χαχαχα..και μενα μου αρεσει το χορτο ... και θα μου αρεσει για μια ζωη..αλλα δυστηχως με χαλάει!..με χαλασε δηλαδη... ελπίζω καποτε να μπορεσω να το ξανααπολαυσω καποια στιγμη χωρις να με κανει να υποφερω μετα
Printable View
rea! ,το θεμα είναι να μπορεις να κανεις χρηση σε κατι ,ειτε αλκοολ είναι αυτό ειτε ότι άλλο να είναι αρκει να μην γινετε με ποροση, να γινετε χρηση κι όχι καταχρηση ,χωρις εξαναγκασμο π.χ. από καποιο φιλο η από ερωτικο δεσμο, "επειδή πινει αυτος πρεπει να πιω κι εγω", απόψη μου είναι αυτή.
Επισης εάν καποιον τον περνει από κατω νομιζω ότι δεν είναι αναγκη να πινει μεχρι να του φερει το αντιθετο! δυστυχως θυμαμαι στα εφηβικα μου χρονια ότι πολλα παιδια επιναν απλα κι μονο επειδή επιναν καποιοι "μαγκες" η καποιες προχο γκομενες! μεγα λαθος, ηταν ο δρομος τους , μαλον το"οχημα τους" για να τρεξουν μαζι με καποιες παρεες που ηθελαν να είναι μελος, προσωπικα ειμουν για καποιο δυαστημα ο μοναδικος στην παρεα οπου δεν επινε μαυο, δε καπνιζε!! λογο του ότι ειμουν αθλητης! - βεβαια μετα το παρακανα! ισως αναπληροσα τα χρονια που ειχα χασει! " όμως δεν ειχα μεγαλο πρόβλημα αποδωχης! ισως επειδή καλιπτα τα κριτιρια σε αλλους τομεις!
Τελος ξανα λεω ότι ονειρεύομαι την μερα οπου θα γινουμε μελος ης ευρωπαικης ενωσης κι σε αυτό τον τομεα!! να υπαρξη το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του κορμιου μας!! να ειμαστε ελευθεροι στις επυλογες μας!! να μου πεις εδώ ακομα δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι δεν είναι παρανομη η ομοφυλοφιλια!! μεχρι πριν κατι μερες ηταν αδίκημα να εισαι ομοφυλοφυλος!! χαχαχα!! ελλαδαρα!!
γιωργο! ετσι αξκριβως ειναι, η καταχρηση πάντα βλάπτει στα όλα.Ομως σε μια εποχη που τα πάντα σε τσιτωνουν ,ο πιο ευκολος τροπος να χαλαρωσεις ειναι η καταχρηση...ουτε για να το παιξω δηθεν προχω γκομενα, ουτε γιατι το εκαναν οι αλλοι, αλλα γιατι ηταν ο μονος τροπος να χ α λ α ρ ω σ ω .. τωρα ειμαι στην αναζητηση του δυσκουλου δρόμου. Ελπίζω καποια στιγμη να καταφέρω να τον βρω...
rea! ,συμφορμητισσα κι συνοδιπορα στους πολύχρωμους παραισθισιογονους "δρομους" της χρησεως παρανομων ουσιων ¨), δεν στοχοποιουσαι το προσωπο σου η αναφορα που εκαμα εκ πρωινης σημετοχης μου στο θεμα τουτο!
Ο "δρομος" οπου ψάχνεις κι όπως τον ψάχνεις τσαλαπατηται από οδυπορους με πονεμενη καρδια ! με λανθασμένους "ταξιδιωτικούς οδηγούς"! μοναχικούς δυαβατες όπως κι η φυσιογνωμια του "δρομου" αυτου!
Και το ερωτημα μου είναι ποιος ο προωρισμος του "δρομου σου"? ποιος ο λογος κι τα ετεια που σε φερανε σε τουτο 'δω το "δρομο"? κι είναι παντα δρομος η καποιες φορες γινετε μονοπατι δυσβατο? μειτε καποιες φορες οδηγει σε καλντερίμια κακοτραχιλα με παραθύρια σκοτεινα κι βλεματα ολο κουτσομπολιο! κακια στη πρωτη κουβεντα τους!! χαρακτηρισμούς για σε που αδικουν το ποιον σου !ε?
