Originally Posted by
ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Στέλλα μου, μην τα σκέφτεσαι όλα τόσο αρνητικά. Ήταν πολύ καλή κίνηση που την πήγατε για νοσηλεία. Θα της βγάλουν μια καλή θεραπεία, θα ηρεμήσει και θα βελτιωθεί πολύ. Να γίνει καλά είναι δύσκολο αλλά θα της δώσουν ένα ξεκίνημα για να μπορέσει να έχει μια σχετικά φυσιολογική ζωή.
Εμένα ο άντρας μου νοσηλεύτηκε 3 μήνες στο ψυχιατρείο με μείζονα κατάθλιψη και άτυπη ψύχωση και εκεί του ξεκίνησαν μιά θεραπεία που ακολουθεί έκτοτε και μπορούμε και πορευόμαστε.
Στην αρχή ίσως της δώσουν κάπως δυνατά φάρμακα (στον άντρα μου έτσι έκαναν) και μπορεί να την δεις να μην μπορεί να αρθρώσει καλά τις λέξεις ή να είναι σαν χαζεμένη. Μην φοβηθείς και έχε εμπιστοσύνη στους γιατρούς.
Δεν είναι σωστή η λέξη "μουρλάδικο", με την έννοια οτι τα ψυχιατρικά νοσοκομεία δεν λειτουργούν μόνο ως ιδρύματα όπως παλιά αλλά κυρίως ως θεραπευτικά κέντρα.
Τέλος, οι γονείς σου πολύ κακώς σε φορτώνουν με τύψεις αλλά είναι συνήθης η πρακτική αυτή στους γονείς που προσπαθούν να απενοχοποιηθούν οι ίδιοι για τυχόν σφάλματά τους φορτώνοντας τις ευθύνες τους αλλού και συνήθως στα παιδιά τους. Δεν την γέννησες εσύ την
αδελφή σου, εκείνοι έχουν την όποια ευθύνη για το πώς μεγάλωσε και για τα παιδικά της βιώματα.