Το θέμα με τους στόχους είναι πώς ότι στόχο έχω βάλει, έχω αποτύχει γιατί δεν πιστεύω στον εαυτό μου μάλλον...
Printable View
Το θέμα με τους στόχους είναι πώς ότι στόχο έχω βάλει, έχω αποτύχει γιατί δεν πιστεύω στον εαυτό μου μάλλον...
winston σχεδον παντα υπάρχουν εναλλακτικες. Επιλογη ειναι να μην κανεις κ τπτ, να μην παρεις φαρμακο, να παραιτηθεις εντελως. Ομως δεν το κανεις....αντιθετα προσπαθεις....Quote:
Originally posted by Winston_man
Προσπαθω να βαλω στοχους αλλα μου δημιουργουν πολυ αγχος ρε γμτ. Απο την αλλη ομως σκεφτομαι οτι δεν υπάρχει εναλλακτικη...
ναι βγήκα αλλά με αύξηση τη; δόσης στα φάρμακα όχι απο μόνη μου!:( και πάλι δε νιώθω χαρούμενη αλλά ευτυχώς έχω τον έλεγχο του εαυτού μου εγώ(έτσι νομίζω τουλάχιστον!)Quote:
Originally posted by Sofia
βγηκες ομως! χωρις να νοσηλευτεις...αυτο απο μονο του ειναι πολυ σημαντικο. δεν νομιζεις?Quote:
Originally posted by εσωτερική_σήψη
Νομίζω οτι βγήκα επειτέλους απο το ίσως βαρύτερο επεισόδιο κατάθλιψης στη ζωή μου(με ταλαιπωρούσε 7 μήνες κ παραλήγο να νοσηλευτώ) και νιώθω πολύ κενή τώρα κ τρέμω κ μόνο στη σκέψη υποτροπής!
λες ομως πώς αφου βγηκες απο κατι τοσο ασχημο νιωθεις ενα κενο. τί εννοεις?
φοβάμαι πολύ την υποτροπή κ έχω ένα αίσθημα κενού.φαύλου κύκλου.ότι δεν άλλαξε κάτι . μια εντολή που λέει μην ελπίζεις!
και εγώ το νιώθω αυτό.γι αυτο προσπάθησε να βάζεις μικρούς και εφικτούς όχι αθλους και θα δεις ότι τελικα είναι ωραίο να νιώθεις πως περιμένεις κάτι κ πως δεν είναι όλα ίδια κ κενά!Quote:
Originally posted by Dimitris1979
Το θέμα με τους στόχους είναι πώς ότι στόχο έχω βάλει, έχω αποτύχει γιατί δεν πιστεύω στον εαυτό μου μάλλον...
Εσωτερική Σήψη καταρχάς θα πρέπει να βρούμε μία συντομία για το nick.:)
Μην αισθάνεσαι άσχημα για το γεγονός ότι χρειάστηκε να αυξήσεις τις δόσεις των φαρμάκων για να αισθανθείς κάπως καλύτερα.Εγώ πριν αρκετά χρόνια χρειάστηκε να κάνω κάθε μέρα ορό,ενδοφλέβια!Μιλάμε για απίστευτες ποσότητες αντικαταθλιπτικού κοκτέηλ στον οργανισμό μου.Απο εκεί και πέρα νομίζω ότι τα φάρμακα από μόνα τους δεν κάνουν όλη την δουλειά, μερικές συνεδρίες με κάποιον ψυχολόγο πιστεύω ότι θα βοηθούσαν.
λέγε σκέτο σήψη αν θες:)
ναι κάνω παράλληλα ψυχοθεραπεία.βασικά η ψυχολόγος με έστειλε σε ψυχίατρο.
πάντως τώρα είσαι καλύτερα ε;πολύ θετικο αυτο:)
Ζούσα τα τελευταία χρόνια την ζωή μου όπως όλος ο κόσμος μέχρι την περασμένη εβδομάδα αγαπητή Σήψη.Εντάξει είχα τα πάνω και τα κάτω μου όπως όλοι.Για κάποιον λόγο υποτροπίασα όμως.Ποτέ δεν πίστευα ότι μετά από τόσο καιρό που ήμουν καλά θα ξαναπέσω τόσο πολύ.Τώρα απλά αναγκαστικά θα το παλέψω επειδή θέλω πίσω τη ζωή μου.