χαχαχα... Γιωργο! συμφορουμίτη μου και συνοδηπόρε στα πολυδαιδαλα μονοπάτια της ληθης. δεν εχω προορισμο πλέον και ποτε δεν ειχα πραγματικα. το μονο που αποζητουσα πάντα ήταν μια ομορφη διαδρομη, το ταξιδι που μετραει και οοοταν ερθει η ωρα να φυγω απο αυτον τον κόσμο να φυγω ικανοποιημενη, με χαμογελο για τα οσα εζησα. στο καθε εμποδιο που συναντω αλλαζω διαδρομη, εχω διανυσει χιλιους μαυρους δρομους και εχω ξεκουραστει στα αδιεξοδα, εχω βυθιστει σε βαλτους και εχω αγγιξει κορυφες...τα εχω δει ολα οσα εχεις περιγραψει και ακομα περισσοτερα. πολλες φορες αδικήθηκα ...και σχεδον πάντα εκανα το λάθος να δινω σημασια σε αυτο...και με βαραινε στην πορεια μου, ακομα με βαραινει ... δεν μπορω να τρεξω πια, αυτος ειναι ο μεγαλος μου καημος! οταν ημουν παιδι, ετρεχα με ολη μου την ψυχη! στο κρυφτο στο κυνηγητο, στα μηλα, στην αμπάριζα..δεν σου κανω πλάκα ημουν η καλυτερη απολα τα παιδια της γειτονιας και ουτε με ενοιαζε...εγω απλα ηθελα να τρεχω, να κανω φτου ξελεφτερια. δεν το χορτασα αυτο ... και φοβαμαι οτι το εχασα για πάντα!
εσυ?που πας? πως πας? ..πας?
εδώ να βλεπες τρεξιμο!!χαχαχα, ειμουν κι αθλητης !χαχα, ειχα κι δυακρισεις στα 800 μετρα αλλα κι στο αλμα μηκος σε σκαμα. Πλεον,,,,δυστυχως τα πραματα δεν είναι τοσο ομορφα οσο ονειρευομουν τωτες! τωτες που ειμουν μικρουλης ! ολος υγεια κι ονειρα! δυστυχως δεν εγινα αυτό που θα θελε η μανουλαμου! μειτε καταφερα να γινω αυτό που πρεζβευει σαν ειδωλο η κοινωνια μας! συμφωνα με αυτό που ζουμε πετυχημένος είναι ο κυριευτης κ δαμάζων της υλης ε? σωστα δε λεω? πετυχημένος δε λεγετε για τη κοινωνια μας αυτος που μπορει να καταωαλωσει περισσοτερο από ολους? ε? προσωπικα χαιρομαι που δεν εγινα αυτό, δεν με ενδιαφερει να είμαι ο κατακτιτης των υλικων αγαθων!! με ενδιαφερουν τα αυλα αγαθα ! με ενδιαφερουν οι εννοιες που δεν μπορουν να χωρεσουν σε ένα γκαραζ, η σε μια μεγαλη αποθυκη! μειτε σε καποια ντουλαπα! δε με ενδιαφερουν τα αγαθα οπου η αξια τους εχει καθορισμενη ανταλαξιμη αξια σε χαρτ(χρημα) ,με ενδιαφερουν τα αγαθα χωρις ανταλαξιμη αξια! διοτις αυτά είναι ανεκτίμητης αξιας!! προσωπικα αναζητω να είμαι πετυχημένος σε έναν κοσμο ιδεατο! σε έναν κοσμο ιδεων ! σε έναν κοσμο αρετων ! από αγαθα συναισθηματα! δε τρελενομαι τοσο για να μπορω να χαιρομαι την επυτιχια μου με την αφημου μονο! δλδη να είμαι χαρουμενος επειδή αγορασα το καλητερο κινητο! η χαρα μου αντιλαμβανετο μονο μεσω της αφης! απεναντίας ενδιαφέρομαι στο να κατακτησω την αναγνωρηση σαν συνεργάτης σου στο χορο εργασειας, η σαν φιλος! ,να κερδισω τη συμπαθεια σου δλδη! αυτή η αξια για μενα μετρα πιο πολύ από ένα ακριβο κινητο! διοτις δεν χορα στη χουφτα μας!! διοτις δεν εχει καθορισμενη αξια από καποιο οικο αξιολόγησης( δλδη να καθορίζετε με το "ζυγι"καποιας αλλης υλης, καποιου αλλου πραγματος! απεναντίας "η συμπαθεια" θεωρείτο μοναδικη αφου δεν εχει κατις να συγκρηθη η να αποθηκευτεί καπου!
