Originally Posted by
ioannis2
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες.
Περί κρίσης πανικού θα πρόκειται. Της κατάστασης αυτης προηγείται μια έντονη σκέψη. Προφανώς πρώτα σκέφτεσαι ότι θα ζαλιστείς, νομίζεις πως δεν νιώθεις καλά κι αυτο προκαλεί τον πανικό που μεταφράζεται σε εντονότατο συναίσθημα, ταχυπαλμίες και αίσθηση να θες να ακουμπήσεις κάπου για να μην πέσεις χάμω. Συνηθως το ξεκίνημα του πανικού/άγχους είναι άσχημες αναμνήσεις/βιώματα από το παρελθον που σου μετατράπηκαν με τον καιρό σε εμμονές.
Η διάκριση με εσωτερική παρατήρηση, ενώ ξεκινά μια σκέψη ή ενώ η σκέψη αυτη ειναι σε εξέλιξη, μεταξύ πραγματικού και φανταστικού της σκέψης αυτής (της υπερβολής, του παράλογου) μειώνει το πρόβλημα και σταδιακα το περιορίζει. Ωστόσο, ένας καλός ψυχολογος, σε πρώτο σταδιο, θα σε καθοδηγούσε καλύτερα, ιδιως αν ειναι της γνωστικης συμπεριφορικής μεθοδου.