Αδυνάτισα , και τώρα ? Πως αποδέχομαι το νέο μου σώμα ?

Συγνωμη που θα επεμβω παλι αλλα ισως θα ηταν καλυτερο να αφησουμε τους χαρακτηρισμους για καταθλιψη κτλ και να σκεφτουμε πως μπορει καποιοι απο μας να αντιμετοπιζουμε αυτη την εικονα και το κρεμασμα κι ας ειμαι μολις 28 χρονων.

Και αφου λοιπον εγω ειμαι ενας απο αυτους που ναι, κρεμασαν και το δερμα μαζευεται μονο με κορσε (στην κοιλια προς το παρων) αλλα οταν θα εχω τα χρηματα με κυκλοτερη πλαστικη! Και δεν ειναι ευχαριστη η εικονα για κανεναν και ναι νιωθεις αβολα να ντυθεις και ναι αυτο το κρεμασμα ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ απλα επιδινωθηκε και ναι δεν ειναι η μεγαλη απωλεια αλλα η ποιοτητα δερματος (το ιδιο μπορει να συνεβεναι σε μια εγκυμοσυνη) ... Ναι δεν εχω την τελεια εικονα που ειχα πλασει στο μυαλο μου για το πως θα ημουν οταν θα αδυνατιζα, ναι εχω κλαψει μπροστα στον καθρεφτη απειρες φορες και δεν μπορω να βαλω ενα μπικινι οντας 62 κιλα! !!! Αλλα ΟΧΙ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΘΩ... και ουτε θα ντραπω για την εικονα μου! Εδωσα αγωνα για να φτασω εδω που ειμαι και επειδη κρεμασα και το αποτελεσμα ισως σοκαρει δεν θα κρεμαστω! Η πλαστικη μικρη ή μεγαλη για αυτο υπαρχει... Σε οτι αφορα το ψευτοδιλλημα παχυσαρκος και σφιχτος ή κανονικος με κρεμασμα... Εγω απανταω ΥΓΙΗΣ!

Και για το κρεμασμα και για την παχυσαρκια υπαρχουν λυσεις ... το παν ειναι να ειμαστε υγιης!

Συγνωμη για το εντονο υφος που ισως εχω... αλλα νομιζω οτι μεταξυ μας ισως θα επρεπε να υπαρχει μεγαλυτερη κατανοηση γιατι εχωντας απωλειες πολλων κιλων η χαλαρωση, το κρεμασμα κτλ δεν ειναι σπανια φαινομενα κατα βαση ειναι αναμενομενα... Ενα βημα την φορα λεμε πρωτα η απωλεια και μετα το φτιαξιμο των παραπλευρων απωλειων οπως το δερμα.... Αν υπαρχει λυση ειναι ασκηση οχι προβλημα!

Δεν έχω πρόβλημα υγείας, ακόμα, λόγο κιλών. Και ναι ξέρω πως η πλαστική τα φτιάχνει όλα, αλλά αν δεν υπάρχει η οικονομική δυνατότητα;;

Σκαρλετ μου, δεν εχεις προβλημα υγειας λογο κιλων γιατι εισαι μικρουλα οπως και εγω (και εγω δεν ειχα προβλημα υγειας) αν ομως συνεχιζαμε στον ιδιο δρομο με μεγαλη πιθανοτητα θα ειχαμε! Οπως βλεπεις και εγω απο πολλα κιλα ξεκινησα!

Τωρα οσο αφορα το οικονομικο (ουτε εγω εχω τρελλη οικονομικη δυνατοτητα) το κοστος ομως μια τετοιας επεμβασης ειναι περιπου 5000-8000 ! Καποια στιγμη δεν θα επερνες αμαξι λεω στον εαυτο μου, δν θα παρεις αμαξι θα παρεις κοιλιοπλαστικη! Μετα λεω οτι εγω δεν ειχα και κοστος βαρυιατρικης γιατι ημουν με διατροφη ασκηση...

Επισης καποια ταμεια καλυπτουν κοστος αν ο λογος δεν ειναι μονο αισθητικος σε πολλες περιπτωσεις δεν ειναι μονο αυτο αλλα και κιλες απο την απωλεια ή μη προστασια των σπλαχνων απο την χαλαρωση των κοιλιακων μυων.

