Printable View
Καλησπερα παιδια
φιλε soking εχεις δικαιο σε αυτο!
γενικα δεν ειμαι ερειπιο κυριολεκτικα καθε μερα κανω και περισσοτερα πραγματα για εμενα
και γενικα νιωθω λιγο λιγο και καλυτερα!
πιστευεται οτι πρεπει να επιδιωκω επικοινωνια?
μιλισαμε πριν λιγες μέρες στο τηλεφωνοτα ειπαμε (τιποτα το ιδιαίτερο) ξανα πηρα σημερα και φυσικα δεν το σηκωσε...
χωρις να ειμαι παντογνωστης θεωρω πως οχι.να μην επιδιωκεις για ενα χρονικο διαστημα.δε βγαζει καπου.τιποτα απο σενα δε θα τη κανει να γυρισει.αστην να βρει τι θελει.προετοιμασου για το χειροτερο αλλα μη κανεις κατι.χειροτερα τα κανεις.τη πιεζεις κ την απωθεις οτι κ να κανεις οτι κ να λες.αστην να της λειψεις.οταν συμβει θα στειλει αυτη.αν οχι δεν σωζοταν με τιποτα η σχεση
ας το αφισω ως εχει επομενος....σωστα?
ξεκολλησε λιγο το μυαλο σου.δεν ειναι ευκολο το ξερω.προσπαθησε να μην ασχολεισαι πολυ με εκεινη.βγες ζησε κ σεβασου την επιθυμια της για ηρεμια.μετα απο λιγες μερες (τουλαχιστον δεκαημερο) κανε αισθητη τη παρουσια σου.ενα ''γεια σου τι κανεις'' ειναι αρκετο.μη παρεις στραβα αν δεν απαντησει την ιδια ημερα.αν παλι δεν απαντησει καθολου ελα κ γραψτα εδω οσα νιωθεις αλλα σε εκεινη μη πεις τιποτα.οτι κ αν πεις εναντιον σου θα γυρισει.κ βλεπεις πως θα παει.δωσε χρονο.
2 μηνες περασανε τι 10 μερες μου λες;
χθες δεν ειπες πως πηρες τηλ?απο σημερα ασε καμια δεκαρια μερες να ξεχαστει το τηλ.να δειξεις λιγη αδιαφορια ρε φιλε
ναι σε αυτο εχεις δικαιο.
μεινε στο υπογραμμισμενο και απομακρυνσου εντελως.Quote:
Originally Posted by Dimi_boy
οσο επιμενεις και σε αποφευγει, θα ξαναπεφτεις στο κολλημα μαζι της και θα γινεσαι χειροτερα. αστο τελειως, ασχολησου με δικα σου θεματα (αλλα), δεν εχει κανενα νοημα. αν ηταν ανοιχτη σε επικοινωνιες δεν θα αδιαφορουσε ετσι, ουτε θα σε γειωνε.
ειναι πολυ κατανοητη η αντιδραση σου αλλα δεν προκειται να σου κανει καλο ουτε συναισθηματικα ουτε να εχει αντικρισμα στην επαφη μαζι της.
δυσκολος ο χωρισμος. Ισως περισσοτερο απο οσο περιμενα ποτε. Νιωθω αυτο το εντονο κενο και ειναι δυσκολο.
Πραγματικα καθε μερα ειναι και λιγοτερο το κενο αλλα οπως και να ειναι παλι υπαρχει.
