ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΑΔΥΝΑΤΙΣΕ

Τώρα για το θέμα στήθος... δεν μπορώ να πώ τίποτα γιατί υπάρχει και η χαλάρωση της ηλικίας (είμαι πλέον 48 χρονών), οπότε δεν μπορώ να κρίνω αν η χαλάρωση που βλέπω οφείλεται στο αδυνάτισμα ή στα χρόνια. Παρ' όλα αυτά, μπορώ ακόμα να φοράω μπλουζάκια χωρίς σουτιέν και να φαίνονται κι ωραία πάνω μου.[/quote]
Κοπελιά συγχαρητήρια που τα κατάφερες! Καλά για το στήθος μη μιλάς καθόλου. Υπάρχουν ατόμα πολύ νεότερα που αν δε βάλουν σουτιέν θα σκοντάψουν πάνω στο στήθος τους! Δεν ξέρω αν είναι η γυμναστική ή και τα γονίδια σου πάντως μπράβο, μπράβο για το στήθος!
Κάτι να ρωτήσω...Γυμναζόσουν και παλαιότερα ή το ξεκίνησες για να χάσεις τα κιλά? Τώρα συνεχίζεις να γυμνάζεσαι για να συντηρείσαι? Και αν ναι με τι ρυθμό?

Μόλις το 1% των νοσογόνα παχύσαρκων καταφέρνει να χάσει αρκετά κιλά και να τα κρατήσει για 5 χρόνια.
Αυτό που θεωρείται πιό εφικτό και το καταφέρνει λίγο μεγαλύτερο ποσοστό, είναι να χάσεις το 20% του μέγιστου βάρους σου και να παραμείνεις εκεί.

Αυτό είναι <κλεμμένο> από άλλο φόρουμ.
Εγώ θέλω να πω ότι ποτέ δεν μου άρεσαν οι στατιστικές! Καμία στατιστική δεν μπορεί να μου πει πόσο συνειδητοποιημένη είναι η προσπάθειά μου και τι δύναμη κρύβω μέσα μου. Όπως (για σένα Δανάη) καμία στατιστική δεν μπορεί να μου πει ότι στα 5 και κάτι ψιλά, χρόνια μου με το σύντροφό μου, δεν είμαι full ερωτευμένη.
Από την άλλη όποιος θέλει να πάρει κατά γράμμα τις στατιστικές και να τις ακολουθήσει ως πιστός δούλος τους, είναι ελεύθερος να το κάνει.
Εγώ προτιμώ να κοιτάξω μέσα μου και να βρω τις απαντήσεις μου.. όπως π.χ. πόσο πραγματικά πολύ θέλω να χάσω τα κιλά μου, τους λόγους που θέλω να τα χάσω και τι έχω σκοπό να θυσιάσω για να τα καταφέρω και μετέπειτα για να παραμείνω αδύνατη! Μπορεί βέβαια και να μη τα καταφέρω, αλλά τουλάχιστον δεν θα βάλω τον εαυτό μου στο ίδιο τσουβάλι με κανέναν άλλον, αδικώντας την ίδια μου τη προσπάθεια ή ακόμα και τη προσπάθεια του άλλου :P

Quote:

---

Originally posted by dew
Μόλις το 1% των νοσογόνα παχύσαρκων καταφέρνει να χάσει αρκετά κιλά και να τα κρατήσει για 5 χρόνια.
Αυτό που θεωρείται πιό εφικτό και το καταφέρνει λίγο μεγαλύτερο ποσοστό, είναι να χάσεις το 20% του μέγιστου βάρους σου και να παραμείνεις εκεί.

Αυτό είναι <κλεμμένο> από άλλο φόρουμ.
Εγώ θέλω να πω ότι ποτέ δεν μου άρεσαν οι στατιστικές! Καμία στατιστική δεν μπορεί να μου πει πόσο συνειδητοποιημένη είναι η προσπάθειά μου και τι δύναμη κρύβω μέσα μου. Όπως (για σένα Δανάη) καμία στατιστική δεν μπορεί να μου πει ότι στα 5 και κάτι ψιλά, χρόνια μου με το σύντροφό μου, δεν είμαι full ερωτευμένη.
Από την άλλη όποιος θέλει να πάρει κατά γράμμα τις στατιστικές και να τις ακολουθήσει ως πιστός δούλος τους, είναι ελεύθερος να το κάνει.
Εγώ προτιμώ να κοιτάξω μέσα μου και να βρω τις απαντήσεις μου.. όπως π.χ. πόσο πραγματικά πολύ θέλω να χάσω τα κιλά μου, τους λόγους που θέλω να τα χάσω και τι έχω σκοπό να θυσιάσω για να τα καταφέρω και μετέπειτα για να παραμείνω αδύνατη! Μπορεί βέβαια και να μη τα καταφέρω, αλλά τουλάχιστον δεν θα βάλω τον εαυτό μου στο ίδιο τσουβάλι με κανέναν άλλον, αδικώντας την ίδια μου τη προσπάθεια ή ακόμα και τη προσπάθεια του άλλου :P

---

Συμφωνω σε ολα!!!

