Η ιστορία της Μαντζουράνας.

Σ' ευχαριστώ πολύ Σκάρλετ μου! :starhit:

Και εγώ είμαι περήφανη για τον εαυτό μου, αν και τον τελευταίο καιρό έχω κάποια ανάμικτα συναισθήματα.
Από τον Οκτώβρη έχω ξεκινήσει κάποιες δραστηριότητες για πρώτη φορά και μπήκα και σε ένα πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για ανέργους.
Σε όλα αυτά έχω γνωρίσει αρκετά καινούρια άτομα, τα οποία με γνώρισαν γύρω στα 110 κιλά.
Δεν με ήξεραν όταν είχα τα 130 ή τα 140 κιλά.
Και έτσι, για τα άτομα που με γνωρίζουν τώρα, δεν είμαι "αυτή που έχει χάσει πολλά κιλά και τα καταφέρνει",
αλλά μια κοπέλα με πολλά παραπάνω κιλά.
Και αν και αντικειμενικά νιώθω περήφανη για μένα,
σ' αυτά τα περιβάλλοντα με τους καινούριους ανθρώπους,
δεν μπορώ να μην συγκρίνομαι με τις άλλες κοπέλες και να διαπιστώνω ότι είμαι η πιο εύσωμη.

Μάλλον δεν έχω εμπεδώσει το ποίημα "Αυτο-απόρριψη".
Μάλλον με απορρίπτω ακόμα, όση προσπάθεια κι αν κάνω για το αντίθετο.
Πφ!
Ο δρόμος για την αγάπη του εαυτού μας είναι δύσκολος και χρονοβόρος!

O άτιμος ο χρόνος και η εμπέδωση... Η μεγάλη μου πλάνη για πολλά. Η αυτοεξαπάτηση!
Σήμερα απλώς επιλέγω αντί να συγκρίνομαι και να αυτοεπικρίνομαι ( μάστερ και τρία νταν στο θέμα) να κλείνω τα αυτιά και τα μάτια σε αδιάφορες κριτικές ή και κάποιες φορές τους επίδοξους κριτές να τους κάνω να μετανιώνουν την ώρα και τη στιγμή που τόλμησαν να ανοίξουν το χρυσό τους...χιχιχι.... εξ ού και το Μέδουσα... δεν τους πετρώνω πάντα με το βλέμμα, έχω και στοματάκι μελένιο!!!
Μαντζουράνα μας το λοιπόν, σιγά μην κλάψεις, σιγά μη φοβηθείς...(που λέει κι ο αοιδός). Εντάξει, την ψυχούλα σου μοιράζεσαι και το βλέπουμε, αλλά όπως έλεγε και μια φίλη: καταλαβαίνουν τα γουρούνια από λεμονάδα;
POWER!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αγαπητή Ματζουράνα και εγώ μπαίνω πολλές φορές στο τρυπάκι της σύγκρισης. Ακόμα και τώρα που για πρώτη φορά πλησιάζω σε ένα νορμάλ βάρος. Δεν ξέρω γιατί το κάνω. Ναι μέσα μου νιώθω περήφανη για όσα έχω καταφέρει, αλλά πάντα θα δω την πιο γυμνασμένη στο γυμναστήριο και θα πω γιατί να μην ήμουν και εγώ έτσι; Χάθηκε να ανακαλύψω τη γυμναστική πιο νωρίς; Και ξεχνώ εκείνη την ώρα πως με το πείσμα μου και τη θέλησή μου έχω καταφέρει πράγματα που άλλοι δε καταφέρνουν μια ζωή, ακόμα και στον τομέα της γυμναστικής. Πρέπει μάλλον να ξεχάσουμε τους άλλους και να επικεντρωθούμε στον εαυτό μας, όσο και αν έχουμε συνηθίσει το αντίθετο. Πάντα θα υπάρχει η πιο όμορφη, η πιο έξυπνη,η πιο γυμνασμένη, η πιο ψηλή κλπ κλπ. το θέμα είναι ότι πορευόμαστε με αυτό που μας δόθηκε και μάλιστα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να το βελτιώσουμε!! Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό!!!

