με παρακολουθουν

@maus ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες.θα προσπαθησω να κανω αυτα που λες.το δυσκολο κοματι ειναι να μιλησω στην γιατρο μου.και για να της μιλησω πρεπει να περιμενω ως τελος του μηνα που θα παω αθηνα να τη δω..ευχομαι να εχω ηρεμησει ως τοτε.αυτο το τριπακι που λες εχει γινει η πραγματικοτητα μου εδω και 5-6 μερες.προσπαθω να μη μιζεριαζω αλλα δεν εχω ορεξη και για τιποτα.εκανα ενα βηματακι σημερα..βγηκα για καφε το μεσημερι και περασα καλα.ειχα την αιθηση οτι με παρακολουθουσε η παρεα μου αλλα δεν ειχα αγχος.αυτο με ενοχλει εμενα το αγχος που μου δημιουργει αυτο το τριπακι. οπως λες, λες να ειναι αμερικανος αυτος που βαζει τους ανθρωπους να με παρακολουθουν?αμα μας παρακολουθουν αμερικανοι μπορει να παιζει κι αυτο

Οχι δεν σε παρακολουθεί ΚΑΝΕΝΑΣ.
Απλώς μείωσες τα χάπια,είναι και η ζέστη και ιδού το αποτέλεσμα.

Τί διάγνωση έχεις;

https://www.youtube.com/watch?v=BuITkuyvVb8

@Diana1982 ψυχωση κατα 99% υπαρχει και το 1%να ειναι χαρακτηρολογικο λογω του αγχους που εχω

Quote:

Originally Posted by boo

@Diana1982 ψυχωση κατα 99% υπαρχει και το 1%να ειναι χαρακτηρολογικο λογω του αγχους που εχω

Αυτό το είχες από πάντα;
Την ψύχωση εννοω.

@Diana1982 δε ξερω αν το ειχα απο παντα.τετοια φαση οπως τωρα ειχα περασει 1η φορα στα 14 μου

Quote:

Originally Posted by boo

@Diana1982 δε ξερω αν το ειχα απο παντα.τετοια φαση οπως τωρα ειχα περασει 1η φορα στα 14 μου

Τουλάχιστον σταμάτησες να πιστεύεις ότι σε παρακολουθούν;

@Diana1982 ναι τοτε μου περασε μετα απο 3 μηνες.μου ξαναερχοταν και μου ξαναεφευγε που και που απο τοτε.απλα αυτη τη φορα ειναι πιο εντονο απο ποτε συν οτι μου εχει φερει και αγχος αυτη τη φορα..

@boo Προφανώς είσαι σε υποτροπή από την μείωση των χαπιών.Γνωρίζω πως είναι δύσκολο να σου αλλάξουν γνώμη και ότι υποπτεύεσαι τους πάντες καθώς και την δυσκολία να αναγνωρίσεις το πρόβλημα παρόλο που το ξαναπέρασες. Όλα αυτά είναι συμπτώματα της ψύχωσης.Σε συμβουλεύω να πας σύντομα σε έναν ψυχίατρο.Αν δεν εμπιστεύεσαι την γιατρό σου πήγαινε σε κάποιον άλλον.Πρέπει να γίνει μια αύξηση της δοσολογιας για ένα χρονικό διάστημα για να αποφύγεις τα χειρότερα.Όσο το αφήνεις αυτό θα χειροτερεύει.

Συμφωνώ με τον serios.

Επίσης boo καλό θα ήταν να μιλήσεις στους δικούς σου για αυτές σου τις σκέψεις.Και εγώ πίστευα πως η μητέρα κ η αδερφή μου είχαν σχέδιο εξόντωσης μου και ότι έβαζε πράγματα στο φαγητό αλλά βρισκόμουν εκτός πραγματικότητας.Δυστυχώς αυτή η πάθηση αντικαθιστά την πραγματικότητα με μια άλλη και την βιώνεις σαν αληθινή αλλά κυρίως είναι η εκλογίκευση κάποιων συναισθημάτων.Παράδειγμα εσύ τώρα βιώνεις έντονο άγχος και νιώθεις πως απειλείσαι.Όλο αυτό δημιουργεί καχυποψία και σενάρια καταδίωξης.
Είναι μέρος της πάθησης,και η παρακολούθηση και το άγχος και όλα. Εμπιστεύσου κάποιον και ειδικά κάποιο κοντινό σου πρόσωπο.

