Συν-τροφικες σχεσεις

σαυτο το θεμα μου ειπατε να πεταξω τα σοκολατακια?
εμ δεν τα πεταξα τα ρημαδια, το ειχα ομως κατα νου,
το βραδυ λοιπον μου λεει ο ανδρας μου (ενω εβραζα μπροκολο να φαω για βραδυ με διαφορα αλλα ζαρζαβατικα κ περιμενα πως κ πως να γινει)
"παω να παρω παστα"
κ μετα απο λιγο λεει
"βαριεμαι να παρω παστα, τι να φαω εδω?"
κ περιμενε προφανως ναρχισω να του απαριθμω οσα καλουδια εχει στο ντουλαπι
(κρουασαν σοκολατες κ δε συμμαζευεται)
αντ'αυτου του ειπα "φαε ο,τι θελεις αλλα μη με ρωτας, εγω σου βαζω το μπροκολο μες το προσωπο ενω τρωω κ σου λεω μμμμμμ φαε? εσυ γιατι οταν τρως οσα τρως κουνας το κεφαλι απο την απολαυση
κ μου λες τι ωραια που ειναι ενω βλεπεις οτι κανω προσπαθεια να χασω βαρος..."
το αποτελεσμα ηταν να φαει εξω παστα (υποθετω) κ να δει τον αγωνα
(για να μη με δελεασει)
θα πρεπε ναμαι ευχαριστημενη, ομως οχι.

Διοτι οταν του ειπα ευγενικα νωριτερα το απογευμα οτι κακως εφερε τα σοκολατακια ειπε
οτι δε γινεται επειδη εγω δε τρωω να μη βαζουμε στο σπιτι τετοια,
(δε θυμαμαι πως ακριβως το ειπε αλλα το νοημα ηταν αυτο)

Η λεπτη γραμμη που χωριζει τα θελω μας απο των αλλων πολλες φορες καταπατειται
αλλες φορες ειναι δυσδιακριτη
απτη μια θεωρω οτι 2 συγκατοικοι, συντροφοι ή οτι αλλο ειναι
οφειλουν να τρωνε ο,τι γουσταρουν κ να φερνουν σπιτι ο,τι θελουν
απτην αλλη θεωρω οτι εφοσον ο αλλος ειναι συντροφος σου ειναι εγκλημα να τον αφηνεις να φερνει στο σπιτι διαφορα ανθυγιεινα
ειδικα οταν πασχει απο χοληστερινη οπως ο δικος μου παροτι με ωραιο σωμα...
δεν μπορω να καταληξω τελικα που ειναι αυτη η γραμμη που χωριζει τα θελω μας απο του αλλου?
ισως απλα του το εθεσα αποτομα σημερα λογω αλλων συμβαντων που ημουν αναστατωμενη,
αλλα δεν καταλαβαινω γιατι τετοια αντιδραση...

θα του ζητησω συγνωμη για τον αποτομο τροπο αλλα θα του υπενθυμισω οτι μπορει να τρωει ο,τι θελει χωρις να με μπλεκει σαυτο
ή να κφραζεται γιαυτο διαρκως...
απτην αλλη κι αυτος ισως μου πει ΜΗΝ ΑΚΟΥΩ ΑΛΛΟ ΓΙΑ ΔΙΑΙΤΑ Κ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ κ θα χει κ δικιο...

Quote:

---

Originally posted by koralaki
σαυτο το θεμα μου ειπατε να πεταξω τα σοκολατακια?
εμ δεν τα πεταξα τα ρημαδια, το ειχα ομως κατα νου,
το βραδυ λοιπον μου λεει ο ανδρας μου (ενω εβραζα μπροκολο να φαω για βραδυ με διαφορα αλλα ζαρζαβατικα κ περιμενα πως κ πως να γινει)
"παω να παρω παστα"
κ μετα απο λιγο λεει
"βαριεμαι να παρω παστα, τι να φαω εδω?"
κ περιμενε προφανως ναρχισω να του απαριθμω οσα καλουδια εχει στο ντουλαπι
(κρουασαν σοκολατες κ δε συμμαζευεται)
αντ'αυτου του ειπα "φαε ο,τι θελεις αλλα μη με ρωτας, εγω σου βαζω το μπροκολο μες το προσωπο ενω τρωω κ σου λεω μμμμμμ φαε? εσυ γιατι οταν τρως οσα τρως κουνας το κεφαλι απο την απολαυση
κ μου λες τι ωραια που ειναι ενω βλεπεις οτι κανω προσπαθεια να χασω βαρος..."
το αποτελεσμα ηταν να φαει εξω παστα (υποθετω) κ να δει τον αγωνα
(για να μη με δελεασει)
θα πρεπε ναμαι ευχαριστημενη, ομως οχι.