Δημητρη ολοι εχουμε σκαμπανεβασματα.Και εγω που τα εχω ξεπερασει ειναι στιγμες που νιωθω εντονα τα συμπτωματα πανικου και τρομαζω.Τα ξεπερναω ομως γιτι τωρ τα χειριζομαι εγω οχι αυτα.Ετσι και εσυ ειναι φυσιολογικο που νιωθεις καπως αυτες τις μερες παρολο που ησουν καλα.Αυτο δεν σημαινει οτι ξαναπεσες οπως παλια.δεν θα κρατησει πολυ θα δεις οτι θα στο πει και ο ψυχολογος.Το ιδιο παθαινα και οπαθαινω κ εγω
ναι κ εγώ πιστεύω ότι θα περάσει γιατί έχεις ισχυρή θέληση!μπορείς να βρεις το λόγο που υποτροπίασες; αν ναι ίσως σε βοηθήσει!να ξέρεις τι να αποφεύγεις!Quote:
Originally posted by mina31
Δημητρη ολοι εχουμε σκαμπανεβασματα.Και εγω που τα εχω ξεπερασει ειναι στιγμες που νιωθω εντονα τα συμπτωματα πανικου και τρομαζω.Τα ξεπερναω ομως γιτι τωρ τα χειριζομαι εγω οχι αυτα.Ετσι και εσυ ειναι φυσιολογικο που νιωθεις καπως αυτες τις μερες παρολο που ησουν καλα.Αυτο δεν σημαινει οτι ξαναπεσες οπως παλια.δεν θα κρατησει πολυ θα δεις οτι θα στο πει και ο ψυχολογος.Το ιδιο παθαινα και οπαθαινω κ εγω
Σήψη δε νομίζω ότι το να αποφεύγω κάτι θα μου δώσει την λύση,η λύση θα μου δωθεί αν αντιμετωπίσω επιτυχώς αυτό το κάτι που αισθάνομαι ότι πρέπει να αποφεύγω!Βέβαια δεν έχω καταλάβει ακόμη τι μπορεί να είναι αυτό...
Δημητρη εισαι γενικα ευτηχισμενος με την ζωη σου?
Όχι Πανικούλα...Δεν είμαι...Αυτό όμως μπορεί να είναι αποτέλεσμα των υψηλών προσδοκιών μου.
σηψη: καταλαβαινω οτι γινεσαι πολυ σκληρη με τον εαυτο σου. Καταφερες μετα απο δύο αποπειρες κ πεντε επεισοδια να πας και στην ψυχολογο, και στον ψυχιατρο, στη συνεχεια να ξεπερασεις το τελευταιο σου επεισοδιο, κ μετα απο ολα αυτα να πεις: \"και τί εγινε? δεν το κανα εγω, τα φαρμακα το εκαναν.\"Quote:
Originally posted by εσωτερική_σήψη
ναι βγήκα αλλά με αύξηση τη; δόσης στα φάρμακα όχι απο μόνη μου!:( και πάλι δε νιώθω χαρούμενη αλλά ευτυχώς έχω τον έλεγχο του εαυτού μου εγώ(έτσι νομίζω τουλάχιστον!)Quote:
Originally posted by Sofia
βγηκες ομως! χωρις να νοσηλευτεις...αυτο απο μονο του ειναι πολυ σημαντικο. δεν νομιζεις?Quote:
Originally posted by εσωτερική_σήψη
Νομίζω οτι βγήκα επειτέλους απο το ίσως βαρύτερο επεισόδιο κατάθλιψης στη ζωή μου(με ταλαιπωρούσε 7 μήνες κ παραλήγο να νοσηλευτώ) και νιώθω πολύ κενή τώρα κ τρέμω κ μόνο στη σκέψη υποτροπής!
λες ομως πώς αφου βγηκες απο κατι τοσο ασχημο νιωθεις ενα κενο. τί εννοεις?
φοβάμαι πολύ την υποτροπή κ έχω ένα αίσθημα κενού.φαύλου κύκλου.ότι δεν άλλαξε κάτι . μια εντολή που λέει μην ελπίζεις!
Ε, οσο να ναι εγω βλεπω πώς κατι εγινε: μια αποδοχη του προβληματος, μια αποφαση να κανεις κατι για το προβλημα σου, ακολουθησες μια αγωγη κ ξεπερασες το επεισοδιο. Κ τωρα συνεχιζεις.
Καταλαβαινω πώς το να πεις πώς κατι καλο εγινε, μπορει να κρυβει κ εναν φοβο για το τί θα γινει μετα απο αυτο το καλο? Θα κρατησει? Κ αν ναι ποσο? Αλλα κ φοβος οτι μπορει να μην εισαι ικανη να πας απο κατι μετριο σε κατι καλυτερο γιατι δεν εχεις μαθει μεχρι τωρα να βηματιζεις ετσι....
Ομως, θα βοηθουσε πρωτη εσυ να επιβραβευσεις τον εαυτο σου για κατι που εσυ εκανες. Τα φαρμακα σαφως κ βοηθουν, αλλα ειναι το μπαστουνι σου τωρα. Τα βηματα, την προσπαθεια εσυ την κανεις....
Τα βηματα, την προσπαθεια εσυ την κανεις.... [/quote]Quote:
Originally posted by Sofia
Ακόμη κι αν δεν το καταλαβαίνεις...
Το μόνο καλό με την όλη υπόθεση είναι ότι έχω χάσει 6 κιλά!!!Γεια σου Μήτσο με την σωματάρα σου!!! Έτσι για να ευθυμίσουμε και λιγάκι!