Καλημέρα κορίτσια!!

Δεν φαντάζεστε πόσο με βοηθάνε τα λόγια σας!

Μια ζεστή αγκαλιά και στην Medousa και στην pink_90!
Σας ευχαριστώ πολύ!

Quote:

---

Originally posted by Medousa
Σήμερα απλώς επιλέγω αντί να συγκρίνομαι και να αυτοεπικρίνομαι ( μάστερ και τρία νταν στο θέμα) να κλείνω τα αυτιά και τα μάτια σε αδιάφορες κριτικές ή και κάποιες φορές τους επίδοξους κριτές να τους κάνω να μετανιώνουν την ώρα και τη στιγμή που τόλμησαν να ανοίξουν το χρυσό τους...χιχιχι.... εξ ού και το Μέδουσα... δεν τους πετρώνω πάντα με το βλέμμα, έχω και στοματάκι μελένιο!!!

---

Πραγματικά μπράβο σου!!!
Αυτό θα ήθελα πολύ να το καταφέρω!
Είτε ν' αδιαφορώ, είτε (αν κάποιος ξεπεράσει τα όρια) να τον βάζω στη θέση του!
Αποτελείς πρότυπο για μένα!

Quote:

---

Originally posted by pink_90
...το θέμα είναι ότι πορευόμαστε με αυτό που μας δόθηκε και μάλιστα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να το βελτιώσουμε!! Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό!!!

---

Έχεις απόλυτο δίκιο!!
Προσπαθώ να το σκέφτομαι πάντα αυτό, όμως υπάρχουν αρκετές στιγμές που το μυαλό πάει από μόνο του στις αρνητικές σκέψεις...
Πφ! Μακάρι να το διώξουμε από πάνω μας αυτό το συντομότερο και να μας αγαπήσουμε!
Και εσύ να είσαι πάντα περήφανη για τον εαυτό σου γιατί τα έχεις καταφέρει! :thumbup:

συμφωνώ με όσα λένε οι φίλες μέδουσα κ πινκ

να προσθέσω οτι πρέπει να νιώσεις ευγνωμοσύνη για ότι έχεις καταφέρει, κ να κάνεις υπομονή γιατί σύντομα θα δεις όλους τους καρπούς της προσπάθειάς σου να ανθίζουν(μια μίνι διαφήμιση των δύο τοπικ(υπομονή κ ευγνωμοσύνη))

κ μετά τις διαφημίσεις ...

μαντζουράν εγώ θα είμαι λιγότερο αυστηρή με εσένα απότι εσύ με εσένα(δν ξέρω αν κατάλαβες τι είπα τώρα)
καταλαβαίνω αυτό που λες οτι θες κ άλλη δουλειά στο θέμα της αυτοαπόρριψης γιατί το πιθανότερο είναι εσύ νανιώθεις ακόμα η παχουλούλα του γραφείου κ αυτό να βγάζεις προς τα έξω.

αλλά όσο κ να εκπαιδευτούμε στο θέμα της μη αυτοαπόρριψης, άνθρωποι είμαστε βρε αδερφέ ,με τέτοιο καιρό κ τέτοια έλλειψη βιταμίνας ντε όλοι οι άνθρωποι σκαμπανεβάσματα έχουμε στην διάθεση. γιαυτό πρέπει να εξασκηθείς κ στο να μην αυτοαπορρίπτεσαι όταν αυτοαπορρίπτεσαι.

ο θεέ τι γράφω πρωινιάτικα μη δίνεται κ πολύ σημασία

Μανταμ σου σου θεάρα!!! χαχαχαχα έχεις μια αίσθηση του χιούμορ που μου ταιριάζει πολύυυ!!!

