Printable View
Με αγχώνει το ''δαιμονικό'' αλλά απο την άλλη και ένας που έχει αποπροσωποποιήση μπορεί να νιώθει ''δαιμονισμένος'' κατά κάποιον τρόπο. Πιεζόσουνα τότε να μιλήσεις, δε σου έβγαινε αυθόρμητα ο λόγος? Εντάξει το zyprexa των 5 κάνει μια δουλίτσα, απλά το γεγονός ότι ζεί κάποιος άλλος στο σώμα μου δεν ξέρω αν είναι απο την αποπροσωποποιήση η απο την ασθένεια που έχω!
Παιδιά καλησπέρα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τον δικό μου γολγοθά... λοιπόν είμαι γυναίκα, 26 χρονων, και πρόσφατα πήρα και το πτυχίο μου από ΑΕΙ. Το 2008 διαγνώστηκα με καλοήθη όγκο στην κάτω γνάθο, έγινε χειρουργείο και αφαιρέθηκαν κάποια δόντια με αποτέλεσμα να φοράω μασελακι εκτοτε.. Ήμουν οκ ψυχολογικα, τώρα στο υποσυνείδητο δεν ξέρω τι συνέβαινε. Και άριστη μαθήτρια ήμουν, και διάβαζα, και τις παρέες μου είχα. Να σημειωθεί ότι από μικρή ήμουν ένα παχουλό παιδί. Το 2014 κάνω διατροφή και χάνω 30 κιλά περίπου, έγινα καλλονή. Βρήκα και αγόρι.. Το 2016, έπαθα ένα αυτοάνοσο με αποτέλεσμα να πάρω πολληηηηη κορτιζόνη (+ανοσοκατασταλτικά) με αποτέλεσμα μέσα σε 2 χρόνια να πάρω οοολα τα κιλά που είχα καταφέρει να χασω. Και παλι όμως ήμουν σχετικά καλά ψυχολογικα, πέρα από το ότι ξεκίνησα να ψάχνω ασθενειες στο Ίντερνετ. Τέλος του 2017 ξεκίνησα και πρακτική! Ήμουν πολύ καλή κλπ. Το 2018 έγινε μια παρεξήγηση με την παρεα μου και κόψαμε, είχα όμως το αγόρι μου.. ξεκίνησα και αγγλικά για να πάρω το πτυχίο που έπρεπε να πάρω τόσα χρόνια. Να σημειωθεί πως είχα ένα θέμα με τον υπνο, ξυπνούσα μετά τις 12 το μεσημέρι, αλλά κοιμόμουν αργά το βράδυ γύρω στις 2. Ερχόμαστε στο 2019, όπου δίνω και τα τελευταία μαθήματα στη σχολή το καλοκαίρι και πάω διακοπές με το αγόρι μου. Στις διακοπές είχα κι θλίψη, σα να μην περνάω καλά. Θυμάμαι ήμασταν σε μια ταβέρνα το βράδυ και ήθελα να φύγω! Ένιωθα ότι δε με ευχαριστεί τίποτα! Γυρνάμε από τις διακοπές και είχα ξεκινήσει μαθήματα οδήγησης... Φοβερό άγχος, για κάποιο λόγο φοβόμουν την ΟΔΗΓΗΣΗ. Θυμάμαι στο πρώτο μάθημα πορειας πηγαίνοντας, ένιωσα να χάνω τον κόσμο, ήμουν στα πρόθυρα λιποθυμίας, κάθομαι κάπου, παίρνω τηλ τη μάνα μου. Με τα πολλά ηρεμώ και πάω. Μετά από καμία βδομάδα, Σάββατο ήταν θυμάμαι, πάμε με το αγόρι μου να φάμε. Πήρα κι ένα κοκτέιλ.. καθίσαμε μια ώρα, κι άρχισα να νιώθω πολύ περίεργα, ήθελα να φύγω αμέσως από εκεί. Νόμιζα πως θα λιποθυμήσω. Φεύγουμε, αρχίζω να κλαίω και την επόμενη μέρα λεω στη μητέρα μου η οποία είχε θέμα με αγχώδη διαταραχή και πήγαινε σε ψυχίατρο, δε μπορώ της λεω θέλω να πω κι εγω! Πάω, του λεω τι και πως, και με ξεκίνησε με βαλεριανα. Εγω όμως ένιωθα χάλια, ένιωθα πως όλα ήταν μάταια δεν είχα όρεξη για τίποτα. Γύρω στον Οκτώβρη του λεω δε μπορώ, δε μπορώ να κοιμηθώ καλά, έχω συνέχεια ταχυκαρδίες, είμαι συνεχώς στην τσίτα. Μου ξεκινάει ζαναξ. Να παίρνω 0,25 πριν τον υπνο κάθε μέρα. Κάπως έφτιαξαν τα πράγματα. Μια μέρα τον Νοέμβρη θα ερχόταν κοπέλα στο σπιτι μου για νύχια και λίγο πριν έρθει είχα φοβερη ένταση, μετράω παλμουσ κι είχα φτάσει 127! Φθάνει η κοπέλα και της λέει η μητέρα μου έπαθε κρίση πανικού, έλα άλλη στιγμή.