ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ

Quote:

---

Originally posted by CHRPAP
ΑΧ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΝΙΩΘΩ ΕΤΣΙ...ΣΑΝ ΑΡΡΩΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ..ΜΗΔΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΔΥΝΑΜΗ..ΜΟΝΟ ΚΛΑΜΑ ΚΑΙ ΑΓΧΟΣ..

---

Κουραγιο!
Οποιο φαρμακο και να παιρνες θελει τον χρονο του για να δρασει.
Υπαρχουν πολλα παιδια εδω μεσα που την περπατησαν την κολαση που περιγραφεις και βγηκαν απο μεσα της ακμαια και δυνατα!
Μιλησες καθολου στο γιατρο σου σχετικα με τον χρονο δρασης και τη μη βελτιωση ως τωρα?
Τι σου ειπε?
Μπορει να χρειαστει να κανετε καποια δοκιμη πριν βρειτε αυτο που σου ταιριαζει...
Θα περασει, θα δεις.
Μονο υπομονη να κανεις.

Καλημέρα...
μετά από 2 χρόνια μοναξιάς και θλίψης (η ζωή μου έγινε μόνο ο υπολογιστής) αποφάσισα να πάω στον ψυχίατρο μου στον οποίο είχα παει και πριν 12 χρόνια όταν πρωτοεμφανίστικαν οι κρίσεις πανικού. Πήγα απλά να του πω ότι δεν είμαι καλά και να του πω τις σκέψεις μου για να με κάνει να νιώσω καλύτερα και αυτός μου διέγνωσε κατάθλιψη και συνέστησε τα LADOSE. Από εκείνη τη στιγμή μέχρι σήμερα νιώθω απίστευτα άσχημα, πιο άσχημα και από πριν. Κυρίως γιατί δεν ήθελα η κατάστασή μου να έχει \"όνομα\" και ούτε βέβαια να παίρνω χάπια. Παίρνω ένα ladose την ημέρα κάθε μεσημέρι και κατά τις 6-7 νιώθω δυσφορία, δύσπνοια, μια κρυώνω μια ζεσταίνομαι και αναγούλα. Δεν ξέρω αν οφείλεται στα χάπια ή τα δημιουργεί το μυαλό μου αλλά σκέφτομαι να τα κόψω. Στην τελική την πάλευα πριν παω στο γιατρό (αν εξαιρέσουμε τις κρίσεις με τις \"κακές\" σκέψεις)...Είχε κανείς άλλος τέτοια συμπτώματα?

pios mpori na mou pi pos prepi na ferome se atomo pou pashi apo ypomania?(jinekamou)

επιτελους βρεθηκε θεμα για να μιλησω για το ladoseaki μου...πινω και εγω εδω και ενα μηνα και κατι ναι δεν λεω βλεπω διαφορα..αλλα ερχονται κατι γ****ες μερες που γυριζει το ματι,γινομαι υποδουλη των φοβιων μου και ενα υποτακτικο πλασμαα...ενα χαλι.μαλλον δεν υπαρχει το τελειο,,,ισως η τυχη μου ειναι αυτη???την ωρα που ειμαι στο μεταιχμιο υπνου και ξυπνιου μου ρχονται στο μυαλο εικονεσ ξεχασμενες απο την παιδικη μου ηλικεια θαρρεισ το μυαλο λεει ΄΄αυτη η καμπια(εγω)δεν θα δει χα'ι'ρι με με τα μυαλα που κουβαλαει κατσε να τις θυμησω οτι υπαρχει ακομα στη ζωη΄΄...δεν ξερω τι να πω...συναντησα στη ζωη μου ανθρωπουσ με ψυχολογικα και τελικα με εκαναν κ μενα ετσι....φοβαμαι μην γινω ενασ ενηλικασ με αποθημενα......φοβαμαι μην μεινω μια σκια στον κοσμο...πανατα αφηνα σημαδια οπου πηγαινα πως εγινα ετσι...λαβωμενο......απο τα πρωτα μου βηματα στον κοσμο.....φιλεσ του φορουμ σας αγαπωωωωωωωω

αγιε μην γραφεισ με λατινικους χαρακτηρες....δημιουργησε ενα δικο σου θεμα με οτι απορια εχεις!!ευχαριστω