Printable View
Συμφωνω απολυτα μαζι σου....Πολυ σωστα αυτα που λες...και εγω το παλευω μονη μου χωρις φαρμακα......Ετσι θελω...Πιστευω πως μου αξιζει κατι καλυτερο πλεον..Εβαλα την Ντινα μπροστα...Θελω να ζησω σαν ανθρωπος.....Οχι φαρμακα παιδια....Και κατι αλλο που βοηθαει ειναι οταν σε πιανει αυτη η σκεψη τρελας να κανεις προσθαφαιρεσεις στο μυαλο σου..Βοηθαει παρα πολυ......:)
έχεις πάει σε ειδικό;αν ναι,σου είπε να πάρεις φάρμακα και δεν τα πήρες;πως ακριβώς έγινε;συμφωνώ μαζί σας αλλά όταν η περίπτωση είναι τέτοια που χρίζει φαρμάκων τότε τί κάνεις;Quote:
Originally posted by ntini
Συμφωνω απολυτα μαζι σου....Πολυ σωστα αυτα που λες...και εγω το παλευω μονη μου χωρις φαρμακα......Ετσι θελω...Πιστευω πως μου αξιζει κατι καλυτερο πλεον..Εβαλα την Ντινα μπροστα...Θελω να ζησω σαν ανθρωπος.....Οχι φαρμακα παιδια....Και κατι αλλο που βοηθαει ειναι οταν σε πιανει αυτη η σκεψη τρελας να κανεις προσθαφαιρεσεις στο μυαλο σου..Βοηθαει παρα πολυ......:)
ntini, αφου ετσι θελεις, αναλαμβανεις την ευθυνη σου να βελτιωσεις την κατασταση σου μ αυτον τον τροπο. Ομως πραγματικα το βρισκω επικυνδινο σε ενα site ψυχολογιας οπου μπορει να απευθυνθουν διαφορετικοι ανθρωποι, με διαφορετικες παθησεις, αντοχες, αντιληψεις κ οτι αλλο, να καταδικαζουμε φαρμακευτικες αγωγες, θεραπειες που δεν ξέρουμε ποσο καθοριστικες μπορεις να ειναι για την ψυχικη υγεια καποιου αλλου ατομου.
Παιδια προς Θεου λεω την προσωπικη μου αποψη...και ναι ο γιατρος μου εδωσε seroxat.Αλλα δεν ειδα τοση προκοπη οσο βλεπω με την προσωπικη προσπαθεια που κανω....Οσο για αυτο που λεω το εχω δει σε διαφορα ατομα..Σε πολλους γνωστους μου εχει τυχει...Ε και τι ρε παιδια?Θα τα βαψουμε μαυρα και θα περιμενουμε τι θα κανουν τα φαρμακα και αν κανουν?Εκτως του εθισμου που δημιουργουν καποια,δημιουργουν και αλλα προβληματα..Δεν βλεπουμε το προβλημα ως εχει και να προσπαθησουμε να το λυσουμε,αλλα το βαζουμε πισω..Και οταν εκει πισω μαζευτουν πολλα τοτε ξεσπα παλι...Τεσπα,εγω το λεω κυριως για νεα παιδια σαν εμενα..Καλο ειναι να εμπιστευομαστε τον εαυτο μας και δεν θα μας προδωσει....;)
ntini,
νομιζω πώς οπως λες καταθετουμε ολοι προσωπικη μας εμπειρια. Γι αυτο κ καταλαβαινω οτι γραφεις πώς επειδη βοηθηθηκες εσυ με τον τροπο ετσι, μπορεις να δωσεις κουραγιο ή βοηθεια σε καποιον αλλο που ακολουθει οτι κ εσυ.
Με την ιδια λογικη καταθετει την εμπειρια του κ καποιος αλλο που βοηθηθηκε απο τα φαρμακα.
Σ αυτο που εγω ειμαι αντιθετη, ειναι η μαζικη ενοχοποιηση των φαρμακων κ αντιστοιχα στην μαζικη υποστηριξη τους. Νομιζω πώς βοηθουν κατα περιπτωση κ μονο. Το να λεμε οτι δημιουργουν εθισμο, επειδη εμεις το φοβομαστε ή οτι δημιουργουν κ αλλα προβληματα επειδη ετσι νομιζουμε εμεις που δεν τα λαμβανουμε για οποιουσδηποτε λογους το βρισκω επιπολαιο.