Με φοβιζει πραγματικα οτι μπορει να παρει καιρο η κατασταση και εκει ειναι που χανω και το παιχνιδι
ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ
Καλησπέρα σε όλους,
Ανακάλυψα πρόσφατα το site και αποφάσισα να σας γράψω και την δική μου πρόσφατη και αρκετά επώδυνη εμπειρία κυρίως γιατί ήταν πολύ ξαφνική. Με τον φίλο μου ήμασταν μαζί σχεδόν δυο χρόνια σε μια σχέση που μέχρι πριν λίγο καιρό θεωρούσα ιδανική, ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος,πολύ γλυκός, περιποιητικός ο οποίος μου στάθηκε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωής μου καθώς στην διάρκεια της σχέσης μας έχασα τον μπαμπά μου. Ο άνθρωπος αυτός ήταν δίπλα μου σε όλη την δύσκολη αυτή περίοδο και ήταν η πρώτη φορά που πίστεψα ότι ίσως η σχέση αυτή είχε μέλλον. Το δικό μου λάθος που πλέον έχω καταλάβει είναι ότι γατζώθηκα πολύ πάνω του, τον έκανα σε μεγάλο βαθμό επόκεντρο της ζωής μου και ξέκοψα από τις φίλες μου σε επίπεδο εξόδων γιατί ήθελα να περνάμε περισσότερο χρόνο μαζί, το ίδιο ωστόσο και εκέινος γιατί ούτως ή αλλως δεν έβγαινε ιδιαίτερα. Σε αυτά τα δυο χρόνια δεν μαλώσαμε ποτέ η μόνη διαφωνία μας ήταν το γεγονός ότι δεν ήθελε να βγαίνουμε πολύ και το γεγονός ότι δεν συμπαθούσα κάποια άτομα της παρέας του γιατί δεν ταίριαζα μαζί τους και σε ένα βαθμό θεωρώ ότι και αυτό συνέλαβε στην στάση του μετέπειτα. Πριν περίπου ένα μήνα και χωρίς να έχει γίνει τίποτα άλλο με αφορμή μια ανόητη διαφωνία μου είπε ότι θέλει να μείνει μόνος του για να δει αν τελικά με θέλει και αν του λείπω γιατί δεν αισθανόταν όπως στην αρχή. Μέσα σε πέντε μέρες μου ανακοίνωσε ότι θέλει να χωρίσουμε γιατί θεωρεί ότι δεν ταιριάζουμε, ότι δεν είναι ερωτευμένος μαζί μου και μαγαπάει σαν άνθρωπο... όπως καταλαβαίνεται έπαθα σοκ. Και αυτό γιατί τίποτα στην στάση του δεν έδειχνε ότι όντως κάτι είχε αλλάξει μεταξύ μας. όταν τον ρώτησα πόσο καιρό αισθανόταν έτσι μου απάντησε 1 μιση μήνα! Αλλά ήθελε να το προσπαθήσει μόνος του, πλέον του πέρασε και δεν θέλει να συμβιβαστεί από τόσο μικρή ηλικία ( 27 χρονών). Την ημέρα που χωρίσαμε είδα έναν άλλο άντρωπο, ψυχρό και απόμακρο που μου μιλούσε σαν ξένη και απλά μου έλεγε πόσο σίγουρος είναι για την απόφαση του. Έκτοτε δεν επικοινώνησε ξανά, παρά μόνο σε δυο τρια δικά μου μηνύματα που μου απαντούσε τυπικά.
Αυτο που ειλικρινά με πλήγωσε και είναι ο λόγος που τόσο με έχει πονέσει είναι το γεγονός ότι δεν θέλησε να συζητήσει τίποτα μαζί μου αλλά επί ενάμιση μήνα με κορόιδευε και απλά με μια γελοία αφορμή μου ανακοίνωσε τον χωρισμό μας χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα στην σχέση μας. Στους δικούς μου ανθρώπους φάνηκε σαν φάρσα καθώς σε όλους έλεγα πόσο καλά είμαστε και όντως ήμασταν. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως γίνεται ενώ δείχνεις ότι αγαπάς τον άλλον, είσαι ερωτευμένος μαζί του απλά να σου περάσει και ενώ λες ότι τον εκτιμάς, ότι τον έβλεπες " σοβαρά" να μην προσπαθείς να σώσεις την σχέση σου, να συζητήσεις τι σε πειράζει όταν βλέπεις ότι κάτι αλλάζει μέσα σου αλλά απλά να του λες μια μέρα δεν θέλω να είμαστε μαζί γιατί μου πέρασε...
Ελπίζω να μην σας κούρασα, απλά ειλικρινά η στάση του μου φαίνεται ακατανόητη....
ανοιξε νεο θεμα κοπελα μου γιατι αν αρχισουμε να απανταμε εδω για σενα θα χαλασει το θεμα του φιλου.τωρα στη περιπτωση σου σκεφτηκες μηπως κατι αλλαξε οντως?μηπως εγιναν καποια λαθη?η εστω αν ησασταν καλα?γιαιτ αν ειχε βαλτωσει λογικο να πεθανει κιολας.....αν τιποτα απο αυτα δεν ισχυει δε ξερω τι να πω.αβυσσος η ψυχη του ανθρωπου
LAW
Το θεμα οπου δημοσιευσες, ειναι αλλου μελους και συζηταμε την δικη του αναρτηση.
