Ιδιοπαθης τρόμος

Γειά σας. Έχω κ γω ίδιοπάθη τρόμο. Είμαι 40 και έχει ξεκινήσει από τα 20να φαίνεται σιγά σιγά. Λοιπόν το κληρονόμησα από τη μάνα μου η οποία το έχει ψάξει γενικώς κ δεν υπάρχει θεραπεία. Κάποια φορά είχε ακούσει ότι θεραπεύεται με εγχείρηση στο κεφάλι βάζοντας ηλεκτροδια(κάτι τέτοιο). Εγχείρηση που ούτε καν εγώ θα την έκανα. Πάντως αν θέλετε την γνώμη μου το μυστικό είναι η ηρεμία. Όσο πιο ήρεμος είμαι τόσο λιγότερο φαίνεται. Μάλιστα μπορώ να πω ότι έχει μειωθεί λίγο ελλατωνοντας τσιγάρο κ καφέ. Η γυμναστική κάνει καλό κ γενικώς η εκτόνωση. Η μάνα μου έπαιρνε και ηρεμιστικά για να μη φαίνεται. Τώρα τα έχει κόψει κ τρέμει πιο λίγο. Γιατι; επειδή έχει ηρεμήσει γενικώς.σιγουρα μεγαλώνοντας επειδινωνεται αλλά όχι πολύ πιστεύω.

Quote:

---

Originally Posted by driveme

Γειά σας. Έχω κ γω ίδιοπάθη τρόμο. Είμαι 40 και έχει ξεκινήσει από τα 20να φαίνεται σιγά σιγά. Λοιπόν το κληρονόμησα από τη μάνα μου η οποία το έχει ψάξει γενικώς κ δεν υπάρχει θεραπεία. Κάποια φορά είχε ακούσει ότι θεραπεύεται με εγχείρηση στο κεφάλι βάζοντας ηλεκτροδια(κάτι τέτοιο). Εγχείρηση που ούτε καν εγώ θα την έκανα. Πάντως αν θέλετε την γνώμη μου το μυστικό είναι η ηρεμία. Όσο πιο ήρεμος είμαι τόσο λιγότερο φαίνεται. Μάλιστα μπορώ να πω ότι έχει μειωθεί λίγο ελλατωνοντας τσιγάρο κ καφέ. Η γυμναστική κάνει καλό κ γενικώς η εκτόνωση. Η μάνα μου έπαιρνε και ηρεμιστικά για να μη φαίνεται. Τώρα τα έχει κόψει κ τρέμει πιο λίγο. Γιατι; επειδή έχει ηρεμήσει γενικώς.σιγουρα μεγαλώνοντας επειδινωνεται αλλά όχι πολύ πιστεύω.

---

Καλησπέρα. Σε ευχαριστώ καταρχάς που απάντησες. Ειμαι σε μια περίοδο που εχω απόλυτη ηρεμία στη ζωή μου, ολα κυλούν ομαλα και ειμαι σε αγωγή με αντικαταθλιπτικα και αγχολυτικα και οπως θεωρεί και ο ψυχιατρος μου ειναι πλήρως ρυθμισμένη, αλλα και εγώ παράπονο δεν έχω. Παρολαυτα τον τελευταίο ενα χρονο εχω χειροτέρεψει πολυ σε σημείο οι απλές πράξεις της καθημερινότητας να μου φαίνονται βουνό. Σε αυτό το σημείο να σου πω οτι ειμαι σε αγωγή που με έχει βοηθήσει πολυ, το μελλον φοβάμαι. Με την αγωγή όμως ειμαι μια χαρα και μπορώ να ανταποκρινομαι στις οποίες υποχρεώσεις μου. Γυμναστική εκανα πριν ξεκινήσω τις ταχυκαρδίες αλλα προσωπικά δε με βοηθουσε. Ισα ισα ετρεμα πιο πολυ, διαβασα οτι συμβαίνει αμα κουραζεσαι οτι γίνεται πιο έντονος ο τρόμος. Αυτό ακριβώς που ειπες με φοβιζει οτι θα χειροτέρεψω αργοτερα γιατί ηδη νιώθω τελείως κουλή. Έχεις μονο στα χέρια τρομο;

αν καταλαβα τι λες ενοεις οτι καπιο μερος του εγκεφαλου δεν ηρεμει ποτε με αποτελεσμα αυτο που λες μου κανει εντυπωση γιατι εχω γνωστο ατομο με αυτα τα χαρακτηριστικα και εχω πλεον την εντυπωση οτι δε τον γνωρισα ποτε

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

αν καταλαβα τι λες ενοεις οτι καπιο μερος του εγκεφαλου δεν ηρεμει ποτε με αποτελεσμα αυτο που λες μου κανει εντυπωση γιατι εχω γνωστο ατομο με αυτα τα χαρακτηριστικα και εχω πλεον την εντυπωση οτι δε τον γνωρισα ποτε

---

Υποτίθεται οτι ενα μερος του εγκεφάλου στέλνει λανθασμένα μηνύματα. Τωρα τι και πως μη ρωτήσεις δε ξέρω και εγώ παραπανω.