Δεν μπορώ να καταλάβω πως μια συζήτηση με φανερή την διαθεση για χιούμορ και πλάκα, υπήρχε περίπτωση να την πάρουν κάποιοι προσωπικά και να απαντάνε με σχετικό ύφος.

Για να μιλήσω σοβαρά όμως, δεν αμφισβήτησα τις προσωπικές επιλογές κανενός και δεν το κάνω ποτέ. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει στη ζωή του. Εφόσον δεν ενοχλεί τους άλλους και είναι ο ίδιος ευτυχισμένος, εμένα ειλικρινά και εντελώς μου περισσεύει.

Δε διαβασα ολα τα ποστ διαβασα μονο της dew το τελευταιο.Δεν εχω χρονο τωρα αλλα θα επανελθω το απογευμα να καταλαβω τι εγινε.Παντως Δαναη μου προσωπικα δεν ενιωσα περιεργα με κανενα απο τα ποστ σου, παντα σωστα μιλας.:)

Δανάη μου με παρεξήγησες.. το ύφος μου δεν είχε να κάνει με σένα προσωπικά, αλλά με τη στατιστική που ανέφερες.
Ο καθενας έχει τις απόψεις του.. άλλοι δε πιστεύουν καν στον έρωτα, άλλοι πιστεύουν στον περαστικό και άλλοι στον παντοτινό..
Ο καθένας σύμφωνα με τα βιώματά του! Για αυτό κ πιστεύω ότι οι στατιστικές είναι λάθος..μιας και οι άνθρωποι μέσα από τα βιώματά τους αλλάζουν τόσο γρήγορα που πολλές φορές δεν το καταλαβαίνουν ούτε οι ίδιοι.

Όχι δεν έγινε τίποτα Constance μου. Απλά δεν μου είναι τίποτα χειρότερο από το να κάνω πλάκα και οι άλλοι να μου απαντάνε σοβαροφανώς στις μπούρδες που λέω. Δε βλέπω το λόγο δλδ γιατί να θέλει να μου χαλάσει κάποιος την χαλαρή διάθεση.

Dew

Το θέμα είναι ότι στο γραπτό λόγο, δεν αντιλαμβάνεται ο άλλος ακριβώς το ύφος μας. Και πίστεψε το δικό μου σπανίως είναι σοβαρό. Αλλά προφανώς παρεξήγησα και εγώ, το δικό σου σχόλιο και το παίρνω πίσω. Εξάλλου είσαι από τα κορίτσια που εκτιμώ και καταλαβαίνω τι λένε(πολύ σημαντικό) :)

Quote:

---

το υποστηρίζουν και οι επιστήμονες, πως ο ερωτας κρατάει 1-3 χρόνια. Μετά περνάει. Όταν λοιπόν περάσει, μετά απλά μετράς μέρες για το τέλος. Και εκεί συνήθως μαλώνεις, κάνεις σκηνές, ζήλιες κλπ. Κάποιοι βέβαια σε αυτό το σημείο παντρεύονται και μετά μετράνε μέρες σαν φυλακισμένοι, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία

---

Quote:

---

Μόλις το 1% των νοσογόνα παχύσαρκων καταφέρνει να χάσει αρκετά κιλά και να τα κρατήσει για 5 χρόνια. Αυτό που θεωρείται πιό εφικτό και το καταφέρνει λίγο μεγαλύτερο ποσοστό, είναι να χάσεις το 20% του μέγιστου βάρους σου και να παραμείνεις εκεί.

---

Αυτές για μένα είναι σοβαροφανείς μπούρδες.. και δεν έχει να κάνει με το χέρι που τις μετέφερε στο φόρουμ (το 2ο το έγραψα εγώ να φανταστείς).. αλλά με τη βλακεία αυτών που έκαναν τις στατιστικές, χωρίς να αναγνωρίζουν πόσο αλλάζει ο ίδιος ο άνθρωπος όσο περνάει ο χρόνος.

