Originally Posted by
Lemonpie5
Το δικό μου άτομο που λέω έχει καταλάβει ότι άλλαξαν οι εποχές και μου λέει πια ότι εγώ ξέρω καλύτερα (είδε μηνύματα και το βούλωσε ) και να μην σκάω για κανέναν. Να έχω αγόρια απλά για να βγαίνω και να περνάω καλά και αν δεν προκύψει σοβαρό να μην στενοχωριέμαι γιατί δεν πρέπει να κρέμομαι από κανέναν.
Οπότε κάπως έχω ηρεμήσει από αυτό.
Μου έχει πει και η ψυχολόγος ότι έχω χαμηλή αυτοπεποίθηση και ότι είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου και πρέπει να χαλαρώσω.
Αν χώριζα τους ανθρώπους σε όμορφους και άσχημους δεν θα έβγαινα με άτομα που δεν μου άρεσαν εμφανισιακά. Έχω βγει με έναν υπέρβαρο και με έναν άσχημο γιατί μου φέρονταν καλά (τουλάχιστον στην αρχή).
Η πλάκα είναι ότι ένα συγγενικό μου πρόσωπο που είχε τις απόψεις περί ομορφιάς τώρα έχει παχύνει και τα φτιάχνει και με άσχημες και παχουλες. Τότε τον έπαιρνε να κατηγοριοποιεί και τώρα μόκο. Δηλαδή τον βλέπω στην παραλία και λέω πως κατάντησε έτσι, ενώ φίλοι του του λένε για εμένα ότι είμαι όμορφη.
Νιώθω καλύτερα με κάτι τέτοια, αλλά νιώθω πως θα μετρούσα περισσότερο στα μάτια των άλλων αν είχα μια σοβαρή σχέση.
Βλέπω πχ φίλες της μάνας μου και με ρωτανε αν έχω σχέση. Μια είπε στη μάνα μου για πλάκα να μου γνωρίσει τον γιο μιας φίλης της γιατί θα του φανώ κούκλα
Δηλαδή ήταν τόσο σίγουρη ότι δεν είχα ήδη σχέση?
Και φίλες δεν είναι εύκολο να κάνω γιατί σκέφτομαι όταν η συζήτηση πάει εκει, τι ψέματα να πω πάλι?