Μην φοβασαι το κρεμασμα δεν ειναι παντα σε ολους τους ανθρωπους απλα σε μενα ετυχε να ειναι γιατι εχω πολυ κακης ποιοτητας δερμα !!!!

Εν κατακλειδι, ακομα κι αν δεν υπαρχει η οικονομικη δυνατοτητα ... σου κανω τον εξης υπολογισμο: Εγω οσο ημουν παχυσαρκη επερνα απο το περιπτερο περιπου 1 σοκολατα 1.50 και ενα πατατακι 1.5 την μερα (αλλωτε σουβλακι, αλλωτε γλυκο, ποτα κτλ) κατα μεσο ορο λοιπον 3 ευρω τη μερα σε σκουπιδοφαι αρα 90 ευρω το μηνα... αρα 1080 το χρονο ... αρα κοβοντας μονο τις βλακειες και μαζευοντας τα σε κουμπαρα εχουμε οτι σε 5 χρονια εχω τα λεφτα για πλαστικη... Συν το γεγονος οτι δεν θα εισαι παντα φοιτητρια/ μαθητρια (εισαι μικρουλα τωρα) καποια στιγμη θα εχεις δουλεια ... Οποτε ακομα κι αν εχει χαλαρωση αξιζει αλλα ενα ενα βημα τη φορα... Χασε σταδιακα τα πρωτα 20-30 μετα σιγα σιγα σιγα και τα υπολοιπα και μετα εχει και κανα 18 αναμονη για να φανουν οποιες ατελειες υπαρχουν στο σωμα... (ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΩ !!! ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΟΣΟ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ, ΕΓΩ ΕΧΩ ΧΑΛΙΑ ΔΕΡΜΑΑ). Στην δικη μου περιπτωση αν ειχα χρηματα τωρα θελω ακομα 6 μηνες για να μπω χειρουργιο ...

Φιλια !

Δουλειά είχα ήδη αλλά με απέλυσαν. Και να ξέρω πως κάποια στιγμή θα τα έχω τα λεφτά αλλά δεν θελω να χάσω τα νιάτα μου κρυμένη σε μακριά και φαρδιά ρούχα :/ Πραγματιικά ελπίζω να μην έχω τέτοια αποτελέσματα.

Πραγματικα στο ευχομαι να μην εχεις τετοια αποτελεσματα! Νομιζω οτι επειδη εισαι αρκετα μικρη ναι εχεις μεγαλυτερες πιθανοτητες να αποφυγεις την μεγαλη χαλαρωση! Τωρα το ανεργη και αυτο αλλαζει... δυσκολα μεν αλλα δεν θα εισαι παντα ανεργη...

Τωρα για το χανω τα νιατα μου σε μακρια και φαρδια ρουχα θα σου πω οτι οκ ... και στα 105 που ημουν τα νιατα μου σε τετοια ρουχα τα εχανα...
Οποτε προτειμω το 62 που η κατασταση σε θεμα ρουχα βελτιωθηκε πολυ μιας και απο το χχχλ πηγα στο σμαλ-μιντιουμ... οποτε οχι δεν θα τα χασεις τα νιατα σου σε φαρδια και μακρια ρουχα ...

Ισως απλα χρειαστει καποια επεμβαση να βελτιωθει η εικονα... αλλα αυτο θα το αξιολογησεις εσυ οταν θα εχεις πετυχει την τελικη απωλεια και απο το ποσο ευχαριστημενη εισαι...

Καλη συνεχεια στον αγωνα σου... και συνεχισε να προσπαθεις χωρις να σκεφτεσαι το μετα... ειπαμε ενα βημα την φορα τωρα σκεφτεσαι οτι εχεις δρομο για απωλειες και κανεις γυμναστικη για να μην προκυψει χαλαρωση οσο γινεται... Μετα την απωλεια βλεπεις και αξιολογεις... Αν εκ των προτερων θελεις καποιος να εγγυηθει το αποτελεσμα δεν γινεται ολα ρισκο ειναι... οποτε ευχομαι και ελπιζω να εισαι απο τους ΠΟΛΥ τυχερους και να μην εχεις θεμα χαλαρωσεις... μικρουλα εισαι ολες οι πιθανοτητες μαζι σου ειναι...

