Printable View
Ειναι μια καλη αρχη να παραδεχεσαι οτι εθελοτυφλουσες για χρονια. Ισως η αλλαγη που τοσο φοβασαι τοσα χρονια να μην ειναι τοσο επωδυνη οσο αυτη η αρρωστημενη κατασταση που αφηνες να διαιωνιζεται μεσα στο σπιτι σου.Quote:
Originally Posted by terpsis
Τωρα μπορει να σε τρομοκρατει και μονο η ιδεα, αλλα αν τα βαλεις κατω με ψυχραιμια και τα ζυγισεις, τελικα τι ηταν αυτο που πασχιζες ντε και καλα να κρατησεις?
Το ονειρο προσπαθουσα να κρατησω ζωντανο, οσα ονειρευομουν οτι μπορουμε να ζησουμε στο μελλον μαζι,
οσα ειχα με τη φαντασια χτισει στην αρχη του δεσμου μας.
Το παραμυθι με την Σταχτοπουτα, οτι ο πριγκηπας τελικα τη σωζει απο τη μοιρα της.
Με τετοια σαχλά που μεγαλωσαμε εμεις οι γυναικες, πώς να μην προσγειωθω αποτομα;
Και γιατι παλι αυτο το παραμυθι οτι ο ερωτας στη ζωη μας ειναι παντα ενας;
Και πανω απο ενας θα μπορουσε να ειναι, ή και κανενας στην τελικη.
Γιατι ειχα γαντζωθει απο κατι μη υπαρκτο, ακομα με προβληματιζει.
Απο ποια μοιρα σου επρεπε να σε σωσει αυτος ο ανθρωπος? Ησουν καταπιεσμενη απο τους γονεις σου πριν τον γνωρισεις?Quote:
Originally Posted by terpsis
Πιστευεις οτι εζησες εναν μεγαλο ερωτα τοτε στην αρχη σας? Αυτο δε σημαινει οτι ειναι κατι μη-υπαρκτο, το να σβησει με τα χρονια ενας ερωτας, δε σημαινει οτι δεν υπηρξε εξαρχης.
Ναι, η οικογενεια μου αν και με μεγαλωσε με πολυ αγαπη, με καταπιεζε.
Ηθελα να φυγω απο την επαρχια κι οταν περασαμε και οι 2 στις πανελληνιες στην Αθηνα, εκει ανθισε η σχεση μας
και ηταν κατι δυνατο επειδη ηταν πρωτογνωρο και για τους 2.
Για μενα ενσαρκωνε σε ενα προσωπο την αγαπη ολου μου του κοσμου μαζι, των γονιων, των αγαπημενων,
των φιλων, ολων. Απο ανασφαλεια; Απο κατι αλλο; Του φορτωσα ολους τους ρολους και τωρα βλεπω
πω δεν ηταν υγιες αυτο. Για τον ιδιο λογο δυσκολευομαι ν απαγκιστρωθω τωρα, επειδη μεχρι τωρα εξακολουθουσε
να συγκεντρωνει για μενα, ολα αυτα. Ηθελα να ειναι, φιλος, εραστης, συντροφος, ολα.
Κι απλα ο ιδιος ειτε δεν ηθελε πια ειτε δεν μπορουσε ουτε τωρα ουτε ποτέ.
Καταλαβα. Μου θυμιζεις πολυ τη μανα μου, ιδια ιστορια διαφορετικη εποχη.Quote:
Originally Posted by terpsis
Εχεις εξαρτηθει απολυτα συναισθηματικα απο αυτον και η διαδικασια να σταθεις στα ποδια σου στις δικες σου δυναμεις ειναι αρκετα δυσκολη, οχι αδυνατη, αλλα πολυ δυσκολη. Να ξερεις ομως οτι τετοιοι αντρες γυριζουν πισω τρεχοντας και παρακαλωντας ΜΟΝΟ οταν φοβηθουν οτι εχασαν το σιγουρακι, τοτε ειναι που ανατρεπεται το σεναριο τους. Τωρα εισαι αυτη που τρεχει απο πισω και τον πρηζει, δεν το θαυμαζει αυτο, δεν τον εξιταρει, δεν τον γοητευει, δεν το εκτιμα, το φτυνει. Αν τον φτυσεις εσυ, θα παθει πατατρακ.
Νομιζεις οτι εξαρτασαι, δεν εξαρτασαι οντως, αυτη ειναι η διαφορά.
Πραγματι ενας απ' εξω θα ελεγε οπως και μου ειπε δλδ οτι ειναι παραξενο να δειχνω τετοια συμπεριφορα
υποταγης, υποχωρησης, οταν παλιοτερα με ηξερε και πιο μαχητικη αλλα και στον τομεα μου -στη δουλεια
μου και στις σπουδες μου- ειμαι και αισθανομαι επιτυχημενη.
Καθολου παραξενο, ισα ισα. Εχεις αναγκη να εξαρτασαι συναισθηματικα, αυτο δεν αναιρει την ικανοτητα σου να εισαι δυναμικη στο επαγγελματικο σου περιβαλλον.Quote:
Originally Posted by terpsis
Το γεγονος ομως οτι εισαι δυναμικη σε εναν τομεα, σημαινει οτι εχεις τη δυνατοτητα να κανεις τη μεγαλη υπερβαση και να δειξεις την ισχυ σου και στον προσωπικο τομεα. Απλα φοβασαι. Ολοι φοβομαστε, ολοι ανεξαιρετως και οι δυναμικοι και οι δειλοι και οι επιτυχημενοι και οι εξυπνοι και οι χαζοι, ολοι ολοι ολοι.
