Πώς καταφέρατε να ξεπεράσετε την "οριακή" σας αγάπη;;;

Πάλι μιλήσαμε με βιντεοκλήση χθές το βράδυ! Ήμασταν βέβαια πιο χαλαροί και οι δυό μας, και η κουβέντα περιορίστικε σε φιλικό επίπεδο αλλά... συγκίνηση από εκείνη, φιλιά, και συγγνώμες επειδή παρασέρνεται. Ακόμη και πως νιώθει μοναξιά μου είπε! Ξέρω πως είμαι λάθος! Αλλά δεν μπορώ να την ξεγράψω, παρόλο που ήταν λάθος σε πολλά! Ακόμη και χθες μου πέταξε μια σπόντα και με εκνεύρισε, αλλά δεν τσακωθήκαμε, επειδή δεν είμαστε πια μαζί! Βρίστε με όσο θέλετε! Δεν έπρεπε να ζήσω μαζί της το όνειρο μου! Έπρεπε να είχα βρει μια κοπέλα χωρίς αυτά τα προβλήματα!

Α ρε poet παντα θα πεταει τις σποντες να σε εκνευρισει, αμα δε σε δει να της φωναζεις σαν μανιασμενος θα σκασει να το ξερεις. Θα δεις πολλα ακομα αν συνεχισεις, αυτα ειναι προβες. Ισως ειναι καλυτερα να συμβει να αποσυνδεθεις κι εσυ πιο ευκολα, δε ξερω τι να σου προτεινω ειναι η αληθεια.
Παντως θα ηθελα να μας ενημερωσεις για οτι συνεχεια προκυψει.

Ξέρει όμως τον ήπιο χαρακτήρα που έχω! Μόνο όταν με έφθασε στο αμήν που λένε, φώναξα και εκνευρίστηκα. Τέλος πάντων! Αυτά είναι τα αποτελέσματα όταν μένεις για πολλά χρόνια μόνος! Εναποθέτεις όλες τις προσδοκίες και τις ελπίδες σου στον πρώτο άνθρωπο που θα σου πει ότι σε αγαπάει! Όταν με έκανε να αισθάνομαι χάλια, εγώ αντιδρούσα με μελαγχολία και δάκρυα! Μπορει και τότε να ήθελε να ξεσπάω διαφορετικά!

Quote:

---

Originally Posted by Poet

Ξέρει όμως τον ήπιο χαρακτήρα που έχω! Μόνο όταν με έφθασε στο αμήν που λένε, φώναξα και εκνευρίστηκα. Τέλος πάντων! Αυτά είναι τα αποτελέσματα όταν μένεις για πολλά χρόνια μόνος! Εναποθέτεις όλες τις προσδοκίες και τις ελπίδες σου στον πρώτο άνθρωπο που θα σου πει ότι σε αγαπάει! Όταν με έκανε να αισθάνομαι χάλια, εγώ αντιδρούσα με μελαγχολία και δάκρυα! Μπορει και τότε να ήθελε να ξεσπάω διαφορετικά!

---

Μεσα απο αυτα τα "προβληματα" poet, θα τριφτεις, θα πονέσεις και θα μαθεις. Αλλο ενα κλισέ, αλλα αυτη ειναι η αληθεια.
Καλα εκανες επισης και την αγαπησες, καλα εκανες και τσαντιστηκες χτες, δικα σου είναι ολα αυτα και μην τα ακυρώνεις. Εισαι ανθρωπος, οχι μηχανή.

Quote:

---

Originally Posted by Poet

Ξέρει όμως τον ήπιο χαρακτήρα που έχω! Μόνο όταν με έφθασε στο αμήν που λένε, φώναξα και εκνευρίστηκα. Τέλος πάντων! Αυτά είναι τα αποτελέσματα όταν μένεις για πολλά χρόνια μόνος! Εναποθέτεις όλες τις προσδοκίες και τις ελπίδες σου στον πρώτο άνθρωπο που θα σου πει ότι σε αγαπάει! Όταν με έκανε να αισθάνομαι χάλια, εγώ αντιδρούσα με μελαγχολία και δάκρυα! Μπορει και τότε να ήθελε να ξεσπάω διαφορετικά!

---

Σε μια τέτοια περίπτωση είμαι κι εγώ αυτό το καιρό φίλε. τόσα χρονια μονος και βρέθηκε μια και πάει λέγοντας. Τουλάχιστον σκέφτομαι ότι ο πόνος και όλα τα άσχημα συναισθήματα τα νιώθω γιατί είναι μέρος της ζωής και γιατί έστω και για λίγο καιρό έζησα κάτι δυνατό επιτέλους. Περνάς το πόνο, μαθαίνεις και την επομενη φορα κανεις ένα βήμα παραπέρα. Θα μπορούσες να μη νιώθεις πόνο τώρα καθόλου αν δεν είχες κάνει κάτι μαζί της. Αλλα αυτό θα σήμαινε ότι για άλλη μια φορα δε θα είχες ζήσει τίποτα και θα ήσουν στάσιμος στο ίδιο σημείο ακριβώς όπως πριν.

