με σκοτωσε...

αν θες να εισαι με καποιον που δεν ειναι ειλικρινης μαζι σου που μιλαει ασχημα για σενα πισω απτην πλατη σου, μπορεις να το κανεις. αν αισθανεσαι τοσα γιαυτον και μπορεις να τον συγχωρεσεις, καντο. εγω δε θα συμβιβαζομουν με καποιον που παινευεται οτι βρηκε δικαιολογια οτι επρεπε να ταισει τον σκυλο του για να σε αφησει. δεν αναφερομαι καν στο οτι εστελνε για να γνωρισει αλλες, εγω στεκομαι μονο στην ανειλικρινεια [ αν υπαρχει αυτη η λεξη], ειναι το χειροτερο για μενα. Αλλα επαναλαμβανω για μενα ολα τα παραπανω, δε νομιζω οτι πρεπει να σε επηρεασω, καλυτερα να βρεις μονη σου την απαντηση.
και επισης γραφε ελληνικα αμα θες και καλωσηρθες :P

δικιο εχεις..η λογικη αυτο λεει..και θα προσπαθησω να κρατησω την αποφαση μου.σε ευχαριστω πολυ.

στην αγαπη δεν υπαρχει λογικη. αν σου δειξει αυτος με τη συμπεριφορα του οτι σαγαπαει πραγματικα τωρα που τον χωρισες τοτε συγχωρεσε τον. Φυσικα καντο μονο αν τον αγαπας τοσο πολυ.

και τελικα εκανα παλι το λάθος μετα απο τόσο καιρο να προσπαθησω παλι να την προσεγγισω. χτες της εστειλα μυνημα να δω πως ειναι και τι κανει. δεν περιμενα να μου απαντησει αλλα τελικα το εκανε. με ρωτησε τι εγινε και της ειπα απλα ηθελα να σε ακουσω λιγο και μου λεει παρε τηλ. δεν το εκανα λεγοντας δεν μπορω τωρα.

δεν ηθελα να την ακουσω δεν αντεχω. μετα απο 3-4 μυνηματα της ειπα οτι την αγαπαω ακομη και αν θελει να ειμαστε μαζι ξερει τι πρεπει να κανει. αρκει να μου το πει δηλαδι. η απαντηση της σκληρη για εμενα. Δεν μου αρεσουν τα πισογυρισματα και δεν μπορει να γινει κατι οταν υπαρχει αποσταση. μετα μου ειπε δεν εχω καρτα τωρα γεια σου. απανταει πολυ ψυχρα. το εκανε παντα αλλα απο οταν χωρισαμε ακομα πιο πολυ.

γιατι τα κανω αυτα στον εαυτο μου. ειναι σαν να μισω τον εαυτο μου που δεν μπορει να εχει μια φυσιολογικη σχεση και ζητιανευει μια σταλα αγαπης απο μια που δεν τον ηθελε ουτε τον θελει που απλα επεξε μαζι του και εκανε μια επιδειξη δυναμης ως γυναικα.

λειτουργω χωρις αυτοπεπιθηση εντελως απελπισμενα. με αυτα τα σκληρα λογια που μου λεει με στεναχωρει και με κανει να νιωθω ενα τιποτα. νιωθω ενα σφηξιμο στη καρδια οταν τα ακουω και ενα μεγαλο πονο μεσα μου. μου διαληει την ψυχολογια και δεν εχω ορεξη να κανω τιποτα. με πιανει καταθληψη οταν τα σκεφτομε ολα αυτα. γιατι ομως να το κανω αυτο στον εαυτο μου.

γιατι να τον διασυρω και να τον τιμωρω έτσι. ειναι σαν να τον μησω. αφηνω να με πληγωνει ετσι ενα κοριτσακι και εγω απλα παρακολουθω αντι να την εδινα ενα συχτιρισμα και να μην ξαναασχολουμουνα. ειναι στιγμες που θελω να παιθανω. το πηρα πολυ ασχημα και ο πονος δεν υποχωρει γαμωτο. σαν να μενω κολλημενος σε μια κατασταση που με θληβει.

Η γνώμη μου είναι ότι καλά κάνεις και κρατάς επαφή. Εστω και φιλικά. Επειδή σε βοηθάει να ισορροπήσεις ψυχολογικά. Και κάνε και άλλες γνωριμίες παράλληλα.

Μη τη βρίζεις και μη κόβεις γέφυρες. Μη κάνεις τους άλλους εχθρούς σου αλλά φίλους σου.