Ματζουρανάκι ναι πρέπει να είμαι περήφανη, όσο περήφανη πρέπει να είσαι κ εσύ! Το ότι έφτασα σε ένα σχετικά φυσιολογικό βάρος δεν είναι το πιο δύσκολο. Το πιο δύσκολο είναι να τ' αποδεχτείς. Ότι δεν είσαι πια η χοντρούλα. Γιατί ακόμα έτσι με βλέπω πολλές φορές. Και γιατί τώρα με απασχολούν άλλα θέματα όπως χαλάρωση, κυτταρίτιδα, ραγάδες κλπ. Πράγματα που έλεγα ότι αν αδυνατίσω δεν θα ασχοληθώ και "κορόιδευα" τους ανθρώπους που καταγίνονταν με αυτά. Και όμως τελικά έχουμε μια μανία να θέλουμε να γίνουμε τέλειες...Πόσο άσχημο και ακατόρθωτο αυτό, συνεχίζουμε όμως να μας ταλαιπωρούμε με αυτό!

Ω τι ωραία που τα είπατε,

Μεγάλη ταύτιση ένιωσα με το ποστ σου Μαντζουρανουλα μου.... Πέρσι που λες Μάντζι κι εγώ δούλεψα σε ενα Εσπα και μάλιστα πήγα στην επαρχία και κοίτα να δεις έπεσα σε πρόγραμμα που όλες ήταν 22-25 (μικρότερες), περιποιημένες τέρμα (όχι σαν εμενα που ξύπναγα χαράματα να φτάσω στο χωριό και στο κτελ μου τρέχαν τα σαλια στον ύπνο) και αδυνατότατες.. Ε φρίκη πέρασα μέχρι να τελειώσει το πρόγραμμα. Κοκέτες στην επαρχία τέρμα, σα γυφτάκι ένιωθα.. (ανπολιτικαλ κορρεκτ, συγγνώμη, αλλά ενιωθα πολύ ατημελητη)

Πέρσι δεν το ξεπέρασα.. Φέτος με έπιασα να νιώθω το ίδιο σε χώρο εθελοντικής εργασίας που οι συνεργατιδες μου ειναι πιο ενεργες και τις εμπιστευονται περισσοτερο με πιο πολλες αρμοδιοτητες και ειναι σουπερ γυμνασμένες κουκλες και μικρότερες (μα πως τα καταφερνουν). Και λεω φτου παλι εγω το γυφτακι....

Και τώρα ήρθε η Σουσού και έγραψε τις προάλλες στις τριάδες αυτό:

Quote:

---

οτι στην προσπάθειά μας για σωστή διατροφή, καλό είναι να αλλάξουμε κ άλλα πράματα στην ζωή μας ταυτόχρονα, , όπως το να δουλέψουμε στο να σταματήσουμε να παίζουμε το τον ρόλο του καλόβολου χονδρούλη αλλά να έχουμε άποψη κ απαιτήσεις από τους άλλους αλλά κ από τον εαυτό μας. συστήνει: καθημερινή ελαφριά σωματική άσκηση περίπου 30 λεπτά την ημέρα(χτες στόλισα 3 μέτρα δένδρο νομίζω ιναφ), χαλαρωτικό μασάζ, ευχάριστο διάβασμα, ευχάριστη κ δημιουργική φαντασίωση(σεξ με ζωγράφο ας πούμε???αστειάκι), η χαλαρωτική μουσική, το χαλαρωτικό μπάνιο, η κοινωνική συντροφιά, η προσευχή, η ανάπτυξη νέων χόμπυ)

---

Και ήρθε και κούμπωσε... Μέρος ενός ρόλου είναι αυτό.. Να μην γίνω ησκύλα που περιποιείται μόνο τον εαυτό της ναι, αλλά το να είμαι και να νιώθω "η καλοβολη χοντρούλα" (και απεριποίητη προσθέτω για μένα) είναι ένας ρόλος. Μπορώ να συνεχίσω να παίζω αυτό το ρόλο και μπορώ σήμερα να τραβήξω γραμμή και να αποφασίσω ποια θα είμαι..