Όμως επειδή δεν είμαι εριμιτης, επειδή θελω κι προσπαθω να μην ξεχωρίζω σαν μανιακος από την κοινωνια μας, κι εγω καμω αγορες! κι εγω καταναλωνω, κι εγω βγαινω εξω κι χαλω λεφτα σε ένα γευστικο γευμα! με καποια καλοσυνατη παρεα! θελω να πω ότι προσπαθω να είμαι ενας μεσα σε ολους!
ετσι λοιπον ο δικος μου δρομος εχει γινει δρομος κεντρικος! πλεον προσπαθω να βγω από "δρομους" μεμονομενος, σκωτεινους ,κι μπηκα κι εγω σε μαγαλους δρομους με πολλες λοριδες! με φωτα! δρομους με κινηση!! οπου είναι κι αλλοι ανθωποι!! βεβαια πολλες φορες με βλεπω που δυσκολεύομαι!! αλλα προσπαθω
αφου υπαρχει η ανωνυμια! αφου το γλυκητατο προσωπακι σου δε φανερονεται μειτε στο παρελθον, αφου δε γνωριζομεθα! αφου δεν υπαρχει λογος να φοβάσαι ,να αγχονομεθα δλδη μη γυνουμε ρεζιλι , αφου,,,αφου,, μπορεις λοιπον να αναφερθείς ελευθερα στις περιπέτειες σου! αληθεια θα με ενδιεφερε να διαβασω απομνημονευματα μιας κακοτραχυλης ποριας σε δρομους δυσβατους! σε δρομους ανυφορικους ! με πονο και με ληθη λαξευμενους! σε δρομους ευθης αλλα κι με κακες "στροφες"!
Αφεσου στο γραπτοσου λογο! περνα τις σκεψεις σου σε γραμματα ! μετεφεραι τις αναμνήσεις σου κι αφησετες να βρουνε δυαφηγη μεσα από το ομορφο μανικιουρ σου των λεπτετυλεπτων ακροδαχτυλων σου! ε? γραψε κατις , ε?
χαχαχα... με τιμας με το ενδιαφερον σου, αλλα τα περισσοτερα τα εχω πει. στον πρωτο δρομο βρεθηκα παιδι, να τρεχω ...να πεταω σε αλλανες ανοιχτες και σε ομορφους ασφαλτοδρομμους μεσα στα δαση. και με πηραν απο εκει και με εφεραν σε μια γκριζα τσιμεντουπολη..σε εναν λασποδρομο, γεματο τερατα και εφιαλτες που με σερνουν αλυσσοδεμενη και εγωνα γλυστραω στην πίσσα ...να μην περπαταω καν..να με σερνουν με μολωπες . μετα να χωνομαι σε παραδρομους που οδηγουν στην θαλασσα και να τρεχω ξανα .. και μετα πάλι στον ιδιο λασπόδρομμο ..καθε φορα να δραπετευω και να με ξαναπιανουν...ολοι οι παραδρομοι να οδηγουν ξανα εκει...μεχρι που γερασαν τα τερατα και τωρα τα κουβαλω εγωμαζι μου γιατι ταγαπησα και δεν θελω να μεινουν μονα τους..τωρα δεν ξερω που ειμαι..ειμαι σε δρομμο? ολα ειναι λευκα ..δεν στριβω δεν πάω πισω..το πάω ευθεια να δω που θα με βγαλει..και ελπιζω καπου να με βγαλει ..μαλλον εγω πρεπει να τον φτειαξω αυτον τν δρομο, αλλα δεν ξερω πως ή το παιζω οτι δεν ξερω γιατι φοβαμαι οποτε παω και παω και παω.
