχυρό εργαλείο.
Να μου λες "δεν μου είσαι βάρος".
Δε μπορείς να με κάνεις καλά. Άφησέ με να έχω τις κακές μου μέρες.
Να μου λες "δε μπορώ να ισχυριστώ ότι γνωρίζω πώς νιώθεις, αλλά θα ήθελα να προσπαθήσω να καταλάβω. Θα με βοηθήσεις;"
Να μου λες "σ'αγαπώ". Συχνά νιώθω ότι δε με αγαπά κανείς.
Δέξου όσα λέω για τον εγκέφαλό μου. Το να αρνείσαι ότι έχω ψυχική διαταραχή, επιβεβαιώνει ότι δε θα γίνω αποδεκτός.
Κατανόησε ότι είναι κι αυτή μια ασθένεια, όπως ο διαβήτης ή το άσθμα.
Ποτέ, μα ποτέ μην το υποτιμάς, ποτέ μη μου λες να ξεκολλήσω και να το ξεπεράσω. Αυτό ενισχύει ό,τι ήδη νομίζω-ότι είμαι αδύναμος και ανίκανος.
Δε χρειάζεται να το καταλάβεις ή να το αποδεχθείς για να αποδεχθείς κι εμένα. Η κατανόηση και η αποδοχή είναι το καλύτερο δώρο που μπορείς να προσφέρεις.
Ο σύζυγός μου μού επιτρέπει να μένω σιωπηλή.
Μη χρησιμοποιείς ταμπέλες στην αργκό (πχ είναι "τρελός", είναι για το Δαφνί, είναι για δέσιμο, είναι για τα σίδερα)
Ένα απλό SMS με θετικές και εμψυχωτικές κουβέντες είναι πάντοτε ευπρόσδεκτο.
Ρώτησέ με "πώς μπορώ να σε βοηθήσω;"
Μην προσφέρεις "μαγικές" θεραπείες
Να ακούς με έναν εντελώς μη-επικριτικό τρόπο.
Να ρωτάς "πώς είσαι;" και να το εννοείς.
Οι αγκαλιές κάνουν θαύματα
Δέξου και αγάπα με όπως είμαι, όχι όπως συνήθιζα να είμαι ή όπως θα μπορούσα να γίνω.
Όταν έρχονται δυσκολίες, να είσαι δίπλα μου. Μην τρέχεις προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Να λες "σε ακούω", "σε πιστεύω", "δεν φταις εσύ για όλο αυτό."
Κατάλαβε ότι η σιωπή μου ή το ότι απομονώνομαι δε σημαίνει ότι δε νοιάζομαι. Δεν προσπαθώ να σου κάνω τη ζωή δύσκολη, προσπαθώ να επιβιώσω.
Γνωρίζω ήδη ότι το άγχος και η κατάθλιψη δε συμβαδίζουν με τη λογική. Δε χρειάζεται να μου το υπενθυμίζεις.
Φέρσου μου ανθρώπινα.

αγαπητή bluesk είμαι καταθλιπτική και περνώ πολλές μαύρες μέρες... στην δική μου περίπτωση ζητάω πάντα την απομόνωση... την διεκδικώ από όλους και όλα εκεί έξω και ναι γνωρίζω πως γίνομαι "εγωίστρια"...αλλά δεν με απασχολει αν οι άλλοι αγχώνονται για μενα και ανησυχούν , δεν θεωρώ οτι αυτο σημαινει οτι νοιάζονται για μένα, το αντίθετο μάλιστα αισθάνομαι οτι προσπαθουν για αλλη μια φορα να με αλλαξουν..κατι που με εφερε σε αυτο το σημειο εξ αρχης ετσι και αλλιως ...η αναγκη των αλλων να γινω κατι που δν ειμαι. δεν θελω να ξεχαστω και να με "επαναφερει" καποιος στη "ζωη" ... η ζωη οπως την αντιλαμβανονται ολοι αυτοι που ανησυχούν δεν με αφορα. εγω βλέπω σε αυτη την περιπτωση ανθρωπους που δεν σεβονται τον προσωπικο μου χωρο και προσπαθουν να εισβαλουν ... και μου περιοριζουν την ελευθερια μου.. το οξυγονο μου με πνιγουν και με κανουν να αντιδρω εχθρικα. δεν αναγνωριζω τα ανιδιοτελη συναισθηματα τους απέναντι μου αλλα την πολυ ιδιοτελη ταση τους να με ελεγχουν. στα ερωτικα μου προτιμω το χαος, ανθρωπους που να μην με χρειαζονται, που δεν βασιζονται σε εμενα, να μην επωμιστω το δυσβασταχτο αυτο βαρος της ενοχης οτι πληγωνω εναν ευαισθητο ανθρωπο.