Ελπίζω να μην οικειοποιήθηκα το τοπικ πολυ

Συμφωνω με όλα τα παραπάνω ΑΠΟΛΥΤΑ. να πω απλώς πως θα χρειαστει νομιζω να δουλέψεις λιγάκι με το γιατι σε νοιαζει το οτι οι νεοι σου γνωστοι δεν το βλέπουν. Μην ξεχνάς, το κάνεις για ΣΕΝΑ πρωτα απο όλους :)

νιώθω τρομερή συγκίνηση που σας αρέσει το χούμορ μου δεσποινίδα πινκ συνήθως δν το πιάνει ο κόζμος γιατί είναι τελείως ανπολίτικαλ κορέκτ που λέει κ η μαρουλένια

επίσης συγκίνηση για το κοουτ , μαρουλένια κεγώ το ίδιο λάιφ στάιλ με σένα. όταν ξυπνάω το πρωί, το μόνο που κάνω είναι να βγάλω τις πυτζάμες μου κ να βάλω κάτι άλλο σαν πιτζάμα,άμα μπορούσα θα πήγαινα με πιτζάμα(ξες σηκωμένο το κάτω μέχρι τον αφαλό κ το από πάνω από μέσα για να μην κρυώνει η μέση σούυυυπερ σεχσι)
το μαλλί κλάμμερ αχτενισιά κ εννοείται ούτε καν ρουζάκι(στις καλές μου μέρες το μαλλί κάτω αλλά μέχρι τις 12 έχει τοποθετηθεί μολύβι)

τα κιλά προφανως είναι η δικαιολογία για να μην σηκωθούμε το πρωί ,φτιάξουμε μαλλί, συνιαριστούμε κ πάμε στην δουλειά κ όλοι λένε τι ωραία που είσαι σήμερα, έκανες κάτι??? προτιμούμε να περνάμε απαρατήρητες κ προστατευμένες από τα περίεργα βλέμματα λες κ θα μας φάνε/

εντιτ έχει δίκιο η σκάρλετ
δεύτερο έντιτ
μαρουλένια τράβα την γραμμή σε περιμένει φοβερή περιπέτεια ,με μοντέλους να σου κλείνουν το μάτι κ κάτι περίεργες φτιασιδωμένες να σε κοιτάνε με μισό μάτι. κ μετά επιστροφή στο σπίτι με άλλον αέρα κ ο συ να λιώνει ακόμα περισσότερο (θα μου πεις πόσο ακόμα) κ αυτά είναι μόνο η αρχή ,ακολουθούν πράματα που ούτε τα φαντάζεσαι στο υπογράφω να με ακούς εμένα(έχω δει πολύ ντροπ ντεντ ντιβα ξαναλέω)

Το θεμα της περιποιησης δεν το καταλαβα ποτέ... ακόμα και στα πιο παχιά μου ΠΑΝΤΑ βαφόμουν και εβγαινα εξω περιποιημενη... ένιωθα πως έτσι ο κόσμος θα προσέξει λιγότερο τα κιλά μου. εκτός απο τις μερες που ημουν χαλια δηλαδή αλλά αυτό ισχύει και σήμερα :P Τελικά είναι στον άνθρωπο μάλλον και όχι στα κιλά....

Με γειωνιεις με αυτα τα μικροσκοπικα ποστ σου!

Εσύ παιδι μου καταλάθος θα παχυνες δεν εξηγείται αλλιως.είσαι απο Άλλο ανέκδοτο.Μπαν! (Αστειευομαι)

Σοβαρά, κατά λάθος πάχυνα :D Δεν ξερω αν ειχες παρει πουθενα ματι το "ιστορικό" μου αλλά νομιζω πως είμαι ο ορισμός του ανθρώπου πάχυνε κατά λάθος ΧΔ αχαχα (ανάλυση σε άλλο τοπικ όμως όχι στης φίλτατης Μαβτζουράνας. Btw ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟ! ^_^ )

Παντως τα μικρα ποστ τα κανω για να δικαιολογώ τον εαυτο μου που -και καλά- δεν καθομαι να πιασω κουβεντα ενώ διαβάζω τόσο έντονα.... :P xaxaxaxaxa

