Printable View
Γι αυτό πρώτα έβαλα τον εαυτό μου και μετά τους γονείς μου. Αν και καθιστή σκέφτηκα ορθά.
Όσο για το αν είμαι καλός άνθρωπος ή όχι, δεν είναι κάτι που μπορεις να γνωρίζεις εσύ, και δεν χρειάζεται κιόλας.
Και για την ψυχοθεραπεία, οκ... θα σε ακολουθήσω. :)
Για τους βαθμούς ειλικρινά μπράβο σου εφόσον είναι κάτι που έχει σημασία και για εσένα και για τους γονείς σου και όντως σου δίνει κάποιες δυνατότητες για περαιτέρω σπουδές που ενδεχομένως αλλιώς να μην τις είχες ή έστω τόσο άμεσα.
Όμως το πανεπιστήμιο της ζωής λέει ότι είναι σημαντικό να αγαπάς αυτό που κάνεις όσο και να προσαρμόζεσαι στις ανάγκες διαβίωσης, στις νέες εξελίξεις, να είσαι ανοιχτός στις προοπτικές που ανοίγονται και να μην μένεις κολλημένος εκεί από όπου ξεκίνησες. Κι αυτό ισχύει και για τη ζωγραφική και για την ψυχολογία και γενικώς.
Εντάξει, αυτά είναι πράγματα που γνωρίζω, όλοι τα λένε. Από τότε που η πράξη περιορίστηκε απ\' τον λόγο όμως, χάσαμε κατά πολύ την αίσθηση της πραγματικότητας. Γιατί άποψή μου είναι ότι περιγράφεις την τελειότητα, την οποία λίγοι αγγίζουν. Και μην μου πεις ότι υπερβάλλω, γιατί για τον καθένα η τελειότητα αντιπροσωπεύει διαφορετικό ορισμό.
Προσωπικά πιστεύω πως κανείς δε πρέπει να γίνεται ψυχολόγος αν δεν το αγαπά. Προσωπικό παράδειγμα: Ο πατέρας μου είναι λογιστής, με γραφείο και οταν συμπλήρωνα το μηχανογραφικό μου μού έθεσε το εξής ‘‘δίλημμα‘‘: αν επέλεγα να σπουδάσω οικονομικά αμέσως θα επαιρνα, πριν καν τελειώσω, πρώτο μισθό 1000 ευρώ..Δεν σκέφτηκα δεύτερη φορα τη πρόταση του. Προτίμησα αυτό που αγαπούσα πραγματικά. Το επάγγελμα του ψυχολόγου θέλει πολύ αγάπη. Σε καμιά περίπτωση δε φτάνει το πτυχιο. Πρέπει να προσπαθείς και να διαβάζεις όλη σου τη ζωή, πέρα ακόμα και απο τα μεταπτυχιακά. Στην Ελλάδα ειδικά δε σου προσφέρει τιποτα το πτυχίο. Είμαι στο 4ο έτος στη ψυχολογία Παντείου και ακόμα νιώθω οτι ελάχιστα έχω μάθει. Ακόμα και που έχω περάσει όλα τα μαθήματα με καλο βαθμό και πάω στις παραδόσεις. Παρολα αυτά συνέχιζω να το αγαπώ και σκέφτομαι οτι δε θα μπορούσα να έκανα τιποτε άλλο στη ζωή μου. Όσα λεφτά κι αν έπαιρνα.. έστω κι αν δεν είμαι απο πλούσια οικογένεια..
Σε αυτό το επάγγελμα καλείσαι να προσφέρεις πολλά. Αυτό είναι εφικτό μόνο αν το αγαπάς.. Η μετριότητα δε χωράει εδώ..
Ορίστε κορίτσι, παράδειγμα προς μίμηση. Όμως μετά από κάποια χρόνια που θα έχεις και παιδάκια και θα θέλουν να είναι όπως άλλα, να έχουν ότι βλέπουν, ή ακόμα μόνο τα βασικά, κι εσύ να νιώθεις άσχημα μη μπορώντας να τα ικανοποιήσεις, έλα να μας πεις τα ίδια.
