στιγμές....

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Μαρία.....δεν ζούμε για τους άλλους. Επιλέγουμε να το κάνουμε.
Πρώτα απ όλα πρέπει να κοιτάμε εμάς, γιατί αν δεν είμαστε εμείς καλά και δεν τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας, τότε δεν μπορούμε να δώσουμε τίποτα στους άλλους, παρά μόνο μπαλώματα που μας προσφέρουν μια μικρή προσωπική ευχαρίστηση.
Όσο και να θυσιαστείς, όσο χαμηλά και να πέσεις ο άλλος θα δει ότι ότι είναι υποχρέωση σου και σου σου αξίζει γιατί πρώτα απ όλα εσύ το πιστεύεις για τον εαυτό σου.
Είναι από τα ρητά που λατρεύω αν και είναι τόσο απλό.
\"Αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου, δεν μπορούν να σε αγαπήσουν και οι άλλοι\"................

---

μπαλώματα.. ναι βρε Θεοφανία, έτσι είναι δυστηχώς
κ ύστερα αυτή η υποχρέωση.. θεωρείται δεδομένη!
τωρα, αν ποδοπατημένος, γυρίσεις κ αγαπήσεις τον εαυτό σου, που μεχρι σήμερα κατηγορούσες για όσα εφταιξαν γύρω σου, θελει πολύ δύναμη κ πολλά κουράγια.. αλλα το πείσμα κ η προσπάθεια δίνεται στο να γνωρίσεις πρώτα αυτό που δεν ειχες χρόνο να ανακαλύψεις, τον εαυτό σου...

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
αλλά για να δώσεις στους άλλους την...πάσα να σε αγαπήσουν, δεν πρέπει πρώτα απ όλους εσύ να δείχνεις ότι αγαπάς και σέβεσαι τον εαυτό σου?
Να μια ωραία λέξη.....σέβεσαι.
Όταν εμείς δεν σεβόμαστε τον εαυτό μας και δεν τον προσέχουμε, γιατί να φερθούν διαφορετικά οι άλλοι απέναντι μας?

Τότε το πάμε στη λύπηση...δηλαδή......είμαι \"καλός\" άνθρωπος και προσπαθώ να συμπαρασταθώ σε καποιον που με έχει ανάγκη. Μπορεί να τον αγαπάμε και να τον συμπονούμε, αλλά δεν είναι λίγο άνιση αυτή η σχέση?

---

Σέβομαι όσους με σέβονται, την υπαρξη μου ως άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν κανόνες σε αυτό νομίζω.. αλλα σιγουρα πρωταρχικό μέλημα είναι να σεβόμαστε εμείς οι ίδοι τον εαυτό μας, αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να ακούμε τις ανάγκες μας, χώρια απ\'τα πρέπει κ τα θέλω.
Σιχαίνομαι την λύπηση κ περισσότερο όσους λυπούνται τον εαυτό τους.. Ποτέ δεν λυπήθηκα για όσα συνέβησαν, αλλα έβαλα σκοπό να μην αφήσω να συμβούν κ αλλά, αυτό προσπαθώ να βγάλω πέρα, όσο κ αν τσακίζομαι, όσο κ αν χανομαι στην προσπαθεια, όσο κ αν βαραίνω κ το βάρος με σέρνει προς τα κάτω.. συνεχίζω.. ειμαι ακομα εδω.. κ δεν ξερω ως που θα φτάσω..
Το να συμπονάς, να αγαπάς να νοιάζεσαι, για μένα είναι τελείως διαφορετικό απο την λύπηση.. είναι ανάγκη για υποστήριξη κ κατανόηση στον συνάνθρωπό μας

απλα μια ερωτηση μαρια,αγαπας την μαρια?αν η \"μαρια\" ηταν ενα αλλο ατομο,μια φιλη σου.τι θα εκανες για αυτην?θα την προσεχες?θα την κερνουσες ενα καφε σε μια εξοδο σας?Γιατι να μην καλομαθεις και τον ευατο σου,γιατι να μην καλομαθεις την μαρια.Διαβασε τον εαυτο σου,ερευνησε τον,ψαξε τι σου λειπει,συγκεκριμενα ομως οχι γενικοτητες.Βγες αυριο και κανε ενα δωρο στο εαυτο σου.Παρε κατι για σενα,ενα αρωμα,ενα ρουχο(εγω προσωπικα πηρα ενα pda,πολυεξοδος εεεε?).Αυτο το κατι ειναι για την μαρια,για την καλυτερη σου φιλη.Να την προσεχεις .....

