Αυτο που ηθελα να σημειωσω καλε ελις ειναι οτι για τον καθεναν μας, ειναι διαφορετικο το χαστουκι ξυπνηματος αλλά ο πονος, το χασιμο και τα λοιπα γνωστα μας πλεον σταδια μεχρι να σταθουμε ειναι σχεδον ιδια.
Εχω δει καλο μαθημενους του τυπου " μη σκας θα στα λυσω εγω " με ψυχολογικα εχω δει και τη δικη μου φάρα " τραβα λυστο αλλιως ψοφα " ... 2 ακρα ειναι και στα 2 ή επιλεγεις να μεγαλωσεις και ζοριστεις ή καθεσαι και κανεις τη ζωη ολων των αλλων μαυρη και αραχνη απο το μισος.
Δεν ξερω αν γινομαι κατανοητη, παιζει να ακουγομαι και μπιτς. Αλλά εχω κατι παραδειγματα στο μυαλο μου, που απορω ειλικρινα ποιο ειναι το σωστο και ποιο το λαθος σε αυτη τη ζωη.
