ΟΡΙΑΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ (ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΦΥΛΑ)

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Ναι το είδα αυτό με την ψυχολόγο σου που έλεγες. Ακόμα κι έτσι το θεωρώ παρακινδυνευμένο, υποθέτω στο είπε ως μια υπόθεση ή αίσθηση που προφανώς είναι βασισμένη σε αυτά που της είπες εσύ για αυτόν. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να είναι διάγνωση. Κι εμένα όταν τότε αναζήτησα συμβουλή ψυχολόγου είχε κάνει την υπόθεση οριακής και άλλων διαταραχών αλλά ήταν ξεκάθαρος πως αυτά είναι απλά υποθέσεις.

---

Ενω αυτο που λες ισχυει, με προβληματιζει το εξης θεμα: η εννοια του επιζοντα απο μια κακοποιητικη σχεση με χαρακτηρολογικο ατομο ειναι κατι που υπαρχει, δεν στεκεται ομως αν δεν μπορουμε να πιστεψουμε τα θυματα. Εκ των πραγματων δημιουργειται προβλημα οταν τα θυματα δεν μπορουν να φωτογραφισουν τους κακοποιητες τους επειδη εκεινοι δεν προκειται ποτε να διαγνωστουν. Τυπικα ακομα και αν ειναι ψυχιατροι με ειδικευση στις διαταραχες προσωπικοτητας οι ιδιοι, δεν μπορουν να διαγνωσουν ουτε τους κακοποιητες γονεις τους. Δε νομιζω οτι μπορει να σταθει ακομα και η εννοια του επιζοντα με τοσο σαθρα θεμελια... Εμενα ας πουμε κανεις δεν μπορει να μου πει οτι οι γονεις μου δεν ηταν χαρακτηρολογικοι (καλη του τυχη επισης σε επιπεδο επιχειρηματων, λολ). Βοηθαει το να εχεις σταθερα σημεια οταν βαδιζεις σε μια ερημο και ψαχνεις απαντησεις. Για παραδειγμα ελισαβετ εσυ που λες οτι δεν εχεις καταλαβει αν ηταν οριακος η οχι ο πρωην σου εκεινος, σε εκεινο το θρεντ του αιολου ηθελα να γραψω οτι μου φαινεται πως εχει περισσοτερα παρανοειδη στοιχεια παρα μεταιχμιακα. Η παρανοειδης διαταραχη ανηκει και αυτη στις οριακες οργανωσεις ("χαμηλα" στην κατακορυφη κλιμακα/επιπεδο αποδιοργανωσης του Εγω) και συχνα "αριθμει" σαν μελη της ατομα απο ασυνηθιστα μεχρι και αφυσικα ευφυη: σαν παραδειγματα, Bobby Fischer, Kurt Godel, Alexander Grothendieck και ποσοι αλλοι). Διαγνωσεις ομως δεν κανουμε, μονο κουβεντα... Σωστα; Εμ ελα ομως που...

Κατα τη γνωμη μου το καλυτερο περιβαλλον για εικασιες ειναι στο πλαισιο θεραπειας, οπου εχεις και τον ειδικο απεναντι - ελα ομως που ουτε αυτος τυπικα μπορει να κανει διαγνωση! Οποτε τι κανουμε τελικα; Καπως πρεπει να μπορουν να βρεθουν καποιες απαντησεις τοσο σε επιπεδο προσωπικη αναζητησης οσο και στο πλαισιο καποιας ομαδας βοηθειας.

Quote:

---

Originally Posted by silver and gold

Δεν θέλω να δώσω άλλες λεπτομέρειες δημόσια, σόρρυ.

