ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Quote:

---

Originally Posted by melissa

Ναταλία άκουσε με λίγο. Στο είχα γράψει και παλιότερα ότι ξέρω ακριβώς την φάση που βρίσκεσαι γιατί την έχω περάσει κι εγώ -είμαι πλέον κοντά στα 5 χρόνια έξω. Ελαφρύτερα, βαρύτερα δεν έχει σημασία, σημασία έχει να κάνεις κάτι για αυτό που νιώθεις αυτή τη στιγμή. Έβαλες πολλά καρπούζια κάτω από μία μασχάλη όταν πήγες έξω και κλάταρες. Λογικό είναι, τα μεταπτυχιακά έξω δεν βγαίνουν με δουλειά παράλληλα και εσύ αν θυμάμαι καλά δεν δουλεύες καν λογικές ώρες! Δεν απέτυχες, απλά έβαλες στόχους που ήταν αδύνατοι! Δεν βγαίνει το μεταπτυχιακό, και; Οι περισσότεροι που ξέρω τράβηξαν την σχολή κυρίως με τις πτυχιακές (κι εγώ μέσα σε αυτούς).

Πήγαινε σήμερα στη σχολή σου και ζήτα να δεις τον ψυχολόγο τους. Σίγουρα θα έχουν απλά θα καλύπτει λίγες συνεδρίες (εμένα μου κάλυπταν 5). Πες όλα αυτά που είπες εδώ και ζήτα βοήθεια! Πες τους να σε παραπέμψουν σε κάποιον ψυχολόγο αν δεν γίνεται να κάνεις ψυχοθεραπεία με τον ψυχολόγο εκεί. Κι εγώ τον πρώτο χρόνο έκανα ψυχοθεραπεία εδώ που είμαι στα αγγλικά (δεν είμαι Αγγλία) αλλά επειδή ήταν η δεύτερη γλώσσα και για τις δυο μας δεν πήγαινε τόσο καλά όσο το να κάνεις ψυχοθεραπεία στην γλώσσα σου. Σίγουρα όμως με βοήθησε να μη νιώθω τόσο μόνη και απογοητευμένη. Σόρρυ που σε πρήζω και δεν ξέρω αν αυτά που λέω σε βοηθάνε, απλά θέλω να σου δώσω να καταλάβεις ότι δεν είσαι μόνη σου σε όλο αυτό και αυτό που έχεις μπορεί να ξεπεραστεί αν δεν το αφήσεις στη μοίρα του.

---

Σε ευχαριστω που μπηκες στον κοπο να μου τα γραψεις αυτα, το να σου μιλαει καποιος που εχει βρεθει σε παρομοια θεση με σενα βοηθαει λιγο...
Το θεμα ειναι οτι πλεον δεν εχω πολλα καρπουζια στη μασχαλη, πνιγομαι σε μια κουταλια νερο που μου φαινεται ωκεανος...
Πλεον δουλευω μονο πρωινες ωρες, λιγοτερες. Αλλα δε μπορω να παρακολουθω πολλα μαθηματα. Και κουλτουρα τυπου παρε δωσε σημειωσεις δεν υπαρχει εδω και πολυ, χωρια που δεν εχω επαφες με κοσμο και δυσκολευομαι να φτιαξω, και στην Ελλαδα δε μου ηταν ευκολο. Επισης δε ξερω την γλωσσα, ο πιο επιβαρυντικος παραγοντας. Το μεταπτυχιακο μου ειναι μεν στα αγγλικα αλλα δεν ειναι αγγλοφωνο το πανεπιστημιο ουτε ιδιατερα οργανωμενο και εξυπηρετικο ως προς ξενους φοιτητες εκτος και αν προκειται για ερασμιτες. Εχω ζητησει απο διαφορους καθηγητες να κανω εργασιες αλλα δεν ειναι ευελικτοι και δεν εχει διαθεση να βοηθησει κανεις. Μια καθηγητρια με ρωταγε συνεχεια "κανονικη φοιτητρια εισαι εσυ;" Νομιζε οτι ειμαι ερασμους η οτι ειδα φως και μπηκα. Και μετα εμαθα οτι πηγε και τσεκαρε και στον πρυτανη αν ειμαι κανονικη φοιτητρια. Να πεις οτι δε πηγαινα στο μαθημα, οτι δε παρακολουθουσα/δε συμμετειχα, οτι ημασταν πολλοι...με ρωταγε σχεδον καθε φορα που την ρωτουσα κατι αν ειμαι κανονικη φοιτητρια.
Ενας αλλος που τον ρωτησα κατι μου ειπε να του το ρωτησω με ιμειλ και δεν μου απαντησε ποτε στο ιμειλ.
Εργασιες να κανεις γενικα δε γινεται. Η ειναι εργαστηριακου τυπου τα μαθηματα η ειναι με reading lists και υλη διαλεξεων μαζι. Δηλαδη δινεις εξετασεις και στην υλη των διαλεξεων γραπτα η προφορικα (συχνα προφορικα) και δινεις μαζι και ενα reading list που δεν κανουν παραδοση ποτε, τα διαβαζεις μονος σου και εξεταζεσαι προφορικα. Ο ογκος δε τιτανοτεραστιος. Τοσο που δεν το εχω επιχειρησει καν να δωσω reading list..και ειναι το δευτερο μου εξαμηνο τωρα, τελειωνει και αυτο. Εχω περασει ενα μαθημα σε ολη τη χρονια.
Τι ειναι αυτο, επιτυχία;
Επισης δεν ξερω καν αν το θελω πια. Δεν ξερω γιατι ειμαι εδω. Και η μοναξια δεν βοηθαει. Δεν εχω σκοπο. Αλλα ουτε πισω μπορω να γυρισω. Απλα δουλευω και υπαρχω εδω χωρις φως στο τουνελ μαζι με ολα τα ψυχολογικα που εχω χρονια να βγαινουν στην επιφανεια.
Η σχολη ειναι πραγματικα το μικροτερο μου προβλημα.