Το ελπίζω! Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια , και σου εύχομαι τα καλύτερα!! :-)

Η ώρα είναι 2μιση κοντά....και γυρίζω στο κρεβάτι από εδώ και από εκεί, με τη σκέψη να είναι κολλημένη σε αυτό το ποστ!Πόσο δύσκολο όλο αυτό που κάνουμε?Ρε παιδιά μιλάμε για εναν αγώνα όχι αστεία.Όσο περνάει ο καιρός,τόσο κατανοώ το σωστό τρόπο σκέψης,που έχει σχέση με τις διατροφές και τις ''διαιτες''...Εννοώ ότι οκ..όποιος με ρωτούσε έλεγα πάντα,το μυστικό βρίσκεται στο χρόνο.Θέλει χρονο για να φτάσεις στο επιθυμητό βάρος,που φυσικά να έχει να κάνει καθαρά με την υγεία σου.Αλλά ξέρετε που καταλήγω?Στο ότι τελικά,το εύκολο είναι να χάσεις τα κιλά..το δύσκολο είναι το πως θα τα βρεις με τον εαυτό σου!Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ ποτέ δεν είχα καλή σχέση με τον εαυτό μου.Δηλαδή ποτέ δεν ένιωθα,αυτό που λέμε αυτοπεποίθηση. Ίσως όταν ήμουν 134 κιλά ένιωθα κάπως περισσότερη αυτοπεποίθηση από τώρα...(αυτό δεν ξέρω πως γίνεται)..Τεσπα ας μην τα πολυλογώ! Θέλω να πω,πως στα 78 κιλά,εξακολουθώ να με θεωρώ ''χάλια''..βγαίνω φωτογραφίες και σοκάρομαι με το πόσο μεγάλο δείχνει το μπράτσο μου!Ώρες ώρες,λέω ,ρε δεν έχεις κάνει τίποτα.Τι βλέπω, τη λυπημένη στα 134 ,τι στα 78 το ίδιο κ το αυτό.Είναι πολύ δύσκολο αυτό το κομμάτι.Θεωρητικά πιστεύουμε πως μόλις αγγίξουμε κάποιο συγκεκριμένο αριθμό κιλών,θα λυθούν όλα δια μαγείας..αλλά δυστυχώς όλα μένουν εδώ,μέχρι να τα διώξεις εσύ ο ίδιος.Βγαίνεις έξω για ποτό και σου λένε οι γύρω σου,μα δε δικαιολογείσαι ,γιατί κάθεσαι μαζεμένη? και συνειδητοποιείς ότι όντως προσπαθείς με τα χέρια σου να κρύψεις τυχόν σημεία, που σε ενοχλούν.Σε πιάνει κρύος ιδρώτας και κοιτάς τον κόσμο που περνάει φορώντας ωραία ρούχα και μονολογείς ...μα ο στόχος είναι τόσο μακριά?εγώ πότε θα γίνω ετσι?-------> Κρίση με έπιασε ε?Πολύ πιθανό να ευθύνεται και η μη ύπαρξη μιας σχέσης,που θα σε κάνει να ονειρευτείς λίγο! Τελικά το να χάσει κάποιος κιλά,είναι πιο περίπλοκο από όσο φαντάζεται. Και ξέρεις ε? συνέχεια έλεγα,μα έχω κάνει φοβερή δουλειά με τον εαυτό μου, σε ότι αφορά την ψυχολογία.Μην πω τι έχω κάνει...μια ντουλάπα γεμάτη μαύρα.Και τσουπ μπαίνεις σε ένα μαγαζί και αγοράζεις ενα μπλε παντελόνι ανοιχτόχρωμο και ενα ροζ μπλουζάκι.Και στέκονται στη ντουλάπα σου μήνα..μένουν εκεί,γιατί όταν γυρνάς σπίτι συνειδητοποιείς ότι είναι χρώματα και πως εσύ όλα αυτά τα χρόνια,μόνο με το μαύρο είχες να κάνεις,μιας που κόβει.Και τώρα τα φοράς μπροστά στον καθρέφτη και λες,αίσχος δεν είμαι εγώ για τέτοια.Και να σου πάλι ξαφνικά,επιστρέφει το θέμα της ομορφιάς.Εκεί λες μα και να γίνω 60 κιλά δε θα είμαι όμορφη.Και αυτό που σου λένε όλοι πόσο αδυνάτισες..καταντάει τόσο κουραστικό ώρες ώρες!Θέλεις να φωνάξεις ΝΑΙ ΤΟ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ 50000 ΦΟΡΕΣ!ΦΤΑΝΕΙ!! ΜΗ ΜΟΥ ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΕΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΕ ΠΟΝΑΕΙ!!!ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΙ ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ!!!Με έχει πιάσει όπως βλέπετε...κάτι που δεν ξέρω πως να χαρακτηρίσω. Γενικά η αποδοχή της νέας όποιας εικόνας,τουλάχιστον για εμένα είναι δύσκολη.Μακάρι να μπορούσα να κάνω ένα κλικ και να νιώσω καλά ψυχολογικά..όμορφα με τον εαυτό μου.Να πω ενα μπράβο και όχι αυτό που μονολογώ όλη μέρα,είναι μακρια ο στόχος και είναι μακρια ο στόχος..Νιώθω τόσο ''κάπως''...θέλω να νιώσω απλά ασφάλεια.Τίποτα άλλο..

