Printable View
Sleeve το προβλημα σου νομιζω δεν ειναι η επεμβαση που εκανες.δεν εχεις αποδεχτει τους περιορισμους που πρεπει να βαλεις στον εαυτο σου.αυτο δεν στο διορθωνει ουτε λοβοτομη οχι η sleeve.μεχρι να κανω την επεμβαση και να αποδεχτω τι πρεπει να γινει αν θελω να ειμαι ζωντανη και να εχω μελλον εκανα 5 χρονια ψυχοθεραπεια που με βοηθησε στο μετα το χειρουργιο και το θεμα πεινα.
Νομίζω πως αυτή η ατάκα πρέπει να καταγραφεί! Είναι όντως το λαχείο που κλήρωσε σε κάθε έναν από μας που μπήκαμε στη διαδικασία της βαριατρικής επέμβασης, και είναι στο χέρι μας να το εισπράξουμε στο ακέραιο, επιβαρυνόμενοι με το αντίστοιχο αντίτιμο. Δυστυχώς όλοι φοβούνται αυτή καθαυτή την επέμβαση, αγνοώντας πως τα δύσκολα έπονται.Quote:
Originally posted by Anagenisiaki_Thea
Σαν να λέμε πως μου τυχαίνει ένα λαχείο και δε πάω να το εισπράξω γιατί θα ρπέπει να πληρώσω την εφορία.
Ο τρίχρονος γιος μου έκανε επέμβαση για κρεατάκια-αμυγδαλές-αυτάκια το Σεπτέμβριο, πήρε αναλυτικές οδηγίες για τη συνέχεια, έχει κάνει ήδη μια επανεξέταση από τον ΩΡΛ εκτός από τις εξετάσεις της παιδιάτρου και τον Μάιο θα ξαναπάει για το follow-up. Οι σωστοί επαγγελματίες δεν αφήνουν καμία επέμβαση χωρίς επανεξέταση!Quote:
Originally posted by stelios
Το γεγονός ότι δεν σου έδωσε διατροφικές συμβουλές και το ότι δεν τον βλέπεις(από δική σου πρωτοβουλία ή δική του αμέλεια; )είναι κακό,καθώς οι οδηγίες είναι απαραίτητες για μια ζωή και στις επεμβάσεις αυτές ο γιατρός μας έχει ευθύνη για εμάς εφ όρου ζωής,δεν κάναμε επέμβαση για κρεατάκια.
Αν και η δική μου επέμβαση είναι δυσαπορροφητική, οφείλω να πω πως στη δική μου την περίπτωση:Quote:
Originally posted by sleeve
1.ανετα επανέρχεται η πείνα ακομη κ 1χρ μετά σε πολλά άτομα
2.σε μερικά άτομα οχι μονο επανήλθε η πεινα αλλά και η λιγούρα και ειχαν περισσότερες κρίσεις για γλυκό
3.με επιφύλαξη αυτο που λεω, καποια άτομα εμφανισαν υπογλυκαιμια ενω δεν ειχαν καν ή διαβητη αλλά δεν ειμαι σιγουρη.
Δυστυχώς sleeve=διαιτα άπαξ κ χαθούν τα κιλά κ κολλησουμε.
1. άνετα επανήλθε η πείνα, καθώς εξαρχής ήταν εγκεφαλική
2. η εγκεφαλική πείναι φέρνει λιγούρα, και καλύπτω τις επιθυμίες μου για γλυκό με γλυκαντικά (μόλις ετοίμασα το μιλφέιγ της sweet & balance)
3. τον διαβήτη τύπου ΙΙ τον άφησα στο χειρουργείο. Υπογλυκαιμία δεν σημαίνει διαβήτης, αλλά μη σωστή διατροφή.
Όσο για το σληβ=δίαιτα εφόρου ζωής, στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγουμε. Το πιο σωστό θα ήταν, κάθε μέθοδος απώλειας κιλών (δίαιτα, σληβ, μπάι-πας) χρειάζεται τήρηση διατροφικών κανόνων εφεξής. Οι περιοριστικού τύπου έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις, οι δυσαπορροφητικές έχουν προβλήματα δυσαπορρόφησης. Τίποτα δεν κρατάει μαγικά για πάντα. Στο χέρι μας είναι καταρχής να επιλέξουμε αυτό που θα μπορέσουμε να ζήσουμε μαζί του, και στη συνέχεια να το κάνουμε πράξη.