επισης πριν διαγνωστει η δική μου κατάσταση..ειχα βρεθει στην θέση σου πολλές φορες.. να θέλω να "σωσω" καποιον που υποφερει...με ελκουσαν οι κατεστραμένες περιπτωσεις. ηταν ενας εξοχος αντιπερισπασμος απο τα δικα μου θεματα.Αναλονομουν σχεδον εμμονικα στην λύση καποιου προβλήματος ενος αλλου ανθρωπου...νομιζα οτι το εκανα απο αγαπη, απο αγαπη χειραγωγουσα ..απο αγαπη πίεζα... μου ηταν ευκολο να πάρω τον ελεγχο της ζωης αλλων ανθρωπων ...γιατι της δικής μου ειναι πολυ δυσκολο. οταν φορεσα την ταμπέλα της καταθλιπτικης, μεσα σε όλο αυτο το σκοταδι βρήκα την ελευθερια να είμαι επιτελους εγωιστρια και μπορει να υποφερω ...αλλα τουλάχιστον δεν εξαντλω τον εαυτο μου σε μαχες που δεν με αφορουν... ελπίζω να μην ισχυει και για σενα αυτο...αλλα τσεκαρε το..κανε αν θες μια απογραφη στις αποθηκες σου, δες ποιοι λόγοι σε οδηγουν πραγματικα στην θεση που βρισκεσαι αυτην την στιγμη.

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΚΑΙ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ
ΚΙ ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΟΠΥ ΝΑ ΞΕΣΠΑΣΕΙΣ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΕΙΣ
ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΕΙ ΔΙΑΤΑΡΑΧΤΕΙ ΛΙΓΑΚΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΟΥ
ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΦΙΛΙΕΣ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΜΕ ΜΠΙΝΕΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΓΩ ΝΑ ΜΙΛΑΩ ΕΤΣΙ
ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΙ ΚΑΛΗ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΟΜΟΡΦΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ
ΛΟΙΠΟΝ ΟΣΟ ΚΑΙΡΟΣ ΜΟΥ ΜΕΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΩ ΕΤΣΙ
ΤΙ ΣΠΟΥΔΑΣΕΣ;