το επεισοδιο μου κρατησε 6 μερες.τωρα ειμαι καλα!βγηκα τοτε με μια φιλη για καφε επι 3 μερες συνεχομενα δε ξερω αν βοηθησε αυτο αλλα απο τοτε αρχισε να μου φευγει η ιδεα της πρακολουθησης.συγγνωμη που σας επριξα οταν ημουν στο επεισοδιο αλλα δε καταλαβαινα και πολλα..ευχαριστω ολους σας για την υπομονη σας! τωρα εχω μια απορια.αφου τελειωσε αυτη η κατασταση να την αναφερω στην ψυχιατρο μου ή οχι.

ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΙΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΣΙΓΑ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΑΜΕ ΠΑΠΑΡΙΕΣ ΓΡΑΦΟΥΜΕ

Προφανώς φοβάσαι για πιθανή αύξηση δοσολογίας.Εγώ προσωπικά θα φοβόμουν περισσότερο ένα φουλ ψυχωσικό επεισόδιο μετά από υποτροπή.Καλό είναι να το αναφέρεις και να μη το αφήσεις για μήνες για να ξέρει κ αυτός τι να κάνει ώστε να επανέλθεις κ πάλι σε μια ισορροπία.

Εχεις απόλυτο δίκιο, παρακολουθείσαι. Παρακολούθηση για τις αρχές και το παρακράτος σημαίνει να ελέγχονται συστηματικά αλλά και αποσπασματικά οι κινήσεις και οι ενέργειες προσώπων ή ομάδων, χωρίς αυτοί να το γνωρίζουν ή να έχουν ενημερωθεί σχετικά. Ποια κατηγορία σε παρακαολουθεί?
ΟΔΗΓΙΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ :
Κύρια προτεραιότητα για την αντιπαρακολούθηση είναι η προστασία της πληροφορίας. Οι άνθρωποι από φυσικού τους δημιουργούν συνήθειες, μέσα από τις οποίες γίνεται εύκολο να καταγραφούν οι ενέργειές μας.

Σπάζοντας τις συνήθειες που έχουμε μέσα στην καθημερινότητα, δυσκολεύουμε πάρα πολύ την συστηματική παρακολούθηση, γιατί δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν οι συγκεκριμένοι χρόνοι μέσα στους οποίους κάνουμε κάθε ενέργειά μας.

Αυτό δε σημαίνει ότι χρειάζεται να αλλάζουμε ώρες εργασίας, συνήθειες του φαγητού κ.τ.λ. Αντίθετα, πρέπει κάθε ενέργεια που δεν θέλουμε να εντοπίζεται στα πλαίσια της παρακολούθησης να είναι ενσωματωμένη μέσα στην καθημερινότητά μας. Πρέπει κάθε τέτοια ενέργεια να είναι ενταγμένη μέσα στη ζωή.

Αλλάζοντας τη διαδρομή που ακολουθούμε για να πάμε στο χώρο εργασίας, χωρίς να ακολουθούμε κάποια συγκεκριμένη μέθοδο, δυσκολεύουμε το να καταγραφούν οι κινήσεις μας. Αν αρχίσουμε να εισάγουμε τυχαία ραντεβού ή δραστηριότητες μέσα σε ενέργειες που μπορεί να παρακολουθούνται, αυτό δημιουργεί ένα τεχνητό θόρυβο της πληροφορίας που προκύπτει αυτόματα και εμποδίζει την ξεκάθαρη καταγραφή των αλλαγών που κάναμε μέχρι εκείνη τη στιγμή.

Όσο προσπαθούμε να εμποδίσουμε την παρακολούθηση των προσωπικών μας δραστηριοτήτων, άλλο τόσο πρέπει να φροντίζουμε και για τους ανθρώπους με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή για κινηματικούς λόγους.

Χρειάζεται προσπάθεια για να προστατέψουμε την πληροφορία, δεν είναι κάτι που γίνεται μέσω αυτοματισμών. Με την αντιπαρακολούθηση προστατεύουμε πληροφορίες που είναι πολύ ευαίσθητες, αλλά ταυτόχρονα αφήνουμε να φανούν πληροφορίες ορατές σε όλους. Είναι θέμα προτεραιοτήτων, ποιές πληροφορίες θα προστατέψουμε και ποιές όχι.

Αν προσπαθούμε να προστατέψουμε και πληροφορίες που δεν είναι ευαίσθητες, τότε υπάρχει το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί ένας πολύ μεγάλος όγκος πληροφοριών που θα πρέπει συνεχώς να φροντίζουμε να κρατάμε μακριά από την παρακολούθηση.