καλημερα και απο εμενα.............
παιδια ενα ειναι το συμπερασμα...........ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΑΣ !!!!!
καλη δυναμη σε ολους........και υπομονη φυσικα !!!!
sleeve Καταθετω και εγώ την εμπειρία μου στα ερωτήματα που παραθέτεις έχοντας χειρουργηθεί 16 μηνες πριν.
1) δεν βιώνω πείνα με την έννοια που την γνώριζα πριν την επέμβαση. Δηλαδή η "πεινα" που νιώθω μεταφράζεται σε αισθημα κενου στο στομάχι, ατονία, ζαλαδα, και αν δεν με ταισω και σφήξιμο στο κεφάλι. Δεν αφήνω τον ευατό μου να φτάσει σε τετοιο σημείο διότι είναι πιθανό να έχω τότε υπογλυκαιμικές τάσεις όπως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος με φυσιολογικό στομάχι.
2) οι λιγούρες εξαρτάται πως τις ορίζεις, εγώ αυτό που καταλαβαίνω και αντιλαμβάνομαι ως λιγούρα είναι στο μυαλό και όχι στο στομάχι. Έχουν μειωθεί σε δραματικό βαθμό και αυτό δεν οφείλετε στην επέμβαση αλλά στο ότι έχω συνηθήσει σε έναν υγειινό τρόπο διατροφής και δεν νίωθω εγκεφαλική ανάγκη για λιχουδιές που περνάνε από μπροστά μου , τουλάχιστον τις περισσότερες φορές διότι άνθρωπος είμαι και όχι ρομποτ.
3)υπογλυκαιμίες όπως ανέφερα πιο πάνω μπορεί να πάθω αν δεν φάω για πολλές ώρες και γενικά υποσιτιστώ για μερικές μέρες, που ισχύει για όλους.
Εγώ ήμουν ανέκαθεν φοβερά γλυκατζού, σκέψεις που δεν φύγαν γρήγορα από το μυαλό μου μετά την επέμβαση. Το πάλεψα πάαααααρα πολύ, ξεγελώντας τον εαυτο μου λέγοντας " φάε πρώτα το φαγητό σου και αν ακόμη θες γλυκο οκ φάε λίγο" 8στις 10 το γλύτωνα. έτσι σιγά σιγά απεξαρτήθηκα. Η στροφή μου στην υγειινή διατροφή ( πχ όχι ντελίβερι, καθημερινό μαγειρευτό φαγητό με λίγο λάδι ωμό στο τέλος , λάχανικά και φρούτα, όχι τηγανητα, σαλτσες ,ψωμια κλπ) και φυσικά το γυμναστήριο με βοήθησαν να κάνω πιο συνετες επιλογές. Το αποτέλεσμα που έχω επίσης με κρατάει να μην ξανακυλήσω. Ελπίζω με αυτόν τον νέο τρόπο ζωής να μην βάλω ξανά βάρος.
Έχω παρατηρήσει ότι αν ξεφύγω για μια μέρα δεν μου κοστίζει , αν ξεφύγω 2-3 συνεχόμενες βλέπω την ζυγαριά να παίρνει την ανηφόρα, αλλά αυτό συμβαίνει στην πλειοψηφία των ανθρώπων ειτε είναι αδυνατοι είτε με παραπάνω κιλά , είναι ο νόμος της φύσης. Το φυσιολογικό είναι να μην τρώμε καθε μέρα γλυκό , γκουντις κλπ αλλά μια φορά στο τόσο, όποιος ακολουθεί αυτο το μοτίβο διατροφής δεν μπορεί να τον σώσει καμια επεμβαση και καμια διαιτα. Επίσης οι ποσότητες που καταναλώναμε προ επέμβασης δεν ήταν φυσιολογικές, ήταν τεράστιες. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συγχαίουμε τις κανονικές ποσότητες με αυτές που καταναλώναμε πριν.
