http://www.fubiz.net/wp-content/uplo...rofitness3.gif
Printable View
:lol::lol::lol::lol::lol::lol:
χαχαχαχα το ημερολόγιο της λιγουρίτας επρεπε να το ονομάσω τελικα.
Ετσι οπως το πάω με το φαγητο..
Μπήκε και ο καινούριος μήνας και μπορώ να πώ οτι πέτυχα τον πρώτο στόχο μου.
Εχω μπεί πλέον σε πρόγραμμα και νιώθω οτι έχω ξεπρηστεί!
Είναι η πρώτη φορά που κάνω προσπάθεια και δεν έχω ψυχαναγκασμό με την ζυγαριά!
Δεν έχω ζυγιστεί ακόμα,λέω να ζυγιστώ στις 12/10.
Αυτά, καλή σας μέρα
να είστε καλά. :yes:
αίλουρε μου εκτός του ξεφουσκώματος και της πάλης σου με την ζυγαριά κάνεις κ πολύ καλή δουλειά με την γυμναστική! ορίστε κ το βραβείο σου!
http://images.clipartlogo.com/files/...kade_small.jpg
:love::love::love::love::love:
με συγκινείς μαντάμ σου σου :starhit:
2ος στόχος μέχρι την 1η Νοεμβρίου:
Να σταματήσω να καταναλώνω ο,τι εχει σχέση με άσπρο αλεύρι και ζάχαρη, να περιορίσω τα πολύ επεξεργασμένα τρόφιμα.
:rolleyes:
Πως τα πας ailoure???
πω πω παιδια, εκεί που ανάρρωσα λίγο, με ξανακόλλησε ενα παιδί απο τη δουλειά και ειμουν χαλια στο κρεβάτι, δεν ειχα ορεξη να φάω,
αλλα είχα λιγούρα για σοκολάτα, πρέπει να μαζέψω δυνάμεις δεν γινεται..
σημερα εχω συνέλθει κάπως
ήρθε η ώρα!
Τι κάνετε παιδιά; Ελπίζω να είστε όλοι καλά! Σας εύχομαι πολύ πολύ καλή χρονιά!
Δυστυχώς χάθηκα τους τελευταίους μήνες, "έφυγε" ένα πολύ αγαπημένο μου συγγενικό πρόσωπο.
Δεν είχα όρεξη να βλέπω άνθρωπο. Δεν είχα ξαναζήσει παρόμοια εμπειρία, και ήταν δύσκολο.
Με το νέο έτος, μάζεψα λίγο τις δυνάμεις μου και αποφάσισα να συνεχίσω την γυμναστική και την διατροφή.
βρήκα και μια ωραία ιστοσελίδα- εργαλείο σαν ημερολόγιο διατροφής και ασκήσεων που σε βοηθάει με τις θερμίδες και σου υπενθυμίζει τους στόχους σου ειναι το my fitness pal (Χωρις να θελω να κανω διαφήμιση) απλά εμένα προσωπικά πιστεύω πως με βοηθάει!
Αυτά καλοί μου συμφορουμίτες :spin: φιλιά πολλά!!!
Καλησπερα κι απο μενα και καλή συνέχεια στην φροντίδα του εαυτού σου!Αυτ που μου έρχεται στο μυαλό ειναι ο παππούς μου(96 χρόνων) που οταν έχασα την μητέρα μου και κόρη του μου έλεγε: κοριτσάκι μου... τι ριχτο πισω και προχωρά... ( και έκανε το χέρι του προς τα πισω πάνω απο τον ώμο του).
δεν βγάζει πουθενα η στεναχώρια, όσο πιο γρήγορα αποδεχτούμε καθε συμβάν που δεν μπορούμε να αλλάξουμε τόσο πιο κερδισμένοι ειμαστε.
Καλή συνέχεια και πάλι και σευχαριστω για το προγραμμα, θα το δω οπωσδήποτε!
Εγω ειμαι στον πρώτο μηνα αυτού το προγράμματος και ειμαι ενθουσιασμένη!!!
http://www.flylady.net/
Ειναι προγραμμα τακτοποίησης και καθαριότητας του σπιτιου!! Μαγικό!!!!!!!!
Απο τότε που ξεκίνησα την προσπάθειά μου για πιο σωστή διατροφή,
βλέπω εφιάλτες.
Ενώ την ημέρα, μετράω θερμίδες, ζυγίζω μερίδες
το βράδυ στον ύπνο μου βλέπω οτι κάνω συνέχεια υπερφαγικά..
σουβλάκια, τούρτες σε τεράστιες ποσότητες.. ξυπνάω με φόβο και ενοχή, λέω ενα όνειρο ειναι μόνο.