---

Δεν εννοουσα εμπορικες ονομασιες, κατηγοριες φαρμακων περισσοτερο. Στο ιδιο πλαισιο με το ιστορικο του γυρω απο αυτοκτονικοτητα κλπ ρωτουσα, και δεν βλεπω πως το δευτερο δημοσιευεται και οχι το πρωτο, αλλα οπως αισθανεσαι εσυ καλυτερα. Κρατα παντως οτι ορισμενοι συνδυασμοι "δειχνουν" οριακες οργανωσεις περισσοτερο απο αλλες πχ σταθεροποιητες, αντιψυχωσικα η συνδυασμος τους.

Πάντως εγώ δεν μπορώ να δω τους γονείς μου ως κακοποιητές. Εννοώ φυσικά και ήταν, αλλά την ίδια στιγμή ήταν και οι άνθρωποι που με έφεραν στη ζωή και με κράτησαν ζωντανή και την ίδια στιγμή που με κακοποιούσαν με τον τρόπο τους ψυχικά, με κρατούσαν και στη ζωή με χίλιους άλλους τρόπους. Ναι, έχω σύνδρομο Στοκχόλμης, υποθέτω. Πως να θυμώσεις με αυτόν που σου δίνει ζωή και σε στηρίζει, ακόμα κι αν ταυτόχρονα σε κάνει να υποφέρεις;

Απολυτα κατανοητο αυτο που λες... Ειναι και τα δυο, μαζι. Πως συγκρατει κανεις μεσα του τα δυο κομματια αυτα του συμπαντος ειναι το θεμα.


(αναθεμα κι αν ξερω κι εγω)

Quote:

---

Originally Posted by oboro

Απολυτα κατανοητο αυτο που λες... Ειναι και τα δυο, μαζι. Πως συγκρατει κανεις μεσα του τα δυο κομματια αυτα του συμπαντος ειναι το θεμα.


(αναθεμα κι αν ξερω κι εγω)

---

Αν έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει σε τέτοια οικογένεια, γίνεται. Ας πούμε εμένα ο ένας ήταν άθεος και ο άλλη πίστευε στο θεό. Οπότε 7 χρονών έπρεπε να συμφωνώ με τη μάνα μου ότι υπάρχει θεός και να πηγαίνω στην εκκλησία και ταυτόχρονα να συμφωνώ και με τον πατέρα μου ότι δεν υπάρχει θεός.

Επειδή δεν έγινα σχιζοφρενής μεγαλώνοντας, γι αυτό μου λένε οι ψυ ότι είμαι πολύ δυνατή και δεν έχω ανάγκη και τέτοια. Σήμερα αν με ρωτήσεις αν υπάρχει ή όχι θεός, δηλώνω αγνωστικίστρια. Κάπως δηλαδή έπρεπε να συμβιβάζω τα πάντα μέσα μου.

Quote:

---

Originally Posted by oboro

Ενω αυτο που λες ισχυει, με προβληματιζει το εξης θεμα: η εννοια του επιζοντα απο μια κακοποιητικη σχεση με χαρακτηρολογικο ατομο ειναι κατι που υπαρχει, δεν στεκεται ομως αν δεν μπορουμε να πιστεψουμε τα θυματα. Εκ των πραγματων δημιουργειται προβλημα οταν τα θυματα δεν μπορουν να φωτογραφισουν τους κακοποιητες τους επειδη εκεινοι δεν προκειται ποτε να διαγνωστουν. Τυπικα ακομα και αν ειναι ψυχιατροι με ειδικευση στις διαταραχες προσωπικοτητας οι ιδιοι, δεν μπορουν να διαγνωσουν ουτε τους κακοποιητες γονεις τους. Δε νομιζω οτι μπορει να σταθει ακομα και η εννοια του επιζοντα με τοσο σαθρα θεμελια... Εμενα ας πουμε κανεις δεν μπορει να μου πει οτι οι γονεις μου δεν ηταν χαρακτηρολογικοι (καλη του τυχη επισης σε επιπεδο επιχειρηματων, λολ). Βοηθαει το να εχεις σταθερα σημεια οταν βαδιζεις σε μια ερημο και ψαχνεις απαντησεις. Για παραδειγμα ελισαβετ εσυ που λες οτι δεν εχεις καταλαβει αν ηταν οριακος η οχι ο πρωην σου εκεινος, σε εκεινο το θρεντ του αιολου ηθελα να γραψω οτι μου φαινεται πως εχει περισσοτερα παρανοειδη στοιχεια παρα μεταιχμιακα. Η παρανοειδης διαταραχη ανηκει και αυτη στις οριακες οργανωσεις ("χαμηλα" στην κατακορυφη κλιμακα/επιπεδο αποδιοργανωσης του Εγω) και συχνα "αριθμει" σαν μελη της ατομα απο ασυνηθιστα μεχρι και αφυσικα ευφυη: σαν παραδειγματα, Bobby Fischer, Kurt Godel, Alexander Grothendieck και ποσοι αλλοι). Διαγνωσεις ομως δεν κανουμε, μονο κουβεντα... Σωστα; Εμ ελα ομως που...