αντεγραψε το κειμενο σου και ανοιξε ενα καινουριο θεμα για να συζητηθει εκει.
ειναι πολυ προσφατο ντιμι, πολυ φυσιολογικο να νοιωθεις ασχημα.Quote:
Originally Posted by Dimi_boy
το οτι ΗΔΗ βλεπεις βελτιωση, ειναι πολυ ενθαρυντικο.
σιγουρα θα το ξεπερασεις, κανε υπομονη μονο και προσπαθησε να ασχολεισαι με κατι αλλο.
Καλησπερα παιδια,
Παιρνω παλι το θαρρος να γραψω μετα απο αρκετο καιρο πλεον.
Σε λιγες μερες συμπληρώνονται 3 μηνες χωρισμου. Δεν ειναι αυτο το θεμα ομως.
Εδω και περιπου 3 βδομαδες εχω βγει με αρκετες κοπελες ραντεβου κυριως με ατομα που γνωρισα μεσα απο το διαδικτυο.
Πηρα αυτην την αποφαση γιατι ενιωθα ετοιμος να γνωρισω καποιο ατομο να κανω μια νεα γνωριμια και εστω να γοητευτω δεν θελω να λεω λογια μεγαλα για περεταιρω πραγματα.
Βγηκα με 4 κοπελες με ολες πηγε μια χαρα και με συμπαθησαν με μια κρατησαμε μια πολυ καλη φιλικη επαφη και βγαινουμε συχνα. Μια μου αρεσε οπως και εκεινη η κοπελα πριν καιρο. Ξαφνικα εκει που προσπαθουσα και εγω να την προσεγγισω αρχισα να σκεφτομαι την πρωην μου. Εκει που δεν την σκεφτομουν να τη παλι στο προσκηνιο.
Ολα αυτα γιατι συναντηθηκα τυχαιος με μια φιλη της αυτη μου επιασε κουβεντα και απο μονη της μου ειπε πως εισαι καλυτερα; λεω ναι πλεον ναι. Λεει και η Δ. καλυτερα ειναι φενεται περναει καλα με τον Χ. καπου εκει κατι αλλαξε μεσα μου δεν ενοχληθηκα ασχημα. Αρχησα ζηλευα ενιωθα οτι επρεπε να τρεξω να την βρω. Πραγματικα αυτη η συναντηση με πηγε πολυ πισω χωρις λογο. Παιδια εχουν γινει πολυ ασχημα πραγματα οπως βλεπεται χωρισα ασχημα κα κατα καποιο τροπο αυτη η ασχημη κατασταση συνεχιζεται. Αρκει να πω οτι δεν ξανα ενδιαφερθηκα για την καινουργια κοπελα κλειστικα παλι στον ευαυτο μου αναζητω την πρωην μου στο μυαλο μου και δυστυχως παλι καταφευγω στο αλκοολ.
Τελικα δεν το ξεπερασα η μαλλον ειχα κανει μια καλη προοδο και παλι με γυρισε σχετικα πισω.
Περιμενω καποια σχολια-συμβουλες σας! εκτιμω πολυ την παρεα του forum και σιγουρα με βοηθησατε.
αρχισα παλι να κανω αυτες τις σκεψεις για τον αν αυτη με σκεφτεται γιατι δεν ειπε ουτε ενα συγχαρητηρια τωρα που τελειωσα την σχολη μου και ορκιστηκα και ολα αυτα.
Γιατι αυτη συνεχισε και εγω δεν μπορω....
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΔΙΑΡΚΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΕΡΕΣ ΠΑΛΙ.