Συνήθως αυτό που ελκύει κάποιον σε μία οριακή προσωπικότητα είναι η αίσθηση της σημαντικότητας που θα νοιώσει από την πρώτη στιγμή. Οι οριακές προσωπικότητες εξιδανικεύουν πολύ. Αν τώρα η δική μας προσωπικότητα χαρακτηρίζεται από χαμηλή αίσθηση σημαντικότητας, τότε την πατήσαμε, διότι αυτό που μας λείπει (δλδ το να νοιώθουμε σημαντικοί) μας το δίνει ο άλλος και με τον τρόπο αυτό του έχουμε αποδώσει μία μεγάλη ισχύ. Το βάθρο που μας έδωσε να καθίσουμε (και μας αρέσει πολύ), θα το αποσύρει αργά η γρήγορα, διότι, αυτό κάνουν οι οριακοί. Εξιδανικεύουν και υποτιμούν με μία διχοτομική λογική του άσπρου μαύρου. Η απόσυρση του βάθρου προκαλεί πόνο γιατί εμείς το βιώνουμε ως της επιβεβαίωση της βαθύτερης πεποίθησης που έχουμε για τον εαυτό μας ότι πράγματι δεν είμαστε σημαντικοί, ότι δεν αξίζουμε.
Σταματήστε να αναζητάτε την επιβεβαίωση της σημαντικότητάς σας σε άλλους, δουλέψτε πάνω σε αυτό και τότε κανείς δεν θα αποτελεί απειλή για εσάς.

Έχεις δίκιο σε αυτό που λες αλλά η δικη μου περίπτωση είναι λίγο διαφορετική. Εγώ για παράδειγμα έχω μια καλή γνώμη για τον εαυτό μου. Δεν νιώθω πως ειμαι ασήμαντος. Αντιθέτως έμαθα το πως να νιώθω χρήσιμος, μέσα απο τις ασχολίες μου. Αλλά βρήκα έναν άνθρωπο που επιτέλους αναγνωριζε την αξία μου, που οι άνθρωποι απο το περιβάλλον μου δεν αναγνωρίζουν. Δεν ένιωθα πως ειμαι ένα τίποτα και ξαφνικά βρήκα εκείνη που με έκανε να νιώσω κάτι! Ένιωθα πως καταλάβαινε το ποιος ειμαι πραγματικά! Εξάλλου κάθε ερωτευμένος άνθρωπος εξιδανικεύει πάντα εκείνον που έχει ερωτευτεί. Και εγώ απο την πλευρά μου την είχα εξιδανικευσει! Όλοι γνώριζαν για εκείνη! Και ήμουν πολύ περήφανος που είχα μια τέτοια υπεροχη γυναίκα διπλα μου! Μια γυναίκα όχι μόνο όμορφη, αλλά και ικανή να κανεις μια ουσιαστική κουβέντα μαζί της! Και ήταν ότι ακριβώς έψαχνα τόσα χρόνια, οποτε επόμενο ήταν να μην μπορέσω να αντισταθώ.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Συνήθως αυτό που ελκύει κάποιον σε μία οριακή προσωπικότητα είναι η αίσθηση της σημαντικότητας που θα νοιώσει από την πρώτη στιγμή. Οι οριακές προσωπικότητες εξιδανικεύουν πολύ. Αν τώρα η δική μας προσωπικότητα χαρακτηρίζεται από χαμηλή αίσθηση σημαντικότητας, τότε την πατήσαμε, διότι αυτό που μας λείπει (δλδ το να νοιώθουμε σημαντικοί) μας το δίνει ο άλλος και με τον τρόπο αυτό του έχουμε αποδώσει μία μεγάλη ισχύ. Το βάθρο που μας έδωσε να καθίσουμε (και μας αρέσει πολύ), θα το αποσύρει αργά η γρήγορα, διότι, αυτό κάνουν οι οριακοί. Εξιδανικεύουν και υποτιμούν με μία διχοτομική λογική του άσπρου μαύρου. Η απόσυρση του βάθρου προκαλεί πόνο γιατί εμείς το βιώνουμε ως της επιβεβαίωση της βαθύτερης πεποίθησης που έχουμε για τον εαυτό μας ότι πράγματι δεν είμαστε σημαντικοί, ότι δεν αξίζουμε.
Σταματήστε να αναζητάτε την επιβεβαίωση της σημαντικότητάς σας σε άλλους, δουλέψτε πάνω σε αυτό και τότε κανείς δεν θα αποτελεί απειλή για εσάς.

---

Εγω το κανω αυτο.τελειως λαθος.αλλα δυσκολα διορθωνεται.

Πανω κατω στα λογια του aeolus ερχεσαι. Αναγνωρισε την αξια σου την οποια οι αλλοι δεν αναγνωρισαν.
Αξια εχεις γιατι σεβαστηκες τον εαυτο σου και το εληξες. Απλα τωρα σε ταλαιπωρει αυτο τι γιατι.