σκισε πτυχίο τώρα.λίγα διάβασα πολλά καταλαβα

Η αλήθεια είναι πως κ εγώ ανέκαθεν δεν ήμουν και πολύ της περιποίησης. Παλιότερα βαφόμουν αναγκαστικά επειδή είχα έντονο πρόβλημα ακμής. Από τότε που έκανα θεραπεία κ έφυγε αυτό, έκανα κ λειζερ για τη μυωπία (πάνε γυαλιά και φακοί) βγαίνω όπως να 'ναι. Στην καλύτερη περίπτωση να βάλω ρουζ κ μάσκαρα επειδή είμαι πολύ άσπρη να μη τρομάζω κόσμο. Αφού όταν κυκλοφορώ με την αδερφή μου που είναι πολύ κοκέτα μας κάνουν ίδια ηλικία ή εμένα μικρότερη και ας έχουμε 5 χρόνια διαφορά! Αλλά αν βγω για καφέ/ποτό κλπ εκεί είμαι πολύ προσεγμένη. (ματζουρ σγχώρα με για το ότι καταχραστήκα το τόπικ σου!! )

Καλημέρα αγαπημένοι συμφορουμίτες μου!!

Quote:

---

Originally posted by Μαντάμ σου σου
να προσθέσω οτι πρέπει να νιώσεις ευγνωμοσύνη για ότι έχεις καταφέρει, κ να κάνεις υπομονή γιατί σύντομα θα δεις όλους τους καρπούς της προσπάθειάς σου να ανθίζουν(μια μίνι διαφήμιση των δύο τοπικ(υπομονή κ ευγνωμοσύνη))

κ μετά τις διαφημίσεις ...

μαντζουράν εγώ θα είμαι λιγότερο αυστηρή με εσένα απότι εσύ με εσένα(δν ξέρω αν κατάλαβες τι είπα τώρα)
καταλαβαίνω αυτό που λες οτι θες κ άλλη δουλειά στο θέμα της αυτοαπόρριψης γιατί το πιθανότερο είναι εσύ νανιώθεις ακόμα η παχουλούλα του γραφείου κ αυτό να βγάζεις προς τα έξω.

αλλά όσο κ να εκπαιδευτούμε στο θέμα της μη αυτοαπόρριψης, άνθρωποι είμαστε βρε αδερφέ ,με τέτοιο καιρό κ τέτοια έλλειψη βιταμίνας σε όλοι οι άνθρωποι σκαμπανεβάσματα έχουμε στην διάθεση. γιαυτό πρέπει να εξασκηθείς κ στο να μην αυτοαπορρίπτεσαι όταν αυτοαπορρίπτεσαι.

---

Έχεις απόλυτο, ΑΠΟΛΥΤΟ δίκιο Μαντάμ σου σου μου!
Όντως ακόμα νιώθω η παχουλή της ομάδας. (της εκάστοτε ομάδας, είτε πρόκειται για τη δουλειά, είτε για κάποια δραστηριότητα).
Κάνω προσπάθειες να έχω θετική σκέψη και αυτοπεποίθηση, όμως πολλές φορές μπαίνω πάλι στα μονοπάτια της αυτο-απόρριψης και την μείωσης του εαυτού μου...

Quote:

---

Originally posted by pink_90
Ματζουρανάκι ναι πρέπει να είμαι περήφανη, όσο περήφανη πρέπει να είσαι κ εσύ! Το ότι έφτασα σε ένα σχετικά φυσιολογικό βάρος δεν είναι το πιο δύσκολο. Το πιο δύσκολο είναι να τ' αποδεχτείς. Ότι δεν είσαι πια η χοντρούλα. Γιατί ακόμα έτσι με βλέπω πολλές φορές. Και γιατί τώρα με απασχολούν άλλα θέματα όπως χαλάρωση, κυτταρίτιδα, ραγάδες κλπ. Πράγματα που έλεγα ότι αν αδυνατίσω δεν θα ασχοληθώ και "κορόιδευα" τους ανθρώπους που καταγίνονταν με αυτά. Και όμως τελικά έχουμε μια μανία να θέλουμε να γίνουμε τέλειες...Πόσο άσχημο και ακατόρθωτο αυτό, συνεχίζουμε όμως να μας ταλαιπωρούμε με αυτό!

