Σχέση εξάρτησης μεταξύ γυναικών

Καλό το παράδειγμα σου Φοίβη.
Και γω σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγω ότι είναι δηλ. θέμα εμπιστοσύνης.
Αλλά δεν μπορώ να κατανοήσω κάποια πράγματα.
Πχ γνωριζόμαστε 1 χρόνο και τους 10 μήνες συζούμε στο σπίτι μου με δικιά της προτροπή,το οποίο το ανακαίνισα πλήρως.Είναι κλειστός σαν άνθρωπος δεν εκφράζεται εύκολα για τον εαυτό της δεν λέει γλυκιές κουβέντες.Παρόλα αυτά βασίστηκε σε εμένα με εμπιστεύτηκε (η μήπως όχι) και γω βέβαια δεν την πρόδωσα ποτέ.Μιλά για το εαυτό της και για μας 1 λεπτό και μπορεί να μιλάει για τη φίλη της και το μωρό κάθε μέρα πάρα πολύ.
Προσπαθώ να τις ανοίξω κουβέντα για μας τα συναισθήματά μας τις ανάγκες μας, τα όνειρά μας και την αντιμετωπίζει με ένα άγχος να τελειώνουμε εδώ και τώρα.
Την ίδια στιγμή μπορεί να πάρει τηλέφωνο τη φίλη της και να μιλάνε στο τηλέφωνο πολύ ώρα.
Τι ρωτάω αν μου έχει εμπιστοσύνη και μου απαντάει ναι, τη ρωτάω αν είναι ευτυχισμένη και επίσης μου λέει ναι, απορώ γιατί δεν το εκφράζει και μου λέει έτσι είναι ο χαρακτήρας της.

Φαίνεται οτι η κοπέλα σου είναι πολύ διαφορετική απ\' οτι την περίμενες. Εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο σε σένα. Ταυτόχρονα στη φίλη της εκφράζεται αλλιώς...Σαν αυτή η φίλη να παίρνει το καλύτερο μερίδιο από την κοπέλα σου. Ή κάνω λάθος?

Ναι νοιώθω σαν να είναι κάπου μαγκωμένη μαζί μου, ενώ δεν καταλαβαίνω το λόγο.Ξέρω ότι δεν είναι εκδηλωτική και το αποδέχομαι αλλά μια καλή κουβέντα και ένας γλυκός λόγος κάπου κάπου νομίζω χρειάζονται σε μια σχέση.
Πως εξηγείται με ένα μωρό να είναι μέσα στη γλύκα και στα ατελείωτα φιλιά και γω να κάνω αίτηση για να περιμένω ένα φιλί ή μια γλυκιά κουβέντα.
Αρα εκεί που νοιώθει άνετα ξέρει να δίνεται απλόχερα.
Εκεί δεν ζητάει τίποτα για τον εαυτό της παρά μόνο δίνει.
Με εμένα της δίνω απλόχερα αγάπη, φροντίδα, σιγουριά, τρυφερόρητα, οικονομική άνεση, περιποίηση και όμως διστάζει τόσο πολύ να δώσει

Δεν είναι οτι είναι ο χαρακτήρας της έτσι και άρα είναι με όλους μαγκωμένη. Την βλέπεις κάθε φορά που είναι με το μωρό να μεταμορφώνεται και να γίνεται δοτική και γλυκιά. Θα \'θελες τόσο πολύ να ήταν και με σένα έτσι. Εσύ της τα χεις δώσει όλα και παρόλα αυτά δεν έχει νιώσει μαζί σου τόσο άνετα ώστε να αφεθεί?
Τι κρίμα, αλήθεια, να μην βγαίνει αυτός ο τόσο δοτικός εαυτός της μαζί σου...Κι εσύ να τον βλέπεις κάθε φορά, αυτόν τον εαυτό, και να μην ξέρεις τι άλλο πρέπει να κάνεις για να στον δώσει κι εσένα.