Ελπίζω να βοήθησα
γεια σας παιδια!δυστυχως ανεβηκαν κι αλλο τα κιλα μου...παιρνω σταθερα 2-3 κιλα το μηνα εδω και αρκετους μηνες.πλεον εχω φτασει το bmi 28...:thumbdown:
θα παρω αυριο ξανα τηλεφωνο τον γιατρο αλλα δεν ξερω αν μπορει να με βοηθησει...θα μου πει παλι οτι πρεπει να κανω διαιτα και να μη τρωω γλυκα,αλλα εγω δεν εχω καταφερει να αλλαξω τις διατροφικες μου συνηθειες και πλεον δεν εχω τιποτα να με συγκρατει,ειμαι στο σημειο που ημουν πριν την εγχειρηση με τη χαοτικη διατροφη και την ασταματητη ορεξη...:sniffle:
εχω αναγκη ομως κατι να με κραταει,απο ενα σκοινι ασφαλειας.
Εψαχνα λιγο στο ιντερνετ και ειδα οτι η χολοπαγκρεατικη παρακαμψη κατα Marceau μπορει να γινει μετα απο αποτυχια της σληβ.Υπαρχει καποιος απο σας που να εχει κανει τετοια εγχειρηση?Εχει σοβαρες παρενεργειες,διαταρασει το τροπο ζωης?λεει οτι δεν προκαλει νταμπινγκ παντως...υπαρχει περιπτωση να ειμαι παλι υποψηφιος για εγχειρηση παχυσαρκιας?
δε θελω να ακουστω μελοδραματικος,αλλα ποτε δεν εμαθα να τρεφομαι σωστα και με προγραμμα,τι πρεπει να κανω τωρα?να παω σε διατροφολογο?να κανω ψυχοθεραπεια?
το σιγουρο ειναι οτι δε μπορω να ελεγξω τη διατροφη μου?απλα δεν εχω προγραμμα και ταξη.θα ηθελα να εχω το βοηθημα της δυσαποροφησης παντως...
Η κατά marcaeu μέθοδος είναι πιο 'παλιά' τεχνική όπως και η κατά scopinaro.Έχουν 'προβλήματα' τεχνικά που αυξάνουν τις πιθανότητες επιπλοκής.Εγώ έχω κάνει χολοπαγκρεατική κατά Καλφαρέντζο ή οποία έχει 'διορθώσει' τις ατέλειες των 2 προηγούμενων και με καλύτερα αποτελέσματα.Υπάρχει ακόμη ένας γιατρός που την κάνει.Θα πρέπει μόνο να κοντρολάρεις τη λήψη ζάχαρης και αλκοόλ.Μπορώ να σου πω κι άλλες πληροφορίες αν θέλεις.
Quote:
Originally posted by sleeve
Δεν αποκλειω τροφες, απλά δεν τρωω οπως πριν. Ειλικρινα η διατροφη μου περιλαμβανει με φθινουσα σειρά, λαχανικα, κοτοπουλο, φρούτα, αυγά, ψάρι, μοσχάρι κ μετά ρυζι, ψωμί, πατάτες, μακαρόνια. Οσο αφορά το χειρουργείο, θεωρώ ότι ο γιατρός δεν μπορεί να κάνει κάτι. Εγώ προσπαθώ σαφώς να περιορίσω ή να κοψω τελειως τη ζάχαρη κ να καταναλώνω υδατάνθρακες χαμηλου γλυκαιμικού δείκτη κ ελπιζω κ να χασω οσα πηρα κ οσα ακομη ηθελα
Quote:
Originally posted by sleeve
Εγω πάντως εχω περισσοτερη επιθυμια για γλυκο, τρωω σε καθημερινη βαση, πηρα κιλα μαλλον απο αυτο αλλα κρατιεμαι να μην τρωω πολυ κ τα ξαναπάρω
Πριν σκεφτείς τη δυσαπορρόφηση, πρέπει να κατανοήσεις τις διατροφικές απαιτήσεις. Είναι όπως τα λέει ο Στέλιος, αποφυγή ζάχαρης, αλκοόλ και λιπαρών. Στη διατροφή σου θα πρέπει να προηγηθούν οι πρωτεϊνες (κοτόπουλο, αυγό, ψάρι, μοσχάρι) και μετά τα υπόλοιπα (υδατάνθρακες, λαχανικά, φρούτα κλπ). Αλλά καμία επέμβαση/δίαιτα/προσπάθεια μείωσης κιλών δεν ταιριάζει με τη ζάχαρη!Quote:
Originally posted by stelios
Θα πρέπει μόνο να κοντρολάρεις τη λήψη ζάχαρης και αλκοόλ.