Διοτι οταν του ειπα ευγενικα νωριτερα το απογευμα οτι κακως εφερε τα σοκολατακια ειπε
οτι δε γινεται επειδη εγω δε τρωω να μη βαζουμε στο σπιτι τετοια,
(δε θυμαμαι πως ακριβως το ειπε αλλα το νοημα ηταν αυτο)

Η λεπτη γραμμη που χωριζει τα θελω μας απο των αλλων πολλες φορες καταπατειται
αλλες φορες ειναι δυσδιακριτη
απτη μια θεωρω οτι 2 συγκατοικοι, συντροφοι ή οτι αλλο ειναι
οφειλουν να τρωνε ο,τι γουσταρουν κ να φερνουν σπιτι ο,τι θελουν
απτην αλλη θεωρω οτι εφοσον ο αλλος ειναι συντροφος σου ειναι εγκλημα να τον αφηνεις να φερνει στο σπιτι διαφορα ανθυγιεινα
ειδικα οταν πασχει απο χοληστερινη οπως ο δικος μου παροτι με ωραιο σωμα...
δεν μπορω να καταληξω τελικα που ειναι αυτη η γραμμη που χωριζει τα θελω μας απο του αλλου?
ισως απλα του το εθεσα αποτομα σημερα λογω αλλων συμβαντων που ημουν αναστατωμενη,
αλλα δεν καταλαβαινω γιατι τετοια αντιδραση...

θα του ζητησω συγνωμη για τον αποτομο τροπο αλλα θα του υπενθυμισω οτι μπορει να τρωει ο,τι θελει χωρις να με μπλεκει σαυτο
ή να κφραζεται γιαυτο διαρκως...
απτην αλλη κι αυτος ισως μου πει ΜΗΝ ΑΚΟΥΩ ΑΛΛΟ ΓΙΑ ΔΙΑΙΤΑ Κ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ κ θα χει κ δικιο...

---

Κοραλακι μου γλυκό, όντος του μίλησες λίγο άσχημα. Θα μπορούσες να του πεις άνηξε το ντουλάπι και δες τί έχει, αλλά σε παρακάλω σταμάτα να με βάζεις σε πειρασμό και δεν το αντέχω.

Εμένα ο δικός μου ο σύζηγος, ένα καλό που έχει είναι ότι αν πχ φτιάξω κάτι διετιτικο για μένα, δεν θα πει θα φάω κάτι άλλο. θέλει να τρώμε το ίδιο. όλα μου τα φαγιτά από τότε που μετακομήσαμε σπίτι μας, τα φτιαχνω διαιτιτικά και είναι εξύσου ωραία με τα κανονικά. πρωχτές παράδειγμα έκανα φασολάκια βραστά, και τα έφαε με ευχαρίστηση.

Ακόμα και ξυρούς καρπούς ή γαδιράκια άμμα θέλει να φάει, τα τρώει όταν εγώ δεν είμαι μπροστα. κιαυτο με βοηθά πολύ.

αλλα οκ εμας τα ελαττώματά μας είναι άλλα, τα είπαμε και χτες, μην τα ξαναλέμε!!!

Ρε παιδια το προβλημα ξεκιναει οταν βλεπουμε την τροφη σαν εχθρο..Η τροφη μονο θρεψη μπορει να προσφερει..Δεν εχει καμια αλλη ιδιοτητα.. Δεν αναφερομαι στην γευστικη ικανοποιηση που σαφως αντλουμε αλλα αυτο εχει να κανει με προσωπικες εκτιμησεις. Δεν μπορει κανεις να μας ορισει τι θα τρωμε και ποσο..Αυτο κανονικα το εχουμε μαθει σε εξελικτικα σταδια που προηγηθηκαν της ενηλικιωσης. Το ΜΕΓΑΛΟ θεμα ειναι οταν η τροφη μπαινει σα ρυθμιστικος παραγοντας στις σχεσεις μας..Ηδη εχουν γραφτει καλος=τρωει μονος του παχυντικα, κακος=τα φερνει μες το σπιτι..Δεν χαρακτηριζονται ετσι ουτε οι ανθρωποι ουτε οι σχεσεις.. Και παρεπιπτοντως Πωλινα μου θα σου συνιστουσα ανεπιφυλακτα να τρως ξηρους καρπους ειτε μονη ειτε με τον αντρα σου..Εχουν να σου προσφερουν πολλα θρεπτικα συστατικα

Αμμα τους ξεκινήσω spaceride μου δεν τους σταματάω μέχρι να τελιώσουν, και έτσι τους αποφεύγω λίγο. Μόνο άμμα έχω φρέσκους ανάλατους όπως φουντούκια, καρύδια, αμύγδαλα τρώω που είναι και πολύ νόστιμοι και πολοι πιο υγιινοί πιστεύω. Αντε και τότε που φέραμε από Συρία κουκουνάρι και κασιους ανάλατα τα έτρωα με ευχαρίστηση. Αλλά δυστυχώς μας τελίωσαν!!!!!