Γεια κι από μένα... Εγώ θα σου γράψω από την οπτική της κοπέλας, μιας και εγώ χώρισα πρόσφατα και μοιάζουν αρκετά οι ιστορίες μας... Αρχικά, θα σου πω ότι κατά τη γνώμη μου, η πορεία με την πρώην σου έχει τελειώσει γιαρί και να τα ξαναβρείτε το αίμα νερό δε γίνται, δηλαδή η κοπέλα πάλι μπορει να τα φτιαξει μαζι σου επειδη θα μεινει μονη επειδη της προσφέρεις πολλά (περισσότερα κι απ'ο σα της αναλογούν) και θα'χει στο πίσω μέρος του μυαλου της να βρει κπαοιον αλλον για να σε ξαναχωρισει.... Λοιπον, θα σου πω κι εγω την ιστορια μου...
Τα ιδια σχεδον περνουσαμε κι εμεις, ημασταν 2,5 χρονια μαζι απο φοιτητες. Για εμενα ηταν η πρωτη μου μεγαλη σχεση το ιδιο και γι αυτον...Απο το καλοκαιρι, εμενα κατι με χαλουσε, ειχα αρχισει αν βαριεμαι αλλα δε το ελεγα στον εαυτο μου, αλλα ενιωθα ενα κενο παρ ολα που μου προσφερεε τα παντα ο πρωην μου και ηταν διατεθειμενος να μου προσφερει κι αλλα.Το καλοκαρι ειχαμε επισης αποσταση, οποτε εγω εκανα τη στραβη μου. Πηγα για μια φορα με αλλον, κατι το οποιο δε θα το φανταζομουν ουτε στα τρελα μου ονειρα, το κατεκρινα κιολας! Εκεινη τη φαησ ομως, δεν εβλεπα καθαρα, δε μπρουσα να ξυπνησω να πω τελος, δε μπορουσα να του το πω. Ειχα συνηθισει μαζι του, ειχα ασφαλεια και δνε ηξερα πώς να του το πω. Παρ ολα αυτα, ημουν νευρικη, ηξερα οτι μου χε τελειωσει κ.λπ. Μη στα πολυλογω, με ταλανιζε κανα 2μηνο στο μυαλο, οποτε ναι εγω το σκεφτομουν, το επεξεργαζομουν στο μυαλο για να μη μου ρει κεραμιδα. Οπως και η κοπελα σου, ο σκεφτοταν αυτη, οποτε δε της "κοστισε" οσο εσενα...Στην ουσια, εψαχνε την αφορμη, ισως και τον επομενο για να νιωσει σιγουρη και να σε χωρισει...Απο την αλλη με τη λογικη, δε μπορουσε να στο πει, ηξερε οτι αξιζεις σαν ατομο, αλλα δυστυχως βαρεθηκεεε, οσο και να το παραβλεπε.
Σε μενα, σχεδον παραλληλα με το χωρισμο που εμενα δε μου κοστισε, γτ το χα φιλσοσφησει, μετα συνειδητοποιησα τι εκανα... βρηκα εναν αλλο αλλα ημουν τοσοοο επιρρεπης και ευαλωτη που εκανα βλακειες. Ηθελα απο καπου να πιαστω και αυτος ηθελε μονο σεξ. Δεν ηταν οτι δε μου αρεσε αλλα σε ντε τε χρονο κι υστερα απο λιγες μερες χωρισμου δε μπορεις να σαι σε φαση να ξεκινησεις ωριμα μια σχεση... Εν τελει, ο πρωην με ενοχλουσε, με μηνυματα κ.λπ, εγω αρχισα να κολλαω με τον καινουριο.... Εχει περασει λιγος καιρος, αυτος οπως σου πα ηθελε μονο να περασει καλα, εγω τον ικανοποιουσα, δεθηκα μαζι του, δε συνειδητοποιουσα τι εκανα, ημουν σε συγχυση!!! Και αυτο δυστυχως ισχυει, ο αλλος εκμεταλλευτηκ την αδυναμια μου... Και'γω πηγα εκ του πονηρου, δηλαδη ηθελα να βρω αλλον και μετα να χωρισω τον πρωην, ειναι μαλλον στη γυναικεια φυση αυτο... Αλλα ειναι θεμα ανασφαλειας... Κατα πασα πιθανοτητα, η πρωην κοπελα σου δε θα εχει μελλον με τη νεα της σχεση, ποιος ξερει βεβαια... Το σιγουρο εναι οτι κι αυτη ψαχνεται, κι αυτη κανει δευτερες σκεψεις, νιωθει μπερδεμενη και προσπαθει να καλψει το δικο σου το κενο με καποιον αλλον, ο οποιος μποεει να ναι και ο πρωτος τυχοντας...