Αχ δεν φαντάζεσαι τι επιπέδου ζευγάρια έχω γνωρίσει! Παντρεμένους και μη. Γυναίκες που να μου λένε πως δεν συμφωνουν σε τίποτα με τον άντρα τους, που δεν έχουν μάθει να κουβεντιάζουν, αλλά τις ικανοποιεί τουλάχιστον στο σεξ, αντρες που ψαχνουν ευκαιρία για να απατησουν την γυναίκα τους, νέους ανθρώπους που εναι μαζί μόνο για το σεξ, παντρεμένους με παιδιά που κανουν χρήση χασίς, επειδή τη βρίσκουν, συμβιβασμενους που ειναι μαζί με κάποιον επειδή νοιώθουν μόνοι, και οικογενοιαρχες που δεν χωρίζουν για τα παιδιά και μόνο! Ακομη και ανθρωπους που πηραν την αποφαση να συζησουν μεσα σε λιγους μηνες σχεσης, με την ρηχη φιλοσοφια, πως αν τελικα δεν μου κανει ο αλλος δεν εγινε και τιποτα παμε αλλου! Γυναίκες που κοιτάζουν πρώτα την τσέπη σου, γενικά ανθρώπους που ψάχνουν την ευκολη λύση, που έχουν παραιτηθεί απο τη ζωή, και έχουν αντικαταστήσει την αγάπη με την ανέχεια και την υποχρέωση! Μέσα σε αυτή την κατάντια νόμιζα πως βρήκα κάτι το εξαιρετικό! Αλλά με τον καιρό άρχισε να μου αναιρεί σχεδόν τα πάντα. Εγώ σαν άνθρωπος έχω βασική προϋπόθεση για την πορεία μιας σχέσης μόνο την αγάπη! Ειμαι πολύ απογοητευμένος με τους γύρω μου!

Quote:

---

Originally Posted by iwannaaa

Εγω το κανω αυτο.τελειως λαθος.αλλα δυσκολα διορθωνεται.

---

Απλά θέλει δουλειά και σωστή μέθοδο. Η εικόνα που μας έμαθαν να έχουμε για τον εαυτό μας είναι αποτέλεσμα μάθησης και άρα αλλάζει. Τι ενέργειες έχεις κάνει προς αυτή την κατεύθυνση?

Νιώθω πως με σκοτώνει ένας μεγάλος φόβος! Πως δεν υπάρχει καμια ελπίδα να ζήσω ξανά το όνειρο μου! Πως αγαπηθηκα για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή μου, πως αν δεν ήταν οριακή δεν υπήρχε περίπτωση να με αγαπήσει εστω και λίγο! Και αυτα τα ωραία λόγια των ανθρώπων που ίσως δεν γνωρίσω ποτε απο κοντά, δεν πρόκειται ποτέ ξανά να ακούσω απο το στόμα μιας ερωτευμενης γυναίκας! Και εφόσον η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι του επιπέδου που περιέγραψα παραπάνω, οι πιθανότητες μου φαίνονται πια μηδαμινές!

Πολύ σίγουρος είσαι ότι αγαπηθηκεσ σου μαγείρεψε σου πούνε τα ρούχα ;

Σου έπλυνε

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Συνήθως αυτό που ελκύει κάποιον σε μία οριακή προσωπικότητα είναι η αίσθηση της σημαντικότητας που θα νοιώσει από την πρώτη στιγμή. Οι οριακές προσωπικότητες εξιδανικεύουν πολύ. Αν τώρα η δική μας προσωπικότητα χαρακτηρίζεται από χαμηλή αίσθηση σημαντικότητας, τότε την πατήσαμε, διότι αυτό που μας λείπει (δλδ το να νοιώθουμε σημαντικοί) μας το δίνει ο άλλος και με τον τρόπο αυτό του έχουμε αποδώσει μία μεγάλη ισχύ. Το βάθρο που μας έδωσε να καθίσουμε (και μας αρέσει πολύ), θα το αποσύρει αργά η γρήγορα, διότι, αυτό κάνουν οι οριακοί. Εξιδανικεύουν και υποτιμούν με μία διχοτομική λογική του άσπρου μαύρου. Η απόσυρση του βάθρου προκαλεί πόνο γιατί εμείς το βιώνουμε ως της επιβεβαίωση της βαθύτερης πεποίθησης που έχουμε για τον εαυτό μας ότι πράγματι δεν είμαστε σημαντικοί, ότι δεν αξίζουμε.
Σταματήστε να αναζητάτε την επιβεβαίωση της σημαντικότητάς σας σε άλλους, δουλέψτε πάνω σε αυτό και τότε κανείς δεν θα αποτελεί απειλή για εσάς.

---

Αυτο ομως το εχουν και οι οριακοι. Ηταν τρομερο πως αλλαζε, εστω και για λιγα λεπτα, οταν της τονωνες την αξια της, ομορφια της κτλ.