σονια με συγκιννεις και ευχαριστω που ενδιαφερεσαι με τις ωρες για τα θεματα οπως και λλοι βεβαβια για να ειμαστε δικαιοι
δε ευχαριστω οπως και να εχει!
Printable View
κανω χρονια δε με εχει βοηθησει στα ψυχωτικα ελαχιστα απλα ανακαλυψα καποια στοιχεια του εααυτου μου.οπως οτι πολυ ενοχικη, οτι θελω νσ πσιρνω πσνω μου τις εθυνες των σλλων για να ειναι αυτοι καλα και μετα αλλα οικογενειακα λιγα πραγματα για τη ψυχωση εως καθολου
μπορειε να μου πει αν αυτο που νοιθω οτι τα χχερια μου δεν εεφαπτονται με το σωμα ειναι η λεγομενη σποπροσωποποιησ? πως περναει το εχω χρονια αλλα το παρατηρω σχεδον καθε φορα ξενα
εχουμε μιλησει για το οτι ο πατερας εχει καταθλιψη και αππον σε καθε τι.η μανα μουυστερικη και δεν με αφησεις ουε το δωματιο να ειναι ο0πως θελω.ειναι τοξικο δ εδημιουργω προβληματα και ετσι δε θελω να ανακαταευονται στα ποδια το μονο που εκτιμω ειιναθ το πιατο με το φαι ξαι τηην καθαριοτητα
ναι αυτο λεω και σαν να τα βλεπεις ολα σαν ταινια χανεις επαφη.αυτο με τα χερια το εχω χρονια αλλα δεν εδινα σημασια
Μου έτυχε 2 φορές.. Την πρώτη φορά ήμουν στο αυτοκίνητο και οδηγούσα. Έβγαλα τα γυαλιά του ήλιου γιατί πιστευα ότι αυτό έφταιγε αλλά δενν.. Εκείνη την περίοδο όμως ήμουν χάλια ψυχολογικά και ετσι κατάλαβα πως το μυαλό, μου δημιουργεί αλλά προβλήματα. Έκανα ασκήσεις με την αναπνοή και μετά απο λίγο ηρέμησα. Την δεύτερη φορά είχα μαλώσει, αν θυμάμαι καλά με την μάνα μου, για κατι σοβαρό και εμφανίστηκε πάλι..
εγω το εχω σχεδον παντα.ειναι ψυχιατρικο θεμα???
Ξέρεις οτι δεν θέλω ουτε να σε στεναχωρω, ουτε να σε αγχωνω. Η νοσηλεία γινεται οταν δεν βρίσκουμε το γιατρό μας και ειμαστε σε υποτροπή απαλευτη. Οταν ειμαστε σε κατασταση που δεν αντεχουμε τον εαυτο μας και δεν μπορούμε να μας κανουμε καλα. Καποιο δημοσιο στην Αθήνα θα εφημερευει. Οπως πολυ σωστα στα έγραψε η Σόνια καλεσε να μιλησεις. Γινεται μια εκρηξη αγχους μεσα σου. Μήπως υπάρχει ιστορικο αγωγων σπιτι; Να δεις τί επαιρνες παλαιότερα ; Οταν είχες ενα παρομοιο επεισοδιο; Επίσης μη πινεις καφε εφοσον παίρνεις ζαναξ. Αφου έχεις ταραχη πινε χαμομήλι χλιαρο. Και ξανα λέω. Μην ασχολεισαι με αυτους που δεν ξερουν τι να κάνουν. Επρεπε ηδη εκεινοι να ψάχνουν γιατρο και να σε καθησυχάζουν. Όπως παμε στο γιατρο για μια λοιμωξη και μένουμε μεσα ετσι ειναι και μια έντονη αλλαγη στη ψυχικη μας πορεία. Εισαι άξια, προσπαθεις παντα παρα τα εμπόδια τις δυσκολιες, παλευεις με μικρα επεισόδια, αλλά τωρα πρεπει να νοιαστουν εκεινοι. Μπαινεις στη θεση του τι θα πουν ή θα νιώσουν και παλι αφήνεις εσένα. Συγνώμη αν το υφος μου ειναι προστακτικο. Συγνώμη. Δεν θέλουμε να παθεις κάτι.
*** φεύγει το σύμπτωμα οταν πέσουν τα επιπεδα αδρεναλίνης που εκκρινουμε απο μεγαλο στρες. Θελει ομως να το κουβεντιάσεις με ψυχιατρο κατ εμε. Εγω με αυτον τα συζητούσα αυτα.
για να δουμε τι θα πει ααυαριο ο γιατρος
βεβαια δεν τον εμπιστευομσι ουτε στο αλλα παω γιατι ειμαι σε αμοκ με τις σκιες δαιμονες
φανταζομαι αυτος θα μου πει για νοσηλεια αν χρειαζεται.μπορω να το αρνηθω αμα μου το πει?
δε μενω αθηνα μενω αρκετα μακρυα