Παντως, αν ειναι οπως και στη δικη μου περιπτωση, εσενα σε εχει βαρεθει, ειχε κατσει και το χε φιλοσοφησει οπως και'γω... Δεν ειναι οτι δε σ αγαπαει, αλλα μαλλον πλεον ερωτικα οχι... Σιγουρα ζυγιασε οτι εισαι ενα πολυ καλο παιδι που της εκανες τα χατιρια και την ειχες στα οπα οπα, οπως και γω το ειχα σκεφτει, αλλα πελον μετα μετη λογικη σκεφτηκε οτι ερωτικα δε σε ποθει κι οτι θα σε κοροιδευε πλεον εσενα αλλα και τον εαυτο της!
Γνωμη μου, ξεπερασέ την...Δε θα βγει παλι αλλου η ιστορια αν το συνεχισετε... Και να τα ξαναφτιαξετε, θεωρω οτι παλι θα γινει καποια στραβη! Οσον αφορα εμενα, αν θες να μαθεις τωτα την ψυχολογια μου, τωρα ερχομαι καπως στα συγκαλα μου... Σχετικα με τον πρωην ειμαι ξεκαθαρη, δεν το θελω αλλο (τον νοιαζομαι σαν ανθρωπο), ουτε΄γω του απανταω στα μηνυματα, μα τι να του πω;; Του τα χω πει ολα και σχετικα με αυτον τον τελευταιο, δε το μετανιωνω, στενοχωηθηκα πολυ αλλα ειναι δυνατον να υπαρξει μια ομαλη σχεση με καποιον που αποτ ην αρχη δνε ειναι ξεκαθαρος και σε θελει μονο για σεξ; Και ναι, καπως τωρα αρχιζω να ανακτω δυναμεις, να ξερω τι θελω και να μην πηγαινω στο μπλουμ γιατι πολυ απλα καταφερνω να πληγωνω τον εαυτο μου.. Και δε μου αξιζει...
ΕΠισης, θα ηθελα να σου πω, οτι και η κοπελα σου δε σημαινει οτι ειναι κακια, περισσοτερο ανασφαλης ειναι και εκανε λαθος χειρισμο οπως και γω... Ισως να μην ηξερε τον τροπο. Θα μου πεις σε πληγωσε και φυσικα, οπως και γω τον πρωην μου, αλλα κι αυτη πληγωνεται μη νομιζεις, μπορει και με τον καινουριο της να μη νιωθει σιγουρια, ακομαειναι σε δυσκολη φαση κο αυτη. Δε μπορει απο τη μια στιγμη στην αλλη να ειναι ολα καλα!!.. Απλα κι αυτη ψαχνεται...
Παντως, αποτ η δικια μου εμπειρια,εσυ μη της στελνεις αλλα, προσπαθησ ενα ξεκολλησεις γιατι αφου ο ιδιος το λες, οτι θες καποια που πλεον δε σε θελει, ριξε ενα χαστουκι στον εαυτο σου και συνεχισε..
Σχετικα με τη νεα κοπελα που γνωρισες,ουδεις γνωριζει τι θα γινει, παντως κοιτα και αλλου, μπορει αστην αρχη να φαινονται ολα καλα αλλα εμενα καπως μου ξενιζει που σου λεει θα σε βοηθησω κ.λπ. Ή ειναι πολυ καλος ανθρωπος που οντως μπορει να΄ναι ή δεν ξέρω τι εχει στο μυαλο της...
Μια γνωμη σου ειπα, μπορει να'ναι και λαθος, ευχομαι εστω και λιγο να σε βοηθησα...Παντως, αυτα που διαβασα για σενα συμπιπτουν πολυ με τη δικια μου ιστορια. Επισης, το τι θα γινει κανενας δε το ξερει, εικασιες κανουμε ολοι.. Κι εγω ακομα τραβαζω ζορι και προσπαθω να βαλω τη λογικη πανω απ'ολα!!!
ΕΧΩ βασανισεει και αβσανιζω απειρα τον εαυτο μουυυυ, εχω αφησει πισω σπουδες γτ δε μπορω να συγκεντρωθω, αληθεια αξιζει ολο αυτο;;;