Ε τοτε υπομονη μεχρι να ξαναβρεις (μια καλη ευκαιρια για αλλο ενα ταξιδακι)

Quote:

---

Originally posted by spaceride
Ε τοτε υπομονη μεχρι να ξαναβρεις (μια καλη ευκαιρια για αλλο ενα ταξιδακι)

---

θα το κάναμε τωρα τα χριστούγεννα αλλά λόγο επέμβασης, μάλλον θα πάμε τις μέρες του πάσχα. είναι ο σύζυγός μου από Συρία.

Τελεια τοτε... Ξερει και που να σε παει..Οχι στις τουριστικες αηδιες που τρεχουν τα γκρουπ σε διαφορες χωρες!! Οσο για την επεμβαση υπομονη...Θα ερθουν τα επομενα και θα πας να φας ολη την ξηροκαρποπαραγωγη της Συριας επιτοπου ;)

Νε ξερει το καιμενο κιαυτος, την προηγούμενη φορά πήγαμε 12 μέρες και την βγάλαμε στα ψώνια!!! Δεν είδαμε σχεδόν καθόλου τους δικού του!!!! Επόμενη φορά του υποσχέθηκα μόνο για ξηρούς καρπούς και μπαχαρικά θα πάμε!!!!! Φισικά αν έχω αδυνατήσει, ε δεν θα με πάει να μου αγοράσει ρουχα που τόσο το ήθελε την περασμενη φορά και δεν βρήσκαμε στο μέγεθος μου? όλο και κάτι θα βρούμε την επόμενη φορά!!!!!

Παντος κακά τα ψέματα, έχουν κάτι ξηρούς καρπούς.... κάτι φρούτα παστά.... αστα να πάνε!!!! δεν θες να φύγεις από τα μαγαζιά αν δεν τα δοκιμάσεις ολα!!!

Ασε χωρο στις βαλιτσες και στις πιστωτικες!!!

Quote:

---

Originally posted by spaceride
Ασε χωρο στις βαλιτσες και στις πιστωτικες!!!

---

χαχαχαχα τελευταία φορά φέραμε κοντεινερ πίσω στη κύπρο με τα πραγματα μας!!!!! Λες τώρα να με αρκέσει μια βαλίτσα επιπλέων? :) :spin::spin::spin::spin:

Οσο για τις πιστωτικές, αυτές ενοήτε, δεν πάμε πουθενά χωρίς αυτές!!!!

Μπορεί το συντροφικό κομμάτι να είναι δύσκολο, αλλά η πολλή δουλειά πρέπει να γίνει από εμάς τους ίδους. Πρέπει να δουλέψουμε πρώτα με τον εαυτό μας και μετά να διαχειριστούμε το ζήτημα μεταξύ ημών και του/της συντρόφου μας.
Ο πρώην μου, όταν με έβλεπε να τρώω ασταμάτητα έδειχνε την αποδοκιμασία του, πολλές φορές σκληρά. Τις περισσότερες φορές με όμορφο τρόπο. Διαφωνούσε, τόσο για την ποσότητα, όσο και για το είδος της τροφής μου. Ο ίδιος φανατικός του υγιεινού τρόπου ζωής, με διατροφή, γυμναστήρια και δε συμμαζεύεται. (Πού πάω και τους βρίσκω, ήθελα να' ξερα)! Σκοπός του ήταν να με ταρακουνήσει. Τώρα που χωρίσαμε, για άσχετους λόγους, με ενθαρρύνει στην προσπάθειά μου να χάσω βάρος και μου κάνει συνεχώς κομπλιμέντα. Πάντα έλεγε πως θα με αγαπάει, ακόμη και αν φτάσω διακόσια κιλά, αλλά δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Έχω απορρίψει και έχω απορριφθεί λόγω υπερβολικού βάρους. Καταλήγω, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι όλα ξεκινούν και όλα τελειώνουν στη σχέση αγάπης ή αυτοκαταστροφής που έχουμε εμείς οι ίδιοι με τον εαυτό μας και το σώμα μας. Αν μας σεβόμαστε εμείς, θα μας σεβαστούν και οι άλλοι, φίλοι, σύντροφοι, συγγενείς, όλοι.