Κατα τη γνωμη μου το καλυτερο περιβαλλον για εικασιες ειναι στο πλαισιο θεραπειας, οπου εχεις και τον ειδικο απεναντι - ελα ομως που ουτε αυτος τυπικα μπορει να κανει διαγνωση! Οποτε τι κανουμε τελικα; Καπως πρεπει να μπορουν να βρεθουν καποιες απαντησεις τοσο σε επιπεδο προσωπικη αναζητησης οσο και στο πλαισιο καποιας ομαδας βοηθειας.

---

Είναι φυσική μας ανάγκη να ψάχνουμε απαντήσεις και εξηγήσεις. Πάντα σε όλα τα θέματα ο άνθρωπος για να νιώσει ασφαλής προσπαθεί να οργανώσει, να κατηγοροποιήσει, να ταμπελώσει... κάτι τελοσπαντων που να μας κάνει να νιώσουμε ότι έχουμε λιγάκι τον έλεγχο και δεν ζούμε στο απόλυτο χάος και στην τυχαιότητα. Γιαυτό και βρίσκω κατανοητή την ανάγκη της θεματοθέτριας να τον ορίσει ως "κάτι". Κι εγώ αυτό έκανα τότε μανιωδώς...εξάλλου έτσι έφτασα και σε αυτό το φόρουμ, προσπαθώντας να καταλάβω και να βρω απαντήσεις.

Τώρα πια που έχουν περάσει χρόνια και έχω αποστασιοποιηθεί συναισθηματικά ειλικρινά θεωρώ πως δεν έχει καμιά σημασία αν είχε οριακή, ναρκισσιστική ή οτιδήποτε άλλο. Ξέρω μόνο αυτό που έζησα και το πώς ένιωσα. Για την ιστορία, ναι είχε πολλά στοιχεία παρανοικά, αυτό μου χε πει τότε και ο ψυχολόγος, είχε μιλήσει για γκάμα διαταραχών και στοιχεία ψύχωσης. Με βοήθησαν τότε αυτές οι υποθέσεις του ψυχολόγου; Ναι με βοήθησαν για να πειστώ ότι δεν είχα τρελαθεί εντελώς κι ότι όντως κάτι δεν πήγαινε καλά με τον άλλον και στο να εκλογικεύσω λίγο την κατάσταση ή να προσπαθήσω να βρω και τα δικά μου κομμάτια που ήρθαν κ έδεσαν με τα δικά του.

Συμφωνώ ότι τουλάχιστον το πιο ασφαλές περιβάλλον για να γίνονται τέτοιες υποθέσεις είναι στο πλαίσιο της θεραπείας.
Στις κουβέντες μεταξύ μας, δεν θα μπορέσουμε να το αποφύγουμε εντελώς, αλλά τουλάχιστον ας είμαστε προσεκτικοί.