Μίλα της όμορφα, πές της ότι θέλεις να μιλάτε και ας μήν είστε μαζί, δείξε ένα διακριτικό ενδιαφέρον, χωρίς πίεση, νέυρα κλπ. Αυτη είναι η άποψή μου..

ευχαριστω alexandergreek για αυτα που μου ειπες. Ειμαι πολυ αδυναμος χαρακτηρας και δυστηχως εκανα αυτο που ακριβως μου ειπες πριν το διαβασω εδω. χτες να φανταστεις μηλουσαμε με μυνηματα μιαμηση ωρα περιπου και της ελεγα ποσο νοσταλγω της λιγες ωρες που ειμασταν μαζι και της ελεγα συγκεκριμενες στιγμες που ειμασταν μαζι. Αυτη ελεγε οτι τα σκεφτετε και αισθανετε ομορφα αλλα κραταει παλι ενα ψυχρο ηφος. Ενταξει δεν την εντυπωσιασα οπως μου ειχε πει οταν χωρισαμε αλλα δεν γινετε τιποτα οπως και να εχει και επαναλαμβανει συναιχεια και συναιχεια την αποσταση που μας χωριζει.

Το προβλημα ομως το εχω εγω γιατι δεν μπορω να ξεκολησω και να παψω να τη σκεφτομε επιτελους. την αγαπησα η ισως και εγω απλα να ενθουσιαστικα και απλα να στενοχωριεμε τοσο γιατι δεν μπορεσα να την κερδισω οσο θα ηθελα οπως μου ειπε και αυτην. απο την αλλη καμια φορα σκεφτομε οτι ρε γαμωτο δεν την χωρτασα καθολου δεν την ειχα για πολυ διπλα μου και ολα τελειωσαν τοσο γρηγορα. δεν μας αφησε και ο μαλακας ο θειος της ειμουνα και εγω πολυ θυμωμενος και ειχα νευρικοτητα εκεινο το διαστημα απο αλλα θεματα οικογενειακα και μη με αποτελεσμα να μη χαρικα οσο θα ηθελα και τις λιγες αλλα ομορφες στιγμες που ημασταν μαζι.

Ολα αυτα με κανουν να την θελω πολυ και ισως γιατι μου αρεσε και εμφανισιακα και ηταν σοβαρη εξυπνη και ωριμη για την ηλικια της . αν μπορουσα να γυριζα το χρονο πισω και να ζουσαμε παλι αυτην την εβδομαδα απο την αρχη θα εδινα τα παντα για να το έκανα.

Γιατι να την σκεφτομε τοσο γαμωτο μηπως ειναι ενα ανοητο κολλημα ενος πληγωμενου εγωισμου τελικα και οχι αγαπη. Μηπως τελικα θελω να το ζουσα αυτο αλλα λιγο παραπανω και οπως ακριβως θα το ηθελα και γιαυτο να το αναζητω με το ιδιο ατομο παλι.
τι να πω υποφερω και σπαζομε πολυ να τη σκεφτομε και να μην μπορω να νιωσω ετσι για καποια αλλη. Απο την αλλη φοβαμε να παω Αθηνα να βρω και πληγωθω. Τι να πω μακαρι να μου περασει.

Φιλε μου, κατηγορείς τον εαυτό σου άδικα! Που ξέρεις ότι είσαι \"αδύναμος\" χαρακτήρας; Επειδή αγαπάς; Μα αυτή είναι και η γοητεία σου, και η δύναμή σου! Δεν είναι πολλοί οι άνθρωποι που αγαπούνε... Αν μάλιστα αυτός ο άνθρωπος είναι απο το Θεό για σένα, τότε Εκείνος θα σας φέρει πάλι μαζί και ίσως να παντρευτείτε κι όλας. Αν δεν είναι, θα σου στείλει τη γυναίκα της ζωής σου αργότερα!

Πρός το παρόν: Κάνε μου τη χάρη και πάψε να νομίζεις ότι είσαι αδύναμος, επειδή έχεις αισθήματα. Είναι ωραίο να λές στην κοπέλα σου \"δε μπορώ χωρίς να σου μιλάω, νιώθω ότι κάτι μέσα μου πεθαίνει\". Ποιός σου λέει ότι μέσα της δεν την αγγίζεις με το σταθερό σου ενδιαφέρον; Απόλαυσε την \"αδυναμία\" σου, με αυτοσεβασμό και αγάπη. Μείνε δίπλα της διακριτικά, μίλα της, έστω και φιλικά, αφού έτσι ισορροπείς. Μη την πιέζεις, μή θυμώνεις, να είσαι ΠΑΝΤΑ ήρεμος μαζί της, να της εξηγείς, να της δείχνεις στοργή, να τη συμβουλεύεις αλλά όχι με πολλά λόγια, και μη κάνεις τους άλλους εχθρούς σου αλλά φίλους σου.

