Quote:
Originally posted by alexandergreek
\"Αξια ων επράξαμε, απολαμβάνομεν...\" αλλά αμέσως μετά συνεχίζει \"μνήσθιτί μου Κύριε, εν τη Βασιλεία Σου\". Θέλω να πώ, ότι ίσως υπάρχει ελπίδα... ακόμα και όταν φταίμε εμείς 100%. Μη καταθέτεις τα όπλα, ακόμα. Στο διάστημα αυτό που είστε χώρια, κι εκείνος θα πήγε με κάποιαν άλλη. Θα μπόρεσε ίσως να σε αξιολογήσει καλύτερα, και να εδραιώσει μέσα του την πεποίθηση ότι δε θα ξανανιώσει όπως μαζί σου, με καμμία άλλη, ποτέ...
Οπότε, γιατί να μη σε συγχωρήσει; Γιατί να χάσει τη γυναίκα της ζωής του; Εσύ πρέπει να του στέλνεις κάθε μέρα ένα μήνυμα sms, του τύπου \"είμαι άθλια, κάθε στιγμή μετανιώνω που σε πίκρανα, μπήκε ο διάβολος μέσα μου, είμαι συντετριμμένη, σε παρακαλώ να με συγχωρέσεις, ποτέ δεν αγάπησα κανένα εκτός απο εσένα, μόνο με σένα μπορώ να φανταστώ το μέλλον μου. Πές ότι μέρασα μια κρίση τρέλλας, είμαι ασυγχώρητη, όταν σου ζητάω να με συγχωρέσεις απλά ελπίζω σε ένα θαύμα, μόνο να ξέρεις ότι ΕΣΕΝΑ ΑΓΑΠΑΩ ΑΛΗΘΙΝΑ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ δεν αγάπησα... Φέρθηκα σα μια ***** στην ψυχή, και δε σου αξίζω, αλλά δώσε μου μια ευκαιρία να σβήσω όλα μου τα λάθη κοντά σου, να εξιλεωθώ για όσα σου έκανα. Πάντα θα θυμάμαι το πόσο σε πόνεσα και πόσο χαμηλά έπεσα. Είσαι το άλλο μου μισό, και ποτέ δε θα νιώσω έτσι με κανένα άλλο... Μόνο εσύ υπάρχεις μέσα μου, και όταν δεν είμαστε μαζί, ζώ σε μια ατέλειωτη έρημο... ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ, ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ...\".
Για 2-3 μήνες. Είπαμε, όποιος φταίει παρακαλάει, όποιος φταίει κάνει κινήσεις, όποιος φταίει προσπαθεί...
Και μετά, αν δε γίνει τίποτα, προχώρα μπροστά.
Έλεος!!!!!