Originally Posted by
Jorge
Φίλε Cube και maria eleni καταρχάς ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας! Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα δε περνάω καλά, διότι πιέζομαι πολύ. Είμαι που είμαι σε ένα μεταβατικό στάδιο της ζωής μου(πήρα πτυχίο, Σεπτέμβριο θα πάω στρατό), έχω και τη κοπελιά, που αντί να με ηρεμεί με αγχώνει σε όλους τους τομείς.. Πχ. θέλει να φύγουμε εξωτερικό μετά το στρατό, χωρίς ουσιαστικά να ρωτήσει αν εγώ θέλω ή μπορώ, και αυτό με δημιουργεί ένα μεγάλο άγχος. Πλέον φοβάμαι τις αντιδράσεις τις και όταν είμαστε μαζί προσέχω μην κάνω/πω κάτι και ενοχληθεί, διότι εγώ μισώ τους καβγάδες, και δυστυχώς με αυτή έχουμε αρκετούς. Με λίγα λόγια νιώθω ότι η ζωή μου ελέγχεται συνεχώς και ότι και αν κάνω το κάνω με προσοχή μην τυχόν και ενοχληθεί. Αυτά δε γίνονται βέβαια συνεχώς, και φυσικά υπάρχουν στιγμές που είμαστε τέλεια, απολαμβάνουμε ο ένας τον άλλον, κάνουμε σεξ κτλ.. Όλα τα καλά μιας σχέσης δηλαδή..
Τώρα επειδή και οι 2 αναφέρατε ότι αυτή είναι ερωτευμένη μαζί μου και ίσως γιαυτό κάνει αυτές τις συμπεριφορές.. Εγώ δε το πιστεύω, και θα σας το πω με μερικές συμπεριφορές, που εμένα δε μου δείχνουν έρωτα και αγάπη. Αυτά έχουν γίνει από τότε που γύρισα Ελλάδα, και θέλω τη γνώμη σας, γιατί μπορεί να κάνω και λάθος: Πολλές φορές όταν βγαίνουμε έξω η κοπέλα φαίνεται αρκετές φορές στον κόσμο της... Δηλαδή ώρες ώρες μου φαίνεται ότι με έχει γραμμένο, διότι απλώς κάθεται και ασχολείται με το κινητό της ή το δικό μου, ή άλλες φορές φέρνει βιβλία πχ και εμένα δε μου δίνει τη σημασία που θέλω, με αποτέλεσμα να δυσανασχετώ. Γιατί εγώ-που υποτίθετε δεν είμαι και ο ερωτευμένος- πάντα το μυαλό μου είναι πως θα φιληθούμε, αγκαλιαστούμε κτλ.. Το χειρότερο που θεωρώ ότι έγινε ήταν μια φορά μέσα στον Ιανουάριο αρρώστησα και ήμουν μέσα στο σπίτι.. Δε μπορούσα να βγω.. Αυτή ήρθε σπίτι μου να με δει, και είχε απαίτηση να πάμε την επόμενη μέρα έξω, ενώ ήξερε πως αυτό δε γινόταν.. Εκεί θύμωσα πραγματικά, διότι ένιωσα ότι δε σεβάστηκε εμένα και το ότι ήμουν άρρωστος και απλά σκέφτηκε μόνο τον εαυτό της..
Αμφιταλαντεύομαι πάρα πολύ.. Από τη μια περνάω όμορφα μαζί της, είναι ένα καλό άτομο, έχει αρκετά στοιχεία που θέλω σε μια κοπέλα, και κυρίως είναι σοβαρό άτομο για σχέση.. Δεν είναι κανένα κοριτσάκι.. Από την άλλη όμως με προβληματίζει πολύ αυτή η κακιά συμπεριφορά που βγάζει προς εμένα, χωρίς να δίνω εγώ αφορμές, και το χειρότερο είναι ότι δε με καταλαβαίνει.. 1-2 φορές που πήγα να παραπονεθώ απλώς αντέδρασε πάλι άσχημα.. Νιώθω ότι αργά ή γρήγορα θα φτάσω σε ένα αδιέξοδο.. Μετά σκέφτομαι πως αν την αφήσω θα νιώσει πολύ άσχημα, καθώς μόνο εμένα έχει ουσιαστικά, ενώ και εγώ θα στεναχωρηθώ σίγουρα πάρα πολύ... Πφφφ! Μεγάλο μπέρδεμα!