μαλακια το ξερω... αλλα σε κραταει σε μια ψυχοσυναισθηματικη ισσοροπια.....Quote:
Originally Posted by homebod
μαλακια το ξερω... αλλα σε κραταει σε μια ψυχοσυναισθηματικη ισσοροπια.....Quote:
Originally Posted by homebod
Αυτό είναι το δράμα σου Ηλία! Πρέπει να κάνεις κινήσεις να δεις τί δικαιούσαι από την πρόνοια οπωσδήποτε δικαιούσαι μερικά χρήματα αλλά δεν ξέρεις πού να πας να τα ζητήσεις!Quote:
Originally Posted by hlias1988
Θα σε βοηθούσε να αποτανθείς στην Κατ' Οίκον Νοσηλεία κοντά σου ή ένα τηλέφωνο στο δημαρχείο
η κατοικον νοσηλεια τι ειναι?Quote:
Originally Posted by homebod
στο δημαρχειο τι να πω?
ρε συ οκ να τα παρω τα χρηματα θα μου αλαφρεινουν τον πονο...
αλλα ειναι η λυση αυτη? μηπως ηπαρχει καλυτερη?
Η νοσηλεία κατ' οίκον είναι να έρχονται σπίτι σου να σε φροντίζουν στις ιατρικές σου ανάγκες, (πώς αισθάνεσαι πώς περνάς, αν χρειάζεσαι αλλαγή στα φάρμακα και επαφή με ψυχίατρο που θα γράφει τα φάρμακά σου. Αυτό γίνεται δωρεάν από πρόγραμμα ΕΣΠΑ και λέγονται κινητές ομάδες Ψυχικής ΥγείαςQuote:
Originally Posted by hlias1988
Στο Δημαρχείο ρώτα που πρέπει να πας κι αν μπορούν να σε βοηθήσουν να λαμβάνεις επίδομα σαν άρρωστος άνεργος
Η καλύτερη θα φανερωθεί όταν αρχίσεις να βγαίνεις απ' το σπίτι με ένα σκοπό κατά νουQuote:
Originally Posted by hlias1988
εχω σκοπο... να επιβιωσω και να ειμαι περιφανος για αυτο που ειμαι... και ζωντανος...
το εχω βαλει στοχο οτι και να γινει δεν θα ξανα κανω αποπειρα... θελω να μεινω ζωντανος... οπως και να εχει. εχω μια μανα μια αδερφη εναν ανιψιο που λαχταρανε για εμενα! μονο το οικονομικο ειναι... αλλα και παλι εαν φυγει ο δαιμονας απο μεσα μου πιστευω οτι τα λεφτα για να περασω θα βρεθουν..........
τον θεωρεις καπως αυτο που ειπα για τον σκοπο μου?
Σκοπό καθημερινό εννοώ, να βγεις για να πας στο φούρνο, για μια βόλτα με τα πόδια, για ένα καφεδάκι έξω, για να δεις λίγο κόσμο...Quote:
Originally Posted by hlias1988
μενω επαρχια... εχω μηχανακι.. πηγαινω για καφε εδω μονος μου... αλλα αυτο που μου εχει κακοφανει ειναι οτι ειναι κακος ο κοσμος και σε κοιταει λιγο περιεργα... τεσπα ... στα τετοια μου εγω πηγαινω... οπου παω πηγαινω με το μηχανακι μου... οκ δοξα το θεο βγαινω εξω...
μερικες φορες ακολουθω τον φοβο μου για να τον αντιμετωπισω... εχω κανει πολλες βλακειες στην ζωη μου που μου στοιχησαν και μετανιωνω........Quote:
Originally Posted by homebod
Είσαι λοιπόν μια γενναία ψυχή και αποκτάς πείραQuote:
Originally Posted by hlias1988
μακαρι αυτο που λες να ειναι αληθινο... πιστευω και στον θεο.... αυτος με κραταει ζωντανο.... οσο για τα λεφτα... ξανα λεω λυπαμε που υπαρχω που πηγαινει η μανα μου για δουλεια και εγω καθομαι σπιτι...Quote:
Originally Posted by homebod
απο την αλλη μου ειναι δυσκολο να προσαρμοστω στην δουλεια.... θελω μπολικο καθαρο αερα και οταν νιωσω ετοιμος αμα βρεθει καμια που να μπορω να την κανω θα την κανω... μεχρι τοτε προσευχομαι στον θεο να κραταει την μανα μου ζωντανη!