Ax lupimeni πόσο ειλικρινές το κείμενό σου.. θα μπορούσα άνετα να το έχω γράψει εγώ... Σ ευχαριστώ που μοιράστηκες τις σκέψεις σου..
Ο αγώνας τελικά είναι στο μυαλό και όχι στο σώμα.
Κρατάω αυτό "Είναι πολύ δύσκολο αυτό το κομμάτι.Θεωρητικά πιστεύουμε πως μόλις αγγίξουμε κάποιο συγκεκριμένο αριθμό κιλών,θα λυθούν όλα δια μαγείας..αλλά δυστυχώς όλα μένουν εδώ,μέχρι να τα διώξεις εσύ ο ίδιος." Εχεις απόλυτο δίκιο. Πιστεύω πως μόνο όταν κατακτήσουμε υγιή σκέψη θα πάψει να μας απασχολεί ο αριθμός της ζυγαριάς. Θα είναι ένας απλός αριθμός και τότε η συντήρηση θα είναι πιο εύκολη, θα είναι καθημερινότητα και το νέο μικρότερο βάρος θα εδραιωθεί. Το κομμάτι του μυαλού είναι το πιο σημαντικό για τη διατήρηση των αποτελεσμάτων της διατροφής μας.
Φιλιά :)

Συμφωνώ απόλυτα.....το θέμα είναι πως αποκτάς την υγιή σκέψη :/

τελικα ισχυει αυτο που λενε,το θεμα δεν ειναι να χασεις το βαρος αλλα να το διατηρησεις στο περασμα του χρονου και να μη μπεις παλι σε ενα φαυλο κυκλο

Και να είσαι και ικανοποιημένος απο το αποτέλεσμα επίσης.....