Και εγω χωρις να ξερω την ηλικια σου, το λεω για ενηλικες. Για παιδια, δεν παιρνω το ρισκο να μιλησω.
Τελος τον εαυτο μας μπορουμε να τον εμπιστευτουμε, λαμβανοντας και φαρμακα οχι απαραιτητα αποφευγοντας τα. Το ιδιο θα λεγα κ αντιστροφα: τον εαυτο μας τον εμπιστευομαστε κ χωρις φαρμακα οχι μεσω αυτων μονο. Αλλα εξαρταται καθε φορα απο τί πασχει ο καθενας κ σε τί κατασταση βρισκεται για να αντιμετωπισει οτι τον ταλαιπωρει.
κάνεις πολύ καλά που λες την άποψή σου,άλλωστε οι περισσότεροι αυτό κάνουμε και όπως προείπα συμφωνώ μαζί σου αλλά δυστυχώς υπάρχουν περιπτώσεις που αυτή η μέθοδος που ακολουθείς εσύ δεν λειτουργεί σε κάποιους άλλους όσο λειτουργούν τα φάρμακα.Quote:
Originally posted by ntini
Παιδια προς Θεου λεω την προσωπικη μου αποψη...και ναι ο γιατρος μου εδωσε seroxat.Αλλα δεν ειδα τοση προκοπη οσο βλεπω με την προσωπικη προσπαθεια που κανω....Οσο για αυτο που λεω το εχω δει σε διαφορα ατομα..Σε πολλους γνωστους μου εχει τυχει...Ε και τι ρε παιδια?Θα τα βαψουμε μαυρα και θα περιμενουμε τι θα κανουν τα φαρμακα και αν κανουν?Εκτως του εθισμου που δημιουργουν καποια,δημιουργουν και αλλα προβληματα..Δεν βλεπουμε το προβλημα ως εχει και να προσπαθησουμε να το λυσουμε,αλλα το βαζουμε πισω..Και οταν εκει πισω μαζευτουν πολλα τοτε ξεσπα παλι...Τεσπα,εγω το λεω κυριως για νεα παιδια σαν εμενα..Καλο ειναι να εμπιστευομαστε τον εαυτο μας και δεν θα μας προδωσει....;)
σε εμένα για παράδειγμα το να προκαλέσω κρίση πανικού από μόνη μου θα ήταν καταστροφικό για την θεραπεία μου.θα ήταν λες και ξεκινώ πάλι από την αρχή.μακάρι να δούλευε και για μένα και να μην χρειάζεται να χαπακώνομαι κάθε μέρα αλλά η περίπτωσή μου καλώς ή κακώς χρίζει φαρμάκων...:)
Λιτσακι μου,πιστεψε με σε νοιωθω....Το ξερω πως ισως τα παρουσιαζω ελαφρως ονειρικα αλλα ειναι πιο δυσκολα...Αλλα τιποτα δεν ειναι ευκολο σε αυτη τη ζωη...Στο να μην παιρνω φαρμακα βοηθησαν και οι γονεις μου οι οποιοι ειναι οχι μονων κατα αυτων των φαρμακων(οταν μιλαμε βεβαια για κρισεις πανικου οι οποιες εχουν κυριως σχεση με την ψυχη μας και οχι τοσο με προβλημα του εγκεφαλου)αλλα και μια καθηγητρια στο πανεπιστημιο Αθηνων..Ετυχε να παρακολουθησω ενα μαθημα της παλαιοτερα(ψυχολογια εφηβων)το οποιο ειχα ως επιλεγομενο και της μιλησα για αυο που περναω..Με εμψυχωσε και μου εξηγησε καποια πραγματα ψς προς αυτο που μου συμβαινει και μου ειπε πως μονο μονη θα το νικησω...Πως ειναι απο τις καταστασεις που ο καθενας πρεπει να παλεψει μονος του εναντιον του ιδιου του,του εαυτου....Απο την αλλη μου εξηγησε πως σε αυτο το θεμα(κρισεις πανικου με ή χωρις αγοραφοβια) δεν πρεπει να παιρνουμε φαρμακα γιατι στην ουσια δεν το πολεμαμε και δεν το παραδεχομαστε ειλικρινως αλλα προσπαθουμε να του κρυφτουμε....Εγω πηρα και ενα βιβλιο της και διαβασα πως ξεπερνιεται σταδιο σταδιο ολο αυτο και ομολογω πως με βοηθησε αρκετα..Τωρα,το βιβλιο δεν μπορω να το πω γιατι δεν ξερω αν επιτρεπεται να πω κατι τετοιο στο forum..(μην κανω κατι παρατυπο δεν θα το ηθελα)
Μακαρι ολοι να βρουμε μεσα μας την δυναμη να ξεπερασουμε καθε προβλημα μας με τον ενα ή τον αλλο τροπο..
ntini Σε ευχαριστώ για την συμμετοχή σου. Δεν είναι διαφήμιση να προτείνεις ένα βιβλίο, αν θέλεις πες μας ποιο είναι.