Να πάς να τη βρείς στην Αθήνα, χαλαρά, χωρίς πίεση, δώσε της να καταλάβει ότι θέλεις να κρατάτε επαφή και δεν την υποχρεώνεις να είστε πάλι μαζί εδώ και τώρα. Απλά χαίρεσαι την παρουσία της και την ακτινοβολία της !! Θα τη δείς, θα χαρείτε και οι δύο, και θα γυρίσεις πίσω νιώθοντας όμορφα, και πιό ισορροπημένος!

Παράλληλα βγαίνε και με άλλες κοπέλες. Είσαι ένα αγόρι που βγήκε στον πλειστηριασμό και όποια κοπέλα δώσει περισσότερα (σε κάνει να νιώσεις πιό πολλά για εκείνη) θα κερδίσει το έπαθλο - εσένα! (Μόνο να τους εξηγείς πρίν κάνεις σχέση μαζί τους, ότι ακόμα δεν έχεις ξεπεράσει την πρώην σου και ότι αναλαμβάνουν αυτό το ρίσκο μαζί σου. Για να είσαι τίμιος.)

Να ελπίζεις και να προσεύχεσαι για το καλύτερο!!

εχεις δικαιο φιλε. χτες μηλησαμε και και της εστειλα κατι ασχημο γιατι μου ειπε κατι που με τσατισε. Η αληθεια ειναι οτι δεν μαγαπα απλα ηταν ενα θεμα γουστου που μολις βρηκε λιγο τα δυσκολα ξενερωσε και εφυγε. το τελευτεο δεν δυσταζει καθολου να μου το πει.

σημερα της εστειλα 3 μυνηματα σαν να τις ζηταω συγνωμη και να μου πει κατι. Δεν πηρα καμια απαντηση. Πολυ ψυχρη και με φτηνει κανονικα. Δεν ξερω αλλα σιγα σιγα γκρεμιζετε αυτη η αγαπη που της εχω μερα με τη μερα μυνημα με μυνημα...

ξερεις κατι φιλε πιστευω οτι θα κανω την ανοησια να παω Αθηνα να τη δω αν και οπως λεει και αυτη μη το κανεις δεν θα βγει τιποτα. Αλλα θα το κανω ισως και πιο πολυ απο πιζμα και οχι απο αγαπη ισως και απο αγαπη ομως δεν ξερω, αλλα της το ειχα υποσχεθει και το χρωσταω στον εαυτο μου. ας κανω τη τρελα και ας μην ερθει να με δει αμα δεν θελει.

Quote:

---

Originally posted by alexandergreek
Φιλε μου, κατηγορείς τον εαυτό σου άδικα! Που ξέρεις ότι είσαι \"αδύναμος\" χαρακτήρας; Επειδή αγαπάς; Μα αυτή είναι και η γοητεία σου, και η δύναμή σου! Δεν είναι πολλοί οι άνθρωποι που αγαπούνε... Αν μάλιστα αυτός ο άνθρωπος είναι απο το Θεό για σένα, τότε Εκείνος θα σας φέρει πάλι μαζί και ίσως να παντρευτείτε κι όλας. Αν δεν είναι, θα σου στείλει τη γυναίκα της ζωής σου αργότερα!

Πρός το παρόν: Κάνε μου τη χάρη και πάψε να νομίζεις ότι είσαι αδύναμος, επειδή έχεις αισθήματα. Είναι ωραίο να λές στην κοπέλα σου \"δε μπορώ χωρίς να σου μιλάω, νιώθω ότι κάτι μέσα μου πεθαίνει\". Ποιός σου λέει ότι μέσα της δεν την αγγίζεις με το σταθερό σου ενδιαφέρον; Απόλαυσε την \"αδυναμία\" σου, με αυτοσεβασμό και αγάπη. Μείνε δίπλα της διακριτικά, μίλα της, έστω και φιλικά, αφού έτσι ισορροπείς. Μη την πιέζεις, μή θυμώνεις, να είσαι ΠΑΝΤΑ ήρεμος μαζί της, να της εξηγείς, να της δείχνεις στοργή, να τη συμβουλεύεις αλλά όχι με πολλά λόγια, και μη κάνεις τους άλλους εχθρούς σου αλλά φίλους σου.