Ανακάλυψα πρόσφατα τη στέβια, με μηδενικές θερμίδες και πολύ γλυκιά γεύση. Υπάρχουν τα γλυκά της Sweet & Balance (Γιώτης), τα μόνα που έχω δει στο εμπόριο με γλυκαντικά. Υπάρχει η ασπαρτάμη, η σουκραλόζη και τόσες άλλες γλυκαντικές ουσίες (με άπειρες μελέτες για κινδύνους, αλλά μας αρέσει να ζούμε επικίνδυνα!) Δυστυχώς αλκόολ με γλυκαντικά δεν έχουν βγάλει ακόμη - να θυμηθώ να ρωτήσω τον καθηγητή αν κάνει μπύρα χωρίς αλκοόλ!
Αν νομίζεις πως μπορείς να ανταπεξέλθεις στις διατροφικές απαιτήσεις, ίσως να έβρισκες τη λύση που ζητάς, με προϋπόθεση ότι εφ'όρου ζωής θα δεσμευτείς ότι θα παίρνεις καθημερινά ασβέστιο, πολυβιταμίνες, σίδηρο και θα κάνεις ετήσιο τσεκ-απ. Αν όμως καταλαβαίνεις πως δεν θα μπορέσεις να τα τηρήσεις αυτά σε όλη την υπόλοιπη ζωή σου, τότε θα πρέπει να προσπαθήσεις με το εργαλείο που ήδη διαθέτεις.
Quote:
Originally posted by *Katie
Το φυσιολογικό είναι να μην τρώμε καθε μέρα γλυκό , γκουντις κλπ αλλά μια φορά στο τόσο, όποιος ακολουθεί αυτο το μοτίβο διατροφής δεν μπορεί να τον σώσει καμια επεμβαση και καμια διαιτα.
:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:: thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumb up::thumbup::thumbup:
μιλησα με το γιατρο που μου ειχε κανει τη σληβ και ειπαμε να τον ξαναπαρω σε ενα μηνα να δουμε αν θα ανεβουν κι αλλο τα κιλα.
το προβλημα μου τωρα ειναι οτι δεν εχω καποιο αξιολογο περιορισμο στην ποσοτητα του φαγητου και η προσπαθεια θα πρεπει ειναι καθαρα δικη μου...
επρεπε μαλλον να ειχα ακολουθησει σωστη διατροφη παρολο που επεφταν τα κιλα οσο διαστημα χωρουσε μονο μπουκιες το στομαχακι μου!!
ευχαριστω τα παιδια που αοαντησαν για τις επεμβασεις δυσαπορροφησης!σκεφτομαι τωρα μηπως μιλησω με τον μενενακο ή τον καλφαρεντζο.δε θελω να ΄΄καψω'' τον γιατρο μου,απλα θα ηθελα να μου πουν τη γνωμη τους,ποια εγχειρηση θα μου ταιριαζε καλυτερα βασει ιστορικου και διατροφικων συνηθειων,γιατι αυτο ειναι κατι που δεν το εκανα πριν τη σληβ..ειπα του γιατρου οτι θελω σληβ και σληβ μου εκανε!
Δεν είναι το θέμα να τον 'κάψεις' αλλά δεν έχει λογική 'θέλω σληβ' όταν οι παράμετροι είναι μάλλον άλλοι....όχι εγχείριση για την εγχείριση....