Ναι αδυνάτισα (πολύ)... Όχι ότι δεν έχω ακόμα δρόμο! Το είδωλο που βλέπω στον καθρέφτη έχει αλλάξει σημαντικά, μέχρι και μύες άρχισαν να σχηματίζονται και να πετάγονται λόγω την καθημερινής γυμναστικής. Φίλοι και γνωστοί μου λένε συνέχεια πως έχω ομορφύνει και αλλάξει (μάλλον το θεωρούν πιο "ευγενικό" από το να πουν ευτυχώς δεν είσαι πλέον γιουβαρλάκι :P ). Μέχρι και που μου λένε ότι φτάνει μέχρι εδώ, μην αδυνατίσεις άλλο γιατί θα είναι υπερβολικό, καλά είσαι κλπ. κοίτα μόνο να τα κρατήσεις και να μη τα ξαναβάλεις (ε μη γίνω και μοντέλο δηλαδή :P ).
Όμως... πάντα υπάρχει ένα όμως να με κυνηγά! Γιατί το πιο δύσκολο πάντα θα είναι να αλλάξεις την εικόνα που έχεις σχηματίσει στο μυαλό σου για σένα. Να σκεφτείς ότι ναι ρε πλέον είμαι καλό γκομενάκι χαχαχαχα Να πεις ότι μπορείς να βάλεις και τη φουστίτσα σαν 24 χρονών κοριτσάκι που είσαι και όχι τις μαύρες τέντες που φορούσες ως τώρα. Να σκεφτείς ότι ο μορφονιός φλερτάρει εσένα και να μη λες κατευθείαν ότι τα πειράγματα πάνε σε άλλο παραλήπτη.
Ακόμα πηγαίνω στα μαγαζιά και παίρνω το μεγαλύτερο νούμερο που υπάρχει για να δοκιμάσω...Ρωτάω τις πωλήτριες αν υπάρχει περίπτωση να υπάρχει το ταδε ρούχο στο νούμερο μου και με κοιτάνε από πάνω ως κάτω και μου λένε γιατί να μην έχουμε medium;
Τελικά το στοίχημα είναι το μυαλό!! Πάντα αυτό!! Τα κιλά δεν είναι ποτέ ο στόχος!! Μόνο η αποδοχή του εαυτού. Πολλές φορές κοιτιέμαι στον καθρέφτη και δε βλέπω την αλλαγή που βλέπουν όλοι. Με βλέπω ακόμη όπως παλιά. Εύχομαι μόνο όσο περνάει ο καιρός να έρθει και η συνειδητοποίηση για να ζήσω όσα τόσο καιρό λαχταρούσα και μου έβαζα φράγμα λόγω των κιλών. Πράγματα απλά, όπως το να πάω για μπάνιο στη θάλασσα με παρέα και να το χαρώ..!!
Αυτά τα λίγα από μένα :)

Παιδιά έφτασα στο γραφείο του πλαστικού χειρουργού μπήκα είδα και έφυγα! Απλά και λιτά! Το να έχεις ΟΥΛΕΣ για μια ζωή επειδή είσαι ανυπόμονος δεν είναι το πιο θετικό πράγμα για να σε κάνει να νιώθεις όμορφα. Η γυναίκα που είδα ΜΠΟΡΕΙ να διορθώσει το σώμα της με γυμναστική. Δεν θα γίνει σε δυο ώρες ΑΛΛΑ σε χρόνια! Κάνω γυμναστική τα τελευταία 2 χρόνια (φέτος είναι ο τρίτος) και αν είχα βγάλει φωτογραφία το σώμα μου ΠΡΙΝ ξεκινήσω και ΜΕΤΑ θα βλέπατε ένα τελείως διαφορετικό άτομο. Νιώθω ότι χρειάζεται ακόμα δουλειά, αλλά δεν έχω μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Ποτέ δεν θα έχω το τέλειο σώμα λόγω των πολλών κιλών που είχα κάποτε, αλλά αυτό το σώμα το αγαπάω ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από αυτό που είχα κάποτε και νιώθω ευτυχισμένη που δεν έκανα χειρουργείο. (Έπεσα και σε πλαστικό που ήταν άνθρωπος και μου είπε πως αυτά που θέλω να διορθώσω μπορούν να διορθωθούν και με γυμναστική, απλά θέλει 5-6 χρόνια και όχι 5-6 χειρουργεία, δηλαδή 5 μήνες).
Δεν είναι σε όλα η λύση το νυστέρι...
Άλλο να διορθώσεις το διάφραγμα στη μύτη επειδή δεν αναπνέεις και άλλο να κάνεις χειρουργείο επειδή ήσουν παχύσαρκος-η...
Και αν τύχει κάτι (π.χ. κορτιζόνη για μεγάλο χρονικό διάστημα) και πάρεις κιλά; Τότε τι;;; Μετά από τόσο επεμβατικά χειρουργεία δεν επιτρέπεται ούτε κιλό να πάρεις... Το δέρμα δεν έχει την ελαστικότητα του μιας και έχει αφαιρεθεί πολύ μεγάλο ποσοστό από αυτήν...
Θέλει ΠΟΛΥ σκέψη πριν κάνεις κάτι στο σώμα σου που ίσως να το κάνει και χειρότερο ενώ εσύ το φαντάζεσαι τελείως διαφορετικό...