---

Αχ αυτή η αναζήτηση της τελειότητας!
Έχεις απόλυτο δίκιο pink!
Πρέπει κάποια στιγμή να την αποβάλλουμε από πάνω μας!
Γιατί και η τελειομανία, μεταμφιεσμένη αυτο-απόρριψη είναι!

Quote:

---

Originally posted by marulenia
Ω τι ωραία που τα είπατε,

Μεγάλη ταύτιση ένιωσα με το ποστ σου Μαντζουρανουλα μου.... Πέρσι που λες Μάντζι κι εγώ δούλεψα σε ενα Εσπα και μάλιστα πήγα στην επαρχία και κοίτα να δεις έπεσα σε πρόγραμμα που όλες ήταν 22-25 (μικρότερες), περιποιημένες τέρμα (όχι σαν εμενα που ξύπναγα χαράματα να φτάσω στο χωριό και στο κτελ μου τρέχαν τα σαλια στον ύπνο) και αδυνατότατες.. Ε φρίκη πέρασα μέχρι να τελειώσει το πρόγραμμα. Κοκέτες στην επαρχία τέρμα, σα γυφτάκι ένιωθα.. (ανπολιτικαλ κορρεκτ, συγγνώμη, αλλά ενιωθα πολύ ατημελητη)

Πέρσι δεν το ξεπέρασα.. Φέτος με έπιασα να νιώθω το ίδιο σε χώρο εθελοντικής εργασίας που οι συνεργατιδες μου ειναι πιο ενεργες και τις εμπιστευονται περισσοτερο με πιο πολλες αρμοδιοτητες και ειναι σουπερ γυμνασμένες κουκλες και μικρότερες (μα πως τα καταφερνουν). Και λεω φτου παλι εγω το γυφτακι....

---

Πολλά παιδιά της επαρχίας (ειδικά σε μεγάλες πόλεις της επαρχίας) το έχουν αυτό... αυτήν την ματαιοδοξία να έχουν την σούπερ ντούπερ τέλεια εμφάνιση και να φοράνε πάντα μάρκες κλπ.
Αυτό δεν πρέπει να μας επηρεάζει!
Είναι φυσικό να μπαίνουμε σε διαδικασία σύγκρισης (όπως μπαίνω και εγώ δυστυχώς), όμως χρειάζεται να το σταματήσουμε αυτό!
Να μας αγαπήσουμε πραγματικά και να προχωρήσουμε την ζωή μας με αισιοδοξία και τέρμα αυτοπεποίθηση!
Γιατί τελικά, αν αναζητούμε πάντα να φαινόμαστε τέλειες εμφανησιακά, θα σπαταλήσουμε την ζωή μας με πολύ ανούσιο τρόπο!

Quote:

---

Originally posted by Scarllet_D
...να πω απλώς πως θα χρειαστει νομιζω να δουλέψεις λιγάκι με το γιατι σε νοιαζει το οτι οι νεοι σου γνωστοι δεν το βλέπουν. Μην ξεχνάς, το κάνεις για ΣΕΝΑ πρωτα απο όλους :)

---

Τελικά δεν σπουδάζεις τυχαία την ψυχολογία...
Είμαι σίγουρη ότι θα γίνεις μια πολύ καλή ψυχολόγος!
Αυτό που είπες είναι το ζουμί της υπόθεσης και αυτό με έχει προβληματίσει εδώ και λίγες μέρες!!
Έχω καταλήξει στο εξής συμπέρασμα..
..ότι επειδή δεν πιστεύω για τον εαυτό μου ότι έχω καταφέρει ιδιαίτερα πράγματα στην ζωή μου, παρά μόνο τώρα αυτήν την απώλεια βάρους, θέλω οι άλλοι να την γνωρίζουν αυτήν ώστε να καταλάβουν ότι είμαι δυνατή. (Λυπηρό, αλλά δυστυχώς έτσι σκέφτομαι).



Πάντως παιδιά, μην λέτε ότι είστε οφ τόπικ με αυτές σας τις απαντήσεις!!
Είναι πολύ ουσιαστικά αυτά που λέτε και με βοηθούν να συνειδητοποιήσω πού βρίσκομαι, και γιατί αισθάνομαι αυτά που αισθάνομαι!