Φυσικά και η προσπάθεια είναι καθαρά δική σου, το θέμα είναι πως πριν κάνεις την επέμβαση έπρεπε να έχεις ενημερωθεί/συνειδητοποιήσει/αποφασίσει να κάνεις αυτή την προσπάθεια χρησιμοποιώντας το κατάλληλο εργαλείο. Αντί για μαχαίρι να καθαρίσεις ψάρι, σου έδωσε σουγιαδάκι, και ίσως μπορείς να κάνεις την ίδια δουλειά, απλά με περισσότερο κόπο.
Ρίο=The best, με αναμονή 1,5 χρόνο.
Ιπποκράτειο/Ευγενίδειο=οκ, με αναμονή λίγες βδομάδες.
Υπάρχουν και άλλες λύσεις. Είσαι σίγουρος όμως πρέπει να πας ξανά σε γιατρό και να "παραγγείλεις" και άλλη επέμβαση; Το ίδιο λάθος ξανά;
Το θέμα δεν είναι να κάνεις άλλη μια επέμβαση, πιστεύοντας πως θα "λυθεί" το πρόβλημα σου. Ακόμη και η δυσαπορρόφηση θέλει "σωστή" διατροφή, και δεν συγχωρεί τις ατασθαλίες με πολύ πιο δυσάρεστα αποτελέσματα από λίγα κιλά επιπλέον! Αν συνεχίζεις να επιμένεις σε διατροφή με γλυκά και ζάχαρη, η δυσαπορρόφηση δεν είναι η λύση που αναζητείς!
το προβλημα ειναι οτι τωρα νιωθω οτι δεν εχω κανενα εργαλειο.
πρεπει απλα να κανω διαιτα,να χασω τα κιλα που εχω βαλει με σωστη διατροφη.δεν εχω εκπαιδευτει ομως σε αυτο..ο οργανισμος μου ειναι συνηθισμενος στο να τρωει γλυκα.πιστευω οτι ειναι μια μορφη εθισμου...
εσεις παιδια που εχετε κανει χολοπαγκρεατικη εκτροπη,αν παρεκτραπειται και φατε γλυκο,τι γινεται?
θα προσπαθησω οταν ερθω αθηνα να μιλησω με τον κυριο μενενακο,γιατι διαβασα μια συνενετευξη του που ελεγε οτι καποιοι μετα απο σληβ ή δακτυλιο θα οδηγηθουν σε δυσαπορροφητικου τυπου επεμβασεις.στο ριο ειναι λιγο δυσκολο να παω...
και μεχρι τοτε θα προσπαθησω να κανω μια αλλαγη στη διατροφη μου,να χρησιμοποιησω εστω γλυκαντικα!!!;)
Ζάχαρη = θερμίδες = κιλά. Αυτό ισχύει και για μας τους μπαι-πασαρισμένους. Στα πρώτα χρόνια υπάρχει ένα dumping που υπενθυμίζει την ατασθαλία - 2,5 χρόνια μετά την επέμβαση, και κάθε σοκολατάκι που τσιμπολογώ θεωρώντας πως δεν θα με ενοχλήσει, μου προκαλεί ζαλάδα. Ωστόσο, η ζάχαρη απλά προσθέτει λίγα κιλά παραπάνω. Όπως έγραψα πιο πάνω, δεν είναι αυτό το κύριο πρόβλημα!
Τα γλυκά συνήθως περιέχουν και βούτυρο, και τα λιπαρά έχουν πιο δυσάρεστες συνέπειες. Δύσοσμες. Οι κενώσεις είναι αρκετές, υδαρείς και πολύ δυσάρεστες για την ομήγυρη. Όπως λέει μια από τις κλασικές ατάκες, "θα φύγουν όλοι από το σπίτι, εκτός από σένα, που θα είσαι εγκλωβισμένος στο θρόνο". Αποτέλεσμα: να φεύγουν μαζί με τα λιπαρά και οι υπόλοιπες θρεπτικές ουσίες, που δεν μπορούν να αναληρωθούν εύκολα. Σε πιο βαριές περιπτώσεις (απείθαρχοι ασθενείς) έρχεται υποπρωτεϊνισμός και αβιταμινώσεις. Αυτό θα πει "δυσαπορρόφηση". Δεν θέλεις να πας εκεί, πίστεψέ με...