Γεια σας παιδια,rea ειναι απολυτως σεβαστο αυτο που νιωθεις εσυ βαση των δικων σου βιωματων,και σε αυτο που ειπες "με ελκουσαν οι κατεστραμένες περιπτωσεις. ηταν ενας εξοχος αντιπερισπασμος απο τα δικα μου θεματα" κρυβει κ για μενα μια πραγματικοτητα,προφανως ειναι ενας τροπος εκτονωσης της δικης μου αρνητικης ενεργειας,στην περιπτωση ομως την τωρινη τυγχανει να εχω κ πραγματικα αισθηματα για αυτον τον ανθρωπο,Και θα σου πω οτι ειναι κ πρωτογνωρα για μενα κ δυνατα.Μεσα μου ομως ειμαι σε θεση να πω πως υπαρχει κ μια ισορροπια γιατι πλεον τα χω βρει κ με τον εαυτο μου κ η αγαπη που εχω πλεον σε μενα ειναι τοση που μπορει να μοιραστει κ με αλλους.Και γιαυτο τον λογο επειδη θελω να ειμαι κ εγω καλα,γιατι κακα τα ψεματα ειναι δυσκολος δρομος ειχα τον θαρρος να αρχισω να επισκεφτομαι ψυχολογο.Και για μενα κ για εκεινον!εγω θα σας μεταφερω τα λογια που μου ειπε ενας ψυχοθεραπευτης,βαση των βιωματων του φιλου μου κ στον τροπο που πρεπει να το αντιμετοπισω
Ο άνθρωπος αυτός είναι πεπεισμένος ότι δεν αξίζει αγάπη και αυτό ήταν το χειρότερο επακόλουθο των δοκιμασιών του. Βλέπετε, όταν περνάς πολλά, λογκό είναι να σκεφτείς "γιατί σε μένα;". Κάποιοι θα μισήσουν όλον τον κόσμο. Κάποιοι θα μισήσουν τον εαυτό τους και θα του κάνουν κακό. Κάποιοι πιο εσωστρεφείς, και με ποιότητα χαρακτήρα όπως λέτε και η ίδια για τον φίλο σας, για να επιβιώσουν ψυχικά θα συμβιβαστούν με την ιδέα ότι οι ίδιοι δεν ήταν αρκετοί για κάτι καλύτερο. Αυτό θα τους αρκεί για να επιβιώσουν, μέχρι που θα έρθει ένας άνθρωπος που θα τους αγαπήσει. Τότε θα αισθανθούν ακόμα και χειρότερα εωσότου το πιστέψουν και οι ίδιοι, ότι αξίζουν όντως αγάπη. Οπότε αυτός ο άνθρωπος χρειάζεται να το ακούει, και ας τον πονάει τώρα. Δείξτε του αυτό το μήνυμα. Ίσως τον βοηθήσει.

Δεν είναι θέμα απλά κατάθλιψης. Χρειάζονται αρκετά βήματα ώστε να ξεφύγει από παγίδες που έχουν γίνει φύση του, έχουν ενταχθεί στη προσωπικότητα του. Αυτό το αντιλαμβάνεται και αυτός και του βγάζει μεγάλη απαισιοδοξία, οπότε και δεν το προσπαθεί καν. Κακώς βέβαια. Το μόνο δυσκολότερο όσο περνάνε τα χρόνια είναι να πειστείς ότι μπορεί κάτι να αλλάξει. Η αλλαγή παραμένει το ίδιο εύκολη (ή δύσκολη). Στο τέλος της ημέρας θα είναι καλύτερα να μην έχετε προσδοκίες γιατί αυτές οι προσδοκίες είναι που περισσότερο τον φορτίζουν αρνητικά.

Αυτα :)

ε αφου στο ειπε ο γιατρος...δοκιμασε ...δεν εχεις να χασεις και τιποτα... προσωπικα εγω αυτον τον γιατρο θα τον χαστουκιζα επι τοπου... αλλα μπορει να χει δικιο και ο δικος σου να ειναι αλλη περιπτωση... εξ αλλου για να μην σε εχει διωξει ακομα απο την ζωη του...κατι που εγω θα στο εκανα... μπορει να σημαινει οτι ειμαστε διαφορετικες περιπτωσεις... ελπίζω ολοψυχα να πάνε ολα καλα γιατι το αξιζεις!!! ;)