Πολύ απλά, και ελεύθερη να ήμουν τώρα δε θα πίστευα ποτέ μου ότι θα μείνω χοντρή και μόνη για πάντα, καταδικασμένη από τις στατιστικές :P

Να σου πω την αλήθεια νομίζω ότι γενικά οι επιστήμονες δεν ξέρουνε τι λένε. Ειδικά στο θέμα της γυμναστικής και της διατροφής, που μπορώ να έχω μια άποψη, είναι άλυτο το μυστήριο.
Και αυτό γιατί όλοι είμαστε διαφορετικοί. ʼλλοι χρειαζόμαστε αεροβική, άλλοι γιόγκα, άλλοι βάρη κλπ.

Το ίδιο φαντάζομαι και στον έρωτα. ʼΛλοι είναι φτιαγμένοι για να ερωτεύονται για πάντα και άλλοι για περιορισμένες παραστάσεις :)

Εγώ δεν ερωτεύομαι με διάρκεια, το ξέρω. Αλλά αγαπάω βαθιά. Δλδ οι άντρες που πέρασαν από τη ζωή μου είναι ακόμα στην καρδιά μου και τους έχω σταθεί θέλω να πιστεύω. Αλλά αυτό το αρχικό που τρελαίνεσαι και περιμένεις τηλέφωνο....ε αυτό μου περνάει γρήγορα και μετά θέλω να φύγω. Εννοείται επίσης πως ότι κάνουμε το πληρώνουμε αναλόγως. Κερδίζεις σε ελευθερία, χάνεις σε ασφάλεια και ηρεμία.

Ακριβώς Δανάη.. όπως και το γεγονός ότι ίσως κάποια στιγμή στη ζωή σου και αυτό ακόμα μπορεί να αλλάξει..
Όσο σκέφτομαι τον τρόπο που σκεφτόμουν και αντιδρούσα στα 20 μου,σε πολλά θέματα και πόσο κάθετα έχω αλλάξει λίγο πριν τα 30 μου, πραγματικά τρομάζω..

Για να μείνω στο θέμα όμως :

Quote:

---

Originally posted by 2sweet2b4go10
ειδα σημερα στο φορουμ τον προσωπικο μου ηρωα του φορουμ, που αδυνατισε με εναν προγραμματισμενο μεν αλλα υγιεινο και ισορροπημενο τροπο.
βλεπω οτι ειναι παλι στην προσπαθεια.απελπιζομαι...

αν υπαρχει καποιος που τα καταφερε, τον αναζητω με αγωνια.
διαβασα μια ερευνα που ελεγε οτι το 99% των υπερβαρων που καταφευγουν σε διαιτες , επανερχονται στο ιδιο και μεγαλυτερο βαρος και συνδυαζοντας οσα εν ζωη παραδειγματα ξερω προσωπικα,εχω απογοητευτει εντελως οτι ειναι εφικτο.....

---

Πιστεύω ότι ο τρόπος που αρχίζεις να βλέπεις τα πράγματα είναι λάθος. Καλύτερα να επικεντρωθείς σε εσένα και σε αυτά που μπορείς να καταφέρεις, παρά στους γύρω! Δεν θα έπρεπε να μας επηρεάζει πόσο εύκολα,γρήγορα χάνει ο άλλος βάρος και πόσο εύκολα τα παίρνει πίσω. Ο καθένας έχει τη δική του δύναμη και ανάλογα με το πως τη χρησιμοποιεί μπορεί πολλές φορές να φανεί δυνατότερος και από κάποιον που είχε <πολύ ψηλά>!! Μπορούμε όλοι μας να γίνουμε το 1% της στατιστικής, αν το θέλουμε πραγματικά και συνειδητοποιημένα !

Quote:

---

Originally posted by Danai20
Dew

Το θέμα είναι ότι στο γραπτό λόγο, δεν αντιλαμβάνεται ο άλλος ακριβώς το ύφος μας. Και πίστεψε το δικό μου σπανίως είναι σοβαρό. Αλλά προφανώς παρεξήγησα και εγώ, το δικό σου σχόλιο και το παίρνω πίσω. Εξάλλου είσαι από τα κορίτσια που εκτιμώ και καταλαβαίνω τι λένε(πολύ σημαντικό) :)

---

Aυτο που λες για το γραπτο λογο καρα-ισχυει!Εχω παρεξηγηθει κι εγω απειρες φορες σε msn, chat κλπ γιατι ο αλλος αμα δεν ακουει τον τονο τις φωνης σου πολλες φορες μπορει να τα παρει αλλιως.:)