Προς το παρον εχω αναγκη απο παρεα για εναν καφε και συζητηση ουτε για διαζυγια ουτε για καθημερινοτητα.
Για φιλοσοφια, εσωτερικη αναζητηση, ψυχολογια,κλπ.
Μεχρι τωρα σερνομαι στα καφε, απλως για να δω κοσμο.
Αισθανομαι οτι βγαινω απο μια κατασταση απομονωσης που αυτοσαρκαστικα
την αποκαλω το δικο μου εθελοντικο Κωσταλεξι, που μετραει απο τη γεννηση περιπου του
δευτερου παιδιου μου.
#38..
εγω δε καταλαβαινω γιατι το βρηκε αδιανοητο οτι ταυτιστηκε με τη μανα του σε ολες τις περιπτωσεις που καπιος ειαι κακο προτυπο αυτο γινεται ειναι κανονας.. αν πχ εσυ εισουν το καλο προτυπο τα παιδια θα ταυτιστουν μαζι σου και θα παρουν το ρολο σου.
απλα ολο αυτο το θεμα ηταν πολυ δυσκολο να το διαχειριστεις μονη σου
δεν εφταιγε αυτο οτι δεν ηταν υπαρκτος εφταιγε οτι δεν ειχε μαθει να εκτιμα αυτο που εχει να το προσεχει πχ τα εχει ολα δεδομενα σκεφτεται και να φυγει απο εδω που θα παει.
σκεφτεται πχ οτι εισαι ανασφαλης δυσκολοπλησιαστη και σου λεει σιγα μη γνωρισει αλλον και του αποκαλυψει ποια ειναι πισω απο τη ασπιδα της μονο εγω βρισκομαι διπλα της και ολοι οι αλλοι απ εξω
γιαυτο δε πρεπει να κλεινουμε πορτες ειδικα σε οσους χρειαζομαστε πρεπει να κραταμε παντα γεφυρες επικοινωνιας οστε να υπαρχει εναλακτικη λυση.
.........................
ποσο εφτασα τωρα να συμφωνω με αυτο!Quote:
Originally Posted by αλεξανδρος_77
πολες φορες σκεφτομαι τους αλλους οταν μιλαω και καθολου τον εαυτο μου
οι κλειστες πορτες ειναι η πηγη της ασθενειας γιατι και αγιος να ναι καπιος οταν του διχνει οτι εισαι αλυσοδεμενος μαζι του χωρις καμια διεξοδο παιρνουν τα μυαλα του αερα
απλα δεν εχω παντα την υπομονη να τα πω αυτα με ψυχραιμια και λογικη συνταξη και για αυτο συχνα δε μου δινουν σημασια
Αλεξανδρε σωστα τα λες.
Τις πορτες που μονη μου εκλεισα μ ενθαρρυνε κ εκεινος να τις κλεισω.
Τυπου: μην κανεις παρεα την Λ. γκαντεμω ειναι.
Τι θες κ μιλας στην Σ. και δινεις δικαιωματα για την προσωπικη μας ζωη; κουτσομπολα ειναι.
η αλλη κακιστρω, η παραλλη ζηλιαρα κλπ για οποιον κ να επελεγα για λιγη παρεα ειχε αρνητικα να πει, να ριξει δηλητηριο. κ εγω η χαζη επηρεαζομουν
αφηνομουν στην κακη γνωμη που ειχε για ολους οσους με πλησιαζαν ακομα κ συγγενεις μου κοντινους.
αυτος θα εφταιγε περισσοτερο σ αυτο γιατι υποπτευομαι οτι καπιος θα τον προηδοποιουσε να μη σφαγιζει ερμητικα πορτες και δε θα τον ακουγε ετσι υποθετω τουλαχιστον δε θα το απεκλεια το τηλεφωνο που σφραγισε με κωδικο μεσα να εχει ενα εκατομυριο μυνηματα που να λενε αυτο ακριβως
το εκανε απο αντιδραση και τελικα αυτη η αντιδραση τον καταστρεφει ειδικα οταν οι αλλοι εχουν δικιο.
Τερπσις εγω βλεπω οτι αυτος ριχνει τις ευθυνες σε εσενα και εσυ με την σειρα σου σε αυτον. Αν θελει να χωρισετε απο αυτο χαος δικαιωμα του ειναι, απκα θα πρεπει να αναλαβει οτι ευθυνη του αναλογει.
Επισης αν πατε σε ψυχιατρους και ψυχολογους για συνεδριες, να εισαι σιγουρη οτι δεν θα εισαι εσυ η νορμαλ και αυτος ο προβληματικος, πιθανον να εκπλαγεις. Βαλτον να μας εξιστορησει τη ζωη σας και θα δεις τι εννοω.
Αν θελεις να μαθεις το "νορμαλ" αυτης της σχεσης ειναι χωριζεται, κανονιζετε τα του οικονομικου και κρατατε μια τυπικη σχεση για τα παιδια.