Δε πα να μου λέγανε ότι είμαι άσπρη σα φάντασμα, εγώ έχω συνδέσει στο μυαλό μου ότι λευκό=αριστοκρατικό και από τη στιγμή που μου έχει κάτσει έτσι και δε μου δημιουργεί πρόβλημα τότε δεν υπάρχει λόγος να το αλλάξω στο μυαλό μου. Άσε που μπορεί μια μέρα να είμαι πράγματι σαν κιμωλία γιατί είμαι αδύναμη σωματικά και να μη το έχω καταλάβει, να έχω αναιμία ή κάτι άλλο κι ο άλλος απλά να εξέφρασε μια παρατήρηση για να σου επιστήσει την προσοχή ότι μπορεί να είσαι άρρωστη.
Το πρόβλημα είναι Afrula ότι εσένα σου έχει κάτσει μια ιδέα που σου δημιουργεί πρόβλημα άρα καλό είναι να φροντίσεις να την βγάλεις από το μυαλό σου. Συνήθως λειτουργεί αυτό όταν την αποσυναρμολογούμε σε μικρά κομματάκια και ψάχνουμε τις αιτίες ώστε να τις καταπολεμήσουμε. Δεν έχει νόημα να χτυπάς κατευθείαν το σύμπτωμα, π.χ. να λες στον εαυτό σου όλη την ώρα για να τον πείσεις ότι είσαι όμορφη, είσαι όμορφη, είσαι όμορφη, ή ότι οι άλλοι σε βρίσκουν όμορφη. Είναι σα να έχεις υψοφοβία και να λες στον εαυτό σου συνέχεια δε θα πέσω. Μα αν κάθεσαι να λες στον εαυτό σου συνέχεια αυτό τότε το μυαλό σου ασχολείται συνέχεια με αυτή την ιδέα. Το θέμα είναι γιατί εξαρχής να φοβηθείς τόσο πολύ ότι θα πέσεις. Οι άλλοι άνθρωποι γιατί δεν φοβούνται τόσο;
Για το θέμα της δουλειάς να κάτσεις να το σκεφτείς καλά μόνη σου. Σε επηρεάζει ή δε σε επηρεάζει και σε ποιο βαθμό; Ακόμα κι αν σε επηρεάζει αν εσύ καταφέρεις να ξεπεράσεις την έμμονη ιδέα σου τότε μπορεί να μη σου δημιουργεί πρόβλημα, μπορεί όμως και να σε ρίξει μετά. Αυτό είναι κάτι που εσύ θα το αποφασίσεις και θα διαλέξεις.