Θα σου πώ την γνώμη μου. Όταν αντιμετώπισα το πρόβλημα μου επισκεύτηκα ψυχίατρο (σημειωτέον όχι επειδή το ήθελα ο ίδιος). Αυτό έγινε αφού η κατάσταση μου άρχισε να επιδεινώνεται σε πολύ άσχημο βαθμό. Υποθέτω πως αυτό κάνουν και οι περισσότεροι. Πάνε στον γιατρό εφόσον το πρόβλημα έχει αρχίζει να αποκορυφώνεται. Στατιστικά η Ελλάδα έχει μικρότερα ποσοστά ψυχασθένειας απ\'οτι οι υπόλοιπες Ευρωπαικές χώρες. Αυτό ίσως να μην σημαίνει απαραίτητα οτι έχουμε λιγότερους ψυχασθενείς, μπορεί δηλαδή να εντοπίζει και την επιθυμία των Ελλήνων να αποφύγουνε να πάνε στον ψυχίατρο ή στον ψυχολόγο (αναφέρω τις δύο κατηγορίες μαζί μιας και μια ολοκληρωμένη θεραπεία προυποθέτει την συνεργασία και με τους δύο).Quote:
Originally posted by Dexter
Πιστεύετε ότι το επάγγελμα, προσέξτε, του ψυχολόγου και όχι του ψυχίατρου, έχει πέραση στην Ελλάδα? Ή ακόμη η κατάσταση δεν είναι όπως στην Αμερική που ο καθένας έχει και από έναν ψυχολόγο;
Άκουω απόψεις..
Παρόλα αυτά η παγκοσμιοποίηση έχει επιφέρει αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο πορευόμαστε ως κοινωνία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εξάπλωση μοντέρνων επαγγελμάτων. Το επάγγελμα του ψυχολόγου είναι μοντέρνο, και άκρως ενδιαφέρον.
Δεν είμαι ψυχολόγος και δεν ξέρω πόσο κερδοφόρο είναι το επάγγελμα. Όμως το ζητούμενο είναι να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας. Εάν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό τότε μάθε να κερδίζεις λεφτά. Θα βγάλεις πολλά λεφτά έτσι.. αλλά ίσως να μην απολαύσεις ποτέ τη δουλειά σου.
Φιλικά
Γι\' αυτό που είπες Dexter, ότι περιέγραψα την τελειότητα, απλά περιέγραψα πώς αυξάνεις τις πιθανότητες να έχεις εισόδημα δουλεύοντας πάνω στον τομέα που αγαπάς. Απέχει πολύ από την \'τελειότητα\' του να έχεις από την πρώτη στιγμή και μόνιμα το ιδανικό εισόδημα, ή να ασχολείσαι μόνο με αυτό ακριβώς που έχεις στο μυαλό σου όταν μπαίνεις στο επάγγελμα.
Και με την ευκαιρία, ξέρω αρκετούς ανθρώπους που επέλεξαν κάτι που φαινόταν \'σταθερό\', \'μόνιμο\', \'επαρκές\' και στην πορεία της ζωής τους είτε άλλαξαν τα δεδομένα στο συγκεκριμένο επαγγελματικό χώρο, είτε διαπίστωσαν ότι ναι μεν σταθερό αλλά καθόλου επαρκές για τις ανάγκες τους.
Επέλεξα αυτό που αγαπούσα και δεν το μετάνιωσα γιατί απολαμβάνω τη δουλειά μου. Η όποια δουλειά χρειάζεται πολλαπλάσια προσπάθεια, χρόνο και αφοσίωση απ\' όσο οποιεσδήποτε σπουδές, είτε στο σχολείο είτε στο πανεπιστήμιο. Είναι κρίμα να αφιερώνεις τόσα πολλά σε κάτι που δεν σου αρέσει και οι συνέπειες κάθε απόφασης δεν φαίνονται μόνο στην τσέπη μας.
Και επειδή περνάμε αρκετό χρόνο δουλεύοντας ........... εκτός των αλλων απολαμβάνεις λιγότερο τη ζωή σου ...........Quote:
Originally posted by vince
αλλά ίσως να μην απολαύσεις ποτέ τη δουλειά σου.
Δεν καταλαβαίνω πάντως γιατί απαξιώνεις το επάγγελμα του υδραυλικού ? Σε ενδιαφέρει απο οτι κατάλαβα η οικονομική αποκατασταση και ο υδραυλικός πράγματι βγάζει πολλά λεφτά !! (αρκεί να εχει όρεξη :P)
Οσον αφορά το επάγγελμα του ζωγράφου , αν κάποιος το επιλέξει γιατί πληρεί τις προυποθέσεις α-β-γ που ανέφερα , δεν θα δυσκολευτεί (για παράδειγμα) να διοριστεί μεσω ΑΣΕΠ στην εκπαίδευση .......... και αφού εξασφαλίσει τα έξοδα διαβίωσης του , μπορεί να ασχοληθεί και με την τέχνη και να κάνει που και που εκθέσεις .....
Γνωρίζω δύο άτομα που το κάνουν .
Και ετσι η δουλειά δεν είναι αγκαρεία. Γνωρίζω επίσης πολλούς που η δουλειά τους είναι αγκαρεία : είναι αυτοί που δεν ακόλουθησαν την αγάπη τους , την κλίση τους .