Quote:

---

Originally Posted by silver and gold

Αν έχεις γεννηθεί και μεγαλώσει σε τέτοια οικογένεια, γίνεται. Ας πούμε εμένα ο ένας ήταν άθεος και ο άλλη πίστευε στο θεό. Οπότε 7 χρονών έπρεπε να συμφωνώ με τη μάνα μου ότι υπάρχει θεός και να πηγαίνω στην εκκλησία και ταυτόχρονα να συμφωνώ και με τον πατέρα μου ότι δεν υπάρχει θεός.

Επειδή δεν έγινα σχιζοφρενής μεγαλώνοντας, γι αυτό μου λένε οι ψυ ότι είμαι πολύ δυνατή και δεν έχω ανάγκη και τέτοια. Σήμερα αν με ρωτήσεις αν υπάρχει ή όχι θεός, δηλώνω αγνωστικίστρια. Κάπως δηλαδή έπρεπε να συμβιβάζω τα πάντα μέσα μου.

---

Γραφεις πολυ για ολα αυτα που χρειαστηκε να διαμορφωσεις μεσα σου προκειμενου να ανταπεξελθεις στις πιεσεις και στα τραυματα του περιβαλλοντος σου, και πως οι διαφοροι θεραπευτες σε επαινουν για αυτο και δεν προχωρουν σε κατι αλλο. Υπαρχει ομως μια σχολη σκεψης που λεει οτι ο πραγματικος σκοπος της ψυχοθεραπειας ειναι η πραγματικη και ουσιαστικη αλλαγη.

Εσυ πως θα ηθελες να αλλαξει η ζωη σου;

Quote:

---

Originally Posted by oboro

Γραφεις πολυ για ολα αυτα που χρειαστηκε να διαμορφωσεις μεσα σου προκειμενου να ανταπεξελθεις στις πιεσεις και στα τραυματα του περιβαλλοντος σου, και πως οι διαφοροι θεραπευτες σε επαινουν για αυτο και δεν προχωρουν σε κατι αλλο. Υπαρχει ομως μια σχολη σκεψης που λεει οτι ο πραγματικος σκοπος της ψυχοθεραπειας ειναι η πραγματικη και ουσιαστικη αλλαγη.

Εσυ πως θα ηθελες να αλλαξει η ζωη σου;

---

Εγώ θεωρώ ότι έχω ζήσει ήδη πολύ και ότι είναι θαύμα που έφτασα στα 50, δεδομένου των συνθηκών. Να πω την αλήθεια, δεν κάνω όνειρα για το μέλλον ούτε περιμένω να αλλάξει κάτι, απλά να επιβιώσω μερικά χρόνια ακόμα.

Quote:

---

Originally Posted by silver and gold

Εγώ θεωρώ ότι έχω ζήσει ήδη πολύ και ότι είναι θαύμα που έφτασα στα 50, δεδομένου των συνθηκών. Να πω την αλήθεια, δεν κάνω όνειρα για το μέλλον ούτε περιμένω να αλλάξει κάτι, απλά να επιβιώσω μερικά χρόνια ακόμα.

---

Απογοήτευση βλέπω. Μπορείς να σπουδάσεις κάτι και σε ''μεγάλη'' ηλικία, εγώ στα 41 μου σκέφτομαι του χρόνου να πάω στο Πανεπιστήμιο. Ποτέ δεν είναι αργά. Εγώ ένας άνθρωπος που από τα 19 έως τα 29 ήμουνα κλεισμένος στο σπίτι και δεν εβγαινα έξω. Αυτό όμως πέρασε, τώρα πάμε για άλλα.
Κάτι άλλο, είχες ένα γονέα ενθεο και ένα άθεο. Εγώ είχα μάνα και θεία που ασχολούνταν με την μαγεία και από μικρός πίστευα οτι θα με κυριεύσουν οι δαίμονες, ίσως ακόμα να πάσχω από λίγη δαιμονοφοβία αν και'γω συγκλινω προς το αγνωστικιστής και φιλόσοφος χριστιανός(δλδ δέχομαι αγάπες, συγχώρεση εχθρών κτλ αλλά απορρίπτω θαύματα και υπερφυσικά γεγονότα). Χμ, μπορούμε να ανοίξουμε το θέμα θρησκεία σε άλλο post.

