Originally Posted by
giorgos panou
ειστε τα μονα ατομα αυτην την στιγμη οπου αναφερω την απολυτη αληθεια μου! ο λογος ειναι οτι ειμαστε αγνωστοι αρα δεν εχω καποιο φοβο !
ξερω οτι ο εαυτος μου στα ματια σας εχει "ξεπεσει" , λογικο αφου γενικος εχω "πεσει" ΝΑΙ! ειμουν καλητερα, αλλα απο εχθες το βραδυ μου ηρθε αυτη η συνεχομενη απορια! για ποιο λογο να μαχομαι? να κουραζομαι? αυριο για παραδηγμα εχω ραντεβου με την ψυχολογομου,μαλιστα εχω και ντραγκ τεστ! και σημερα πηγα και εκανα χρηση! εχω φαει μονο δυο μιλα και ψωμι! πιναω, αλλα δεν θελω ν φαω διοτις θελω να τιμορησω το σωμα μου! ,το μεσημερι με ενα μαχερι τρυπισα το δερμαμου στο ποδι μου! ο πονος ηταν μεγαλος αλλα ενιωσα οτι μου αξιζει! οτι πρεπει καποιος να μ τιμορησει! δεν υπαρχει λογος αυτο το κορμι να ευελπιστει σε ενα υγειες μελον, δεν βρησκω τον λογο εδω κι ωρες σπαω το κεφαλι μου να βρω αφορμες για να το κανω!!
Γνωριζω οτι ακομα και εσεις ,και φυσικο εδω εγω με σηχαθικα, θα εχετε πλασει μια ασχημη εικονα για το προσωπο μου και τον χαρακτηραμου, ενας πρεζακιας οπου δεν μπορει να κρατηθει, οπου τεμπελιαζει σπιτι του, οπου καθετε σπιτι του και δεν κανει τυποτα! μαλον θα εχετε δικιο να πειτε κατις τετοιο και για αυτο κι εγω νομιζω οτι δεν υπαρχει λογος να πολεμω για το αντιθετο!!
υπαρχει?