Ειχα απευθυνθει σε ψυχολογο, εκανα συνεδριες με τον δικο σου τελικα αλλα σταματησα τωρα γιατι και στα οικονομικα μου τα εκανα σκατα. Αυτη τη στιγμη ειναι 19 του μηνα και δεν εχω ουτε ενα ευρω. Ο τραπεζικος λογαριασμος μου ειναι μειον 100. Φαντασου. Ειπα θα ξεκινησω απο τον επομενο μηνα παλι...αλλα οτι και να λεμε φυσικα και ειμαι μονη μου. Δικα μου προβληματα ειναι, δικη μου ευθυνη, δικο μου το φταιξιμο. Αμα κοιμηθω και δε ξυπνησω δε θα στενοχωρηθει κανεις για πανω απο μια-δυο εβδομαδες. Αντε οι γονεις μου. Αλλα αυτο δεν σημαινε οτι δεν ειμαι μονη. Το οτι θα λυπηθουν με την απώλεια μου δε σημαινει οτι εχει λογο η υπαρξη μου. Αλλα μην ανησυχεις, δεν μπορω ουτε την πρωτοβουλια να μην ειμαι βαρος της κοινωνιας να παρω. Οποτε ολα καλα, δε θα στενοχωρησω κανεναν.

Ναταλάκι μου άκου έναν αποτυχημένο με ψύχωση μη μασάς από τις δυσκολίες για όλους έχει ο Θεός άκου μια ιστορία μικροσ η οικογένεια μου είχε λεφτά πήγα σε πειραματικό σχολείο μαζί με όλους τους πλούσιους δε με ένοιαζε να διαβάσω το μόνο που με ένοιαζε ήταν ο χαβαλεσ κ τα κορίτσια πανέμορφα αλλά δε με θέλαν γτ εγώ από μικροσ ασχολιομουν με χειρωνακτικές εργασίες αυτό το ήξερα από πέντε χρονών δίνουμε πανελλήνιες βγάζω δεκαπέντε κι αντί να πάω πανεπιστήμιο σε άλλη πόλη πήγα σε τει στην πόλη μου τεχνικός ξεκινάω δουλειά του ποδαριού δούλεψα όσο ήμουν φοιτητής τρία χρόνια σύνολο κι ένα χρόνο στρατό σε όλες τις δουλειές του ποδαριού και περνώ πτυχίο κ γίνομαι αγρότης από αλλού ξεκίνησα τελείως αλλού κατέληξα απετυχα πέντε ή έξι φορές αλλά μπορώ να επιβιωσω γτ απλά συνέχισα κ προσπάθησα κι έπαθα κ ψύχωση έτσι μην το ξεχνάμε

Quote:

---

Originally Posted by elis

Ναταλάκι μου άκου έναν αποτυχημένο με ψύχωση μη μασάς από τις δυσκολίες για όλους έχει ο Θεός άκου μια ιστορία μικροσ η οικογένεια μου είχε λεφτά πήγα σε πειραματικό σχολείο μαζί με όλους τους πλούσιους δε με ένοιαζε να διαβάσω το μόνο που με ένοιαζε ήταν ο χαβαλεσ κ τα κορίτσια πανέμορφα αλλά δε με θέλαν γτ εγώ από μικροσ ασχολιομουν με χειρωνακτικές εργασίες αυτό το ήξερα από πέντε χρονών δίνουμε πανελλήνιες βγάζω δεκαπέντε κι αντί να πάω πανεπιστήμιο σε άλλη πόλη πήγα σε τει στην πόλη μου τεχνικός ξεκινάω δουλειά του ποδαριού δούλεψα όσο ήμουν φοιτητής τρία χρόνια σύνολο κι ένα χρόνο στρατό σε όλες τις δουλειές του ποδαριού και περνώ πτυχίο κ γίνομαι αγρότης από αλλού ξεκίνησα τελείως αλλού κατέληξα απετυχα πέντε ή έξι φορές αλλά μπορώ να επιβιωσω γτ απλά συνέχισα κ προσπάθησα κι έπαθα κ ψύχωση έτσι μην το ξεχνάμε