Quote:

---

Originally Posted by silver and gold

Εγώ θεωρώ ότι έχω ζήσει ήδη πολύ και ότι είναι θαύμα που έφτασα στα 50, δεδομένου των συνθηκών. Να πω την αλήθεια, δεν κάνω όνειρα για το μέλλον ούτε περιμένω να αλλάξει κάτι, απλά να επιβιώσω μερικά χρόνια ακόμα.

---

Ρε συ...

Εχεις υπ' οψιν σου φανταζομαι οτι αλλο σημαινει ζω, αλλο επιβιωνω; Ισχυει και για την ψυχικη ζωη μας αυτο - για το μεσα μας. Αφου καταφερες να επιβιωσεις οντως αξιοθαυμαστα σε ενα οικογενειακο περιβαλλον οπως το δικο σου, επενδυσες κυριως στη διατηρηση της ψυχης σου και οχι στην ανθηση της. Με το να εσωτερικευεις σε τετοιο βαθμο και να επενδυεις στην εσωτερικη επεξεργασια, χωρις να βγαζεις κιολας η να πυροδοτεις πραγματα, σε εχεις κατα καποιον τροπο φυλακισει... Σου εκανα αυτη την ερωτηση πριν γιατι ειναι οντως βασικος στοχος της ψυχοθεραπειας η ουσιαστικη αλλαγη, τετοια ηττοπαθεια ομως δεν την περιμενα : ( Ειχα αναρωτηθει πριν αν τελικα επιλεγεις θεραπευτες που θα σου πουν αυτο που ηδη ξερεις αλλα οχι αυτο που χρειαζεται να ξεκινησεις να κανεις για να σπασεις τα δεσμα της παιδικης σου ηλικιας, αλλα τωρα νομιζω βλεπω τι συμβαινει: προβαλλεις φοβερα εντονα την εικονα της επαρκειας στους αλλους και μαλλον επιλεγεις σχεσεις, θεραπευτικες η μη, που εχουν αναγκη επαφης με εναν ανθρωπο που 'χει επιβιωσει σε ενα βαθμο που δεν πετυχαν οι ιδιοι (η οι περισσοτεροι ασθενεις τους...). Αυτη η επαρκεια που εχεις, ειναι αληθινη. Δεν ειναι ομως αρκετη! Δεν αρκει να γνωριζεις οτι ειναι εφικτη η επιβιωση, πρεπει να αναγνωρισεις και στη ζωη αυτη τη δυνατοτητα.