Rea μου εχουμε χωρισει!!2 βδομαδες μετα τον χωρισμο, μου μιλησε για οσα νιωθει μεσα του,το απολυτο κενο δηλαδη κ πολλα αλλα ασχημα κ νιωθει τεραστιες τυψεις που ασχολουμαι ακομα μαζι του.Παντα ασχολιομουν μαζι του τωρα το κανω πιο ουσιαστικα ομως γιατι τωρα ξερω την αληθεια του κ ας εχω να τον δω πανω απο μηνα.Και δεν ειναι γιατι ειμαι κολλημενη επρεπε να χωρισουμε,τα εχω ξεκαθαρισει μεσα μου αυτα ειχαμε μια αρμονικη σχεση χωρις ομως κοινους στοχους κ ονειρα.Δεν ηξερα γιατι τοτε,δεν του χα συζητησει ποτε,τα κρατουσα ολα μεσα μου οτι με πληγωνε αυτη η ιστορια,θεωρω πως η σχεση αυτη ηταν ακυρη κ ας κρατησε 2,5 χρονια,δεν υφισταται ως σχεση γιατι ο ανθρωπος εχει χασει τον εαυτο του εδω κ πολλα χρονια ομως με τιμαει που γνωρισα εναν τοσο αξιολογο ατομο κ δεν εχω να του θυμωσω για τιποτα,πηρα πολλα πραγματα απο κεινον κ ας μην το καταλαβαινει,η δεν μπορει να το πιστεψει.Δεν του αξιζει κ εκεινου να ειναι ετσι οπως κ σε κανεναν ανθρωπο που νοσει απο το ιδιο προβλημα κ οχι μονο.τα συγχαρητηρια ας τα παρουν οι γονεις μου αλλες βασανισμενες ψυχες,ισως επειδη μεγαλωσα μεσα σε προβληματα να εγινα κ εγω ετσι πιο αισθαντικη..τι να πω..δεν εχει σημασια!


https://www.youtube.com/watch?v=FoGs...ature=youtu.be

πολυ ωραιο το βιντεακι ... και παρολο που εχεις πολυ αγαπη μεσα σου νομιζω οτι εκανε πολυ καλα που σε αφησε, ετσι θα κρατησεις τις πιο γλυκες αναμνησεις απο αυτον τον ανθρωπο, που σε προστατευσε απο την αλλη πλευρα του εαυτου του, ενας θεος ξερει ποση δυναμη χρειαστηκε για να το καταφερει αυτο... δεν μπορω να στο εκφρασω με λόγια καν...

Quote:

---

Originally Posted by rea

αγαπητή bluesk είμαι καταθλιπτική και περνώ πολλές μαύρες μέρες... στην δική μου περίπτωση ζητάω πάντα την απομόνωση... την διεκδικώ από όλους και όλα εκεί έξω και ναι γνωρίζω πως γίνομαι "εγωίστρια"...αλλά δεν με απασχολει αν οι άλλοι αγχώνονται για μενα και ανησυχούν , δεν θεωρώ οτι αυτο σημαινει οτι νοιάζονται για μένα, το αντίθετο μάλιστα αισθάνομαι οτι προσπαθουν για αλλη μια φορα να με αλλαξουν..κατι που με εφερε σε αυτο το σημειο εξ αρχης ετσι και αλλιως ...η αναγκη των αλλων να γινω κατι που δν ειμαι. δεν θελω να ξεχαστω και να με "επαναφερει" καποιος στη "ζωη" ... η ζωη οπως την αντιλαμβανονται ολοι αυτοι που ανησυχούν δεν με αφορα. εγω βλέπω σε αυτη την περιπτωση ανθρωπους που δεν σεβονται τον προσωπικο μου χωρο και προσπαθουν να εισβαλουν ... και μου περιοριζουν την ελευθερια μου.. το οξυγονο μου με πνιγουν και με κανουν να αντιδρω εχθρικα. δεν αναγνωριζω τα ανιδιοτελη συναισθηματα τους απέναντι μου αλλα την πολυ ιδιοτελη ταση τους να με ελεγχουν. στα ερωτικα μου προτιμω το χαος, ανθρωπους που να μην με χρειαζονται, που δεν βασιζονται σε εμενα, να μην επωμιστω το δυσβασταχτο αυτο βαρος της ενοχης οτι πληγωνω εναν ευαισθητο ανθρωπο.

