Printable View
ferro να ξέρεις ότι η ψυχοθεραπεία θέλει χρόνο και το λιγότερο 2 φορές τον μήνα. Το σωστό είναι 1 φορά την εβδομάδα. Δυστυχώς, γιατί οικονομικά είναι δυσβάσταχτο. Έχω ξεκινήσει και εγώ σε αυτούς τους ρυθμούς πριν 2 εβδομάδες και σήμερα θα είναι η τρίτη φορά.
ναι το ξέρω ότι θέλει χρόνο και χρήμα η ψυχοθεραπεία.έχω κάνει και στο παρελθόν,απλά την σταμάτησα και ίσως αυτό ήταν μια ααπό τις αιτίες της υποτροπής μου.προς το παρόν πηγαίνω 1 φορά τη βδομάδα,αλλά επειδή δεν μου τρέχουν τα χρήματα από τα μπατζάκια συμφωνήσαμε με την γιατρό μου,όταν νοιώσω καλύτερα να το αραιώσουμε σε 2 φορές το μήνα.πάντως ο συνδυασμός φαρμακοθεραπείας-ψυχοθεραπείας τελικά είναι ο καλύτερος δυνατός για την περιπτωσή μου.αυτό μου έχει διδάξει η πείρα τόσων χρόνων ως αγοραφοβική-καταθλιπτική...
σήμερα πληγώθηκα από τους γονεις μου.το πρωι η μητέρα μου με μάλωσε γιατι δεν έκανα καλά μια δουλειά και στην συνέχεια πληγώθηκα απο τον πατερα μου επειδή πήγα και του ειπα οτι δεν ειμαι καλα και οτι θελω να το συζητησουμε και μου ειπε με αποτομο υφος \"αυτη την στιγμη δεν ειμαι ουτε εγω καλα\".ειναι φοβερο το ποσο επηρεαζεται η διαθεση μου απο τους δικους μου.αλλα λογω του κολοδιαβασματος μοιραια περναω παααρα πολλες ωρες μεσα στο σπιτι με μοναδικη παρεα τους γονεις και την αδερφη μου.δυστυχως στα 33 μου χρόνια είμαι απόλυτα εξαρτημένη απο την οικογενεια μου.μπορει ας πουμε το πρωι να μου μιλησουν ομορφα και να παει καλα ολη μου η μερα ή αντιστροφα να με καταρακωσουν...η αληθεια ειναι οτι επειδη ειμαι σε ευαλωτη φαση,με ενοχλουν πραγματα που δεν θα με ενοχλουσαν τοσο πριν απο καποιους μηνες που ημουν στα up μου...ευτυχως εχω φιλες με τις οποιες μιλαω στο τηλεφωνο,την γιατρό μου και εσας εδώ:)
ferro μην τα παιρνεις τις μετρητοις αυτα που σου λενε οι γονεις, κι εμενα μου χαλαει η διαθεση οταν με κριτικαρουνε, ειδικα οταν εκκρεμουν ενα σωρο μαθηματα και διαβαζω.
προσπαθησε να επνεκτιμησεις τη σχεση σου μαζι τους, δηλαδη να μην τους παιρνεις και πολυ στα σοβαρα οταν σε μαλωνουν γιατι δεν εχουν περασει τα ιδια και δε μπορουν να σε καταλαβουν συν το οτι εχουν και δικα τους προβληματα.
κουραγιο με τα μαθηματα, ειναι λογικο οταν πρεπει να δωσεις μαθηματα να εισαι ευερεθιστη.
παιδια χθες εκανα πισωγυρισμα παλι.και εκει που ειχα ηρεμησει και ημουν το κατα δυναμην αισιοδοξη εμφανιστηκε και παλι ο πανικος!
αν δεν επερνα τοσα φαρμακα πως θα ημουν δλδ?δεν θελω να ξερω!τελειωνοντας ενα εχω να πω\"ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΣΧΟΛΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΦΑΕΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ\".ναι η σχολη και το αγχος των γονιων μου για τη σχολη ειναι η πηγη ολου του κακου ή τουλασιχτον η σοβαροτερη αιτια.
πειτε μου οτι θα περασουν ολα αυτα.οτι θα παψω να υποφερω.οτι μια μερα ολα αυτα θα ειναι ενας εφιαλτης που περασε.πειτε το μου και ας ειναι ψεμα!