Ξανα κοιμάμαι και πάλι τα ίδια.
Το υποσυνείδητό μου κάνει την επανάστασή του.. :sniffle:
Και εγω αιλουρε βλεπω στον υπνο μου οτι κανω υπερφαγικα επεισοδια και στεναχωριεμαι και νιωθω τυψεις στον υπνο μου μετα το υπερφαγικο επεισοδιο. Στον υπνο μας τις περισοτερες φορες δεν καταλαβαινουμε οτι ειμαστε σε ονειρο. Το τελευταιο ονειρο που ειχα δει οτι ειχα κανει υπερφαγικο επεισοδιο ηταν πριν 1 περιπου βδομαδα και ειδα οτι μου λεγαν οι δικοι μου βγες πηγαινε καμια βολτα εξω να ξεσκασεις και ημουν στον υπνο μου σε πολη και βγηκα εξω μονη μου ηταν νυχτα εξω ηταν σκοτεινα και καθως περπατουσα ειδα ενα σουπερμαρκετ και αγορασα λεει απο το ψυγειο 2 μεγαλα γλυκα κορνε και πηγα σε μια οικοδομη και τα εφαγα και ξυπνησα εκει που ειχα τυψεις και επρεπε να γυρισω στο σπιτι. και το αστειο ειναι οτι αυτουτου ειδους τα γλυκα δεν μου αρεσουν καθολου, γενικα τα σιροπιαστα γλυκα δεν μου αρεσουν.
πω πω, τελικά δεν είμαι μόνη με τους εφιαλτες!
και εγώ το ίδιο πράγμα good μου..
ελπίζω με τον καιρό να γινόμαστε δυνατότεροι να ξεπερνάμε τους εφιάλτες..
δεν είναι και αυτά παρά ένα εμπόδιο του εαυτού μας :blush:
Δεν θέλω ποτέ ποτέ ξανά να αφήσω τον εαυτό μου.
Ποτέ και για τίποτα.
Ήμουν βυθισμένη σε έναν ωκεανό και ο χρόνος είχε χάσει την ιδιότητά του.
Με κοίταζα στον καθρέφτη, και απέφευγα να δω τον εαυτό μου.
Δεν θέλω να γυρίσω πίσω. Δεν θέλω άλλο σκοτάδι.
Έχανα τον εαυτό μου, μέχρι που άρχισα να τον διώχνω εγώ πλέον.
Φώναζα φύγε! Έτρωγα και ήταν σαν να με σκότωνα αργά και σχεδιασμένα.
Λίγο λίγο, σκότωνα όσους με έκαναν να λυπάμαι που είμαι εγώ, βλάπτοντας τον εαυτό μου.
Σκότωσα την φράση που μου είπε ο γιατρός, "λυπάμαι, δεν θα μπορείς να κάνεις παιδιά"
Πόσες φορές ευχήθηκα να μην υπάρχω, για να μην τρώω.
Έμπαινα σε μαγαζιά με ρούχα, και έλεγα όχι, δεν μου αξίζουν αυτά τα ρούχα, δεν μου αξίζουν αυτά τα παπούτσια. Και έβγαινα με άδεια χέρια. Και
γύριζα σπίτι να φάω για να με παρηγορήσω.
Έβλεπα την ζυγαριά να με δείχνει κάθε μέρα πιο βαριά, αλλά δεν με συγκινούσε καθόλου.
Έχω κουραστεί να μισώ το σώμα μου, να έχω τα υπερφαγικά επισόδια ως την μόνη απόλαυση στην ζωή μου.
Είναι δύσκολο, ναι.. δύσκολο να σηκωθείς!
Αλλά το αξίζω, αξίζω να έχω κάτι καλύτερο στην ζωή μου, αξίζω να προσπαθώ να δίνω το καλύτερο σε εμένα!
Αν όχι εγώ τότε κανείς άλλος.
Δεν έχω πάει ποτέ στην ζωή μου 90 και βάλε κιλά,
αλλά δεν με νοιάζει καθόλου. Ξέρω οτι πιά θέλω να έχω άλλη ζωη, αυτή που προσπαθώ να έχω τώρα.
Τώρα με βλέπω στον καθρέφτη, και αγαπάω όλα αυτα τα 90 κιλά. Για εμένα είναι όμορφα.
Και όμορφα θα είναι και τα 80, 70 , 60..
Τώρα νιώθω, επιτέλους όμορφα. Και δεν αισθάνομαι άσχημα που πήρα 35 κιλά.
Γιατί ξέρω οτι κάνω το πιό σωστό πράγμα που μπορώ για εμένα.
:blush:
Θα με αγαπάω, και θα με προσέχω.