---

rea...σε ευχαριστώ για την απάντησή σου. Όσα λες τα βρίσκω πολύ σημαντικά. Δεν θέλω να το παίξω σωτήρας, απέχω τόσο από αυτό το ρόλο. Έχω τόσα μειονεκτήματα...Και δικά μου προβλήματα όπως άλλωστε όλοι οι άνθρωποι έχουμε.
Λες πως δεν σε νοιάζει που ανησυχούν οι άλλοι για σένα. Κι από αυτά που γράφεις, καταλαβαίνω πως μάλλον πιστεύεις πως κανένας δεν σε πλησιάζει από αγάπη, αλλά μόνο για να σου επιβληθεί. Πώς είσαι τόσο σίγουρη γι αυτό; Δηλαδή κάποιος που θα σε αγαπούσε πραγματικά πώς θα έπρεπε να σου φερθεί; Μήπως υποβιβάζεις λίγο τον εαυτό σου και θεωρείς πως δεν αξίζεις την αγάπη των άλλων; Έτσι υποτιμάς τα συναισθήματα των ανθρώπων που σε πλησιάζουν λίγο περισσότερο και με τον τρόπο σου τους διώχνεις...Γιατί όλοι που έρχονται μαζί σου να προσποιούνται; Δεν σου έχει περάσει από το μυαλό πως μπορεί απλά να τους αρέσεις όπως είσαι; Γιατί σίγουρα όταν δεν έχεις μαύρες μέρες, έχεις λευκές. Και σίγουρα τότε θα είσαι αξιαγάπητη. Νομίζω πως αν μιλήσεις με κάποιον άνθρωπο που δείχνει πως νοιάζεται για σένα και του πεις πως έχουν τα πράγματα, θα δείξει κτανόηση. Θα είστε μαζί και χώρια. Δηλ. όταν θα θέλεις να είσαι απομονωμένη, θα απομακρύνεται διακριτικά κι όταν θα είσαι πάλι καλά, θα είναι εκεί και θα σε περιμένει. Δεν έχεις ανάγκη την αγάπη των άλλων; Δεν σου αρέσει να σου δείχνει κάποιος την αγάπη του; Αυτό σε αγχώνει, σε φοβίζει, τι; Μήπως φοβάσαι να δεθείς; Μίλησέ μου σε παρακαλώ να καταλάβω.

Quote:

---

Originally Posted by rea

πολυ ωραιο το βιντεακι ... και παρολο που εχεις πολυ αγαπη μεσα σου νομιζω οτι εκανε πολυ καλα που σε αφησε, ετσι θα κρατησεις τις πιο γλυκες αναμνησεις απο αυτον τον ανθρωπο, που σε προστατευσε απο την αλλη πλευρα του εαυτου του, ενας θεος ξερει ποση δυναμη χρειαστηκε για να το καταφερει αυτο... δεν μπορω να στο εκφρασω με λόγια καν...