Να πάς να τη βρείς στην Αθήνα, χαλαρά, χωρίς πίεση, δώσε της να καταλάβει ότι θέλεις να κρατάτε επαφή και δεν την υποχρεώνεις να είστε πάλι μαζί εδώ και τώρα. Απλά χαίρεσαι την παρουσία της και την ακτινοβολία της !! Θα τη δείς, θα χαρείτε και οι δύο, και θα γυρίσεις πίσω νιώθοντας όμορφα, και πιό ισορροπημένος!

Παράλληλα βγαίνε και με άλλες κοπέλες. Είσαι ένα αγόρι που βγήκε στον πλειστηριασμό και όποια κοπέλα δώσει περισσότερα (σε κάνει να νιώσεις πιό πολλά για εκείνη) θα κερδίσει το έπαθλο - εσένα! (Μόνο να τους εξηγείς πρίν κάνεις σχέση μαζί τους, ότι ακόμα δεν έχεις ξεπεράσει την πρώην σου και ότι αναλαμβάνουν αυτό το ρίσκο μαζί σου. Για να είσαι τίμιος.)

Να ελπίζεις και να προσεύχεσαι για το καλύτερο!!

---

Και μετά θα ξυπνήσει στη Eurodisney όπου θα τρώει καραμελωμένα μήλα μέχρι να μπει στο τρενάκι του Πινόκιο....

Quote:

---

Originally posted by agnostos
σημερα της εστειλα 3 μυνηματα σαν να τις ζηταω συγνωμη και να μου πει κατι. Δεν πηρα καμια απαντηση. Πολυ ψυχρη και με φτηνει κανονικα. Δεν ξερω αλλα σιγα σιγα γκρεμιζετε αυτη η αγαπη που της εχω μερα με τη μερα μυνημα με μυνημα...

ξερεις κατι φιλε πιστευω οτι θα κανω την ανοησια να παω Αθηνα να τη δω αν και οπως λεει και αυτη μη το κανεις δεν θα βγει τιποτα. Αλλα θα το κανω ισως και πιο πολυ απο πιζμα και οχι απο αγαπη ισως και απο αγαπη ομως δεν ξερω, αλλα της το ειχα υποσχεθει και το χρωσταω στον εαυτο μου. ας κανω τη τρελα και ας μην ερθει να με δει αμα δεν θελει.

---

Ναι γιατί όχι; Να πας μια βόλτα στην Αθηνα, να τη δείς, χωρίς πίεση, να της μιλάς με ωραίο τρόπο. Δεν ξέρουμε αν σε αγάπησε ή όχι, μπορεί να ήταν κάτι επιφανειακό (γούστο, που λες κι εσυ), μπορεί να είχε βάθος και να την τρόμαξε. Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι. Στο κάτω κάτω βλέπεις ότι με την επαφή μπορεί να φτάσεις να τη δείς την κοπέλα, στην πραγματική της διάσταση, και ισορροπείς κι όλας ψυχολογικά. Αρα, κράτα επαφή, έστω φιλική.

Και γενικώς να είσαι ψύχραιμος, να μή θυμώνεις μαζί της, να μήν αντιδράς εγωϊστικά και νευρικά, να διεκδικείς απο εκείνη με ήρεμο και πολιτισμένο τρόπο. Όχι στη ζούγκλα του θυμού και του καυγά, ναι στον πολιτισμό της ήρεμης διεκδίκησης! Καλό είναι πρίν κατέβεις Αθήνα να την ενημερώσεις και να έχεις αποσπάσει τη συναίνεσή της σχετικά με το να βρεθείτε \"φιλικά, για χαλαρή κουβεντούλα, να σε δώ λίγο\".

Φιλε ειναι ωραια αυτα που γαφεις αλλα εισαι πολυ ρομαντικος σαν και εμενα. Δυστηχως την εχασα για παντα και το χεροτερο ειναι οτι δεν μπορω να βραω μια αλλη να ξεχασω. μενω παγηδευμενος με την αναμνηση λιγων ωρων απο ενα ατομο που δε με αγαπησε ποτε και ουτε θα με αγαπησει.