για μενα επιτυχια ειναι να γουσταρεις τον δρομο σου.. καποιες φορες το ειχα αυτο... σπουδαια αισθηση!!
δε γνωριζα οτι σε μετεφεραν στη πολη,αρα λογικα θα χεις την τυχη ειτε τις γιορτες ειτε κανα καλοκαιρι να πηγαινεις εκει ε?.
Δλδη εχεις αποδεχτει τους προιν πολεμιους σου? ,εχεις συναψει οχι μονο ειρηνη αλλα κι συνεργασεια μαζι τους? Αυτο το κανεις επειδη κουραστηκες,η επειδη δε βγαζει πουθενα,η επειδη εσυ αλλαξες?
Το να διμιουργησεις σε τρομαζει? Παντος τα λεγομενασου δε καθρεφτιζουν τρομο ,αληθεια τι φοβασαι πλεον?,
αιγοκερος εισαι?
ειναι οι γονεις μου τα τερατα μου..υπάρχουμε ειρηνικα πια και ειναι οι μονοι ανθρωποι που εχω κρατησει στην ζωη μου. ζω πολυ απομονωμενη, δεν εχω φιλους, δεν βγαινω, δεν ειμαι κοινωνικη. οι γονεις μου μονο γνωριζουν το προβλημα μου και με στηριζουν.
ημουν πολυ δημιουργηκο ατομο, αλλα απο την μια ο μπάφος, μετα τα ψυχοφαρμακα..ζομποποιηθηκα κανονικα!... ειμαι 4 μηνες που τα χω κοψει... δεν ξερω τι φοβαμαι ...λογικα κατι φοβαμαι, δεν εξηγητε αλλιως τετοια ψυχικη και συναισθηματικη παραλυση.. ειμαι ψαρι με ωροσκοπο σκορπιο .. εσυ?
παρθενος με ωροσκοπο λεων.
ΑΑΑ, οι γωνεις παντα θα μας αγαπαν!είναι δεδωμενο απλα εμεις καποιες φασεις της ζωης μας τους παρεξηγούμε! ,ειτε είναι πανω σε λαθος βαση αυτή η αγαπη που υπαρχει! ετσι λοιπον εάν μπορέσουμε να την ξεκαθαρίσουμε,να τη βαλουμε σε ένα σωστο "δρομο"μα γινετε να υπαρχει μανα που να μην αγαπα το παιδι της?να μη θελει να είναι καλα κι να πετυχει στη ζωη του?? παρα μονο η αρρωστη μανα!!αρα η εξερεση! το ιδιο και τα παιδια, γινετε να μην αγαπαν τους γονεις τους? αυτους που τους εκαναν το πιο ομρφο δωρο, τη ζωη? γινετε να μην αγαπαν τους γονεις τους?
Ετσι λοιπον και εσυ φιλη μου με το που βαλατε πανω σε σωστη βαση την σχεση σας! η αγαπη σας εγινε παραγωγικη! δεν είναι τερατα οι γονεις σου!!τερατα είναι οσοι σε εκμεταλευονταν κι οσοι επεζαν τους - τις φιλες σου!οσοι σου προσφεραν ερωτα αλλα εκτως της πραξης αυτου όλα τα αλλα δεν ειχαν κανενα κοινο με τη θεωρια του ερως! αυτοι που η αγαπη τους κερδίζετε , αυτοι μπορει να σου τη φερουν!
.. συμφωνω ... εσενα εχει καταφερει κανεις να κερδισει την αγαπη σου?...ή απο τοτε που εμπλεξες με αραχνες και σκορπιους φοβουντε να σε πλησιασουν?