---

Γλυκια μου ρεα σε πληροφορω πως δεν την ειχε την δυναμη,απλα απομακρυνοταν διχως να καταλαβαινω αρχικα τον λογο,κ ετσι μπηκα στην διαδικασια να βρω τα δικα μου λαθη απο το να κατσω να κρινω εκεινον,μη φανταστεις κατι μικρες ανασφαλειες κ ζηλιτσες που ειχα αλλαξαν καπως την συμπεριφορα μου κ αρχησε ο ανθρωπος να πιεζεται(το στρεσ που προκαλουσα εγω κ το στρεσ απο την εργασια του,καθοτι εχει αναλαβει μια υπευθυνη θεση ηταν η αφορμη για να ερθουν στην επιφανεια ολα τα προβληματα του)ημουν σιγουρη οτι στεναχωριοταν πολυ για μενα που θα με πληγωνε κ ετσι την δυναμη την βρηκα εγω να τον βγαλω απο την δυσκολη θεση.Πονουσα παρα πολυ ομως επρεπε να το κανω εγω,δεν ειναι ωραιο αλλωστε ουτε να παρακαλας ουτε να πιεζεις τον αλλον να συννεχισει να ειναι κοντα σου οταν δεν μπορει η τελειωσε η δεν ξερω τι.Και ετσι επρεπε να γινει κ ετσι εγινε,οταν λοιπον του μιλησα ανοιχτα ,με ρημαξε στις συγνωμες κ στις τυψεις που ενιωθε κ οσο δυσκολο κ αν ηταν προσπαθουσα να τον καθησυχασω του ειχα ηδη ετοιμασει ενα πολυ μεγαλο γραμμα που μιλουσα για ολα ,τα ονειρα τις κουβεντες που δεν ειπα,τα λαθη μου,το τι ειδα σε εκεινον,το ποσο ομορφα περασα και τον ευχαριστουσα κιολας.Επειτα μου ζητησε να εχουμε εστω μια τυπικη επαφη να τα λεμε καμια φορα να μαθαινει αν ειμαι καλα,αν αυτο δεν με ποναει περισσοτερο κατι που ηταν κοντρα σε εμενα,ειχα μαθει οταν κατι τελειωνει να χτιζω τοιχους για να προστατευω τον εαυτο μου.Και μετα απο 2 βδομαδες καμιας επικοινωνιας κ απο τις 2 πλευρες κ αφου αισθανομουν αρκετα καλυτερα(το κενο της απουσιας του επικρατουσε αλλα σε γενικες γραμμες ημουν καλα αλλωστε μονο ομορφα πραγματα ειχα να θυμαμαι) εκδηλωσα τον καθαρο μου ενδιαφερον αν ειναι εκεινος καλυτερα,αν εχει ηρεμησει κτλπ κ εκει μουειπε ολα τα φριχτα που αισθανοταν,Αν τον ειχα αγαπησει μια φορα τωρα τον αγαπαω 100 γιατι πρωτον μεσα απο εκεινον αγαπησα περισσοτερο κ τον εαυτο μου κ τωρα ηρθα ακομα πιο κοντα στα βαθη της ψυχης του.Δεν ξερω πως ακουγεται μα εφτασα 33 για να το νιωσω ολο αυτο...

ΝΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ΕΓΩ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΑ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΗ ΨΥΧΗ ΑΓΑΠΑΜΕ ΑΛΗΘΙΝΑ ΟΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΨΟΥΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΔΛΔ ΔΕΝ ΗΡΕΜΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΑΓΑΠΕΣ ΚΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΝΑ ΛΕΕΙ ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΩΡΑ ΕΓΩ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΑ ΜΠΙΝΕΛΙΚΙΑ ΔΛΔ ΑΟΠ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΩ ΤΗΝ ΔΙΝΩ ΑΕΡΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΟΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΑΠΟ ΚΕΡΑΜΙΔΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΒΛΑΚΕΙΑ ΕΤΣΙ ΠΕΡΝΑΩ ΚΑΛΑ
ΕΝΟΕΙΤΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΤ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΑΜΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΚΑΙ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΩ
ΕΚΕΙ ΚΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΟΜΩΣ ΚΑΝΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΕΘΑΩ ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΟ ΠΩ
ΧΑΝΟΜΑΙ ΑΛΛΑΖΩ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΝΕ ΤΡΕΧΩΝΤΑΣ
ΤΕΣΠΑ ΑΣΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΝΑΕΙ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΕΜΑ ΠΟΝΑΕΙ
ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΟΠΥ ΤΟ ΕΖΗΣΕΣ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΣΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΤΡΙΑ ΑΛΛΟΙ ΠΑΙΡΝΑΝΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ
ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΣΟΥ ΕΚ ΠΕΙΡΑΣ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΠΟΛΥ ΑΔΕΙΑΖΕΙΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕΣΑΙ ΚΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΑΡΕΣ ΑΜΑ ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ
ΤΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΜΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΝΑ ΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΚΑΝΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΛΑ ΕΚΕΙ

