ΖΩΗ ΣΑΝ ΟΝΕΙΡΟ

αλλα για να ειναι πιο αποτελεσματικη η προσπαθεια χρειαζεταιο συνδιασμος κ των 2.

Εξαρτάται. Υπάρχουν περιπτώσεις που δεν χρειάζονται καθόλου φάρμακα, για παράδειγμα.

αναφερομουν σε κατασταση που χρειαζεται φαρμακα.
με τα φαρμακα απαλυνεις τον πονο αλλα δεν τον \'ξεριζωνεις\' με τη βοηθεια ψυχολογου αρχιζεις κ εντοπιζεις βαθυτερα τις πτυχες του εαυτου σου ποιος εισαι,τη κανεις...
ο συνδιασμος κ των 2 ειναι απαραιτητος σε σοβαρες καταστασεις.

Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται τα φάρμακα για να γίνουν λειτουργικοί στη ζωή τους. Μιλάω επίτηδες για ανθρώπους και όχι για καταστάσεις. Δεν θέλω να ξεχνάω τον άνθρωπο, όποιο και αν είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει.
Απο κει και πέρα, ναι, με τη βοήθεια της σχέσης με τον θεραπευτή σου βαθαίνεις όλο και περισσότερο στον εαυτό σου, καθαρίζεις και φροντίζεις τις πληγές σου.

Ναι ειναι ο ανθρωπος και ειναι κ η παθηση. Καποιες παθησεις ειναι που απαιτουν φαρμακα, ετσι κ αλλιως. Ή τουλαχιστον στην συντριπτικη πλειοψηφια.

Απο κει κ περα, βρισκω την ψυχοθεραπεια ετσι κ αλλιως εξαιρετικα βοηθητικη.

ίσως να κάνω και λάθος αλλά όταν κάποιος πηγαίνει από τον ψυχολόγο στον ψυχίατρο και το αντίστροφο δεν είναι λίγο ψυχοφθόρο αυτό για τον ασθενή;

και όταν δεν συμπίπτουν οι απόψεις των δύο θεραπευτών τότε ο ασθενής δεν μπερδεύεται περισσότερο για αυτό που του συμβαίνει;

θεώρησα σωστό να ευχαριστήσω μία πολύ καλή ψυχή από το φόρουμ που με βοήθησε πάρα πολύ......σίγουρα θα καταλάβει ποιά είναι.....


........σε ευχαριστώ για ακόμα μία φορά για τις υποδείξεις σου και τις συμβουλές σου.....

να είσαι καλά καλή μου τώρα και για πάντα....:):):)

παντως η δικια μου μορφη διαταραχης πανικων πυστευω ειναι η πιο βαρια.μου κρατουσανε μεχρι και 3 μερες.αφου ελεγα να κανω καμια τρελλα να με κλεισουν σε τρελαδικο για να μ δω\\ινουν βαρια ψυχοφαρμακα να μην καταλαβενω τπτ μπας και σταματησω να ποναω.τελικα ομως ολα πανε καλα γιατι προσπαθω κιολας κ εχω θεληση και δυναμη μεσα μου.

καλή μου ο κάθε ένας βλέπει το πρόβλημά του ως το μεγαλύτερο στον κόσμο..
αυτό δεν σημαίνει όμως πως είναι.
όλοι μας κουβαλάμε και από ένα σταυρό και όπως μου είχε γράψει κάποιος εδώ στο φόρουμ του ενός είναι από ξύλο του άλλου από πέτρα και του άλλου από σίδερο.....

αν μπορέσουμε και δούμε λίγο πιο πέρα από το δικό μας πρόβλημα, το τι δυστυχία και πόνος υπάρχει γύρω μας τότε αυτό που περνάμε εμείς θα είναι μηδαμινό.....γιατί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο σιγά σιγά μπορεί και να περάσει υπάρχουν όμως άνθρωποι που δεν γιατρεύονται ποτέ ή άνθρωποι που ζουν καθημερινά το πρόβλημά τους.τουλάχιστον εμείς έχουμε την λαλιά μας και μπορούμε και εκφραζόμαστε.σκέψου να μην μπορούσαμε να μιλήσουμε, τότε τι θα γινόταν......

οντως ο καθενας πιστευει οτι το δικο του ειναι κ το χειροτερο.
εγω πιστευα πως δεν υπαρχει αλλος που ναχει νιωσει ετσι οτι ημουν η μοναδικη ποσο λαθος εκανα.
υπαρχουν κ πολυ χειροτερα γιαυτο ευχαριστω το θεο , ισως αυτο ειναι μια δοκιμασια αν καταφερω κ την περασω σιγουρα θα γινω πιο δυνατη.

και γω τα ιδια κοριτσια.ευτιχως δεν εχουμε καρκινο η ειτσ.αν δεν βγαλουμε απο το αγχος κ τετια...

μεσα απ αυτο το σαητ εχω παρει τοοοση μεγαλη δυναμη που δε περιγραφεται.
ευτυχως το ανακαλυψα σχετιακ νωρις ασχετα που εχει κατι χρονακια λειτουργια:D

Κι εγω οταν πρωτοεπαθα αποπρωσοποποιηση εδω μεσα μπηκα κι εγραψα και οντως βρηκα τους ανθρωπους μου.
Δε θα ξεχασω αυτα τα περιεργα συναισθηματα? Μπα... νομιζω δεν εχεις συναισθημα οταν το παθαινεις.
Προσπαθουσα να κοιμηθω το βραδυ και κοιταγα τρομαγμενη τις κουρτινες μου, την επιπλωση και κοντευα να τρελαθω: \"Εγω τα εκανα ολα αυτα? Αμαν!! και τωρα τι θα κανω? Πως θα τα υπερασπιστω? Ειναι πολλα!\" Δεν αναγνωριζα το σπιτι μου, τον αντρα μου..

διαβάζω αυτά που γράφετε και νομίζω πως μιλάω εγώ......
wintertimes ακριβώς τις ίδιες σκέψεις κάνω και εγώ τώρα...
πώς το λένε αυτό;αποπρωσοποίηση; από ότι φαίνεται θα συμβουλευτώ έναν καλό γιατρό.....


προς το παρόν θα προσπαθήσω να πάρω λίγο τα πάνω μου για να χαρώ το καρναβάλι γιατί εμείς εδώ το γλεντάμε πολύ....;)

να μη ξερεις οτι εισαι εσυ..τραγικο:(
wintertimes εσυ το ενιωθες αυτο?