Printable View
Τα συμπτώματα είναι διάφορα και σε γενικές γραμμές η διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Δεν ξέρω όμως τι ορίζει την σχιζοφρένεια και τι κάτι άλλο. Για παράδειγμα εγώ δεν θυμάμαι να είχα ακουστικές παραισθήσεις. Η όλη φάση είχε τα ups & downs και γενικά δεν έχω βρει κάποιον εδώ μέσα με παρόμοιο σύνδρομο και την ίδια ψυχοσυσταση....Quote:
Originally posted by weirdΠοιά είναι στα συμπτώματα, οτι κάτι δεν πάει καλά?
Ρωτάω γιατί υπάρχουν πολλές μορφές διαστρέβλωσης.
Υπάρχουν άρα πολλοι άνθρωποι, οι οποίοι βρίσκονται στο όριο μεταξύ παράνοιας και λογικής.
Οι φοβίες, είναι μια τέτοια διαστρέβλωση.
Δεν αντιλαμβάνομαι πχ. το ταξίδι ως τρόπο διασκέδασης αλλά ως κάτι μαρτυρικό, στην αγοραφοβία.
Στην κοινωνική φοβία, θεωρώ οτι όλοι με κοιτάνε και ασχολούνται μαζί μου.
Τα σενάρια που πλάθουν συχνά οι γυναίκες για το τι μπορεί να βρίσκεται μέσα στο μυαλό του άλλου που τους αρέσει.
Οι υποθέσεις που κάνουμε με τρόπο απόλυτο χωρίς να το επαληθεύσουμε.
Τα γνωστικά σφάλματα της σκέψης που οδηγούν σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
Οι προλήψεις, περί γρουσουζιάς, χαρτομαντίας κτλ.
Οι παρεξηγήσεις και οι παρανοήσεις.
Υπάρχουν πολλών ειδών και μορφών διαστρεβλώσεις του πραγματικού.
Μάλιστα η μέγιστη αιτία, των ψυχοπαθολογικών προβλημάτων, είναι αυτή η διαστρέβλωση( πχ άνθρωποι που βλέπουν με παιδικό μάτι τον κόσμο, που δεν μεγάλωσαν ομαλά).
Απο πότε γίνεται παράνοια?
Υπάρχουν άραγε κάποια όρια..?
Οι σκέψεις σου είναι πολύ ώριμες.Quote:
Originally posted by weird
Ρωτάω γιατί υπάρχουν πολλές μορφές διαστρέβλωσης.
Υπάρχουν άρα πολλοι άνθρωποι, οι οποίοι βρίσκονται στο όριο μεταξύ παράνοιας και λογικής.
Οι φοβίες, είναι μια τέτοια διαστρέβλωση.
Δεν αντιλαμβάνομαι πχ. το ταξίδι ως τρόπο διασκέδασης αλλά ως κάτι μαρτυρικό, στην αγοραφοβία.
Στην κοινωνική φοβία, θεωρώ οτι όλοι με κοιτάνε και ασχολούνται μαζί μου.
Τα σενάρια που πλάθουν συχνά οι γυναίκες για το τι μπορεί να βρίσκεται μέσα στο μυαλό του άλλου που τους αρέσει.
Οι υποθέσεις που κάνουμε με τρόπο απόλυτο χωρίς να το επαληθεύσουμε.
Τα γνωστικά σφάλματα της σκέψης που οδηγούν σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
Οι προλήψεις, περί γρουσουζιάς, χαρτομαντίας κτλ.
Οι παρεξηγήσεις και οι παρανοήσεις.
Υπάρχουν πολλών ειδών και μορφών διαστρεβλώσεις του πραγματικού.
Μάλιστα η μέγιστη αιτία, των ψυχοπαθολογικών προβλημάτων, είναι αυτή η διαστρέβλωση( πχ άνθρωποι που βλέπουν με παιδικό μάτι τον κόσμο, που δεν μεγάλωσαν ομαλά).
Απο πότε γίνεται παράνοια?
Υπάρχουν άραγε κάποια όρια..?