Οσο για τις στατιστικες νομιζω θα συμφωνισετε μαζι μου.Ειναι μια επιστημη που δειχνει καποια πραγματα, αλλα απο κει και περα κανεις δε λεει να τα παραταμε επειδη μια στατιστικη εχει μικρα ποσοστα για ενα στοχο μας.Εξαλλου ολα τα δυσκολα πραγματα εχουν μικρες πιθανοτητες να συμβουν, αλλα δεν πρεπει ποτε να τα παραταμε.:)

Quote:

---

Originally posted by dew
,,,,,,,,,,,
,,,,,,,,,,,

Quote:

---

Originally posted by 2sweet2b4go10
ειδα σημερα στο φορουμ τον προσωπικο μου ηρωα του φορουμ, που αδυνατισε με εναν προγραμματισμενο μεν αλλα υγιεινο και ισορροπημενο τροπο.
βλεπω οτι ειναι παλι στην προσπαθεια.απελπιζομαι...

αν υπαρχει καποιος που τα καταφερε, τον αναζητω με αγωνια.
διαβασα μια ερευνα που ελεγε οτι το 99% των υπερβαρων που καταφευγουν σε διαιτες , επανερχονται στο ιδιο και μεγαλυτερο βαρος και συνδυαζοντας οσα εν ζωη παραδειγματα ξερω προσωπικα,εχω απογοητευτει εντελως οτι ειναι εφικτο.....

---

Πιστεύω ότι ο τρόπος που αρχίζεις να βλέπεις τα πράγματα είναι λάθος. Καλύτερα να επικεντρωθείς σε εσένα και σε αυτά που μπορείς να καταφέρεις, παρά στους γύρω! Δεν θα έπρεπε να μας επηρεάζει πόσο εύκολα,γρήγορα χάνει ο άλλος βάρος και πόσο εύκολα τα παίρνει πίσω. Ο καθένας έχει τη δική του δύναμη και ανάλογα με το πως τη χρησιμοποιεί μπορεί πολλές φορές να φανεί δυνατότερος και από κάποιον που είχε <πολύ ψηλά>!! Μπορούμε όλοι μας να γίνουμε το 1% της στατιστικής, αν το θέλουμε πραγματικά και συνειδητοποιημένα !

---

χμμμμ
καλως η κακως, δεν "αρχιζω " να βλεπω τα πραγματα,
τα πραγματα τα βλεπω εδω και παρα πολλα χρονια, να εχουν την ιδια πορεια και ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑ κι οταν ειδα οτι κατι δεν παει οπως θα επρεπε, επεκταθηκα στους γυρω, κι εκει εμαθα την πικρη αληθεια και τις στατιστικες...
σε διαβεβαιω, οτι αν δεν ειχα κανει την παρατηρηση πρωτα στον εαυτο μου, μεγαλη συμπονια θα ενοιωθα, αλλα καθολου δεν θα ασχολουμουν με τα κιλα που χανουν και ξαναπαιρνουν οι γυρω μου :)

και ΟΧΙ, δεν μπορουμε να ειμαστε ολοι το 1% της στατιστικης, αλλιως δεν θα λεγοταν στατιστικη αλλα σολομωνικη....
και επειδη ακριβως δεν μπορουμε, προτιμω να κανω οτι περναει απο το χερι μου για να βρω που ειναι το λαθος, η αν το θες θετικα, που ειναι το ΣΩΣΤΟ στους τοσο λιγους που τα καταφερνουν, ωστε να εχω καποια πιθανοτητα να ανηκω καποτε στο 1%, αντι να παιδευομαι ξανα και ξανα με προσθαφαιρεσεις και προσπαθειες στα τυφλα, ελπιζοντας στο τζακ ποτ της κωλοφαρδιας(κυριολεκτικα και μεταφορικα) και να καταληγω με αλλα 5 κιλα πανω στα αρχικα..
(πιο κατανοητο τωρα?)

Quote:

---

Originally posted by Danai20
......Διατροφικές διαταραχές είχα πάντα. ʼλλες φορές προς την παχυσαρκία και άλλες την ανορεξία, γενικά δλδ βουλιμική συμπεριφορά. Αθλήτρια επίσης ήμουν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Έχω δώσει διάφορες ερμηνίες για το πως το αποφάσισα και τα έχασα. Ίσως κάποιες να είναι και αντικρουόμενες. Αλλά έτσι ήταν και όλα μέσα μου.

