Η μπανιέρα μας είτε το θέλουμε είτε όχι, μαζεύει λίπη. Η βρωμιά που συσσωρεύεται στον πάτο της είναι αυτό που ξεπλένουμε από πάνω μας, λίγο λίγο κάθε μέρα, με τα λίπη των σαπουνιών και των αφρόλουτρων να λειτουργούν σαν συγκεντρωτικό, ώστε να δημιουργείται αυτή η αντιαισθητική κιτρινίλα για την οποία το εμπόριο έχει πολλές λύσεις να προτείνει, αλλά είναι όλες τοξικές.
Σίγουρα το χλώριο, και τα καθαριστικά μπάνιου κάνουν δουλειά, αλλά αυτά τα ξέρετε, δε θα σας τα πω εγώ. Το πρόβλημα είναι πως αυτά τα προϊόντα καταστρέφουν και την επισμάλτωση των ειδών υγιεινής. Πράγμα που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αντικατάστασή τους στο απώτερο μέλλον.
Ακόμα, όσο αφαιρούμε το σμάλτο από μια μπανιέρα με χημικά και τρίψιμο, τόσο πιο άγρια γίνεται η επιφάνειά της, με αποτέλεσμα να συσσωρεύονται τα άλατα και τα λίπη ακόμα ευκολότερα.
ʼρα τι κάνουμε;
Σαν αρχή ξεβγάζουμε την μπανιέρα με όσο δυνατό ζεστότερο νερό. Αυτό θα διαλύσει τα πάνω στρώματα λίπους και λεκέ που έχει μαζευτεί.
Μετά, παίρνουμε αλάτι.. Μπόλικο αλάτι! Και το πιο φτηνό αλάτι, μας κάνει. Οι κόκκοι του αλατιού λειτουργούν σαν γυαλόχαρτο, αλλά δεν είναι αρκετά ισχυροί ώστε να διαβρώσουν την επισμάλτωση. Υπάρχουν στο εμπόριο πανάκια με ύφανση scotch brite, αλλά από πλαστικό, που δεν κάνουν ζημιά στο σμάλτο. Ή μπορούμε ακόμα να χρησιμοποιήσουμε και μια βούρτσα για τα χαλιά. Ρίχνουμε στη μπανιέρα όσο είναι βρεγμένη μπόλικο αλάτι, στο πλαστικό μας "scotch brite" ή στη βούρτσα βάζουμε όσο υγρό πιάτων θα χρειαζόμασταν για να πλύνουμε 5 πιάτα, και τρίβουμε. Μην πτοηθείτε αν δε δείτε αφρό. Δεν αφρίζει λόγω αλατιού το μείγμα.
Ναι, όντως χρειάζεται κόπος, δεν είναι σαν τα αφαλατικά που τα ρίχνεις και πας να φτιάξεις τα νύχια σου, αλλά τουλάχιστον γίνεται δουλειά, κι όχι ζημιά.
Αφού κάνουμε τη μπανιέρα χιονάτη, τι μας μένει; Τα άλατα από πλακάκια και μπαταρίες..
Αν λάβουμε σοβαρά υπ'όψην ότι τα οικολογικά καθαριστικά έχουν σαν κύριο προσόν το ξύδι, είναι να γελάει κανείς όταν αναρωτιέται γιατί να αγοράσει αυτά, και να μη βάλει σκέτο ξύδι..
Αν το θέμα σας είναι η μυρωδιά (αν και δεν κρατάει πολύ), κι αυτό σας το'χω λύσει. Αιθέρια έλαια. Από αυτά που βάζουμε στο ποτ-πουρί μας.
Πάρτε ένα άδειο μπουκάλι με ψεκαστήρι (από υγρό τζαμιών ή κάτι παρόμοιο), και γεμίστε το με ξύδι. Φτηνό ξύδι. Προσθέστε 3-4 σταγόνες αιθέρια ελαια, ανακινήστε συχνά (έχουν το ελάτωμα να ξεχωρίζουν αυτά τα δύο υλικά) και ψεκάστε τα πλακάκια και τους αρμούς. Στους αρμούς πιθανό να χρειαστείτε και μια παλιά οδοντόβουρτσα αν ο μάστορας ήταν ηλίθιος (όπως ο δικός μου) και έβαλε στους αρμούς λευκό τσιμέντο αντί για ακρυλικό στόκο, με αποτέλεσμα να μαζέυουν λεκέδες μούχλας..
Τρίψτε με ένα σφουγγαράκι, και ξεβγάλτε με νερό.
Τελειώσατε και με τα πλακάκια.. Τι μας μένει;
Οι μπαταρίες.
Οι μπαταρίες έχουν το κακό συνήθειο να συσσωρεύουν άλατα σε σημεία που το ξύδι δε στέκεται, και το χέρι δε μπορεί να φτάσει. Οπότε, είτε επιστρατεύετε την παλιά οδοντόβουρτσα που λέγαμε και τρίβετε, είτε κάνετε το κόλπο της τεμπέλας.
Τυλίγετε ένα λεπτό πανάκι γύρω από τη μπαταρία, είτε αυτή είναι οριζόντια, είτε είναι κάθετη, και όταν είναι καλά στερεωμένο, το ποτίζετε με ξύδι και το αφήνετε μισή ώρα περίπου.
Το ίδιο κάνετε και με το τηλέφωνο του ντους, που άμα μαζέψει άλατα, πετάει το νερό στο γάμο του καραγκιόζη.. το τυλίγετε με πανάκι, και ποτίζετε με ξύδι.
Τα αφαιρείτε, αφήνετε ένα επιφώνημα θαυμασμού αφιερωμένο σε μένα, και ξεπλένετε με νεράκι.