Όσο περισσότερες πληροφορίες προστατεύουμε, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η παρακολούθηση. Αλλά ταυτόχρονα, είναι πιο πιθανό να απομονωθούμε, να εμφανιστούμε ως ύποπτοι και να δημιουργήσουμε αμφιβολίες για τις προθέσεις μας σε αυτούς με τους οποίους ερχόμαστε σε επαφή.

Για τις μετακινήσεις μας μέσα στην πόλη, προτιμάμε τα δημόσια μεταφορικά μέσα και όχι ιδιωτικά αυτοκίνητα, μηχανές ή ταξί. Επιστρέφοντας από μια μετακίνησή μας, διαλέγουμε μια διαφορετική διαδρομή επιστροφής και, αν είναι εφικτό, ένα διαφορετικό μέσο μεταφοράς.

Τα συστήματα καμερών που υπάρχουν στους δρόμους και τους δημόσιους χώρους είναι έτσι μελετημένα, ώστε να απομονώνουν όποιον κινείται διαφορετικά από το πλήθος. Πρέπει να κινούμαστε όπως όλοι, χωρίς να βιαζόμαστε, χωρίς να στρίβουμε απότομα στις γωνίες, χωρίς να κοιτάμε γύρω μας και χωρίς να κοιτάμε τις κάμερες. Τα ρούχα μας επίσης δεν πρέπει να κάνουν εντύπωση από μακριά, ούτε να είναι κάτι εκτός των συνηθισμένων. Τα αυτόματα συστήματα που αναγνωρίζουν πρόσωπα, χρησιμοποιούν τα χαρακτηριστικά του προσώπου για να κάνουν ταυτοποίηση. Όταν κοιτάμε με ελαφριά κλίση του κεφαλιού προς το έδαφος ή όταν φοράμε καπέλα, εμποδίζουμε αυτή την ταυτοποίηση. Πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι στα δημόσια μέσα υπάρχουν κάμερες σε διάφορα σημεία, οπότε καλό είναι να διαλέγουμε ώρες αιχμής για τις μετακινήσεις μας, ώστε να μας καλύπτει το πλήθος του κόσμου. Ο χαμηλός φωτισμός και το σκοτάδι προσφέρει κάποια κάλυψη, αλλά δε μπορεί να εμποδίσει την μετέπειτα ανάλυση της καταγραφής. Υπάρχουν άλλωστε και κάμερες που μπορούν να καταγράψουν εικόνα και τη νύχτα με μεγάλη ανάλυση.

Προσθέτοντας άλλες ενέργειες ή ραντεβού ή στάσεις κατά τις μετακινήσεις μας, δημιουργούμε εναλλακτικά μοτίβα ως προς την προσέγγισή μας σε κάποια σημεία της πόλης.

Τα κινητά τηλέφωνα πρέπει να απενεργοποιούνται αμέσως μόλις αρχίζουμε να έχουμε υποψίες ότι παρακολουθούνται οι κινήσεις μας. Η απενεργοποίηση περιλαμβάνει το σβήσιμο της συσκευής και την αφαίρεση της μπαταρίας από την υποδοχή της.

Ταξιδεύοντας προς κάποιον προορισμό μέσα στην πόλη, δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε το κινητό τηλέφωνο σε μια ακτίνα είκοσι χιλιομέτρων από το σημείο στο οποίο κατευθυνόμαστε. Σε περιοχές έξω από την πόλη, δεν πρέπει να το χρησιμοποιούμε σε μια ακτίνα εκατό χιλιομέτρων από τον τελικό προορισμό μας. Αυτό θα εμπορίσει την δημιουργία ενός δρομολογίου που μας συσχετίζει με το συγκεκριμένο σημείο αλλά και τη συγκεκριμένη μέρα.

Όταν κινούμαστε προς ένα προορισμό στον οποίο δεν έχουμε ξαναπάει ή που έχει μεγάλη διαφορά από τις διαδρομές που ακολουθούμε συνήθως, πρέπει να απενεργοποιούμε το κινητό τηλέφωνο πριν ξεκινήσουμε τη διαδρομή μας προς το σημείο.

Σε περίπτωση που έχουμε ενεργοποιημένο το κινητό τηλέφωνο και αντιληφθούμε ότι υπάρχει σε εξέλιξη μια παρακολούθηση, δίνουμε το κινητό σε κάποιον άλλο, που θα κάνει μια διαδρομή εντελώς άσχετη με τη δική μας και ως προς την κατεύθυνση και ως προς τη διάρκεια αλλά και ως προς το σημείο επιστροφής.