Συμπέρασμα: Πριν αποφασίσεις για την επόμενη επέμβαση, σιγουρέψου πως δεν θα κάνεις πια ατασθαλίες σε ζάχαρη και λιπαρά! Για όλη την υπόλοιπη ζωή σου και όχι για λίγους μήνες!
aftersleeve όταν λες ότι είσαι εθισμένος στα γλυκά εννοείς πως πρέπει οπωσδήποτε να φας γλυκό κάθε μέρα ή ότι τρέφεσαι σχεδόν κατ'αποκλειστικότητα με γλυκά? Γιατί εγώ ανήκα (-ω) στη δεύτερη κατηγορία και προφανώς ο δακτύλιος που έκανα την πρώτη φορά ήταν το λάθος χειρουργείο για μένα. Με τη χολοπαγκρεατική εκτροπή όπως σου είπε και η ʼννα υπάρχουν επιπτώσεις που με στη σληβ και τον δακτύλιο δεν υπάρχουν. Θα συμφωνήσω όμως απόλυτα με την ʼννα πως ΚΑΜΙΑ επέμβαση δε θα διατηρήσει τα αποτελέσματά της αν συνεχίσεις το ίδιο διατροφικό μοτίβο. Αν θες πραγματικά να βοηθήσεις τον εαυτό σου να αδυνατίσει και να παραμείνει σε αυτά τα κιλά και υγιής τότε τα γλυκά πρέπει να τα κόψεις ή τουλάχιστον να τα περιορίσεις. Προσωπικά δεν μπορώ να τα περιορίσω γι'αυτό έχω πάρει πιο δραστικά μέτρα κόβοντας τελείως τη ζάχαρη. Τώρα το πώς την παλεύω είναι άλλο θέμα χαχα. Τρώω σίγουρα ένα γλυκάκι τη μέρα με γλυκαντικά σε πολύ μικρή ποσότητα ( συνήθως 2 κομματάκια σοκολάτα της σειράς s&b) αλλά πραγματικά ζηλεύω τα κανονικά γλυκά και θέλω κάθε μέρα να φάω. Προς το παρόν δείχνω πολύ μεγάλη δύναμη και δεν έχω ούτε καν δοκιμάσει μετά το χειρουργείο. Ελπίζω να τα καταφέρεις και χωρίς να προχωρήσεις σε άλλο χειρουργείο. Εγώ δυστυχώς χρειαζόμουν τον "φόβο" της χολοπαγκρεατικής εκτροπής για να πειθαρχήσω.
Εγώ καθότι παντελώς απείθαρχος,κάθε μέρα τρώω δυστυχώς κάτι με ζάχαρη,όχι απαραίτητα γλυκό με την έννοια του σιροπιαστού ή της πάστας,αλλά κουλουράκια,γκοφρέτες,κουτ αλιού καμμιά φορά,λουκούμια είναι σε καθημερινή βάση,κάτι πρέπει να κάνω.Το καλό είναι πως μόλις τα κόψω φεύγουν τα επιπλέον κιλά από αυτά,βοηθάει το εργαλείο.Για τα περί θρόνου έτσι είναι στην αρχή,με το χρόνο φθίνει,αλλά αυτό σημαίνει μεγαλύτερη απορρόφηση θερμίδων.Σαφώς και χρειάζεται η σωστή διατροφή,αλλά μετά τη χολοπαγκρεατική δεν υπάρχει άλλο όπλο εκτός από την ακόμη μικρότερη έλικα(μήπως να την κάνω;) Πάντως θέλει λιγότερη προσοχή και συμμετοχή από τις άλλες επεμβάσεις αλλά είναι δίκοπο μαχαίρι γιατί μπορείς να παρασυρθείς ευκολότερα,θα σε βοηθήσει όμως αποτελεσματικότερα και αν υποστείς μικρούς περιορισμούς(μικρότερους από τις άλλες)έχει και συνέχεια το αποτέλεσμα.