Στην ΟΔΗΓΗΣΗ τα ίδια. Δε μπορούσα να πάω στην θεωρια γιατί ήταν κι αλλά άτομα κι ένιωθα άβολα. Δε μπορούσα να μπω μόνη μου σε μετρο, για κάποιο λόγο έμπαινα στα λεωφορεία, είχα μια ταραχή αλλά έμπαινα. Φτάνουμε στο Φλεβάρη, ορκιζομαι στο ΑΕΙ. Κουμπώνω 1 ζαναξ κι ήμουν σχετικά καλά. Θολουρα φοβερη αλλά οκ. Τον Μάρτιο πριν την καραντίνα μια κοπέλα που προτείνει δουλειά σε ιατρείο που εργαζεται. (Η πρώτη μου δουλειά). Να σημειωθεί ότι είχα πάει σε κάτι συνεντευξεις, αλλά φοβάμαι πολύ τη δουλεια. Φοβάμαι ότι δεν είμαι αρκετή, ότι θα κάνω λάθη, ότι είμαι μεγάλη σε ηλικία. Τεσπα, παω στη δουλειά, είχα πολύ άγχος στο μετρο που ήμουν μόνη μου και φυσικά έπαιρνα τα ζαναξ. Επίσης είχα αρχίσει και είχα φόβους με τα μαχαίρια, ένιωθα ότι μπορεί να βλέπω καποιον. Ότι μπορεί να είμαι σε κόσμο και να αρχίσω να βρίζω χωρίς λόγο. Η αδερφή της μητέρας μου είχε διπολική διαταραχή, και π γιος της σχιζοφρένεια, και είχα αρχίσει να πιστεύω ότι κι εγω τρελαινομαι. Κοιμόμουν και ξυπνούσα μ αυτόν τον φόβο, ότι θα τρελαθώ κι εγω. Πάω ψυχίατρο του λεω δε μπορώ άλλο, άρχισα να κλαίω. Μου ξεκινάει τον Μάρτιο epilyd 0,50mg. Τις πρώτες 3 εβδομάδες ήμουν χάλια. Μετά σιγά σιγά άρχισα να κοιμάμαι τέλεια! Να έχουν φύγει αυτές οι εμμονές! Κι ήμασταν και εν μέσω καραντίνας. Δουλειά δεν ξαναπήγα λόγω καραντίνας. Τώρα, έχω ξεκινήσει γυμναστική μόνη μου, κάνω διατροφή κι έχω χάσει 5 κιλά, αλλά εδώ και κάτι μέρες αυτή εμμονή της τρέλας έχει επιστρέψει. Να φταίει που δεν έχω να κάνω κάτι μέσα στην ημέρα μου; Βέβαια, εδώ και ένα μήνα έχω ξεκινήσει και καθαρίζω το σπιτι των αδερφών μου, βοηθάω τη μαμά μου.παρακολουθω σεμινάρια στο αντικείμενο μου. Οι παλμοί μου επίσης κυμαίνονται από 68-88. Υπάρχει περίπτωση να πάθω ψύχωση ρε παιδιά;;
Το μήνυμα έχει τροποποιηθεί από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
Απαγορεύονται οι διαγνώσεις και οι προτροπές για λήψη/διακοπή φαρμακευτικής αγωγής.
Quote:
Originally Posted by pokemongo
Όσο πιο πολύ ασχολείσαι με τους δαίμονες τόσο αυτοί έρχονται πιο κοντά σε εσένα μην το κάνεις κράτα το μυαλό σου απασχολημένο σε κάτι άλλο κι να σου πω κάτι δεν υπάρχουν δαίμονες θες και το πιστεύεις δεν χρειάζεται όμως
Το seroxat φιλε εχει πολυ εντονες παρενεργειες αποσυρσης...
Το μήνυμα έχει τροποποιηθεί από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
Απαγορεύονται οι διαγνώσεις και οι προτροπές για λήψη/διακοπή φαρμακευτικής αγωγής.