παν 2 και 1/2 μηνες απο τοτε που τη φιλησα για τελευτεα φορα και μου φαινετε σαν εχτες. σαν να μην περασε μια μερα. Ισως και να επαθα καταθληψη δεν ξερω. ουτε ξερω που θα με παει αυτη η ιστορια. την σκεφτομε συναιχεια καθε δευτερολεπτο.
το χειροτερο ειναι οτι δεν μου απανταει. χτες της εστειλα 2 ακομα μυνηματα αλλα παλι απαντηση δεν πηρα. Μπορει να βρηκε καποιον αλλον και να τον αγαπησε και να μην μου λεει τιποτα.

δεν μπορω να ηρεμησω ουτε να κοιμηθω. Τι να πω μακαρι να γινει κατι και να παιθανω για να σταματισω να υποφρω. και μεσα σε ολα αυτα σκεφτομε να παω να τη βρω αλλα τι νοημα θα εχει. ας παω στη αθηνα και ας μην τη βρω τελικα ισως θα ειναι καλητερα ετσι...

Ωραίο είναι να έχεις αισθήματα, δε σημαίνει ότι δεν είσαι \"δυνατός\"!! Κράτα επαφή φιλικά, να ισορροπήσεις συναισθηματικά, και θα δείς που θα οδηγήσει...

Μπορεί να μην έχει μονάδες, πάρε κανένα τηλ. ! Αλλά μην πληγώνεσαι, είναι κάπως ανώμαλη η κατάσταση. Δείξε ένα σταθερό ενδιαφέρον χωρίς πίεση, και αν συμφωνεί και αυτή κατέβα Αθηνα \"στο χαλαρό\" στυλάκι...

Πρόσεξε όμως μη σε παρει για παλαβό και φοβηθεί...

Quote:

---

Originally posted by agnostos
Φιλε ειναι ωραια αυτα που γαφεις αλλα εισαι πολυ ρομαντικος σαν και εμενα. Δυστηχως την εχασα για παντα και το χεροτερο ειναι οτι δεν μπορω να βραω μια αλλη να ξεχασω. μενω παγηδευμενος με την αναμνηση λιγων ωρων απο ενα ατομο που δε με αγαπησε ποτε και ουτε θα με αγαπησει.

παν 2 και 1/2 μηνες απο τοτε που τη φιλησα για τελευτεα φορα και μου φαινετε σαν εχτες. σαν να μην περασε μια μερα. Ισως και να επαθα καταθληψη δεν ξερω. ουτε ξερω που θα με παει αυτη η ιστορια. την σκεφτομε συναιχεια καθε δευτερολεπτο.
το χειροτερο ειναι οτι δεν μου απανταει. χτες της εστειλα 2 ακομα μυνηματα αλλα παλι απαντηση δεν πηρα. Μπορει να βρηκε καποιον αλλον και να τον αγαπησε και να μην μου λεει τιποτα.

δεν μπορω να ηρεμησω ουτε να κοιμηθω. Τι να πω μακαρι να γινει κατι και να παιθανω για να σταματισω να υποφρω. και μεσα σε ολα αυτα σκεφτομε να παω να τη βρω αλλα τι νοημα θα εχει. ας παω στη αθηνα και ας μην τη βρω τελικα ισως θα ειναι καλητερα ετσι...

---

Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Κοίτα ζούμε στην εποχή που εάν μας λείπει το σέξ πάμε με κάποια όμορφη ***** και της δίνουμε και ένα φιλάκι. Απλά θα κοστίσει. Ξέρω περίπτωση που γνωστός έχει περάσει τα 30 χρόνια και δεν έχει κάνει σεξ ποτέ του επειδή δεν έχει βρεί κοπέλα που θα τον αγαπήσει! Κρίμα είναι...
Ξέρεις είναι ωραίο να είσαι ρομαντικός αλλά πρέπει να το βλέπεις και λίγο ρεαλιστικά το θέμα. Μπορεί να ακούγονται πολύ ωμά τα όσα λέω αλλά έχω περάσει και εγώ σε μικρότερη ηλικία απο διάφορες καταστάσεις. Αυτή είναι η γνώμη μου. Ίσως και να είμαι λάθος αλλά ίσως και όχι..

δεν εισαι καθολου λαθος σωστα ειναι αυτα που λες. καποια στιγμη πρεπει να κοιταξω τον εαυτο μου. Αν δεν μπορω να ειμαι ευτηχισμενος αφου δεν καταφερνω να βρω αυτο που θελω τουλαχιστον ας μην ειμαι και δυστηχισμενος. Αυτο που με στενοχωρει ειναι οτι αγαπησα παλι ενα π.....ακι. Για ακομα μια φορα δυστηχως. Ελπιζω να ειναι και η τελευτεα....

Καλές κοπέλες υπάρχουν πάντως.