για μια ακόμα φορά σε ευχαριστώ μεσα απο την ψυχη μου,winston μου για την βοηθεια σου!οσο για το καφεδακι με τις φιλες μαλλον αναβαλλεται για μετα τις εξετασεις.ειχα πριν λιγο μια συζητηση με τους γονεις και νοιωθω καπως πιο ηρεμη τωρα.με ειδαν χαλια και μου ειπαν \"ε μην διαβασεις και μια μερα,δεν χαθηκε ο κοσμος\".μιλησα προσωπικα και με την μητερα μου για τα μαθηματα και μου ειπε \"εσυ κανε οτι μπορεις και δεν ηρθε και η συντελεια του κοσμου αν δεν τελειωσεις μεσα στο 2008,και αν σου μεινει ενα μαθημα βρισκεις μια δουλεια του χρονου και το ξεπετας το μαθημα\".μιλησα και με τον πατερα μου,εκεινος ειναι πιο πιεστικος στο θεμα της σχολης όμως μου ειπε \"αν εισαι τοσο χαλια πηγαινε στην γιατρο σου και μια δευτερη φορα μεσα στην επομενη βδομαδα\".ηταν πολυ σημαντικο αυτο που μου ειπε γιατι δεν μας τρεχουν τα φραγκα και απο τα μπατζακια.ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΦΟΒΕΡΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΟΤΑΝ ΓΙΝΟΥΜΕ ΓΟΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ?
ισως το δοκιμασω και αυτο winston καποια στιγμη.
οταν ξεκινησεις το group therapy πες μας τις εντυπωσεις σου!!!
σημερα παντως ξυπνησα με πολυ καταθλιπτικη διαθεση και ανακατωσουρα στο στομαχι.
ποτε θα περασουν ολα αυτα?
θα περασουν αραγε?:(
εδώ και μήνες με βασανιζε το θεμα του πανεπιστημιου.το αντικειμενο που σπουδαζα μου ηταν οχι απλα αδιαφορο αλλα και απεχθες!ο μοναδικος λογος για τον οποιο σπουδαζα ηταν οι γονεις μου.με λιγα λογια το πτυχιο δεν ηταν δικος μου στοχος αλλα για να τους κανω το χατηρι...χθες το βραδυ τους ανακοινωσα πως διακοπτω τις σπουδες μου.το πηραν πολυ κατακαρδα,διαλυθηκαν σχεδον και δεν σας κρυβω οτι ενοιωσα πολλες τυψεις.ομως απο την αλλη ενιωσα και μια απελευθερωση,μια λυτρωση απο το μαρτυριο μου.δεν εχω κλεισει ματι ολη νυχτα παρολο που πηρα πολλα φαρμακα.θεωρω ομως οτι ειναι καλυτερο (οπως λεει και ενας φιλος μου),να πληγωσεις και να πληγωθεις,παρα να διαιωνιζεις μια κατασταση που ειναι ουτως η αλλως ψυχοφθορα...
ποια ειναι η αποψη σας?
τελικά βρηκαμε μια συμβιβαστική λυση σε συμφωνια με τον πατερα μου να μην τα παρατησω αλλα να προχωρησω με πιο αργους ρυθους.οσο αντεχω.αυτο νομιζω ειναι το καλυτερο.η μανα μου βεβαια ριχνει μπινελικια απο το πρωι αλλα κανω πως δεν την ακουω...:(
Νομίζω αυτή είναι η καλύτερη λύση.Να συνεχίσεις χωρίς όμως να πιέζεσαι.Και όσο πάει.Σίγουρα η ψυχική σου υγεία είναι πολύ πιο σημαντική από τη σχολή.
Χρωστάς πολλά μαθήματα ή τελειώνεις?
τελειώνω νταλια μου,απλά δεν έχω στην παρουσα φάση το κουράγιο να επιταχύνω...
ferro,Quote:
Originally posted by ferro
παιδια χθες εκανα πισωγυρισμα παλι.και εκει που ειχα ηρεμησει και ημουν το κατα δυναμην αισιοδοξη εμφανιστηκε και παλι ο πανικος!
αν δεν επερνα τοσα φαρμακα πως θα ημουν δλδ?δεν θελω να ξερω!τελειωνοντας ενα εχω να πω\"ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΗ ΣΧΟΛΗ ΜΟΥ ΕΧΕΙΣ ΦΑΕΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ\".ναι η σχολη και το αγχος των γονιων μου για τη σχολη ειναι η πηγη ολου του κακου ή τουλασιχτον η σοβαροτερη αιτια.