Λοιπόν, Vince ευχαριστώ για την απάντηση. Και με βάση αυτή θα εκφράσω έναν προβληματισμό που έχω με αφορμή το θέμα μου, άσχετα που καταλήξαμε αλλού.
Με λυπεί που η Ελλάδα είναι τόσο ψευτο-πουριτανική χώρα. Και γι αυτό έκανα εμμέσως πλην σαφώς μια σύγκριση με Αμερική. Αν πας σε ψυχίατρο ή ψυχολόγο, όταν οι γύρω σου το αντιλαμβάνονται, δεν σκέφτονται ότι υπάρχει λόγος, και πρόβλημα. Αλλά αρχίζουν χαρακτηρισμούς του τύπου \"τρελός\", \"ψυχάκιας\", και άλλα τέτοια που αγγίζουν τα όρια της απανθρωπιάς. Γι αυτό οι πιο πολλοί κάνουν πίσω. Δε νομίζω ότι έχουμε ξεπεράσει τον κλειστό κύκλο της Ελληνικής κοινωνίας, και ας θέλουμε να λεγόμαστε Ευρωπαίοι.
Τα αποτελέσματα μιας έρευνας είχαν δείξει οτι οι περισσότεροι Έλληνες δεν είναι ευχαριστημένοι απο τη δουλειά τους!Quote:
Originally posted by Kleiw
Γνωρίζω επίσης πολλούς που η δουλειά τους είναι αγκαρεία : είναι αυτοί που δεν ακόλουθησαν την αγάπη τους , την κλίση τους .
Δεν με παραξενεύει . Απο τη στιγμή που οι περισσότεροι μαθητές συμπληρώνουν το μηχανογραφικό βάζοντας τις σχολες με σειρά μορίων ..........
Για όλα φταίνε οι γονείς ! :P
Ρε παιδια δεν ειπε η κοπελα οτι δεν της αρεσει!Κ καλα κανει επισης που σκεφτεται για οικονομικες απολαβες.Πως θα γινει να κανει κατι που της αρεσει κ να βγαζει κ τα ως προς το ζειν.Οσο για το υδραυλικος επισης δεν το κατηγορησε απλα εχει επενδυσει τοσο καιρο για αλλα πραγματα.Οσο για την πλειοψηφια των Ελληνων κ το επαγγελμα που κανουν συμφωνω με vince κ επισης το ιδιο μπορει να συμβαινει σε πολλους απο μας που γραφουμε εδω.Γιατι ποσοι κανουν αυτο που τους γεμιζει κ οχι απλα δεν τους χαλαει?Quote:
Originally posted by Dexter
Χμ, ναι, κυρίως για το πρώτο ρωτούσα, επειδή ενδιαφέρομαι. Μου αρέσει δηλαδή να βοηθάω τους άλλους, μου αρέσει να ακούω τα προβλήματά τους κλπ. Όμως εντάξει, να μην πεθάνω και στην πείνα. Ούτε για ιδιωτικό τομέα σκέφτομαι. Αν είναι, σε δημόσιο. Αλλά πάλι, δεν ξέρω, το κλίμα και όλα αυτά που υπάρχουν σε μια κλινική, είναι αρκετά για να αποτρέψουν κάποιον..
Arsi αν δεν ονειρευτείς και δεν κυνηγήσεις τα ονειρα σου , δεν θα συμβούν . Συνεπώς , ας μην μείνουμε στις στατιστικές .
Ε όχι Αrsi, τι τους λες τώρα! Τους προσβάλλεις! Εδώ μέσα όλοι ότι κάνουν το αγαπάνε!
Δεν αφορα πιστευω μονο τους μαθητες αλλα το συνολο.Quote:
Originally posted by Kleiw
Δεν με παραξενεύει . Απο τη στιγμή που οι περισσότεροι μαθητές συμπληρώνουν το μηχανογραφικό βάζοντας τις σχολες με σειρά μορίων ..........
Για όλα φταίνε οι γονείς ! :P
Επισης κατι που μας στρεφει σ\'αυτην την κατευθηνση ειναι οι οικονομικες συνθηκες στη χωρα μας κ ο πολιτισμος.κ ειναι φυσιολογικο να συμβαινει υπο αυτες τις συνθηκες.Σκεφτειται υπαρχουν παιδια-ξερω που θελουν να σπουδασουν κ δεν μπορουν οι παιδια με ταλεντο στη ζωγραφικη κ δεν εχουν να παρουν μπογιες.Δυστηχως η επιβιωση κ η πραγματικοτητα ειναι σκληρη για πολλους.Μακαρι να ειχαμε λυμενο το θεμα επιβιωσης κ τοτε θ\'αλλαζαν πολλα.