σε καληνυχτιζω σε ευχαριστω για την παρεα και τα καλα σου λογια! θα τα ξανα πουμε.... σιγα σιγα πεφτω για υπνο......!! νασε καλα!
κλεινω με αυτο το κομματι των iron maiden! Το Φάντασμα Του Πλοηγού
Έχω σαλπάρει σε πολλές χώρες, τώρα κάνω το τελευταίο μου ταξίδι
Στην πλώρη στέκομαι, πηγαίνω δυτικά
Μέσα στη νύχτα οργώνω τα νερά, την καρδιά μου ηρεμώ, υπολογίζω και προσεύχομαι | Όσο η πυξίδα γυρίζει, η θέληση μου είναι δυνατή, δε θα ξεστρατίσω | Τα μυστήρια του χρόνου σύννεφα που κρύβουν τον ήλιο
Αλλά εγώ ξέρω, ξέρω, ξέρω
Βλέπω τα φαντάσματα των πλοηγών αλλά είναι χαμένοι
Όσο πλέουν προς το ηλιοβασίλεμα θα μετρούν το κόστος
Όσο οι σκελετοί τους που κατηγορούνται αναδύονται από τη θάλασσα
Οι σειρήνες των βράχων, με προσελκύουν
Πάρε την καρδιά μου και ελευθέρωσέ την, παρασυρμένη από τα κύματα
Δεν έχεις πουθενά να πας, γιε του πλοηγού
Κυνηγούσα ουράνια τόξα όλη μου τη ζωή
Πού πηγαίνω δεν γνωρίζω, γνωρίζω μόνο τα μέρη που έχω πάει
Τα όνειρα έρχονται και παρέρχονται, και πάντα θα είναι έτσι
Τίποτα δεν είναι αληθινό μέχρι να το νιώσεις
Ελίσσομαι ανάμεσα στα βράχια που σπάνε, οι σειρήνες καλούν το όνομα μου | Δένω τα χέρια μου στο πηδάλιο, αίμα ξεχειλίζει από την πίεση
Δεν θα αποτύχω τώρα που η αυγή ξημερώνει και το σκοτάδι έφυγε
Για πάντα θα συνεχίζω, δεν υπάρχει άλλος τρόπος
Τα μυστήρια του χρόνου σύννεφα που κρύβουν τον ήλιο
Αλλά εγώ ξέρω, ξέρω, ξέρω
Βλέπω τα φαντάσματα των πλοηγών αλλά είναι χαμένοι
Όσο πλέουν προς το ηλιοβασίλεμα θα μετρούν το κόστος
Όσο οι σκελετοί τους που κατηγορούνται αναδύονται από τη θάλασσα
Οι σειρήνες των βράχων, με προσελκύουν
Πάρε την καρδιά μου και ελευθέρωσέ την, παρασυρμένη από τα κύματα
Δεν έχεις πουθενά να πας, γιε του πλοηγού
Κυνηγούσα ουράνια τόξα όλη μου τη ζωή
Πού πηγαίνω δεν γνωρίζω, γνωρίζω μόνο τα μέρη που έχω πάει
Τα όνειρα έρχονται και παρέρχονται, και πάντα θα είναι έτσι
Τίποτα δεν είναι αληθινό μέχρι να το νιώσεις
Βλέπω τα φαντάσματα των πλοηγών αλλά είναι χαμένοι
Όσο πλέουν προς το ηλιοβασίλεμα θα μετρούν το κόστος
Όσο οι σκελετοί τους που κατηγορούνται αναδύονται από τη θάλασσα
Οι σειρήνες των βράχων, με προσελκύουν
Πάρε την καρδιά μου και ελευθέρωσέ την, παρασυρμένη από τα κύματα
Δεν έχεις πουθενά να πας, γιε του πλοηγού
Κυνηγούσα ουράνια τόξα όλη μου τη ζωή
Πού πηγαίνω δεν γνωρίζω, γνωρίζω μόνο τα μέρη που έχω πάει
Τα όνειρα έρχονται και παρέρχονται, και πάντα θα είναι έτσι
Τίποτα δεν είναι αληθινό μέχρι να το νιώσεις