Όσο για την γνώμη σου, έχω και εγώ την ίδια. Προσπαθώ μόνος να ξεπεράσω το πρόβλημα μου, με κάθε δυσκολία που προκύπτει απο αυτό. Σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται φάρμακα για να έρθουν σε μαι κατάσταση λίγο πιο \"οριζόντια\", δηλαδή για να καταφέρουν να χαλαρώσουν. Η αλήθεια είναι όμως πως εγώ το θεώρησα \"προσωπικό ταξίδι\" το πρόβλημα του άγχους και του πανικού και θέλησα να το κοιτάξω κατάματα. Έξάλλου πιστεύω στον Θεό και νομίζω πως δεν δίνει σε κανέναν εγαλύτερο φορτίο απο αυτό που μπορεί να αντέξει! Επίσης ήδη έχω διδαχθεί μέσα απο την προσπάθεια μου αυτή, να κάνω υπομονή, να βλέπω ποιο χαλαρά τα πράγματα γύρω μου, να μην ενθουσιάζομαι χωρίς πρώτα να σκεφτώ, να είμαι πιο δυνατός, να μην φοβάμαι!
Εδώ και ένα μήνα δεν έχει καταφέρει ο πανικός να με χτυπήσει ξανά!! Είχα αρκετές μάχες μαζί του με τις συνέπειες που όλοι γνωρίζουμε, αλλά του είπα να βάλει τα δυνατά του και να κάνει ότι καλύτερο μπορούσε..και μάλλον έκανε πίσω!
Σου εύχομαι καλή επιτυχία στο δικό σου ταξίδι!
Κάτι άλλο που θα ήθελα να προσθέσω:
Το αλκοόλ δεν είναι λύση!
Παιδιά όσο και να βοηθάει για κάποιες ώρες, το αλκόολ προκαλεί μεγάλη αφυδάτωση στον οργανισμό, με αποτέλεσμα την συσσώρευση ακόμα περισσότερων νευροτοξίνων, άρα και συσσώρευση ακόμα μαεγαλύτερου άγχους!
Απο προσωπική εμπειρία όποτε πίνω μερικα ποτηράκια για να καταφέρω να χαλαρώσω ή να ξεχαστώ, μόλις περάσει η επίδραση τους νοιώθω πολύ περισσότερο χάλια! Προτείνω να αντικάταστήσετε το αλκόολ με μπόλικο νερό (ακόμα καλύτερα εμφιαλωμένο). Σε μια εβδομάδα περίπου θα καταλάβετε μεγάλη διαφορά αν καταφέρετε να πίνετε τουλάχιστον ένα λίτρο νερό την ημέρα. Το νερό είναι το αποτοξινωτικό στοιχείο του οργανισμού...και μαζί με τις τοξίνες φεύγει και το παλιοάγχος! Η τέλεια λύση είναι να συνδυάσετε γυμναστική και ελάττωση του καπνίσματος, ειδικά τις ώρες πριν τον βραδινό ύπνο.
Δεν το συζητάω βέβαια για καφεΐνη σε οποιοδήποτε ρόφημα. Έχω κόψει καφέδες, κοκακόλες, τσάι και οτιδήποτε διεγερτικό. Αντίθετα προτιμώ χαμομήλι, νερό, μπύρα (η μαγιά δρα ευεγερτικά για το νευρικό σύστημα, πάντα σε λογικές πόσότητες), γάλα, χυμούς.
Να μερικά πράγματα λοιπόν που μπορείς να υιοθετήσεις αντί να τα βαφεις μαύρα...