ακομα την γνωριζω την μαρια Empneustn, δεν τα πολυπαω καλά μαζί της, υπάρχουν στιγμές που της φέρομαι καλά, άλλες πάλι την βλάπτω..

Quote:

---

Originally posted by mmaria

υπάρχουν στιγμές που της φέρομαι καλά, άλλες πάλι την βλάπτω..

---

ολοι ετσι συμπεριφερομαστε στους εαυτου μας πανω κατω.
Μην νομιζεις οτι το κανεις μονο εσυ.
Συνηθως μαλιστα βλαπτουμε τον εαυτο μας χωρις καν να το γνωριζουμε.

την αλλη φορα που θα θελησεις να βλαψεις την μαρια,σκεψου πως εισαι ενα μικρο διαμαντακι,και οπως τα διαμαντακια τα προσεχουμε και τα φυλαμε μη παθουν τιποτα,ετσι πρεπει να κανεις και με την μαρια.Και αν κανεις συγκριση του εαυτου σου με το διαμαντακι και νομιζεις πως αυτο αξιζει περισοτερο απο εσενα,ενα θα σου πω.τιποτα δεν ειναι πανω απο μια ψυχη.καποιος ελεγε πως ειναι πιο ευκολο να φτιαξεις ενα κοσμο παρα μια ψυχη.να το θυμασαι αυτο.σκεφτηκες να παρεις ποτε ενα κατοικιδιο?αν και εγω δεν μπορω να εχω λογω δουλειας.λειπω πολλες ωρες απο το σπιτι και δεν το εχω δοκιμασει ποτε.αλλα ειναι κατι που του δινεις αγαπη και σου την επιστρεφει.(ελπιζω να εχεις υπομονη μεχρι να μαθει που ειναι η τουαλετα ;) ).

α και κατι ακομα.τωρα το σεπτεμβριο ξεκινουν προγραμματα για υπολογιστες απο δημους και απο τεκνοπολις αν τα εχεις ακουστα.μερικα απο αυτα ειναι δωρεαν.αν εχεις χρονο παρακολουθησε καποιο σεμιναριο.θα γνωρισεις κοσμο και θα αλλαξεις παραστασεις.Ψαξτο στο ιντερνετ η αν δεν ξερεις πες μου να σου βρω εγω.(παντα με το αζημιωτο,θελω και ικα) χεχε

Empneustn σε ευχαριστω.. κ κατοικιδιο έχω.. κ δουλεια.. τα \'χω μαζευψει τα χαρτια μου.. να μου λειπουν κ αλλα σεμιναρια.. βαδιζω σε καλυτερο δρομο νομιζω.. βηματακι βηματακι..
ΠΑΜΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΓΙΑΤΙ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ ......... καλα τα λες.. μαλλον αυτο μου λείπει τώρα..

εγω πηγα μεχρι τωρα δυο φορες διακοπες και λεω και για τριτη.βεβαια με αυτη την οικονομικη δυσχερια δυσκολα βρισκεις ατομα να ακολουθουν.ελπιζω να εισαι τυχερη να βρεις καποιο ατομο να ακολουθησει.προσωπικα πηγα κερκυρα μονος με γκρουπακι.δεν περασα τελεια δεν περασα και ασχημα.παντως εβγαλα πολλες πολλες πολλες φωτογραφειες.στο προτεινω ανεπιφυλακτα να πας και εσυ,αρκει να μην πεσεις σε γκρουπ με πολυ γερους οπως επεσα εγω.απο τις 8 για νανακια.βεβαια ηταν και αλλοι νεοι στη ομαδα οποτε ξεσαλωσαμε.ορισμενοι δημοι εχουν κεντρα νεοτητας,και οργανωνουν μονοημερες εκδρομες με καγιακ κλπ και για το χειμωνα σκι.Δοκιμασμενη λυση,εγω το κανω τα τελευταια 2 χρονια....

στιγμες που με πνιγουν σαν νυχτωνει
κ ενα παραπονο τα ματια μου θολώνει
δεν ψαχνω στ\' ουρανου την αγκαλια
ουτε γυρευω πια, παρηγορια
με την μοναξιά μου συντροφιά
κ την σιωπή μου σαν φωτιά
στιγμές που πέρασαν.. ας χαθούν μακριά