---

Το ελπιδοφορο σε ολα αυτα που ειναι ρε ελις; Οτι θα παθω και ψυχωση; Να αρχισω τα χαπια απο τωρα αμα ειναι λολ

Το ελπιδοφόρο είναι ότι άμα μάθεις μία δουλειά κ βγαζεισ χρήματα για τα έξοδα σου θα περνασ καλύτερα από ένα κακομαθημένο πλούσιο οι φτωχοί λένε αλήθεια μεταξύ τους κ είμαστε γαματοι στους πλούσιους λένε μαλακιεσ κ δεύτερον ο πλούτος σου είναι οι εμπειρίες σου οι σπουδές σου ή ικανότητα λόγου σου αυτά εκτιμώνται κοινώς είσαι πλούσια κ χαμπάρι δεν το έχεις πάρει κι άμα κάνεις σχέση με φτωχό θα δεις και την αγάπη όλα αυτά τα έχεις τώρα είναι ο εαυτός σου η περιουσία σου

Quote:

---

Originally Posted by elis

Το ελπιδοφόρο είναι ότι άμα μάθεις μία δουλειά κ βγαζεισ χρήματα για τα έξοδα σου θα περνασ καλύτερα από ένα κακομαθημένο πλούσιο οι φτωχοί λένε αλήθεια μεταξύ τους κ είμαστε γαματοι στους πλούσιους λένε μαλακιεσ κ δεύτερον ο πλούτος σου είναι οι εμπειρίες σου οι σπουδές σου ή ικανότητα λόγου σου αυτά εκτιμώνται κοινώς είσαι πλούσια κ χαμπάρι δεν το έχεις πάρει κι άμα κάνεις σχέση με φτωχό θα δεις και την αγάπη όλα αυτά τα έχεις τώρα είναι ο εαυτός σου η περιουσία σου

---

Τα εξοδα μου τα βγαζω ηδη για να ζω, θα επρεπε να μου φτανουν...απλα δεν διαχειριζομαι καλα τα λεφτα αυτη τη περιοδο, τα εχω κανει σκατα και σε αυτο το κομματι οπως και σε ολα τα αλλα. Δεν μου αρεσει και η δουλεια που κανω τωρα και δεν βλεπω διεξοδο για πολυ καιρο, αν υπαρχει καθολου.
Οσο για τον πλουτο μου...τι να σου πω ελις σε ευχαριστω για τα ζεστα σου λογια αλλα δεν ξερω για ποιον πλουτο μιλας. Οι εμπειριες ποιες, αυτες που μου γαμησανε τη ψυχολογια; Και να πεις οτι εμαθα και με ωφελουν, εμαθα αλλα δε μπορω να εφαρμοσω τιποτα. Αν με ωφελουσαν η εμπειρια και η γνωση και ο πλουτος και ο λογος και δε ξερω τι αλλο, καλα δεν θα ημουν τωρα;
Καπου δε λειτουργει το πραγμα, καπου παραχαλασε.
Δεν μου αρεσει να γκρινιαζω αλλα αυτη τη στιγμη δεν μπορω να δω πως εφαρμοζουν οσα μου λες...εκτιμω ομως την συμβολη σου. Τελος στην αγαπη δεν πιστευω οπως το λες αλλα σου ευχομαι να την βρεις εσυ...

Γύρω στα τριάντα λίγο πάνω πήζει το μυαλό κ ωριμαζεισ βέβαια αρχίζουν κ τα προβλήματα αλλά το μυαλό ενηλικιώνεται μην βιάζεσαι θα δεις θα είσαι καλά μόνο μη χάσεις τον εαυτό σου επίσης καμία γυναίκα δε πιστεύει στην αγάπη για αυτό είμαι μόνος μου αλλά δε με πειράζει συνηθισα μην σου πω καλύτερα

Θα δέσουν όλα μέσα σου γύρω στα τριάντα έτσι έγινε με μένα άλλαξαν οι δυνατότητες του μυαλού είναι η κρίση των τριάντα που λένε θα δεις κάνε υπομονή άκουσε με είσαι πλούσια

Quote:

---

Originally Posted by elis

Θα δέσουν όλα μέσα σου γύρω στα τριάντα έτσι έγινε με μένα άλλαξαν οι δυνατότητες του μυαλού είναι η κρίση των τριάντα που λένε θα δεις κάνε υπομονή άκουσε με είσαι πλούσια

---

Θα δεσουν ναι...τα μανικια απο τον ζουρλομανδυα :)
Χαχα

Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μη χάσεις τον εαυτό σου όλα τα άλλα είναι δουλειά της φύσης θα δεις εμένα μ άρεσε που μεγάλωσα και που είσαι θα χαλάσει το σώμα σου κοίτα να είσαι συν πέντε κιλά και θα έχεις όποιον θεσ για όσο θεσ θα δεις δε σου λέω μαλακιεσ απλά σκέψου γτ οι κοπέλες άνω των τριάντα είναι μόνες που βρίσκουν τη δύναμη θα δεις είναι ωραία μόνο κάποιες στιγμές είναι δύσκολα κατά τα άλλα είναι καλύτερα :):):)