Το βιβλιο που διαβασα και με βοηθησε να καταλαβω τι ειναι και να προσπαθησω να το ξεπερασω σιγα σιγα ειναι το ΄΄Ξεπερνωντας τον πανικο΄΄απο τις εκδοσεις ελληνικα γραμματα που επιμελειται η Αναστασια Καλατζη-Αζιζι(η καθηγητρια που ειπα ποιο πριν)Ειναι αρκετα καλο...Καλο ειναι κατα την αποψη μου αυτο το ταξιδι,να το κανουμε μονοι μας παρεα με τον εαυτο μας και οχι με φαρμακα....Ετσι μου ειπε και η καθηγητρια μου....Μονη σου θα το λυσεις αλλιως αν το περασεις με φαρμακα θα περασουν ολα πισω στο μυαλο σου και καποια στιγμη θα περασουν παλι μπροστα.......
Και μην ξεχασω να πω,πως και εμενα με βοηθησε η πιστη στο Θεο.....Επισης εκοψα και εγω τους καφεδες.......Πριν επινα γυρω στους 7....λολη ξερω.....Τωρα μονο χυμους και νερα......Ετσι επανερχεται το νευρικο συστημα.....;););););););)
άρα δεν είμαι η μόνη που βοηθήθηκε και με αυτόν τον τρόπο.....;)Quote:
Originally posted by ntini
Και μην ξεχασω να πω,πως και εμενα με βοηθησε η πιστη στο Θεο.....
Είδατε λοιπόν πόσοι τρόποι υπάρχουν? ;)
υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι συμφωνώ μαζί σου αρκεί να θέλει κάποιος να τους βρει και να μην αφήνεται στην μοίρα του......
οι περισσότερες περιπτώσεις όμως όπως και η δική μου χρίζει φαρμάκων.
πιστεύω πως ο συνδιασμός των φαρμάκων-γιατρού μαζί με τον οποιοδήποτε άλλο τρόπο ίασης είναι ο καλύτερος τουλάχιστον για εμένα.η ταπεινή μου γνώμη...:)
Λιτσακι μου,αν δεν γινομαι αδοακροτη ποιο ειναι ακριβως το προβλημα που εχεις και χρηζει μονο φαρμακων?Συγνωμη αν σε φερνω σε δυσκολη θεση.....
Παιδια κ να μην ξεχναμε το πιο σημαντικο..οσοι εχετε σχεση να κανετε συχνα(καθε μερα αν γινεται)sex...Οπως και γυμναστικη...Το sex και η γυμναστικη απελευθερωνουν στον εγκεφαλο ενδορφινες....Οι ενδορφινες ειναι αυτες που εχουν την ευθυνη της χαρας και της ευτυχιας.....
Ως προς το Θεο,παντα πιστευα πολυ απλα τωρα εχω ερθει πιο κοντα χωρις αυτο να σημαινει πως τρεχω στις εκκλησιες και τετοια..Απλα πιστευω πιο πολυ..
Παλαιοτερα φοβομουν τι θα λενε για εμενα οι αλλοι και οχι βεβαια για το προβλημα που αντιμετωπιζω αλλα γενικοτερα..Αν θα με αγαπανε δλδ και τετοια...Ηθελα ολοι να με αγαπανε και δουλευα μεσα απο τη ψυχη μου πανω σε αυτο..Κοιταγα πρωτα ολους τους αλλους να ναι ευτυχισμενοι κτλπ και τελευταια την Ντινα...Τελικα και παρολα οσα εκανα ακουσα πολλα λογια..απο εκει ξεκινησε και το προβλημα αγχωνομουν υπερβολικα(ειχα παρατηρησει τον υπνο μου πως μου κοβοταν η ανασα εκει που κοιμομουν) αλλα πλεον αναθεωρησα...Αποφασισα μετα απο πολυ σκεψη πως οποιος θελει να πει κατι θα το πει οσα καλα και αν εχω κανει,οποτε δεν χρειαζεται να αποδιξω τιποτα σε κανεναν..Οποιος μ αγαπαει με ξερει και με σεβεται,και αυτος που θελει να με βλαψει οτι και να γινει οτι και να του πω θα μου την κανει τη ζημεια..
Μεσα απο αυτο,θελω να σας εξηγησω πως οσοι περνανε αυτο το πραγμα πρεπει να μαθουμε να κοιταμε λιγο και εμεις τον εαυτο μας...Οσοι το εχουν οφειλεται κυριως στο γεγονος πως αφησαν πισω τον εαυτο τους και μερικες φορες ακομα και τα θελω τους,για να βοηθησουν καποιους αλλους.......Ολα ομως πρεπει να γινονται με μετρο...:):):):):)