Originally Posted by
περαστικός
Το γεγονος οτι η μονη μου "διασκεδαση" ειναι το "κουτί" με το πληκτρολογιο, οτι τόσα χρονια απλά τα περναω μεσα στους τεσσερις τοιχους χωρις καμια αλλαγη στην ζωη μου, καθε ημερα επαναλαμβανω τα ιδια και τα ιδια και τα ιδια ξανα και ξανα, η οικογενεια μου ειναι σχεδον ρημαδιο, δεν εχω τολμησει ποτε να μιλησω για τα συναισθηματα μου σε καποιο αλλο ατομο παρα μονο τα κρυβω(πλεον απλα δεν νιωθω σχεδον καθολου χαρα και αυτη παλι για λιγο), δεν θα βρω ποτε ταιρι γιατι πιανω απλα μειον, η τελευταια φορα που βγηκα εξω με καποιον φιλο ηταν πριν απο χρονια οταν ημουν εξωτερικο και τοτε παλι πολυ σπανια το εκανα, δεν θα βρω ποτε καποιον που να νιωθω ανετα και να μπορεσω να μιλησω, δεν μπορω να βρω και καποιο ενδιαφερον με τα οσα ασχολουνται οι συνομιληκοι μου μετα μανιας(κινητα, ποδοσφαιρα κλπ), καποτε ειχα σχεδον αποπειραθει να κοψω τις φλεβες μου...Να μην πω για το μέλλον μου που είχα ένα σωρό μεγάλα όνειρα που θα ηθελα να πραγματοποιηθουν και απλα φοβαμαι οτι θα ειναι σκατα οπως και το παρον οπως και το παρελθον μου....Και αλλα πολλά, τα ειπα στα γρηγορα ολα οσα με βασανιζουν....
