Originally Posted by
boo
μολις γυρισα απο τη ψυχολογο.την ειδα εκτακτως για 30-40 λεπτα..
ειπαμε πως παντα οταν συνεβαινε κατι με τον αδερφο μου και τους δικους μου ο ενας ηταν στραβωμενος και ο αλλος πιο μαλακος για να μην κοπουν οι γεφυρες επικοινωνιας τους.
μου ειπε να κανω οτι θα με κανει να νιωσω καλυτερα εγω.
μου ειπε να μην κουβαλαω την ευθυνη της "τιμωριας" του, να μην τον δω δηλαδη, αντι για τη μανα μου.να μην κανω δηλαδη το δικηγορο
μου ειπε να κανω οτι κανω αλλα να ειναι αποφαση που θα εχει να κανει με τα αισθηματα τα δικα μου και οχι με της μανα μου
μου ειπε πως μπορω ας πουμε να παω στην ορκομωσια αμα αντεχω και νιωθω οτι εχω υποχρεωση απεναντι στη νυφη μου και να μην παω στο τραπεζωμα μετα
αλλα δε ξερω αν αντεχω να κανω ακομα και αυτο
η αληθεια ειναι οτι θελω να τον τιμωρησω για αυτο που εκανε.
αλλα νιωθω κι ολα τα ασχημα συναισθηματα για οτι εγινε
δε ξερω τι σταση πρεπει να κρατησω