[QUOTE=elis;552696]ΝΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ΕΓΩ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΑ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΗ ΨΥΧΗ ΑΓΑΠΑΜΕ ΑΛΗΘΙΝΑ ΟΙ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΨΟΥΡΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΔΛΔ ΔΕΝ ΗΡΕΜΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΑΓΑΠΕΣ ΚΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΝΑ ΛΕΕΙ ΤΙ ΛΕΕΙ ΤΩΡΑ ΕΓΩ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΛΑΤΡΕΥΩ ΤΑ ΜΠΙΝΕΛΙΚΙΑ ΔΛΔ ΑΟΠ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΩ ΤΗΝ ΔΙΝΩ ΑΕΡΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΟΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΑΠΟ ΚΕΡΑΜΙΔΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΒΛΑΚΕΙΑ ΕΤΣΙ ΠΕΡΝΑΩ ΚΑΛΑ
ΕΝΟΕΙΤΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΓΙΑ ΣΧΕΣΕΙΣ ΓΤ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΑΜΑ ΑΓΑΠΗΣΩ ΚΑΙ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΩ
ΕΚΕΙ ΚΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΟΜΩΣ ΚΑΝΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΕΘΑΩ ΠΩΣ ΝΑ ΣΤΟ ΠΩ
ΧΑΝΟΜΑΙ ΑΛΛΑΖΩ ΠΛΑΝΗΤΗ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΦΕΥΓΟΥΝΕ ΤΡΕΧΩΝΤΑΣ
ΤΕΣΠΑ ΑΣΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΝΑΕΙ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΕΜΑ ΠΟΝΑΕΙ
ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΟΠΥ ΤΟ ΕΖΗΣΕΣ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΣΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΤΡΙΑ ΑΛΛΟΙ ΠΑΙΡΝΑΝΕ ΜΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ
ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΣΟΥ ΕΚ ΠΕΙΡΑΣ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΠΟΛΥ ΑΔΕΙΑΖΕΙΣ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕΣΑΙ ΚΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΑΡΕΣ ΑΜΑ ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ
ΤΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΑΜΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΝΑ ΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΗ ΟΤΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΚΑΝΕΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΛΑ ΕΚΕΙ[/QUOT
Ελισ πλεον συνηδιτοποιω πολλα πραγματα,που ισως ουτε κ ο ιδιος δεν ειναι σε θεση να καταλαβει γιατι ειναι τοσο αυτοκαταστροφικος.Ηδη μου εχει ανακοινωσει πως παρολο που του φερονται καλα στην δουλεια θελει να φυγει κ να παει στο εξωτερικο λες κ αμα φυγεις απο το προβλημα θα παψει να υφισταται το προβλημα??Παλι σε μια δυσκολη θα βγουν ολα κ ακομα περισσοτερα καθε φορα στην επιφανεια.Ενα επαναλαμβανομενο λαθος οπου ειναι συννεχεια παγιδευμενος.Ε καπου πρεπει να σταματησει κ αυτο κ οχι με την λυτρωση του θανατου,τουλαχιστον κανε μερικες προσπαθειες,(με την βοηθεια του ειδικου,οχι την δικη μου η του εαυτου του)Ενα απο τα πολλα που τον πονανε ειναι πως για χρονια ηταν αυτος αφεντικο του εαυτου του κ τωρα βρισκεται στην αλλη πλευρα,το κατανοω αλλα κ τι να κανεις,εχει απολυτο δικιο για το πως αισθανεται σε αυτο κ μονος του πιεζει τον εαυτο του καθεται παραπανω ωρες κ δεν θελει ουτε τα λεφτα τους γιαυτο για ναρθει μια μερα κ να τους πει αντε γεια.Ξερω ομως πως ολο αυτο ειναι οι παγιδες του μυαλου του,εκεινος νομιζει πως ετσι ειναι ο χαρακτηρας του κ αντε να βγαλεις ακρη.Πρεπει να τον ξεμπλοκαρει λοιπον καποιος που εχει κ τις απαιτουμενες γνωσεις.