Νομίζω πως με καταλαβαίνεις Φοίβη.
Σε συζητήσεις που έχουμε κάνει για το θέμα λέει ότι αυτή κάνει πολύ αργά βήματα και χρειάζεται αρκετό καιρό για να νοιώσει πολύ άνετα.Αναρωτιέμαι πόσο καιρό ακόμη και με πόσες θυσίες από την πλευρά μου.Φοβάμαι μερικές φορές μήπως αδειάσω συναισθηματικά και ψυχικά από αυτή την κατάσταση.
Και καταλαβαίνεις όσο την βλέπω να είναι τόσο δοτική με τη φίλη και το μωρό της τόσο εκνευρίζομαι ακόμη περισσότερο

Φοβαάμι κι εγώ για το τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον μεταξύ σας pverno. Έχει πέσει πάνω σου πολύ βαρύ φορτίο. Έχω την αίσθηση οτι έχεις φορτωθεί το συναισθηματικό κομμάτι της σχέσης όλο μόνος σου. Το φαντάζομαι λίγο σαν φωτιά στο τζάκι. Φαίνεται οτι αυτή τη στιγμή εσύ ρίχνεις τα πιο βαριά και μεγάλα ξύλα σ\'αυτή τη φωτιά ενώ εκείνη ρίχνει μόνο κάτι μικρά κλαράκια...και κρατάει τα κούτσουρα για τη φωτιά της φίλης της.
Αυτό που με παρηγορεί είναι οτι εσύ έχεις καταλάβει τον κίνδυνο, ξέρεις τι συμβαίνει. Ξέρεις οτι αδειάζεις σιγά σιγά, ξέρεις οτι έχεις κάνει πολλές θυσίες ήδη. Αυτός ο θυμός που νιώθεις όταν τη βλέπεις με τη φίλη της είναι ίσως το καμπανάκι κινδύνου.
Νομίζω πως θα ήταν καλό αν της εξηγούσες αυτό το πράγμα. Αν της μιλούσες γι\' αυτόν τον φόβο σου. Εσύ τι λες?

Quote:

---

Originally posted by Φοίβη
Φοβαάμι κι εγώ για το τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον μεταξύ σας pverno. Έχει πέσει πάνω σου πολύ βαρύ φορτίο. Έχω την αίσθηση οτι έχεις φορτωθεί το συναισθηματικό κομμάτι της σχέσης όλο μόνος σου. Το φαντάζομαι λίγο σαν φωτιά στο τζάκι. Φαίνεται οτι αυτή τη στιγμή εσύ ρίχνεις τα πιο βαριά και μεγάλα ξύλα σ\'αυτή τη φωτιά ενώ εκείνη ρίχνει μόνο κάτι μικρά κλαράκια...και κρατάει τα κούτσουρα για τη φωτιά της φίλης της.
Αυτό που με παρηγορεί είναι οτι εσύ έχεις καταλάβει τον κίνδυνο, ξέρεις τι συμβαίνει. Ξέρεις οτι αδειάζεις σιγά σιγά, ξέρεις οτι έχεις κάνει πολλές θυσίες ήδη. Αυτός ο θυμός που νιώθεις όταν τη βλέπεις με τη φίλη της είναι ίσως το καμπανάκι κινδύνου.
Νομίζω πως θα ήταν καλό αν της εξηγούσες αυτό το πράγμα. Αν της μιλούσες γι\' αυτόν τον φόβο σου. Εσύ τι λες?

---

Είμαι υπέρ της άποψης να μπορούμε να συζητάμε με το σύντροφό μας οτιδήποτε μας ανησυχεί η μας φοβίζει.
Στο συγκεκριμένο θέμα έχω αναφερθεί και το καταλαβαίνει λέει αλλά δεν θέλει να την πιέζω και να της κάνω κριτική, έτσι κι εγώ αποφεύγω να κάνω τέτοιες συζητήσεις.Αλλωστε έχει περισσότερη αξία να νοιώσει από μόνη της κάποια πράγματα αν είναι σε θέση βέβαια και αν με αγαπάει αληθινά όπως λέει

Ξέρει λοιπόν κι εκείνη αλλά φαίνεται να εκλαμβάνει όσα της λες σαν πίεση και σαν κριτική. Εσύ όμως μιλάς για αυτά που συμβαίνουν σε σένα, έτσι δεν είναι? Για τα δικά σου συναισθήματα σχετικά με τη σχέση σας. Δεν θέλεις να την κριτικάρεις αλλά να της επικοινωνήσεις αυτά που νιώθεις, έτσι δεν είναι? Το έχει καταλάβει αυτό, λες?