Οκ, αφου τα εγραψα ολα αυτα να σου πω και τι πιστευω οτι συμβαινει με τον φιλο σου: και οι δυο χρησιμοποιειτε ασυναισθητα ο ενας τον αλλο. Εκεινος ισορροπει μεταξυ προσεγγισης και εγκαταλειψης οπως σου εχουν περιγραψει με εγκυκλοπαιδικη ευλαβεια, κι εσυ εχεις εναν ανθρωπο να σε εξιταρει ψυχικα και ερωτικα οχι απλα χωρις τον "κινδυνο" να συμβει κατι θετικο και να προχωρησεις σε καποιου ειδους μεταμορφωση της ζωης σου, αλλα επειδη ακριβως εχεις την νοητικη και γνωσιακη επαρκεια και πλεον ως οριακος-η-ο,τιδηποτε, ξερεις ακριβως που και πως κινειται, πιθανοτατα δεν υπαρχει ουτε ενα σεναριο που να μην εχεις ηδη χαρτογραφησει υποσυνειδητα πως θα κινηθεις μελλοντικα. Πιστευω οτι εχετε βρει και οι δυο εναν ανθρωπο-ναρκωτικο ο ενας στον αλλο, διεγερτικο και κατασταλτικο συναμα, που οσο κι αν φερνει σε συναρπαστικο ταξιδι στην πραγματικοτητα ειναι πανω σε ραγες που δεν οδηγουν πουθενα. Εγω δεν ειμαι σιγουρος καν οτι θα το γυρισει την υποτιμηση ο φιλος σου, αλλωστε δεν ειναι λιγοι οι οριακοι που το αποφευγουν με ορισμενες σχεσεις τους ακριβως για να μην χαλασει η ιδανικη αυτη ισορροπια που εχουν βρει: πλησιασμα χωρις αφιξη, αποσταση χωρις εγκαταλειψη, και αν φτασεις στο απροχωρητο ο ενας απ' τους δυο απλα φευγει. Κι εσυ εχεις την ικανοτητα και την επαρκεια να το διατηρησεις αυτο θεωρητικα επ' αοριστον, ισορροπωντας την αλληλεπιδραση σας, τοσο που αναρωτιεμαι αν το επαγγελματικο που σας φερνει αναποφευκτα σε επαφη ειναι τελικα αυτο που θα οδηγησει και στο οποιο τελος: λογικα, ειναι η μονη παραμετρος που δεν ελεγχεις ουτε εσυ ουτε εκεινος. Γιατι τελικα θα υπαρξει τελος, και μαλλον αδοξο, ετσι δεν ειναι; Το θεμα ειναι, μπορεις να μαθεις απο αυτο και να αλλαξεις κατι; Θα ειναι καταλυτης ή θλιβερη υπενθυμιση αυτου που εχεις πεισει τον εαυτο σου οτι ισχυει;

Πιστευεις πραγματικα οτι ξεφυγες απο μια τετοια φυλακη απλα και μονο για να κλεισεις ανεπαισθητα τον εαυτο σου σε μια αλλη;

Quote:

---

Originally Posted by elisabet

Συμφωνώ ότι τουλάχιστον το πιο ασφαλές περιβάλλον για να γίνονται τέτοιες υποθέσεις είναι στο πλαίσιο της θεραπείας.
Στις κουβέντες μεταξύ μας, δεν θα μπορέσουμε να το αποφύγουμε εντελώς, αλλά τουλάχιστον ας είμαστε προσεκτικοί.

---

ελισαβετ: συνεχιζομενη ενασχοληση με γνωματευσεις ταμπελες και ψυχιατρικους τομους απο ενα σημειο και μετα καθισταται ανθυγιεινη και τελος παντων δεν ειμαστε ουτε οριακοι ουτε ξοριακοι ειμαστε απλα χημικες ενωσεις που περιπλανωνται στο space-time

επισης ελισαβετ: μα καλα απ' τον clapton στον γκιουλεκα πως γινεται μηπως ειναι οριακος;



( :Ρ:Ρ λιγο χιουμορ κανω μην με αποκεφαλισετε χωρις αποστειρωμενη λαμα)

Quote:

---

Originally Posted by oboro

Πιστευεις πραγματικα οτι ξεφυγες απο μια τετοια φυλακη απλα και μονο για να κλεισεις ανεπαισθητα τον εαυτο σου σε μια αλλη;

---

Αν οι λύσεις της ζωής είναι μεταξύ του να είσαι φυλακή και να είσαι άστεγος, προτιμώ το πρώτο. (σου απαντάω σε πμ στα άλλα, πολύ ωραία ανάλυση ωστόσο).