ΑΓΑΠΩ χωρις ενδιασμους!! χωρις τσιγκουνιά!! δε ξερω εάν είναι κανωνας αυτό που αναφερει ο κροποτκιν ότι αφου υπαρχει αγαπη υπαρχει κι μισως ! ότι εμεις ( οσοι ασπαζωντε την ιδεολογια του δλδη του αναρχησμου) αφου αγαπάμε! είναι λογικο κι καλοδεχουμενο να εχουμε κι μισος! Προσωπικα προσπαθω να αγαπαω μοναχα!! και να φερνω με τη συμπερυφοραμου και τους αλλους στο να με αγαπαν! ευχομαι να το εχω καταφερει αρκετα!! αν κι αν θελω να είμαι σωστος πρεπει να αναφερω ότι για να γινει αυτό πρεπει πρωτα να αγαπησω τον εαυτομου! να με σεβομαι!! κατι που οσο πινα τον θανατο δε το εκανα! αρα αφου δεν με αγαπουσα πως θα μπορουσα να αγαπηθω από αλλους?? η πως θα μπορουσα εγω να αγαπησω καποιον αλλων?
Βεβαια πολλα που κανουμε ολοι μας ετσι κι εγω , δυστυχως στο παρελθον πιο πολύ καταφερα να κερδισω το αδισοπιτω μισος καποιον!!η καταφερα να μ[λεξω στα γρανάζια του κρατους και τωρα να βρισκομαι να πρεπει να πληρωσω αμαρτίες χρονων πισω! να τρεχω κάθε λιγο κι λιγάκι σε δικαστηκες εθουσες! και σα να μην φτανουν αυτά να εχω και εφοριακες υποχρεώσεις!! δλδη τωρα που δεν πινω τα λεφτα μου σε ναρκωτικα να μου τα "πινει" το κρατος και οι δικιγοροι!! ημαρτον!!! τι τα θυμηθικα παλυ!! μα γινετε μετα να μην θελει το σκαθαρι να φαει η να φωναξει τις φιλες του τις ακριδες κι να καταστρεψουν όλα τα ανθοι των ανθρωπων ??ε?χαχα
αν εφταιξες πρεπει να πληρωσεις.πρεπει να δεχτεις τις συνεπειες και να σηκωσεις τα μανικια και να δεχτεις να πληρωσεις το τιμημα του λαθους σου. οχι για εκεινους.. αυτοι ειναι τιποτα...μηδενικα!!!..για εσενα για να καθαρίσεις μεσα σου. δωστους τα... ειναι υλικα οπως ειπες ..και εσυ κερδιζεις την ελευθερια σου. κλεινεις βιβλία μα τον παλιο γιωργο και θα πληρωσεις με τοκους το λάθος σου. ακομα και σε μια αναρχικη κοινωνια θα υπήρχαν κανονες και νομοι .
ναι το παθος σου φενεται στον τροπο που γραφεις.. τυχεροι οι φιλοι σου..και οι σκαθαρινες σου ;)...
η εκδικηση του σκαθαριου θα ναι η λησμονια και η περιφρονηση...
δυστυχως όπως τα λες παν τα πραματα, πληρωνω ειδη εδώ κι καιρο! κι αναφορικα με τους φορους παντα πληρωνα διοτις υποστιριζω την αποψη του ότι πρεπει οσοι μπορουν να συνυσφερουν στο κρατος(ακομα κι αν είναι κρατος ,ακομα κι αν δε προσφερουν αυτοι που πρεπει ).
Βρε ΡΙΑ ¨), ας αφήσουμε το σκαθαρι να είναι τα ουτοπικα μας θελω! ας προσφερουμε σε αυτό το παραμυθακι μια φανταστηκη! μια ουτοπικη προοπτικη! ¨), αφου εδώ, στον αυτόν κοσμο μας δε μπορούμε να αλλαξουμε τους κανωνες ας "κερδίσουμε" εκει στον κοσμο των εντομων χαχα, εξαλου ουδεπωτες μπορεσαν να μας κατακτησουν το μυαλο και την σκεψη μας!! είναι το τελευταιο καστρο μας!
Ετσι λοιπον ας μπουμε ολοι οσοι ειμαστε ιδεατα ελευθεροι στο "κιτρινο υποβρυχιο" και ας ταξιδεψουμε στο απυρο της σαν της θαλασσας καρδουλας μας!