Originally Posted by
Kostas_14
Πωωω έκανα μια μαλακία και έσβησα ό,τι είχα γράψει και τώρα πρέπει να το ξανά γράφω...Παίζει να είμαι πολύ μ@@@ας, τεσπα.
Ξανά από την αρχή λοιπόν. Έλεγα για τα ερωτήματα που είχες θέσει, θα γράψω τα σημαντικότερα γιατί πριν έγραφα την ιστορία της ζωής μου, εννοώντας με αυτό, ότι έγραφα πάρα πολλά, αλλά ήταν και ιστορία ζωής βασικά.
Θα ξεκινήσω λέγοντας πως δεν με ενδιέφερε τόσο το σεξ, υπήρχε κάποια εποχή που η καύλα έπιανε ταβάνι εννοείται αυτό, ειδικά 3η γυμνασίου, με πρώτη λυκείου, ήταν η πιο δύσκολη συγκυρία. Το θέμα μου ήταν το φλερτ, αυτό εξασκούσα και αυτό εξασκώ, μου αρέσει δηλαδή το παιχνίδι μυαλού που γίνεται στο φλερτ.
Είμαι στο 4ο έτος σπουδών μου τώρα, να σου πω την αλήθεια, σχέση δεν έχω κάνει. Τι εννοώ με αυτό όμως, σχέση δηλαδή το να ζήσω την σχέση, ξέρεις όλα τα ρομαντικά τερτίπια δεν τα έχω ζήσει. Δεν βρέθηκε μάλλον η κατάλληλη και εκείνη που νόμιζα ότι έχει βρεθεί, τελικά μάλλον λάθος είχα κάνει.
Το να κάνεις σεξ, χωρίς συναίσθημα, είναι σαν να τρως φαγητό, αλλά χωρίς γεύση. Δεν το γεύεσαι, άρα δεν το απολαμβάνεις. Σεξ μπορείς να βρεις παντού, συναισθηματικό σεξ, λίγο δύσκολο. Εξαρτάται και τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου. Μεγάλωσα και εγώ σε ένα περιβάλλον με εκκλησίες και παπάδες, κάτι που με γέμισε με κόμπλεξ. Θα σου πω ένα παράδειγμα πάνω σε αυτό.
Μου άρεσε 2 ολόκληρα χρόνια (έλεος πραγματικά), μια πολύ πολύ όμορφη κοπέλα. Τα μάτια της ήταν κρυστάλλινα σαν καθάριο νερό, τα χείλη της, ήταν τόσο κόκκινα, σαν ένας κήπος από κόκκινα τριαντάφυλλα, τα μαλλιά της μύριζαν υπέροχα, ήταν τόσο ξανθά που λαμπύριζε ο ήλιος επάνω της. Το σώμα της ήταν, τέσπα άστο δεν το συνεχίζω. Γενικά κατάλαβες πως μου άρεσε πολύ και της έφτιαχνα και ποιήματα, τώρα γενικά γράφω ιστορίες φαντασίες για να ξεκουράζομαι, αλλά γράφω και ποιηματάκια αν τύχει.
Όμως ο πνευματικός μου, επειδή πήγαινα τότε με προτροπή των γωνιών μου σε έναν παπά, με είχε σταματήσει από το φλερτ, με γέμισε ενοχές, του τύπου περί αμαρτίας κλπ. με αποτέλεσμα όταν έφτασα πρόσωπο με πρόσωπο με την κοπέλα που μου άρεσε, εκεί κώλωσα και κόλλησα, δεν ήξερα τι να κάνω, άρχιζα να ιδρώνω και έχασα τα λόγια μου, λες και πάθαινα κάποιου είδους εγκεφαλικό. Η κοπέλα όπως κατάλαβες ξενέρωσε, έφυγε και δεν την ξανά είδα. Όταν της είχα στείλει μετά από κάποια χρονάκια αίτημα φιλίας στο fb, εκείνη δεν το αποδέχτηκε, οπότε και το άφησα. Μου έμεινε όμως απωθημένο η αλήθεια είναι, κάτι που πάλεψα αρκετά για να την ξεχάσω, όμως τα κατάφερα. Είχα ερωτευτεί μια κοπέλα, ενώ εκείνη δεν ήξερε ή μάλλον δεν ένιωθε τίποτα για εμένα.
Έπαιξαν αργότερα κάτι φασώματα με κοπέλες, γενικά όμως είμαι στην φάση που όσες κοπέλες και να δω, παίζει και να μην με ελκύουν, δεν ξέρω, είμαι σε μια φάση άρνησης κάπως, προς το φλερτ. Ίσως επειδή ψάχνω, να κουράστηκα από αυτό. Έχω φτάσει μακριά να οδηγήσω πχ. 500 χιλιόμετρα για να βγω ραντεβού με μια κοπέλα, (από την πόλη που σπουδάζω, στην πόλη κατοικίας μου), όχι όμως με προοπτική το σεξ, αλλά την σχέση. Αν εννοείς με αυτό, το "μακριά" που ανέφερες.
Τώρα όσον αφορά για τα δικά σου, θα σου πρότεινα να χαλαρώσεις, είσαι 27 χρονών, είσαι πάνω στα ντουζένια σου, βγες έξω, χόρεψε, διασκέδασε με φίλους/ες, πέρνα καλά, αυτό έχει σημασία. Πέρνα καλά την ζωή σου γενικά και βγες έξω από τα καλούπια που μας έβαλαν εμάς, δήθεν με τις εκκλησίες και τους παπάδες, λες και δεν υπήρχαν άλλοι τρόποι στην ζωή μας, για να μείνουμε "καλά" παιδιά.
Υ.Γ. Γιώργο βλέπω ότι κάνεις κονέ για γνωριμίες, θέλω και εγώ να μπω σε μια σειρά, μην μας ξεχάσεις :P :P (χιούμορ κάνω)