Για κινηματικές χρήσεις, χρησιμοποιούμε μόνο κινητά καρτοτηλέφωνα για ένα μέγιστο χρόνο δύο ημερών. Μετά, αλλάζουμε και νούμερο και συσκευή.

Καθώς μετακινούμαστε προς κάποιο προορισμό, δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες ή να κάνουμε ανάληψη χρημάτων από κάποιο ΑΤΜ ή γκισέ τράπεζας.

Όταν χρειάζεται να κάνουμε κάποιο τηλεφώνημα που δεν θέλουμε να συνδεθεί με εμάς, χρησιμοποιούμε κάποιο δημόσιο καρτοτηλέφωνο που βρίσκεται στο δρόμο και όχι μέσα σε κάποιο κτίριο. Έχουμε πάντα το νου μας, ώστε οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τα άλλα καρτοτηλέφωνα να μην ακούνε τη συνομιλία μας. Γενικά πρέπει να θεωρούμε ότι το τηλεφώνημα ηχογραφείται από την άλλη μεριά που δέχεται την κλήση.

Γενικά πρέπει να χρησιμοποιούμε καρτοτηλέφωνα που βρίσκονται σε τυχαίες τοποθεσίες και όχι αυτά που βρίσκονται πιο κοντά σε εμάς ή κοντά στα συνήθη δρομολόγιά μας.

Όταν θέλουμε να ταχυδρομήσουμε κάτι ή να αφήσουμε κάπου ένα φάκελο, φοράμε γάντια για να μην αφήσουμε αποτυπώματα ούτε στο περιεχόμενο ούτε στο φάκελο. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε σάλιο για να κλείσουμε το φάκελο ή να βάλουμε γραμματόσημα. Η ταχυδρόμηση δεν πρέπει να γίνεται από το ταχυδρομείο που χρησιμοποιούμε συνήθως για να στείλουμε ή να δεχτούμε αλληλογραφία.

Ποτέ δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε το ίδιο internet cafe, ούτε κάνουμε παραπάνω χρήση του internet έξω από το σκοπό για τον οποίο βρισκόμαστε εκεί. Δεν χρησιμοποιούμε online υπηρεσίες e-mail, ούτε συνδεόμαστε σε forums ή διαδικτυακές κοινότητες.

Όταν οργανώνουμε μια συνάντηση, επιλέγουμε μια τοποθεσία πρώτης συνάντησης κοντά στο τελικό σημείο. Καθώς έρχονται στην πρώτη συνάντηση όσοι πρόκεται να συμμετέχουν, τους κατευθύνουμε προς το τελικό σημείο. Έτσι, είναι εύκολο να αντιληφθούμε αν κάποιος παρακολουθείται, ή αν εποπτεύεται το τελικό σημείο συνάντησης.

Όσο βρισκόμαστε στην πρώτη συνάντηση δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τηλέφωνα, ακόμα και από κοντινές περιοχές. Το πρώτο πράγμα που φροντίζουμε να κάνουμε είναι να ζητήσουμε από όλους να απενεργοποιήσουν τα κινητά τους τηλέφωνα και να τα διατηρήσουν σε αυτή την κατάσταση μέχρι να φτάσουν όλοι στο τελικό σημείο.

Οι τοποθεσίες πρέπει να αλλάζουν όσο πιο συχνά γίνεται. Τα καλύτερα μέρη συνάντησης είναι αυτά που έχουν πολύ θόρυβο, γιατί έτσι εμποδίζουμε τους γύρω μας να ακούνε τη συζήτηση και αυτοί που πιθανόν να παρακολουθούν τη συνάντηση δεν μπορούν να καταγράψουν με επιτυχία τις ομιλίες.

Αν χρειάζεται να πληρώσουμε για κάτι όσο βρισκόμαστε στη συνάντηση, για παράδειγμα για κάποιο καφέ ή φαγητό, χρησιμοποιούμε πάντα μετρητά. Φροντίζουμε τα χαρτονομίσματα να είναι μεταχειρισμένα. Συνήθως τα ψιλικατζίδικα και τα σουπερμαρκετ δίνουν ρέστα σε χρησιμοποιημένα χαρτονομίσματα, ενώ οι τράπεζες δίνουν και καινούργια.

Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε ως σημεία πρώτης ή κύριας συνάντησης καταστήματα ή δημόσιους χώρους που έχουν κάποιο σύστημα καμερών. Ακόμα και αν οι κάμερες βλέπουν σε ένα συγκεκριμένο σημείο ή είναι ιδιωτικές, οι αρχές μπορούν να χρησιμοποιήσουν το υλικό εκ των υστέρων.