Λυπάμαι που είναι έτσι τα πράγματα. Μετά από ένα χρόνο τι περιμένεις ν\' αλλάξει;

Quote:

---

Originally posted by pvernos
Μου είχε πει κάποτε ότι αν δεν μιλήσω κάθε μέρα με τη φίλη μου τουλάχιστον στο τηλέφωνο δεν μπορώ και αν κάποιος θελήσει να μου την στερήσει θα τρελαθώ)

---

Εντάξει, κοίτα κι η κοπελιά που σου έλεγα με τη βαφτιστήρα της μιλάγανε σχεδόν κάθε μέρα. Κι είχε και πλάκα. Και πραγματικά την αγαπούσε και τη χαιρόμουνα γι\' αυτό.
Αλλά αυτό ήταν απόλυτα... φυσιολογικό!
Στη μικρή μάλιστα το είχε πει πρώτα από ότι στο ζευγάρι ότι ήμασταν μαζί. Και να της λέει η μικρή ψυθιριστά όταν έφευγε (γιατί είχε πάρει πρέφα ότι ήταν τότε μυστικό) \"θα παθ να δειθ τον αλεχθανδρο τώρα;\"
Ήταν πολύ γλυκιά η όλη φάση.

Κι όταν μιλούσε για το ζευγάρι δεν τους είχε θεούς. Απλά αισθανόταν πολύ τιμημένη που τη διάλεξαν για νονά και κατά κάποιον τρόπο την... πρόσεχαν από κακοτοπιές. Όχι ότι είχε ανάγκη. Πιο πολύ εκείνη κέρδιζε παρά εκείνοι.

Τώρα για τη φίλη της κοπέλας σου, τι να σου πω;
Ίδαλμα της είναι; Κι εκείνη απλά κάθεται κι απολαμβάνει την αμέριστη προσοχή και θαυμασμό;

Ασ\'τα ρε φίλε μου και πήγαινε γι\' αλλού. Κοίτα μπορεί ακόμα και να σ\'έχει ξεγράψει μέσα της η κοπελιά.

Προτίνω ριζοσπαστικά μέτρα από τη στιγμή που έχεις τα αρχ... (σορι κι ολας) να τα εφαρμόσεις. Της λες ότι όλο αυτό σου φαίνεται αφύσικο (γιατί σου φαίνεται αφύσικο) κι ότι θες να μείνετε χωριστά λίγο καιρό για να ξεκαθαρίσει εκείνη τι θέλει κι εσύ τι μπορείς ν\' ανεχθείς.

Αυτό αν δεν είσαι κολλημένος ή και βολεμένος ή ακόμα και χαλαρομένος που μένετε μαζί και σε τρομάζει το να μείνετε χώρια ακόμα κι αν επικρατούν τέτοιες συνθήκες όπως τις περιγράφεις. Όμως ο καιρός περνάει... Βλέπω ένα βόλεμα και των δύο σας... Σε κάτι όμως που πάει για μετωπική, αν δεν αλλάξει κάτι.

Σου λέω μου φέρνει στο μυαλό τη συγκεκριμένη κοπελιά μου που προσπαθούσε να τους έχει όλους χαρούμενους αλλά το καταλάβαινε ότι αυτό δεν γινόταν. Μ\'είχε χαρακτηρίσει σίφουνα και άλλαζε πολύ γρήγορα τις συνήθειες της, τη μία μετά την άλλη. Στη δική μου περίπτωση προέκυψαν μετακινήσεις και μία δικιά μου τεράστια βιασύνη λόγω των μετακινήσεων αυτών. Οπότε η κοπελιά \"έσπασε\". Πάντως αν δεν υπήρχε αυτή η δραματική ταχύτητα από την πλευρά μου (ίσως και μια μεγαλύτερη καλή θέληση) νομίζω ότι (τι νομίζω δηλαδή σχεδόν είχε ήδη γίνει) θα άλλαζε - όπως και \'γω - σε μια κοινή συνισταμένη.

Όμως καταλάβαινε και νοιαζόταν γιατί της έλεγα. Κι είχε συνείδηση του τι της συμβαίνει, τι κάνει.
Εμένα όλα αυτά μου φαίνονται παράξενα ρε φίλε μου, πολύ παράξενα και αμετάβλητα. Δες τι θα κάνεις και ψάξε και παράλληλα για κάτι άλλο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο \"αφροδισιακό\" για το ωραίο φύλο από το \"δεν σε έχω ανάγκη (αλλά μένω μαζί σου γιατί θέλω)\". Αλλά να το πιστεύεις.


