Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by weird
Μια συμβουλή από μια ταπεινή θεραπευόμενη: Στο διδακτορικό ή και στη μετέπειτα επαγγελματική σου ζωή λάβε υπ\'όψη το feedback της ψυχής και όχι μόνο τις στατιστικές-πειράματα.
Λάβε αυτή τη συμβουλή υπόψη, θα συμφωνήσω κι εγώ με την ανώνυμη σε αυτή την δυνατή φράση της... σε ακούω μιλάς για έρευνες και στατιστικές.
Χωρίς να αναιρώ τη σημασία τους, αμφιβάλλω για την αξία τους στο να βγεί το είδος εκείνο των απόλυτων συμπερασμάτων που παραθέτεις.
(Σ ευχαριστώ για την κουβέντα συμπαράστασης σου, να σαι καλα...)
υγ. Μπορεί να πορωνόμαστε λίγο πάνω στην αντιπαράθεση, αλλά άλλο το να λειτουργούμε σαν πρεσβευτές απόψεων κι αλλο σαν άνθρωποι.
Δεν αμφισβητώ την συναισθηματική σου χροιά, μα σε προκαλώ να την εισάγεις και σε πεδία όπου ίσως έχεις μάθει να λειτουργείς καθαρά νοητικά :)
Weird, δεν έχει νόημα να σκέφτεται κάποιος με συναισθηματικό τρόπο σε επιστημονικά θέματα. Δηλαδή, πες πως μου έρχεσαι για ψυχοθεραπεία, και εγώ σαν ψυχολόγος αρχίζω και πλάθω υποθέσεις για την περίπτωσή σου, θα βοηθούσε να στηριχτώ στην υπόθεση αυτή που απλά και μόνο \"μ\'αρέσει\"/την βρίσκω όμορφη?
Ο κακώς νοούμενος συναισθηματισμός, είναι αυτή η ενστικτώδικη αντίδραση που παραθέτεις. Δεν αναφέρομαι σε αυτόν φυσικά. Μα δεν μπορέις να συλλάβεις την περίπτωσή μου χωρίς να χρησιμοποιήσεις, πέρα απο την επιστημονικότητά σου και τον καλώς νοούμενο συναισθηματικό σου κόσμο, ωστε να πρόκειται για θεραπευτική ( επιστημονικό στοιχείο) σχέση ( συναισθηματικό στοιχείο).
Όχι. Θα πρέπει να σκεφτώ επιστημονικά, δηλαδή να δημιουργώ και να αναιρώ υποθέσεις ώστε να βρω ποια κρύβεται πίσω από την κατάστασή σου ώστε να προσπαθήσουμε να λύσουμε το πρόβλημα μαζί. Σε κανένα επίπεδο αυτής της διαδικασίας δεν βοηθάει ο συναισθηματισμός, πέρα από αυτό της ενσυναίσθησης που σαν σωστός ψυχοθεραπευτής θα πρέπει να σου δείξω για να αναπτύξουμε μια υγιή θεραπευτική σχέση. Οπότε συναισθηματισμός στις σχέσεις, αλλά όχι στα προβλήματα!