Αυτό που με κρατάει πια είναι η γνώση του μέτρου και το ότι έχω πείσει τον εαυτό μου να το κρατήσει. Πήρα μια συντήρηση θερμίδων και πάνω εκεί ταιριάζω το φαγητό μου κάθε μέρα. Αν χάσω κιλό ή βάλω, τοτε πράττω αναλόγως. Κρατιέμαι δλδ στο +/- 2 κιλά.
Ελπίζω να βοήθησα :)

---

αυτο που λες, οτι σε κραταει η γνωση του μετρου, αλλα και μια γενικοτερη καλη ισορροπια του μεσα σου και υγιεις σκεψεις και αντιδρασεις σε σχεση με το φαγητο (αλλα και με αλλα πραγματα εχω να προσθεσω) ειναι φανερα στα ποστ σου
και απ οτι λες κατακτηθηκαν, δεν σου προεκυψαν αμα τη εμφανίσει...
αυτο αφενος ειναι αξιεπαινο, αφετερου με βαζει στον πειρασμο να σε ρωτησω αν ολο αυτο το ψαξιμο για τις προσωπικες σου ισορροπιες το εκανες μονη σου, με παρατηρησεις, διαβασματα και κουβεντες με αλλους, η σε βοηθησε καποιος ειδικος. ψυχοθεραπευτης για παραδειγμα...

Όχι δεν τα είχα από τη φύση μου αυτά τα χαρακτηριστικά. Μάλιστα ήμουν εντελώς ανισόρροπη θα έλεγα, στην κυριολεξία. Μια έτρωγα σαβούρα, μια τίποτα, μία 2 πίτσες και τη επόμενη 1 πορτοκάλι. ʼσε που συνέχεια έψαχνα τη μαγική δίαιτα που θα με κάνει Ζιζέλ και μετά όλο έτρωγα παραπάνω γιατί είχα σκυλοπεινάσει.

Δε με βοήθησε κανείς, εννοώ ψυχολόγος. Από ειδικούς μόνο μια φίλη διαιτολόγος με βοήθησε, όχι τόσο με τη μορφή διαιτολογίου όσο στο πως να το ψάξω.

Το έψαξα πάρα πολύ, συζήτησα με φίλους που το έχουν περάσει επιτυχώς και αυτοί και παρατηρούσα πολύ αυτούς που θαυμάζω για το μέτρο που έχουν και 'έκλεβα' στοιχεία της συμπεριφοράς τους. Δεν ήταν εύκολο έπεσα πολλές φορές και απέτυχα και άλλες τόσες. Κάποια στιγμή όμως έφτασα στο σημείο που βρήκα πως να τρωω ότι μου κάνει καλό και όχι ότι με βλάπτει.

Δίαιτα με την έννοια του συγκεκιμένου προγράμματος δεν κάνω. Γιατί δεν ξέρεις τι σου ξημερωνει και όποτε το προσπάθησα, κάτι τύχαινε, τα έχανα και έτρωγα τελικά τον αγλέουρα μέσα στον πανικό μου.

Τρώω μικρές ποσότητες, όταν πεινάω. Μερικές φορές τρωω και 8 φορές τη μέρα. Αν πάω σε ένα τραπέζι επίσης θα φάω αυτά που δεν θα με ρίξουν και που με κάνουν να νιώθω όμορφα. Ανακάλυψα ότι η ζάχαρη και το άσπρο αλεύρι μου κάνουν κακό και τα έκοψα. Ακόμα και τη γιαγιά μου έβαλα να βρει μαύρο αλεύρι και τώρα μου κάνει πίτες με αυτό :)

Όλα αυτά όμως τα ενέταξα στη ζωή μου, δεν είναι η ζωή μου. Δεν είμαι φαντατική της διατροφής, απλά τρώω για να ζω ωραία. Ακούγεται κλισε, αλλά για μένα δεν είναι. Πριν ζούσα για το φαγητό, είτε σε μορφή σαβουριάσματος ή δίαιτας. Τώρα περνάω πολύ ωραία και όταν πεινάω τρώω, σταματώντας μόλις νιώθω ότι η επόμενη μπουκιά θα κάνει τις κινήσεις μου βαριές.

Κάποια στιγμή που θα έχω θάρρος θα βάλω φώτο πριν και μετά. Έχουν πολύ πλάκα. Σαν κεφτές και οδοντογλυφίδα είναι, χαχαχα.