Για την ερωτική σχέση που λες, δεν ξέρω τι να σου πω. Πάντως ότι είναι παράξενο το Σ/Κ είναι. Εκείνοι δεν θα ήθελαν να είναι μόνοι τους τα Σ/Κ; Του κερατά, ζευγάρι είναι ή αδέλφια; Υπό μία έννοια οι βαρεμένοι της ιστορίας είναι εκείνοι όχι η φίλη σου.

Άλλη πρακτική που δουλεύει πάντα αλλά μπορεί να είναι αργά τώρα μετά από ένα χρόνο είναι να κερδίσεις το ζευγάρι αυτό. Να γίνεις εσύ ο αγαπημένος τους φίλος. Να δεις μετά αντιδράσεις από την κοπελιά σου!!!
Μην τους βλέπεις ανταγωνιστικά, ακόμα κι αν η φίλη σου σε οδηγεί σ\' αυτό το τριπάκι με τον τρόπο της.

Λοιπόν Αλέξανδρε συμφωνώ σε κάποια από αυτά που λες.
Εγώ όμως δεν είμαι τόσο σίφουνας και επειδή έχω επενδύσει πολλά πράγματα σε αυτή τη σχέση είμαι διατεθιμένος να περιμένω ακόμη και να βρούμε μια κοινή συνισταμένη ώστε να ισσοροπήσουμε και να μην υπάρχουν αυτές οι διαμάχες.
Εξάλλου μπορώ να δικαιολογήσω κάποια πράγματα.
Μια γυναίκα που για πάνω από 10 χρόνια είχε να κάνει μια ουσιαστική σχέση και είχε μάθει να βολεύεται μόνο με φίλους θεωρείς ότι είναι εύκολο ακόμη κι αν βρει κάποιον που νοιώθει ωραία μαζί του να του δοθεί και να αλλάξει τις προτεραιότητές της.Εχει κάνει βήματα δεν λέω...αλλά εμένα μου φαίνονται λίγα και νοιώθω πολλές φορές ότι με αντιμετωπίζει και μένα σαν φίλο και μάλιστα όχι κολλητό της.
Αυτή τη στιγμή νοιώθει ασφάλεια κοντά στη φίλη και το μωρό της γιατί έτσι έμαθε για πολλά χρόνια.Νομίζω χρειάζεται ένα διάστημα για να συνειδητοποιήσει ότι και μαζί μου μπορεί να νοιώθει την ίδια ασφάλεια και να με δει σαν το σύντροφο που για να είναι και αυτός καλά πρέπει να του δίνει την ψυχή της όπως κάνει άλλωστε και αυτός

Quote:

---

Originally posted by Φοίβη
Ξέρει λοιπόν κι εκείνη αλλά φαίνεται να εκλαμβάνει όσα της λες σαν πίεση και σαν κριτική. Εσύ όμως μιλάς για αυτά που συμβαίνουν σε σένα, έτσι δεν είναι? Για τα δικά σου συναισθήματα σχετικά με τη σχέση σας. Δεν θέλεις να την κριτικάρεις αλλά να της επικοινωνήσεις αυτά που νιώθεις, έτσι δεν είναι? Το έχει καταλάβει αυτό, λες?

---

Ετσι είναι Φοίβη αλλά νοιώθει ότι την κριτικάρω και αισθάνεται πολύ άσχημα...ίσως φταίει και ο τρόπος μου σε αυτό.Πάντως έχει μια ικανότητα να μεγαλοποιεί πάντα τα αρνητικά και να ελαχιστοποιεί τα θετικά.
Μια ανησυχία ένα άγχος είναι γι αυτή κριτική και απομονώνεται γιατί δεν θέλει να τα ακούει.Μια γλυκιά κουβέντα μια τρυφερή πράξη φτάνει σε εμένα όμως ότι περνά απαρατήρητη

Quote:

---

Originally posted by pvernos
Μια γυναίκα που για πάνω από 10 χρόνια είχε να κάνει μια ουσιαστική σχέση και είχε μάθει να βολεύεται μόνο με φίλους θεωρείς ότι είναι εύκολο ακόμη κι αν βρει κάποιον που νοιώθει ωραία μαζί του να του δοθεί και να αλλάξει τις προτεραιότητές της.