Αva :thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:

Quote:

---

Originally posted by Ava
Μπορεί το συντροφικό κομμάτι να είναι δύσκολο, αλλά η πολλή δουλειά πρέπει να γίνει από εμάς τους ίδους. Πρέπει να δουλέψουμε πρώτα με τον εαυτό μας και μετά να διαχειριστούμε το ζήτημα μεταξύ ημών και του/της συντρόφου μας.
Ο πρώην μου, όταν με έβλεπε να τρώω ασταμάτητα έδειχνε την αποδοκιμασία του, πολλές φορές σκληρά. Τις περισσότερες φορές με όμορφο τρόπο. Διαφωνούσε, τόσο για την ποσότητα, όσο και για το είδος της τροφής μου. Ο ίδιος φανατικός του υγιεινού τρόπου ζωής, με διατροφή, γυμναστήρια και δε συμμαζεύεται. (Πού πάω και τους βρίσκω, ήθελα να' ξερα)! Σκοπός του ήταν να με ταρακουνήσει. Τώρα που χωρίσαμε, για άσχετους λόγους, με ενθαρρύνει στην προσπάθειά μου να χάσω βάρος και μου κάνει συνεχώς κομπλιμέντα. Πάντα έλεγε πως θα με αγαπάει, ακόμη και αν φτάσω διακόσια κιλά, αλλά δυσκολεύομαι να το πιστέψω. Έχω απορρίψει και έχω απορριφθεί λόγω υπερβολικού βάρους. Καταλήγω, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι όλα ξεκινούν και όλα τελειώνουν στη σχέση αγάπης ή αυτοκαταστροφής που έχουμε εμείς οι ίδιοι με τον εαυτό μας και το σώμα μας. Αν μας σεβόμαστε εμείς, θα μας σεβαστούν και οι άλλοι, φίλοι, σύντροφοι, συγγενείς, όλοι.

---

Πολυ σωστο για μενα αυτο που λες..Ειμαστε οι επιλογες μας...και η σχεση ειναι μια επιλογη μας.. Για να βρουμε ομως την αγαπη (που για μενα ειναι τεχνη) πρεπει να ξερουμε πως να αγαπαμε εμεις. Πολλοι ανθρωποι αναλωνονται σε φρασεις τυπου ¨δεν βρισκω τον καταλληλο", "γτ δε με αγαπα" λες και ολα ξεκινουν απο γυρω μας και καταληγουν σε εμας..Η σωστη ερωτηση ειναι "Ξερω-Μπορω εγω να αγαπαω?", "μπορω να δεχτω καποιον οπως ειναι και να μπω στη δικη του θεση?"

Σε οτι αφορα τον πρωην συντροφο σου, ειναι να δεις λιγο γτ εκανες αυτη την επιλογη..Οι συντροφοι που επιλεγουμε βγαζουν τα σκοτεινα κομματια μας σε μια διαμαχη..Θα αντεχες εσυ να εχεις ενα συντροφο τοτε που να σε αποδεχεται πληρως για το σωμα σου?

Quote:

---

Originally posted by Ciciliana

Quote:

---

Originally posted by spaceride
..Οι συντροφοι που επιλεγουμε βγαζουν τα σκοτεινα κομματια μας σε μια διαμαχη

---

sorry που πεταγομαι στη συζητηση, αλλά τι εννοεις με αυτο ?
μόνο αυτοι μας το βγαζουν?

---

Oταν λεω συντροφοι εννοω ολες τις συντροφικες μας σχεσεις.. Απλα στις διαμαχες μας συνηθως ειναι ο ερωτικος μας συντροφος.. Σε μια αντιθεση βγαζουμε τα σκοτεινα κομματια του συντροφου μας κι εκεινος-η τα δικα μας

Spaceride, πολλές φορές έχω αναρωτηθεί γιατί έκανα και αυτή και άλλες επιλογές. Κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα.
Όσο για την ερώτηση στο προκείμενο, νομίζω πως πάντα ήθελα κατά βάθος έναν άνθρωπο να με μαλώνει, να αποδέχεται και να προσδοκά το ενδεχόμενο της αδύνατης ύπαρξής μου. Μάλλον τα κριτήρια επιλογής ήταν και αυτά. Αν οι διαμάχες μας στο θέμα των κιλών δεν είχαν ένταση, ήταν γιατί εγώ με τον τρόπο μου δεν το επέτρεψα.