Νομίζω πως ο άνθρωπος έχει έμφυτο εν μέρη τον φόβο και σε συνέχεια εποικοδομεί την αντίληψη του με βάση τις εμπειρίες του αλλά και τις δυνατότητες του (ακόμα και τα υγιή κύτταρα παίζουν ρόλο).
Δεν μπορούν όλοι να σκεφτούν έτσι weird. Το καταλαβαίνεις και απο εδω μέσα....
Πολλές φορές αναρωτιέμαι πόση μοναξιά έχει ο δρόμος της αυτογνωσίας..
Σου τα λέω όλα αυτά, γιατί νιώθω, οτι υπάρχει ένα πολύ μικρό, λεπτό, σχεδόν αδιόρατο σημείο, όπου η δυνατότητα επιλογής ανάμεσα στο πραγματικό ή το φαντασιακό, είναι ακόμα παρούσα.
Πιστεύω οτι την εθελοτυφλία, την επιλέγουμε. Ακόμα και αν είναι εν φόβω.
Πιστεύω οτι η εθελοτυφλία είναι μια καλή οικοδέσποινα των πάσης φύσεως διαστρεβλώσεων.
Ο δρόμος της αυτογνωσίας, απο ένα σημείο και μετά, δεν μπορεί παρά να είναι μοναχικός...
\" Ο απώτατος εαυτός μου με καλέι σε τούτο το ταξίδι , που αν θέλω να το σεβαστώ και να του δώσω την αξία που του πρέπει, δεν μπορώ να το κάνω παρά σαν ένα ταξίδι μοναχικό\".
Η δυνατότητα επιλογής όπως πολύ όμορφα λες υπάρχει. Απλά δεν μπορεί να φτάσει κάποιος σε μια Χ ηλικία ωριμότητας και ξαφνικά να ξυπνήσει. Και σαν παιδί, και σαν έφηβος ένας άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί κάποια πράγματα. Βέβαια δεν είναι όλα τόσο βέβαια και ούτε μπορεί κάποιος να ζει διαρκώς στην πραγματικότητα και στην μερική δυστυχία ή την μερική ευτυχία της ζωής ως κοινωνική αλήθεια..
Το πλήγωμα μπορεί να οδηγήσει στην εθελοτυφλία αλλά και σε χιλιάδες προβλήματα....
μπορει.Quote:
Originally posted by vince
Απλά δεν μπορεί να φτάσει κάποιος σε μια Χ ηλικία ωριμότητας και ξαφνικά να ξυπνήσει.
Αν θες μας λες και δυο κουβέντες παραπάνω...Quote:
Originally posted by Sofia
μπορει.Quote:
Originally posted by vince
Απλά δεν μπορεί να φτάσει κάποιος σε μια Χ ηλικία ωριμότητας και ξαφνικά να ξυπνήσει.
Σαφώς και όλα είναι πιθανά. Για να το λες αυτό κάτι θα έχεις στο μυαλό σου. Θα ήθελα να το μοιραστείς μαζί μας..
Δεν ξερω αν υπάρχει ηλικια ωριμοτητας τελικα....ενας ανθρωπος που ειναι πχ 40 χρονων αναμενεται να γνωριζει καποια πραγματα κ να φερεται αναλογως της ηλικιας του. Μια ματια τριγυρω δεν με πειθει καθολου για κατι τετοιο.
Παρολα αυτα, αν ενας ανθρωπος αποφασιζει να ωριμασει, μπορει να το κανει. Σε οποια ηλικια κ αν ειναι...Υποθετω πώς ειναι πιο ευκολο οσο ειναι νεοτερος, αλλα απο την αλλη για τον καθε ανθρωπο υπάρχουν οι δικες του εσωτερικες αναγκες που θα του υπαγορευσουν ποτε εχει ερθει η καταλληλη στιγμη γι αυτο.
Εχω δει ανθρωπο να κανει σημαντικες αλλαγες στη ζωη του σε προχωρημενη ηλικια.Μετα απο δικο του εσωτερικο ξυπνημα βεβαια...