---

Το έχω ζήσει με άλλη μου κοπέλα (δεν λέω ποτέ ότι μου κατεβαίνει στο μυαλό). Και το αποτέλεσμα ήταν ακριβώς το αντίθετο. Ακριβώς επειδή είχε να κάνει σχέση πολλά χρόνια, όταν έκανε, τους έβαλε όλους αυτομάτως στη δεύτερη θέση. Πραγματικά δεν έχω αισθανθεί πιο «θεός» από τότε. Δυστυχώς κι οι απαιτήσεις της ήταν τεράστιες μετά.

Άρα φίλε μου δεν αποτελεί λόγος ότι είχε καιρό να κάνει σχέση. Αυτός κάλλιστα θα μπορούσε να είναι λόγος να τους κάνει όλους πέρα αμέσως κι αυτόματα.
Δεν νομίζω ότι σε πολυ-υπολογίζει. Οι λόγοι τώρα αν εσένα σ\'ενδιαφέρουν, εμένα λόγος δεν μου πέφτει :) Και το γεγονός ότι ανέχεσαι τέτοιες εκφράσεις της, εμένα δεν μου πολυκάθεται καλά για να είμαι ειλικρινής. Όπως και σένα εξάλλου γι\' αυτό και τις έγραψες.
Όμως έχεις δίκιο ότι ήσαστε ένα χρόνο μαζί, που είναι πολύς χρόνος, και λογικό να το σκέφτεσαι περισσότερο. Απλά τώρα σε έχει του χεριού της και δεν έχει καταλάβει τι κάνει. Νομίζω ότι είναι στο χέρι σου να ξεκαθαρίσεις κάποια πράγματα. Γιατί αν μετά από ένα χρόνο και μάλιστα συγκατοίκησης δεν αισθάνεται ακόμα ασφάλεια μαζί σου....
Αυτά, εκτός αν εσύ είσαι παράλογα φορτικός...
Προσωπική μου άποψη. Εξάλλου για ν\' ακούσεις τέτοιες δεν έγραψες το πρόβλημα? :)
Όταν φίλε μου αρχίζεις ν\'αναρωτιέσαι αν έχει η φίλη σου ερωτικά τρίγωνα τότε κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Στη σχέση. Όχι μόνο σε σένα ή σε κείνη.

Για μένα η στάση σου είναι εσφαλμένη και δείχνει άνθρωπο που δεν τον πολυνοιάζει ο εαυτός του.
Είσαι σε μια σχέση ένα χρόνο, η κοπέλα σου σε κάνει κι αισθάνεσαι δεύτερος κι εσύ περιμένεις ή και παρακαλείς να βρεθείς στην πρώτη θέση στην καρδιά της για να δικαιωθείς;
Για δες το έτσι; Τι λέει αυτό για σένα;

Ζητάς από την κοπέλα σου να σου εξηγήσει γιατί σε έχει \"φτυσμένο\"; Απλά δεν κολλάει η όλη φάση. Μην μπαίνεις στο τριπάκι της \"υπομονής\". Τι σόι υπομονή είναι αυτή; Διεκδίκησε. Δεν μπορείς να της λες \"ε συγνώμη μήπως μπορείτε να με ερωτευτήτε και μένα\";
Αλλά μάλλον έχεις γλυκαθεί κι από τη συγκατοίκηση και κάνεις στραβά μάτια γιατί φοβάσε ότι δεν θα βρεις και τίποτα καλύτερο.
Βρίσε με αν θες, αλλά για καλό δικό σου στα λέω.

Απλώς Αλέξανδρε δεν θέλω να πάρω ακραία μέτρα ακόμη.
Νομίζω έχει πολλά καλά στοιχεία η κοπέλα γι αυτό εξάλλου είμαι μαζί της.
Κάποιες φορές βγάζει ένα χαρακτήρα απέναντί μου κάπως αδιάφορο και ψυχρό.
Το έχουμε συζητήσει και μου έχει πει ότι αυτό δεν έχει να κάνει με μένα αλλά με τον ίδιο της τον εαυτό και τον τρόπο που εκδηλώνει τα αισθήματά της είτε καλά είναι είτε κακά.Θα μου πεις αν μπορώ να το ανεχτώ αυτό.
Μέχρις στιγμής τα καταφέρνω...παρακάτω δεν ξέρω.
Ξέρεις είμαι άνθρωπος και γω που τα ψάχνω πολύ και κάποιες φορές γίνομαι και υπερβολικά αναλυτικός και αυτό ξέρω ότι κουράζει...όλοι μας όμως έχουμε ελαττώματα.