Χμ angi αυτά που γράφεις με έβαλαν σε πολλές σκέψεις.δε γνωρίζω την ηλικία σου, άρα δεν ξέρω κατά πόσο να δικαιολογήσω τον τρόπο σκέψης σου. Έχουν περάσει κοντά 4 μήνες, από την πλαστική που έκανα. Κοιλιοπλαστική και ανόρθωση στήθους. Λόγω της μεγάλης απώλειας, ήταν απαραίτητο.Θα σου μιλήσω για την προσωπική μου εμπειρία. Γυμνάζομαι τα τελευταία 4 χρόνια, όχι μόνο σε γυμναστήρια αλλά και σε εξωτερικούς χώρους.η γυμναστική για εμένα, είμαι το Α και το Ω στη σωστή απώλεια βάρους! Δυστυχώς όμως για εμένα, τα δύο σημεία που ανέφερα παραπάνω, δεν κατάφεραν να "στρώσουν", όπως είναι λογικό μετά απο χάσιμο τόσων κιλών. Από την εμπειρία μου, λοιπόν, δε θα έδινα πολλές ελπίδες σε κάποιον, με πολύ μεγάλο αριθμό κιλών, ότι μπορεί να σώσει μια κατάσταση, σε σημείο του σώματος, που δεν υπάρχει μυς, όπως στήθος-κοιλιά. Δε γνωρίζω βέβαια και για ποιο μέρος του σώματος ανησύχησες και χρειάστηκε να επισκεφθείς πλαστικό! Προαναφέρθηκα στην ηλικία, γιατί θεωρώ πως μία νέα κοπέλα, ίσως είναι απαραίτητο να κάνει μια τέτοια επέμβαση.όχι οτι κάποια μεγαλύτερη ηλικιακά δε χρειάζεται..απλά ίσως αν ήμουν πιο μεγάλη με κανά δυο κουτσούβελα, να μην έμπαινα συη διαδικασία αυτή! Δικές μου σκέψεις φυσικά αυτές. Τώρα όσον αφορά τις ουλές, είναι πτέα
Μπροστα στην εικόνα που βλέπεις..άσε που γίνονται μια πολυ λεπτή στο χρώμα του δέρματος γραμμή..

Γεια σου lipimeni
Είμαι 22. Στο πλαστικό χειρούργο πήγα στα 18 μου και με βάρος 85 κιλά τότε. Πλέον είμαι 63. Στα 15 μου βάρος 135 κιλά. Στο πλαστικό χειρούργο είχα πάει για κοιλιά, στομάχι, μπράτσα, μηρούς. ποπό. Δηλαδή για τα πάντα. Δεν είχα πρόβλημα σε ένα μέρος του σώματος μου, αλλά σε πολλά. Για μένα είναι παράδειγμα μια γνωστή μου πρώην 160 κιλά και πλέον με σώμα μοντέλου, γιατί επέμεινε στη γυμναστική και τη σωστή διατροφή. Μεν άργησε να φτιαχτεί το σώμα της, αλλά φτιάχτηκε σωστά. Πλέον βλέπω το σώμα μου να αλλάζει σταδιακά προς το καλύτερο (φυσιολογική κοιλιά, στομάχι, ξεκίνησε να δημιουργείτε και το thigh gap στα πόδια μου από τους προσαγωγούς, μειωμένα μπράτσα σε πολύ μεγάλο βαθμό από τα λάστιχα που κάνω -δεν συμπαθώ τα βαράκια-) χάρη στη διατροφή και τη γυμναστική. Όσο πιο νέος είσαι τόσο πιο εύκολα επανέρχεται το σώμα σου.
Αν έχεις επιμονή και υπομονή μπορείς να τα καταφέρεις χωρίς νυστέρι. Αν πάλι θέλεις να το κάνεις είσαι ελεύθερος-η να το κάνεις. Δικό σου σώμα και δικές σου αποφάσεις.