Εσυ παλι βρε Ελις τι μπινελικια λεσ εχω μερδευτει πολυ,κατι σαν μαζοχασ,σορρυ αλλα δεν καταλαβαινω..

ΑΜΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΣ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ ΘΑ ΗΣΟΥΝ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΗ ΨΥΧΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΥ
ΤΑ ΜΠΙΝΕΛΙΚΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΣΤΕΙΟ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ΔΕΝ ΤΑ ΘΕΩΡΕΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΤΑ ΘΕΩΡΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΟΤΑΝ
ΤΑ ΑΚΟΥΩ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΘΕΩΡΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΕ ΕΝΟΧΛΟΥΝ
ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΛΟΓΙΚΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΛΑΣΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΕΤΟΙΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΝΤΕΧΕΙ
ΚΑΙ ΑΠΟΡΟΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΚΕΝΟΣ
ΚΕΝΟΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
ΔΛΔ ΘΛΙΜΕΝΟΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΣΠΑΣΜΕΝΟΣ ΚΛΠ ΣΤΟ ΚΑΝΕΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΥΤΟ ΑΜΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΣΟΒΑΡΑ
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΙΠΟΤΑ;

κρυβεις εναν μικρο ποιητη μεσα σου ... γραφεις ποιήματα ή κειμενα? αν οχι σου προτεινω να αρχισεις. πόσο καιρο ησασταν μαζι και πόσο καιρο τον γνωριζες γενικα?

Quote:

---

Originally Posted by elis

ΑΜΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΣ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ ΘΑ ΗΣΟΥΝ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΗ ΨΥΧΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΒΑΣΑΝΙΣΜΕΝΟΥ
ΤΑ ΜΠΙΝΕΛΙΚΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΣΤΕΙΟ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΟΒΑΡΟ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ
ΔΕΝ ΤΑ ΘΕΩΡΕΙ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΑ ΤΑ ΘΕΩΡΕΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΟΤΑΝ
ΤΑ ΑΚΟΥΩ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΘΕΩΡΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΔΕ ΜΕ ΕΝΟΧΛΟΥΝ
ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΛΟΓΙΚΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΛΑΣΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΕΤΟΙΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΝΤΕΧΕΙ
ΚΑΙ ΑΠΟΡΟΙΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙ ΚΕΝΟΣ
ΚΕΝΟΣ ΓΙΝΕΣΑΙ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΟΠΟΙΕΣΔΗΠΟΤΕ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ
ΔΛΔ ΘΛΙΜΕΝΟΣ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΣ ΣΠΑΣΜΕΝΟΣ ΚΛΠ ΣΤΟ ΚΑΝΕΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΥΤΟ ΑΜΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ ΣΟΒΑΡΑ
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΙΠΟΤΑ;

---

τι να πω..στην περιπτωση του δικου μου ειναι κ αλλα τοσα,πιστευω η αρχη των θεματων του ξεκινησε με τον θανατο του πατερα του στα 13 του.Απο κει κ περα την ειδε προστατης της οικογενειας,μια κ αδερφος του αν και πιο μεγαλος δεν το ειχε καθολου με τις ευθυνες,ισως ολο αυτο να του επλασε ενα χαρακτηρα που στην ουσια δεν ηθελε,κ αρχισε να πιεζει τον εαυτο γιαυτο κ επειτα οτι εκανε στην ζωη του ειτε σχεση δουλεια φιλους μολις τα εφτανε στο απογειο τους με μια κλοτσια τα κατεστρεφε ειτε γιατι δεν το αγαπουσε ο ιδιος πραγματικα ειτε γιατι δεν τον αγαπουσαν εκεινον αληθινα.Παντως η απωλεια του πατερα επαιξε καθοριστικο ρολο μονο γιαυτο ειμαι σιγουρη...

https://www.youtube.com/watch?v=dmhKnOoXvyY