Θα συμφωνήσω με την Σοφία,
το εσωτερικό ξύπνημα, μπορεί να έρθει εντελώς ξαφνικά,
ανεξαρτήτως ηλικίας.
Το έχω δει και στον εαυτό μου και σε άλλους ανθρώπους.
Ετσι είναι, πολλές φορές το να κρατήσουμε τα μάτια ανοιχτά πονάει και φαίνεται αδύνατο όταν παλεύουμε με δύσκολα συναισθήματα.Quote:
Originally posted by vince
Η δυνατότητα επιλογής όπως πολύ όμορφα λες υπάρχει. Απλά δεν μπορεί να φτάσει κάποιος σε μια Χ ηλικία ωριμότητας και ξαφνικά να ξυπνήσει. Και σαν παιδί, και σαν έφηβος ένας άνθρωπος μπορεί να αντιληφθεί κάποια πράγματα. Βέβαια δεν είναι όλα τόσο βέβαια και ούτε μπορεί κάποιος να ζει διαρκώς στην πραγματικότητα και στην μερική δυστυχία ή την μερική ευτυχία της ζωής ως κοινωνική αλήθεια..
Το πλήγωμα μπορεί να οδηγήσει στην εθελοτυφλία αλλά και σε χιλιάδες προβλήματα....
Δεν αντιλέγω, η εθελοτυφλία θέλει εξαιρετική τρομερή, σε καθημερινή βάση δουλεια με τον εαυτό και ειλικρίνεια, για να μείνει όσο μακρύτερα γίνεται.
Η πάλη, δεν σταματά.
Ωστόσο πιστεύω οτι μετά απο αρκετές μάχες, νίκες και ήττες,
έχουμε πια μάθει και συνηθίσει να \"βλέπουμε\" καθαρότερα μέσα και έξω μας.
Αυτό είναι πιστεύω όλο το θέμα με την αλήθεια,
θέμα όρασης. ( ψυχικής).
Ξέρεις σκέφτομαι κάτι.....ένα πείραμα.
Να κόψω τα φάρμακα για να δείτε και να δω και εγώ πόσο τρελός είμαι τελικά και αν αντέχω χωρίς αυτά. Ίσως έτσι να έβλεπα την μόνη σωτηρία για μένα και να έδινα τέλος στην μιζέρια μου...
Μια σκέψη κάνω...
Δεν ξέρω τι με έπιασε....μια στιγμή αδυναμίας ίσως....τεσπα δεν το σβήνω το μήνυμα. Το αφήνω εκεί για να θυμάμαι ότι θα υπάρχουν και τέτοιες στιγμές.
Αυτή τη σκέψη, που προφανώς την έχεις ξανακάνει, την έχεις συζητήσει με τον γιατρό σου?Quote:
Originally posted by vince
Ξέρεις σκέφτομαι κάτι.....ένα πείραμα.
Να κόψω τα φάρμακα για να δείτε και να δω και εγώ πόσο τρελός είμαι τελικά και αν αντέχω χωρίς αυτά. Ίσως έτσι να έβλεπα την μόνη σωτηρία για μένα και να έδινα τέλος στην μιζέρια μου...
Μια σκέψη κάνω...
Χμμ, το είχα συζητήσει (το αίσθημα του πολύ down..) και μου είχε δώσει αγωγή η οποία με απέτρεψε από το να ξανασκεφτώ έτσι....αλλά και να ξαναπάρω το ίδιο medicine για τέτοια καταθλιπτικά ξεσπάσματα..Quote:
Originally posted by weird
Αυτή τη σκέψη, που προφανώς την έχεις ξανακάνει, την έχεις συζητήσει με τον γιατρό σου?Quote:
Originally posted by vince
Ξέρεις σκέφτομαι κάτι.....ένα πείραμα.
Να κόψω τα φάρμακα για να δείτε και να δω και εγώ πόσο τρελός είμαι τελικά και αν αντέχω χωρίς αυτά. Ίσως έτσι να έβλεπα την μόνη σωτηρία για μένα και να έδινα τέλος στην μιζέρια μου...
Μια σκέψη κάνω...