πειτε μου οτι θα περασουν ολα αυτα.οτι θα παψω να υποφερω.οτι μια μερα ολα αυτα θα ειναι ενας εφιαλτης που περασε.πειτε το μου και ας ειναι ψεμα!
Μπορεί να γράφεις τι θέλεις να σου πώ αλλά επειδή δεν το ξέρω μόνο μπορώ να σου πώ να ελπίζεις ότι θα περάσουν γιατί έτσι βοηθάς στο να περάσουν.
Όμως ήθελα να σταθώ σε κάτι άλλο
Στο ότι η σχολή και το άγχος των γονιών σου είναι η κυριότερη αιτία για αυτά που περνάς.
Εγώ θα σου έλεγα ότι ΕΞΑΙΤΙΑΣ αυτών που περνάς η σχολή σου σου φαίνεται καταραμένη. Όσο γαι το άγχος των γονιών σου και αυτό πάλι είναι αποτέλεσμα, όχι αίτιο. Είναι αποτέλεσμα της μη σωστής ενημέρωσής τους σχετικά με την κατάσταση σου.
Αν τα δείς λίγο πιό αντικειμενικά θα καταλάβεις ότι στην παρούσα κατάστασή σου η σχολή σου είναι ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ. Δες το λίγο αλλιώς, ότι δηλαδή και τι έγινε αν χάσεις και κανά εξάμηνο ή κανά μάθημα ή κανά χρόνο, και ουσιαστικά θα δείς ότι μπορείς να αξιοποιήσεις τις ευκαιρίες που σου δίνει μία σχολή για γνωριμίες, επαφές, σχέσεις, (πράγματα που σε βοηθούν να ξεπεράσεις αυτά που σε ταλαιπωρούν)
Άλλη εικόνα:
Αν είχες μία ζυγαριά και από την μία ήταν η σχολή σου και από την άλλη το τέλος της ταλαιπωρίας σου τι θα ζύγιζε περισσότερο για σένα? Τι είναι πιό σημαντικό για σένα?
(και επιμένω ίσως λανθασμένα αλλά δε νομίζω ότι το βάρος που αισθάνεσαι για τη σχολή σου είναι αίτιο αλλά μάλλον αποτέλεσμα)
justme όμως σπουδάζω ένα αντικείμενο που δεν το αγαπώ καθόλου και λόγω του βαθμού δυσκολιας της σχολης(ναι ειναι αγγουρι-πιστεψε με),δεν ειμαι καλή φοιτητρια με αποτελεσμα να πεφτει το ηθικο μου.αν ημουν σε μια πιο βατη σχολη ή τουλαχιστον σε μια σχολη που αγαπουσα και γουσταρα,δεν θα ηταν ροδινα τα πραγματα στη ζωη μου αλλα πολυ καλυτερα απο τωρα.
να σημειωσω οτι ως μαθητρια υπηρξα αριστη και μου ειναι πολυ βαρυ το οτι δεν ειμαι ετσι και στην φοιτητικη μου πορεια...
Άλλαξε πορεία καλή μου.
Κάνε κάτι που αγαπάς ακόμα κι αν αυτό σημαίνει οτι δεν θα έχεις πανεπιστημιακό πτυχίο.
Οι γονείς σου είχαν τη δική τους ευκαιρία να ορίσουν τη δική τους ζωή.
Τώρα είναι σειρά δική σου.
Η ζωή σου είναι δική σου και μόνο.
Δεν έχεις χρόνο για άγχη. Κανείς μας δεν έχει.
Κι όμως σπαταλάμε κυριολετικά τη ζωή μας γιατί πρέπει να γεμίσουμε τα κενά των άλλων.
Όχι κορίτσι μου.
Ούτε για τους γονείς σου δεν θα κάνεις αυτήν την θυσία ούτε για κανέναν.
Εσύ και μόνο εσύ.
Αν είσαι εσύ καλά θα είναι και οι άλλοι.
Τώρα μπορεί να μην το βλέπουν αλλά θα το δούν αργότερα.
Δεν εχει πρόβα η ζωή ferro.
Αυτό που βλέπεις είναι.
Και είναι δικό σου.
ναι αλλα δεν ειναι κριμα να αφησω τη σχολη τωρα που μου μειναν μονο 5 μαθηματα?