πως θα ενιωθες αν εισουν στην θεση της κοπελας του? επισης και αφου δεν κανεις κατις κακο ,γιατι δεν το αναφερεις στον δικος σου ολο αυτο, εννοω την φιλια σου με τον ανθρωπο -οπου τον εχεις διαγνωση ως οριακο-?
Αυτο που υπαρχει μεταξυ σας - συμφωνα παντα με οσα διαβαζουμε εδω μεσα - δεν ειναι μια κανονικη φιλια ,και δεν μπορει να υπαρξη φιλια αναμεσα σε ανδρα και γυναικα ειδικα σε τετοιες συνθηκες οπως οι δικες σας! Αυτο που υπαρχει κατα την γνωμη μου ειναι κατι σαν γκαβατσα, η κατι που υπαρχει σε μια αρχικη μορφη ενος ερωτα αλλα δεν προχωρα ακομα λογο του οτι δεν νιωθει ετοιμος ο φιλος σου! Αφου ειναι ξεκαθαρο το οτι αυτος εχει την πιτα αυτος και το μαχαιρι!
Αν δε κανω λαθος αναφερεις οτι εχεις κακοποιηθει σωμτικα απο γωνεις και απο συντροφο σου? -αμα καμω λαθος συγνωμη - το οτι γινετε αυτο και το οτι φοβαμαιπως θα ξανα γινει ειναι διοτι μαλον δεν εκανες σωστα την ψυχοθεραπεια! στην οποια δεν συγχωραμαι τους γωνεις μας ραν μας εχουν βιασει!! ουτες τους δικαιολογουμαι διοτις τωτες πολυ απλα θα το ξανα παθεις! αυτο που γινετε ειναι να βγαλουμε το μισος , να μαθουμε το γιατι,- η λεγομενη αλυσιδα - ,οπου μεσα απο εκει ο θεραπευτης θα σου βγαλει το μισος, θα χαλαρωσεις θα μπορεις πλεον να μην εχεις μισος μεσα σου , να μην εχεις ενοχες για τον εαυτο σου διοτις πολλες φορες τα παιδια που κακοποιουνται νιωθουν οτι φταινε και οτι τους αξιζει η τιμορια τους εξου και οτι δεν αντιδρουν καθολου! Τελος μαθαινεις μαζι με τον θεραπευτη παντα πως θα "χτισεις" την προσωπικη σου ασπιδα ξανα, πως θα μαθεις να βαζεις οροια στους γυρο σου! ΠΩΤΕΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΣ ΕΝΑΝ ΓΟΝΕΑ ΒΙΑΣΤΗ !!!! και οποιος εχει κανει ψυχοθεραπεια το ξερει!!
Παντος ,και λυπαμαι ,εσυ βλεπω οτι ολους τους δικαιολογεις, γονεις, ερωτικους δεσμους ολους! αυτο ειναι λαθος και κριμας! Δεν ξερω εχεισ κανει προσπαθεια με καποιον θεραπευτη αλλα αν οχι θα σου ελεγα να κανεις μια σωστη ψυχοθεραπεια και μετα την γνωστικιστικη .Ειναι αδικο και δεν αξιζει σε κανενα ανθρωπο να ειναι ετσι!!!

................................

Quote:

---

Originally Posted by oboro

ελισαβετ: συνεχιζομενη ενασχοληση με γνωματευσεις ταμπελες και ψυχιατρικους τομους απο ενα σημειο και μετα καθισταται ανθυγιεινη και τελος παντων δεν ειμαστε ουτε οριακοι ουτε ξοριακοι ειμαστε απλα χημικες ενωσεις που περιπλανωνται στο space-time

επισης ελισαβετ: μα καλα απ' τον clapton στον γκιουλεκα πως γινεται μηπως ειναι οριακος;



( :Ρ:Ρ λιγο χιουμορ κανω μην με αποκεφαλισετε χωρις αποστειρωμενη λαμα)

---

Αναφέρεσαι στην ερώτηση που έκανα στο άλλο θρεντ να υποθέσω... περιττό να σου πω πως χρειάστηκε να κάνω google τον γκιουλεκα για να καταλάβω τι λες!!! :)