εγω εχω την εντυπωση οτι αυτη ειναι η φυση σου γι αυτο δε διορθωνεται οπως γραφει πιο πανω τωρα το πως γινεται αυτο δε ξερω αυτο που λεει με τα ηλεκτροδια ενοει να καταστρεψει το μερος αυτο του εγκεφαλου.

Ξεκίνησε από τα χέρια τα οποία ακόμη τρέμουν αλλά έχω την εντύπωση ότι έχει μειωθεί εκεί. Αν συγχιστω τρέμει το κεφάλι μου για λίγο μέχρι να ηρεμήσω. Εγώ το έχω χρόνια κ το έχω συνηθίσει. Λέγεται και οικογένης τρόμος αλλιώς. Είναι λάθος του DNA κ συνήθως κληρονομειται. Πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό. Χάπια δεν έχω πάρει ακόμη και ούτε στο άμεσο μέλλον πρόκειται. Δεν τα γουστάρω.εχω μάθει ας πούμε να τρώω με το δεξί χέρι γιατί με το αριστερό τρέμει το πηρουνι. Και πάνω απ όλα να προσπαθείς να μην αγχώνεσαι. Όσο αγχώνεσαι να μην φαίνεται αν βγεις έξω τόσο πιο πολύ θα φαίνεται. Εμένα όταν με ρωτάνε τους το λέω η τους κάνω πλάκα;) χαλάρωσε, κανείς δεν είναι τέλειος. Όλοι κατι έχουν, απλά εμάς φαινεται

Quote:

---

Originally Posted by driveme

Ξεκίνησε από τα χέρια τα οποία ακόμη τρέμουν αλλά έχω την εντύπωση ότι έχει μειωθεί εκεί. Αν συγχιστω τρέμει το κεφάλι μου για λίγο μέχρι να ηρεμήσω. Εγώ το έχω χρόνια κ το έχω συνηθίσει. Λέγεται και οικογένης τρόμος αλλιώς. Είναι λάθος του DNA κ συνήθως κληρονομειται. Πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό. Χάπια δεν έχω πάρει ακόμη και ούτε στο άμεσο μέλλον πρόκειται. Δεν τα γουστάρω.εχω μάθει ας πούμε να τρώω με το δεξί χέρι γιατί με το αριστερό τρέμει το πηρουνι. Και πάνω απ όλα να προσπαθείς να μην αγχώνεσαι. Όσο αγχώνεσαι να μην φαίνεται αν βγεις έξω τόσο πιο πολύ θα φαίνεται. Εμένα όταν με ρωτάνε τους το λέω η τους κάνω πλάκα;) χαλάρωσε, κανείς δεν είναι τέλειος. Όλοι κατι έχουν, απλά εμάς φαινεται

---

Δεν είναι μονο το τι φαίνεται. Εγω δίχως αγωγή δε μπορώ να πιασω το πιρούνι μου να φάω. Δυσκολεύομαι φουλ στη καθημερινότητα...το να με κοιτούν περίεργα που συμβαίνει ειναι το λιγότερο. Ειδικα στα φαρμακεία που πηγαίνω για ζαναξ. Θα σκεφτονται στανταρ οτι ειμαι πρεζακι και με κοιτούν λοξα αλλα ακομα κ αυτό δε με ενοχλεί. Το μονο που με ενοχλεί ειναι η δυσκολία στις κινήσεις. Ακομα κ τωρα με τα χαπια αν κουράστω λίγο αρχίζει. Στα πόδια σου δεν εχεις κατι ε;

Όχι στα πόδια δεν έχω. Τα ζαναξ γιατί τα παίρνεις; μήπως να τα κόψεις κάποια στιγμή; δεν εθιζουν;

Quote:

---

Originally Posted by driveme

Όχι στα πόδια δεν έχω. Τα ζαναξ γιατί τα παίρνεις; μήπως να τα κόψεις κάποια στιγμή; δεν εθιζουν;

---

Για κρίσεις πανικού αλλα τα δίνουν κ σα θεραπεία για τον τρομο